Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Πρόσκληση ενδιαφέροντος για συμμετοχή Τομεαρχών στις Γενικές Απογραφές κτιρίων-πληθυσμού 2010-2011

Η Ελληνική Στατιστική Αρχή προσκαλεί τους ενδιαφερόμενους να συμμετάσχουν στη διενέργεια των Γενικών Απογραφών Κτιρίων και Πληθυσμού-Κατοικιών 2010-2011, ως Τομεάρχες, να συμπληρώσουν και να υποβάλουν ηλεκτρονικά τη σχετική αίτηση συμμετοχής, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις της παρούσας πρόσκλησης και όχι αργότερα από τις 15 Δεκεμβρίου 2010.

Σύμφωνα με το σχεδιασμό των απογραφικών εργασιών, εκτιμάται ότι θα χρησιμοποιηθούν μέχρι δεκατέσσερις χιλιάδες (14.000) Τομεάρχες σε όλη τη χώρα, με αμοιβή διακόσια ευρώ (€ 200,00) μικτά ανά μήνα, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ για όσους εκδίδουν δελτίο παροχής υπηρεσιών. Αναμένεται να απασχοληθούν για τέσσερις περίπου μήνες, μέσα στο πρώτο πεντάμηνο του 2011.

Οι Τομεάρχες δύνανται να είναι ιδιώτες ή δημόσιοι υπάλληλοι άλλων υπηρεσιών (πλην της ΕΛ.ΣΤΑΤ., του Υπουργείου Οικονομικών και του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη) ή υπάλληλοι Νομικών Προσώπων Δημοσίου ή Ιδιωτικού Δικαίου ή υπάλληλοι Οργανισμών, και θα απασχοληθούν στις εργασίες διενέργειας των Απογραφών Κτιρίων και Πληθυσμού-Κατοικιών, στην περιοχή (Τομέα) που θα τους ανατεθεί από τους κατά τόπους Επόπτες Απογραφής.

Έργο των Τομεαρχών, στον Τομέα αρμοδιότητάς τους, θα είναι:
•Η κατάρτιση των καταλόγων-πλαισίων των Κτιρίων (έντυπο Ο-1).
•Η ενημέρωση (διόρθωση ή συμπλήρωση) του αντίστοιχου χαρτογραφικού υλικού.
•Η διενέργεια της Απογραφής Κτιρίων με τη συμπλήρωση των εντύπων Ο-2, σε συνεργασία με τους ιδιοκτήτες ή/και τους διαχειριστές των κτιρίων.
•Η επόπτευση τεσσάρων (4) περίπου Απογραφέων κατά τη διενέργεια της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών.
•Η μέριμνα για τη συγκέντρωση από τους Απογραφείς και τον έλεγχο των απογραφικών δελτίων Πληθυσμού-Κατοικιών.
•Η κατάρτιση της συγκεντρωτικής κατάστασης Κ-2 με τον πληθυσμό του Απογραφικού Τομέα.

Επιθυμητά προσόντα:
•Κάτοχοι τουλάχιστον απολυτηρίου Λυκείου.
•Ηλικία μεταξύ 21 και 60 ετών.
•Επικοινωνιακές ικανότητες.
•Εντοπιότητα.
•Προηγούμενη εμπειρία από συμμετοχή σε Απογραφές και άλλες στατιστικές έρευνες.

Η αίτηση συμμετοχής, υποβάλλεται μόνο ηλεκτρονικά, μέσω της ιστοσελίδας της ΕΛ.ΣΤΑΤ. (http://www.statistics.gr/).

Έναρξη Δημόσιας Διαβούλευσης για την Εθνική Στρατηγική για την Ανώτατη Εκπαίδευση

Ξεκίνησε ο διάλογος για τις μεγάλες αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση στο http://www.opengov.gr/.

Με γνώμονα την αυτοδιοίκηση, την αξιοκρατία, τη λογοδοσία και τη διαφάνεια και με στόχο τη βελτίωση της παρεχόμενης ποιότητας σπουδών, την αύξηση των επιλογών και τη διεύρυνση των οριζόντων όλων των εμπλεκομένων στην εκπαίδευση, το Υπουργείο Παιδείας καλεί όλους τους φορείς και τους πολίτες σε έναν ειλικρινή διάλογο, χωρίς δογματισμούς και ειλημμένες αποφάσεις.

Η διαβούλευση θα διαρκέσει έως τις 15/01/2011.

Το κείμενο διαβούλευσης είναι αναρτημένο στην παρακάτω ιστοσελίδα: http://www.opengov.gr/home/?p=1750.

Διεθνές Συνέδριο με τίτλο "Ανοικτή Πρόσβαση: Έρευνα - Εκπαίδευση - Δημόσια Δεδομένα

Διεθνές Συνέδριο με τίτλο "Ανοικτή Πρόσβαση: Έρευνα-Εκπαίδευση-Δημόσια Δεδομένα"   διοργανώνει το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (EKT, http://www.ekt.gr), στις 16-17 Δεκεμβρίου 2010 στην Αθήνα (Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Βασιλέως Κωνσταντίνου 48).   (http://www.openaccess.gr/conferences/conference2010/)
Το συνέδριο πραγματοποιείται σε συνεργασία με τον οργανισμό SPARC Εurope (Scholarly Publishing and Academic Resources Coalition) και την Ένωση Ευρωπαϊκών Ερευνητικών Βιβλιοθηκών (LIBER).

Oμιλητές του Συνεδρίου είναι πανεπιστημιακοί, ερευνητές και ανώτατα στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης από την Ελλάδα, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, που θα παρουσιάσουν απόψεις, εμπειρίες και προβληματισμούς για την Ανοικτή Πρόσβαση στη γνώση και, συγκεκριμένα, στους τομείς της Έρευνας, της Εκπαίδευσης και των Δημόσιων Δεδομένων. Κεντρικός ομιλητής είναι ο John Willinsky, καθηγητής του Πανεπιστημίου Stanford και διευθυντής του Public Knowledge Project, ευρέως γνωστός και βραβευμένος για το έργο του σχετικά με την Ανοικτή Πρόσβαση. Το Συνέδριο απευθύνεται στην ακαδημαϊκή και ερευνητική κοινότητα, σε βιβλιοθήκες, εκπαιδευτικούς, φορείς της Δημόσιας Διοίκησης, επιχειρήσεις, αλλά και στο ευρύ κοινό.

Στόχος του Συνεδρίου είναι να αναδείξει τις δυνατότητες που προσφέρει η Ανοικτή Πρόσβαση στη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος που προωθεί την έρευνα και την επιστημονική επικοινωνία, την ανταγωνιστικότητα, την καινοτομία, την εκπαιδευτική και μαθησιακή διαδικασία, τη διαφάνεια και τη συμμετοχικότητα των πολιτών. Στο πλαίσιο του συνεδρίου θα παρουσιαστούν εθνικές και ευρωπαϊκές πολιτικές, δράσεις και υποδομές Ανοικτής Πρόσβασης, διεθνείς συνεργασίες και σύγχρονες τάσεις στην επιστημονική επικοινωνία και τη διαχείριση ψηφιακού υλικού, καθώς και οι πρωτοβουλίες του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης για την Ανοικτή Πρόσβαση.

Το Συνέδριο θα καλύψει τις ακόλουθες ενότητες:

1. Ανοικτή Πρόσβαση στην Έρευνα: Θα παρουσιαστούν οι τελευταίες τάσεις και εξελίξεις σε κρίσιμα ζητήματα που συνδέονται με τις ευρωπαϊκές και ελληνικές στρατηγικές για την Ανοικτή Πρόσβαση στην επιστημονική έρευνα. Η θεματολογία περιλαμβάνει εισηγήσεις για τις σύγχρονες πρακτικές στην επιστημονική επικοινωνία (scholarly communication), τα εργαλεία και τις υποδομές Ανοικτής Πρόσβασης, τη διαλειτουργικότητα των υποδομών, τη διαχείριση των πνευματικών δικαιωμάτων, την ανάπτυξη "συμμαχιών" για τη συγκέντρωση, ανταλλαγή και περαιτέρω αξιοποίηση πολλαπλών πηγών ψηφιακού επιστημονικού και πολιτιστικού περιεχομένου.

2. Ανοικτή Πρόσβαση σε εκπαιδευτικό περιεχόμενο (Open Educational Resources): Το ανοικτό εκπαιδευτικό υλικό (βιβλία, σημειώσεις, ασκήσεις, πολυμεσικές παρουσιάσεις, διαδραστικές εφαρμογές, οπτικοακουστικό υλικό) είναι διαθέσιμο και εύκολα προσβάσιμο σε ψηφιακή μορφή, χωρίς τοπικούς και χρονικούς περιορισμούς, τόσο στους άμεσα ενδιαφερόμενους (μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές, διδάσκοντες) όσο και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Στην ενότητα αυτή θα παρουσιαστούν σχετικές πρωτοβουλίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, οι προοπτικές που διαφαίνονται, αλλά και τα εμπόδια στη διάδοση της χρήσης τέτοιου υλικού.

3. Ανοικτά Δημόσια Δεδομένα: Η περαιτέρω αξιοποίηση των δεδομένων του δημοσίου τομέα συμβάλλει στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, της καινοτομίας και της δημιουργίας θέσεων εργασίας, και αποτελεί μία από τις προτεραιότητες του Ψηφιακού Θεματολογίου της ΕΕ. Στο πλαίσιο της ενότητας θα παρουσιαστούν πολιτικές και πρωτοβουλίες για την επαναχρησιμοποίηση πληροφοριών του δημοσίου τομέα σε διεθνές, ευρωπαϊκό και ελληνικό επίπεδο, καθώς και σχετικές πρωτοβουλίες, ο αντίκτυπος και τα οφέλη από την επαναχρησιμοποίηση αυτή, καθώς και σχετικά θέματα πνευματικών δικαιωμάτων.

Η συμμετοχή στο Συνέδριο είναι ελεύθερη, με προτεραιότητα σε όσους έχουν συμπληρώσει την ηλεκτρονική φόρμα εγγραφής. Σε όσους επιθυμούν, θα χορηγηθεί βεβαίωση συμμετοχής. Οι γλώσσες του Συνεδρίου είναι η Ελληνική και η Αγγλική, και θα υπάρχει ταυτόχρονη διερμηνεία. Το συνέδριο θα μεταδοθεί ζωντανά στον παρόντα δικτυακό τόπο, στην ενότητα 'Bίντεο'.

Το συνέδριο εντάσσεται στις πρωτοβουλίες που το ΕΚΤ αναλαμβάνει συστηματικά τα τελευταία χρόνια, με στόχο την προώθηση και υιοθέτηση των πολιτικών της Ανοικτής Πρόσβασης στο ελληνικό περιβάλλον, και επισφραγίζει την ενεργή δράση και τις αναπτυξιακές δραστηριότητές του στον τομέα αυτό (ηλεκτρονικά αποθετήρια και επιστημονικά περιοδικά). Το φετινό συνέδριο διοργανώνεται σε συνέχεια του επιτυχημένου συνεδρίου του 2008 "Υποδομές Ανοικτής Πρόσβασης: το μέλλον της επιστημονικής επικοινωνίας" (http://www.openaccess.gr/conference2008/).

Σε δύο συγγραφείς από την Τουρκία και την Αλβανία τα βραβεία Κανταρέ

Η συγγραφέας, Σεμά Καϊγκουσούζ, από την Τουρκία και ο Αλβανός συγγραφέας, Ισμαήλ Κανταρέ, κέρδισαν τα βραβεία λογοτεχνίας «Balkanika» για το 2008 και το 2009, η απονομή των οποίων έγινε σε τελετή, στον Αυλώνα της Αλβανίας.

Η Τουρκάλα συγγραφέας βραβεύθηκε για το έργο της «La chute des priers» και ο υποψήφιος για Νόμπελ Λογοτεχνίας, Αλβανός συγγραφέας έλαβε βραβείο για το έργο του «L'entravee».

Οι δύο νικητές επιλέχθηκαν μεταξύ 14 διαγωνιζόμενων, που ορίστηκαν από τις κριτικές επιτροπές των χωρών, που μετέχουν στο διαγωνισμό.

Στην τελετή απονομής των βραβείων για το καλύτερο λογοτεχνικό έργο στα Βαλκάνια το 2008 και το 2009 παρέστησαν προσωπικότητες της πολιτιστικής ζωής της Αλβανίας και άλλων χωρών.

Η απονομή λογοτεχνικών βραβείων διοργανώνεται από το διεθνές ίδρυμα «Balkanika», με έδρα τη Βουλγαρία, στο οποίο μετέχουν εκδότες από την Ελλάδα, την Αλβανία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Σερβία, την Τουρκία και την ΠΓΔΜ.

Το βραβείο για το καλύτερο λογοτεχνικό έργο το 2008 απονεμήθηκε φέτος, εξαιτίας προβλημάτων.

Από την Ελλάδα, υποψήφιοι για το 2008 ήταν ο Ηλίας Μαγκλίνης για τη νουβέλα «Η Ανάκριση» (εκδ. Κέδρος, 2008) και ο Δημήτρης Νόλλας για τη νουβέλα «Ναυαγίων πλάσματα» (εκδ. Κέδρος, 2009).

Πηγή: Η Καθημερινή (29.11.2010).

Χιλιάδες χρόνια πριν έφτασε στη Ελλάδα η «terra rossa»

Η «ερυθρά γη» (terra rossa), κοινώς κοκκινόχωμα, που υπάρχει στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, έφτασε στα μέρη μας διασχίζοντας την Μεσόγειο με την μορφή αφρικανικής σκόνης που μετέφεραν οι νότιοι άνεμοι και με προέλευση τις περιοχές της Σαχάρας και του Σαχέλ, σύμφωνα με μια νέα χημική και ορυκτολογική έρευνα Ισπανών και Αμερικανών ερευνητών.

Οι αφρικανικές αυτές περιοχές, σύμφωνα με τους επιστήμονες, «στέλνουν» στην ατμόσφαιρα περίπου 600 - 700 τόνους σκόνης κάθε χρόνο. Με τον τρόπο αυτό, εκτιμάται ότι πριν από 12.000 - 25.000 χρόνια, το κοκκινόχωμα, που αποτελείται από ερυθρά άργιλο, εμφανίστηκε στη Μαγιόρκα, τη Σαρδηνία και σε άλλα μεσογειακά νησιά και περιοχές της Ν. Ευρώπης, μεταξύ άλλων και στην Ελλάδα.

Οι ερευνητές, υπό την Άννα Αβίλα του Κέντρου Οικολογικής Έρευνας του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, που δημοσίευσαν τη σχετική εργασία στο επιστημονικό περιοδικό «Quaternary Science Reviews», απέρριψαν τις εναλλακτικές θεωρίες ότι το κοκκινόχωμα μπορεί να έχει δημιουργηθεί στη Νότια Ευρώπη, είτε από διάβρωση ντόπιων πετρωμάτων είτε από συσσώρευση υδροξειδίων του σιδήρου και του αργιλίου, που προέρχονται από το βραχώδες υπόστρωμα κάτω από το χώμα.

Η γεωχημική ανάλυση της σύνθεσης, τόσο του κοκκινοχώματος όσο και των υποκείμενων βράχων γενικά, οδηγεί σε απόρριψη των ανωτέρω εναλλακτικών εξηγήσεων. Σύμφωνα με τους ερευνητές, απομένει η ερμηνεία της αφρικανικής προέλευσης, αφού άλλωστε το κοκκινόχωμα έχει παρόμοια σύνθεση με την αφρικανική σκόνη, χωρίς πάντως σε μερικές περιπτώσεις να αποκλείεται και η συνεισφορά των υποκείμενων ντόπιων πετρωμάτων, ιδίως όσων έχουν χαλαζία, στη δημιουργία του.

Η «ερυθρά γη» συναντάται στην Ιβηρική Χερσόνησο, στη νότια Γαλλία, στα νησιά της Μεσογείου, την Ιταλία και στις ακτές της Αδριατικής Θάλασσας από τη Σλοβενία ως την Ελλάδα.

Η αερομεταφερόμενη αφρικανική σκόνη, που μέχρι σήμερα κατά καιρούς κάνει την εμφάνισή της στους ουρανούς της Ελλάδας, απασχολεί τους επιστήμονες, επειδή, πέρα από τη δημιουργία του κοκκινοχώματος, έχει συνέπειες για την ανθρώπινη υγεία, προκαλώντας αναπνευστικά προβλήματα, καθώς και μειωμένη ορατότητα. Επίσης, λόγω της αύξησης των σωματιδίων στην ατμόσφαιρα που επιφέρει, εμπλέκεται στην κλιματική αλλαγή.

Πηγή: Η Καθημερινή (29.11.2010).

Άνδρας ή γυναίκα; Εξαρτάται από την…οπτική γωνία

Νευροεπιστήμονες των πανεπιστημίων «Χάρβαρντ» και «ΜΙΤ» των ΗΠΑ έκαναν για πρώτη φορά μια αναπάντεχη ανακάλυψη: ο ανθρώπινος εγκέφαλος βλέπει μερικά πρόσωπα ως ανδρικά όταν εμφανίζονται σε μια συγκεκριμένη περιοχή του οπτικού πεδίου του, και ως γυναικεία όταν εμφανίζονται σε μια διαφορετική περιοχή.

Η μελέτη ανατρέπει ένα μακρόχρονο αξίωμα της νευροεπιστήμης, ότι το πώς ο εγκέφαλος βλέπει ένα αντικείμενο, δεν εξαρτάται από το σε ποιο ακριβώς σημείο του οπτικού πεδίου του παρατηρητή αυτό εμφανίζεται.

Οι ερευνητές, υπό τον Αράς Αφράζ του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Εγκέφαλο «ΜακΓκάβερν» του ΜΙΤ, που δημοσίευσαν τη σχετική έρευνα στο περιοδικό βιολογίας «Current Biology», χαρακτήρισαν ως «απρόβλεπτο» το εύρημα τους, ότι δηλαδή είναι δυνατό ένας άνθρωπος να κοιτάζει ένα πρόσωπο και να τού φαίνεται διαφορετικού φύλου, ανάλογα με την οπτική γωνία από την οποία το παρατηρεί.

Στην καθημερινή ζωή το φαινόμενο αυτό περνά απαρατήρητο, επειδή ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί και άλλα στοιχεία (μαλλιά, ρούχα κ.α.) για να συμπεράνει το φύλο του προσώπου απέναντί του. Όταν όμως, όπως έδειξαν τα πειράματα των επιστημόνων, δημιουργούνται πρόσωπα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, τα οποία είναι σκοπίμως απαλλαγμένα από δευτερεύοντα χαρακτηριστικά ενδεικτικά του φύλου, τότε έρχεται στο προσκήνιο η εγγενής τάση του εγκεφάλου να κρίνει το φύλο ανάλογα με την τοποθεσία του προσώπου σε σχέση με την οπτική γωνία του παρατηρητή.

Οι ερευνητές έδειξαν στην οθόνη σε εθελοντές μια μεγάλη γκάμα προσώπων, από πολύ αρρενωπών έως πολύ θηλυκών, και τούς ζήτησαν να τα ταξινομήσουν κατά φύλο. Όσο πιο «ενδιάμεσα» (πιο ανδρόγυνα) ήσαν τα δημιουργημένα από τον υπολογιστή πρόσωπα, τόσο περισσότερο οι εθελοντές (που έπρεπε να κοιτάζουν στο κέντρο της οθόνης) τα έβλεπαν ως αρσενικά ή θηλυκά, ανάλογα με το πού ακριβώς αυτά εμφανίζονταν στο οπτικό πεδίο τους σε διάφορα σημεία της οθόνης.

Δεν ακολουθούσαν, όμως, όλοι οι άνθρωποι τα ίδια πρότυπα, καθώς διαφορετικοί εθελοντές είχαν διαφορετικές τάσεις. Μερικοί έκριναν τα πιο ανδρόγυνα πρόσωπα ως γυναικεία κάθε φορά που εμφανίζονταν στην πάνω δεξιά γωνία της οθόνης, ενώ άλλοι έκριναν ως ανδρικά τα πρόσωπα που εμφανίζονταν στην ίδια ακριβώς γωνία. Όμως οι άνθρωποι, ανάλογα με την διαφορετική ομάδα «προκατάληψης» που άνηκαν, έτειναν να κάνουν πάντα την ίδια αξιολόγηση του φύλου.

Πηγή: Η Καθημερινή (29.11.2010).

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Μέντορας νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού

Σήμερα, 29/11/2010, και για 15 ημέρες ξεκίνησε στο http://www.opengov.gr/  η διαβούλευση για τον προσδιορισμό του θεσμού «Μέντορας νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού» σε σχέση με τα προσόντα, τις προϋποθέσεις, τα καθήκοντα, τη διάρκεια και γενικότερα το περιεχόμενο της σχέσης μέντορα- νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού.

Το κείμενο διαβούλευσης είναι αναρτημένο στην παρακάτω ιστοσελίδα: http://www.opengov.gr/ypepth/?p=365.

Η συνωμοσία της σιωπής σε οικογένεια και σχολείο, η ύπουλη ψυχολογική βία και το διαδίκτυο

Για την Ελεν Κάουι, καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ και διευθύντρια του Βρετανικού Παρατηρητηρίου για την Προαγωγή της Μη Βίας (UΚ Οbservatory for the Ρromotion of Νon-Violence), το «bullying» («εκφοβισμός») δεν κάνει διακρίσεις σε σχολεία. Εμφανίζεται σε «καλά» και «κακά», δημόσια και ιδιωτικά, πολυφυλετικά και μη, έχει θύτες και θύματα αγόρια και κορίτσια, είναι ένα υπαρκτό κοινωνικό φαινόμενο. Η Ελεν Κάουι ήταν προσκεκλημένη στην Αθήνα, στο πλαίσιο επιστημονικής ημερίδας με θέμα «Πρόληψη και αντιμετώπιση του εκφοβισμού και της βίας στο σχολείο» που διοργάνωσε η ΕΨΥΠΕ (Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου). Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» μίλησε για τα διαφορετικά είδη εκφοβισμού (από τα πλέον εμφανή, μέσα στο προαύλιο και στο Διαδίκτυο, έως τα πλέον υπόγεια) που παρελαύνουν και στην Ελλάδα αλλά και γενικότερα για τους τρόπους με τους οποίους γονείς και εκπαιδευτικοί μπορούν να βρίσκονται σε εγρήγορση προκειμένου να θωρακίσουν τη συναισθηματική υγεία των παιδιών.

Το βασικό πρόβλημα με το «bullying», όπως επισημαίνει η βρετανή ειδικός, είναι ότι περιβάλλεται από εκκωφαντική «συνωμοσία σιωπής» μέσα στην οικογένεια και στο σχολείο. Τα ίδια τα θύματα του εκφοβισμού συχνά φοβούνται να μιλήσουν. Υπάρχουν βέβαια συμπτώματα που μπορούν να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου: «Το παιδί που έχει πέσει θύμα εκφοβισμού εμφανίζει χαμηλή αυτοεκτίμηση, βιώνει άγχος και ανασφάλεια,συχνά κατηγορεί τον εαυτό του και μπορεί να παρουσιάσει μαθησιακές δυσκολίες και συμπτώματα κατάθλιψης».

Εκτός από τη σωματική και τη λεκτική βία, οφείλει κανείς να βρίσκεται σε επιφυλακή και για άλλα, πιο «υπόγεια» είδη εκφοβισμού. Το κορίτσι π.χ. που λέει στη διπλανή του: «Αν δεν μου δώσεις το τετράδιό σου να αντιγράψω τις ασκήσεις, δεν θα είμαι πια φίλη σου».«Υπάρχουν» αναφέρει η Ελεν Κάουι «κάποια πολύ ύπουλα είδη έμμεσου “bullying”.Τα βιώνουν περισσότερο τα κορίτσια, σε αντίθεση με τα αγόρια που εμπλέκονται περισσότερο σε περιστατικά σωματικής βίας. Ισως το πιο σκληρό εξ αυτών είναι όταν μια ομάδα αποφασίζει να αφήσει κάποιον “απ΄ έξω”. Αυτός που μένει εκτός ομάδας απομονώνεται και η ζωή του γίνεται κόλαση. Ειδικά το παιδί που βλέπει μέρα με τη μέρα τούς συνομηλίκους του να το αποφεύγουν και να μην τού μιλάνε μπορεί να σκεφθεί ακόμη και την αυτοκτονία».

Στην ερώτηση από τι κινδυνεύει σήμερα η παιδική ηλικία στις δυτικές κοινωνίες και από τι οφείλουμε πρωτίστως να τη διαφυλάξουμε, η Ελεν Κάουι αποφαίνεται ότι «είναι πολλές οι παγίδες για τα σημερινά παιδιά.Μια από αυτές είναι η σχεδόν παγκόσμια δυνατότητα πρόσβασης που έχουν στο Διαδίκτυο.Πολλά από τα βιντεοπαιχνίδια έχουν,χωρίς να υπάρχει λόγος,υπερβολικά βίαιο περιεχόμενο. Εταιρείες χωρίς ηθικούς φραγμούς διαφημίζουν τρόφιμα εντελώς ανθυγιεινά για τα παιδιά. Την ίδια στιγμή ενήλικοι χωρίς ηθικoύς φραγμούς υιοθετούν online την ταυτότητα του ανηλίκου. Τέλος, τα παιδιά που σπαταλούν υπερβολικά πολλές ώρες στα διάφορα sites κοινωνικής δικτύωσης κινδυνεύουν να αποκοπούν από ρεαλιστικές σχέσεις στον αληθινό κόσμο» . Κάπου εδώ ελλοχεύει και o διαδικτυακός εκφοβισμός (cyberbullying). Στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου οι ΗΠΑ ήρθαν αντιμέτωπες με ένα παλιρροϊκό κύμα αυτοκτονιών αμερικανών εφήβων που δεν άντεξαν τον ανηλεή ψηφιακό διασυρμό τους. Ο 18χρονος φοιτητής Τάιλερ Κλέμεντι πήδηξε από τη γέφυρα «Τζορτζ Ουάσινγκτον» (το διαμήνυσε ο ίδιος μέσω Facebook) επειδή κάποιοι «φίλοι» του βιντεοσκόπησαν κρυφά με web camera τη συνεύρεσή του με άλλον άνδρα, «αναρτώντας» πανηγυρικά την ομοφυλοφιλία του στο Διαδίκτυο. Η «γκάμα» του cyberbullying είναι ευρύτατη (e-mail, κινητά τηλέφωνα, γραπτά μηνύματα, βίντεο κλιπ, online chat, φωτογραφίες, προσωπικές ιστοσελίδες) ενώ διανθίζεται διαρκώς με τα νέας εσοδείας τεχνολογικά γκάτζετ.

Σε αυτό το είδος συγκεκαλυμμένου ψυχολογικού εκφοβισμού μέσα από τα ηλεκτρονικά μέσα συμπεριλαμβάνονται η ψηφιακή παρενόχληση (cyberstalking), η διάδοση φημών και η κοινωνική απομόνωση, τα πειράγματα, οι κοροϊδίες και τα υποτιμητικά σχόλια, ακόμη και οι απειλές κατά της σωματικής ακεραιότητας ενός παιδιού ή της οικογένειάς του. Σύμφωνα με την κυρία Κάουι «το πρόβλημα με τον εκφοβισμό στον κυβερνοχώρο είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις τα παιδιά δεν γνωρίζουν ποιος είναι αυτός που τα εκφοβίζει καθ΄ ότι οι “νταήδες” του Διαδικτύου συχνά κρύβονται μέσα στην ανωνυμία των chatroom υιοθετώντας ψευδώνυμα και avatar (=εικονικά alter ego)».

Τα ίδια τα μέσα μαζικής ενημέρωσης παίζουν σημαντικό ρόλο στην ενημέρωση και στην ευαισθητοποίηση γύρω από το cyberbullying. Ενίοτε «παραφουσκώνουν» περιστατικά, σπέρνοντας τον πανικό. «Από την άλλη πλευρά, στη Βρετανία τουλάχιστον» επισημαίνει η βρετανή ειδικός «πολλά μίντια σπεύδουν κατά καιρούς να ενημερώσουν και να να προτείνουν λύσεις.Κάπως έτσι προέκυψε ένα εξαιρετικά χρήσιμο Καταστατικό Ψηφιακού Αλφαβητισμού (medialiteracy. org), το οποίο εστιάζει στο ότι όλοι πρέπει να αγκαλιάσουμε τις ευκαιρίες που μας παρέχει το Διαδίκτυο,δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στον ψηφιακό αλφαβητισμό και στην εξοικείωση όλων των γενεών με τα καινούργια τεχνολογικά μέσα.Μόνο εξοπλίζοντας και τα παιδιά και τους ενηλίκους με την κριτική σκέψη που θα τούς επιτρέψει να κατανοήσουν τα διαφορετικά πρόσωπα του διαρκώς μεταβαλλόμενου ψηφιακού σύμπαντος,θα μπορέσουμε να εγγυηθούμε την ψηφιακή μας ασφάλεια.Αυτό που πρέπει πρωτίστως να αντιληφθούμε είναι ότι ο κυβερνοχώρος είναι μια προέκταση του κόσμου μας». Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

«Οι ενήλικοι πρέπει να συνεχίσουμε τον διάλογο με τα παιδιά ώστε να γνωρίζουμε τι κάνουν online και να μπορούμε να τα προστατεύουμε από κινδύνους.Είναι ανάγκη να είμαστε κοντά τους,να τους προσφέρουμε ζεστασιά και στήριξη» τονίζει καταλήγοντας ηΕλεν Κάουι.«Να μοιραζόμαστε μαζί τους τις αξίες μας και να τα βοηθάμε να διαμορφώνουν τις δικές τους.Να τα αφυπνίζουμε στις απειλές του περιβάλλοντος.Να τους δείχνουμε ότι πρέπει να καταδικάζουν τη βία και ότι υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι να λύνουν τις διαφορές τους.Να τα μάθουμε να νοιάζονται για τους άλλους και να αναπτύσσουν ένα αίσθημα ευθύνης απέναντι στους πιο ευάλωτους».

Διαβάστε περισσότερα στο Βήμα (28.11.2010).

Γλυπτά από εφημερίδες

Πρόβατα από ανακυκλωμένο χαρτί στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Πορτρέτα συγγραφέων, φτιαγμένα με αποκόμματα εφημερίδων, στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνας. Τα πρωτότυπα γλυπτά του Ελληνοκύπριου Νικ Γεωργίου βασίζονται σε μια αμφιλεγόμενη ιδέα: τον θάνατο του εντύπου.

O 30χρονος Ελληνοκύπριος Νικ Γεωργίου είναι καλλιτέχνης της εποχής του. Στην αρχή της δεκαετίας πέρασε όλα τα τραγούδια και τις αγαπημένες του ταινίες στη μνήμη του προσωπικού του υπολογιστή, άρχισε να διαβάζει ειδήσεις στο Διαδίκτυο και συμμετείχε πολλές φορές σε φιλικές συζητήσεις για τον «θάνατο του εντύπου». Την ίδια περίοδο, η τηλεοπτική κάλυψη της 11ης Σεπτεμβρίου έπαιζε σε 24ωρη βάση, τα μέσα ενημέρωσης ήταν οι «παραμυθάδες» της νέας εποχής και εκείνος έβλεπε τα φθαρμένα βιβλία και τις οικογενειακές φωτογραφίες να στοιβάζονται σε μια γωνιά του διαμερίσματός του στο Κουίνς της Νέας Υόρκης. Ηταν το έκτο παιδί μιας οικογένειας Κυπρίων από το Νέο Χωριό Κυθραίας που έφτασε στην αμερικανική μεγαλούπολη λίγο μετά την τουρκική εισβολή. Η προσωπική του διαδρομή στον χώρο της τέχνης ξεκίνησε το 2000 με τις σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών Τisch της Ν. Υόρκης. Ακολούθησαν λίγες ταινίες μικρού μήκους με προϋπολογισμό από την... τσέπη του, εκθέσεις στο Σόχο και μια νωπογραφία που του παρήγγειλε το Τμήμα Εκδόσεων του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

Η πρωτότυπη τεχνική του αρχίζει εκεί όπου τελειώνει η ανάγνωση μιας εφημερίδας. Τα ιδιόμορφα υπαίθρια γλυπτά του αποτελούνται από σκισμένες λωρίδες εφημερίδων και αποκόμματα περιοδικών. Ο Νικ Γεωργίου δεν μασάει τα λόγια του για την ιδέα που ταιριάζει γάντι στο πνεύμα της νέας ηλεκτρονικής εποχής: «Η έμπνευσή μου είναι το τέλος του έντυπου κόσμου. Τα βιβλία και οι εφημερίδες μετατρέπονται σταδιακά σε έργα τέχνης του 21ου αιώνα. Η κοινωνία μας απομακρύνεται από την έντυπη κατανάλωση και κατευθύνεται στην ψηφιοποίηση». Για τη συγκέντρωση των πρώτων υλών αρκεί προφανώς μία βόλτα στην πόλη. «Είναι πολύ απλό να βρει κάποιος στους δρόμους της Νέας Υόρκης παλιά βιβλία και εφημερίδες που περιμένουν τους σκουπιδιάρηδες να τα μαζέψουν. Από την άλλη, στάθηκα και πολύ τυχερός που έστω λίγα παλαιοβιβλιοπωλεία μού χάρισαν το στοκ των βιβλίων τους».

Τα τελευταία δύο χρόνια διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Τούκσον της Αριζόνας, το οποίο επισκέφθηκε αρχικά για το στήσιμο μιας ατομικής έκθεσης. «Η μετακίνηση από τη Νέα Υόρκη στην έρημο των Νοτιοδυτικών Πολιτειών έχει σημαντικές συνέπειες. Η αίσθηση του χώρου για έναν καλλιτέχνη αλλάζει όταν δεν περιβάλλεται πλέον από κτίρια. Και η σημασία της φύσης στη ζωή του προφανώς αλλάζει, όταν ζει μέσα στη φύση κάθε λεπτό που περνάει. Εγώ, για παράδειγμα, έδωσα το αυτοκίνητό μου και μετακινούμαι πλέον με ποδήλατο, για να περιορίσω το ενεργειακό μου αποτύπωμα».

Διαβάστε περισσότερα στα Νέα (27.11.2010).

Ποδηλατάδα στους φωτισμένους δρόμους της Αθήνας

Μια πορεία διαφορετική από τις άλλες παρατηρείται κάθε Παρασκευή βράδυ στους δρόμους της Αθήνας. Οι περαστικοί δεν απομακρύνονται αγχωμένοι αλλά χειροκροτούν με ενθουσιασμό, οι συμμετέχοντες δεν φέρουν πανό αλλά ποδηλατικά κράνη, δεν φωνάζουν συνθήματα αλλά δίνουν ρυθμό (ενίοτε τραγουδώντας) «ένα- δύο, ένα- δύο» και παρά την παρουσία της Αστυνομίας όλοι δηλώνουν ευθαρσώς ότι δεν πρόκειται για διαδήλωση αλλά για βόλτα- για την ακρίβεια... ποδηλατοβόλτα. Η καθιερωμένη πλέον νυχτερινή ποδηλατοπορεία τιτλοφορείται «Freeday», από τη σύνθεση των λέξεων «Free» (ελεύθερος) και «Friday» (Παρασκευή) και οργανώνεται, ως είθισται, για τα πρωτοποριακά κινήματα πόλης μέσω... Facebook. Ξεκινώντας από μια μικρή ομάδα ποδηλατών κατόρθωσε να αριθμεί σήμερα περίπου 1.500 συμμετέχοντες οι οποίοι ποδηλατούν σε συνολική διαδρομή 40-60 χλμ. στους φωτισμένους δρόμους της πρωτεύουσας και μας προκαλούν να δούμε τη μετακίνηση (αλλά και τη διασκέδαση) με άλλο μάτι.

«Το “Freeday” έχει αποδείξει ότι το ποδήλατο δεν αφορά μικρή ομάδα νέων αλλά χιλιάδες ανθρώπους όλων των ηλικιών,ζευγάρια,παρέες,γονείς με παιδιά,ποδηλάτες από όλες τις περιοχές της Αθήνας οι οποίοι μαζεύονται γεμάτοι όρεξη κάθε Παρασκευή για να ζήσουν μια διαφορετική εμπειρία» τονίζει στο «Βήμα» ο κ. Ι. Καλύβας, τεχνικός υπολογιστών. Ο ίδιος έκανε την πρώτη βραδινή ποδηλατοβόλτα τον Μάιο του 2009 και από τότε δίνει αδιαλείπτως το «παρών» καθώς, όπως δηλώνει, μόνο εδώ βρίσκει «ένα αντίδοτο στην κρίση,στο άγχος και σε όλη την αρνητική ενέργεια που μας κατακλύζει.Για εμάς τους ποδηλάτεςαυτή η βόλτα είναι η έξοδος της Παρασκευής.Οπως η πλειονότητα των Αθηναίων φορά τα καλά της και βγαίνει για ποτό, εμείς φοράμε τα κράνη μας και βγαίνουμε για...βραδινή ποδηλασία!». Η ώρα είναι 9.30 μ.μ. και η πλατεία Ασωμάτων στο Θησείο έχει γεμίσει εκατοντάδες ανθρώπους κάθε ηλικίας, συνοδευόμενους από ισάριθμα ποδήλατα διαφόρων τύπων: αθλητές με ποδήλατα κούρσας τελευταίας τεχνολογίας, φοιτητές με παλιά mountain bikes, μητέρες με «γυναικεία» ποδήλατα σουηδικού τύπου, νέοι άντρες με «σπαστά» ποδήλατα πόλης (τα λεγόμενα «city bike») και ζευγάρια με διπλά ποδήλατα. Κάθε τόσο μια νέα ομάδα προστίθεται στην πολύχρωμη παρέα καθώς οι ποδηλάτες διαφόρων περιοχών της Αθήνας συρρέουν στην αφετηρία κατά κύματα μετά τις «προσυγκεντρώσεις» που οργανώνουν στις κατά τόπους γειτονιές.

Η ένταση που προκαλείται από τον συνωστισμό αναμειγνύεται με την αδημονία καθώς κανένας δεν γνωρίζει την ακριβή πορεία της διαδρομής παρά μόνο τον τελικό προορισμό. «Αυτή η μυστικοπάθεια τηρείται πρωτίστως για λόγους ασφαλείας. Παράλληλαόμωςέχουμε αντιληφθεί ότι εξάπτει την περιέργεια των συμμετεχόντων, μια και κάθε ποδηλατοβόλτα επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις» εξηγεί ο κ. Καλύβας. Ενας ποδηλάτης, διαφορετικός κάθε Παρασκευή, αναλαμβάνει τον ρόλο του «οδηγού» και λαμβάνει ως ιδιότυπο έμβλημα ένα χαρακτηριστικό έντονο φως. Γύρω στις 10.00 μ.μ. δίνεται η εναρκτήρια... ορθοπεταλιά και οι ποδηλάτες ξεχύνονται στην Ερμού. Η «Ελεύθερη ημέρα» έχει αρχίσει...

Διαβάστε περισσότερα στο Βήμα (28.11.2010).

Οι μικροοργανισμοί μας εκπέμπουν SOS

«Τα θαλάσσια οικοσυστήματα δεν προλαβαίνουν να προσαρμοστούν στην αύξηση του διοξειδίου και αρκετά είδη κινδυνεύουν με εξαφάνιση».

Το διοξείδιο του άνθρακα, λόγω της ρύπανσης, έχει αυξηθεί στην ατμόσφαιρα και στα επιφανειακά νερά των ωκεανών κατά 30% τα τελευταία χρόνια, με συνέπεια τα νερά αυτά να γίνονται όξινα και θαλάσσιοι οργανισμοί όπως τα κοράλλια, τα στρείδια κ.λπ. να έχουν πρόβλημα επιβίωσης, εξηγεί στην «Κ.Ε.» ένας εκ των κορυφαίων επιστημόνων παγκοσμίως στη Μικροβιακή Θαλάσσια Βιολογία, ο αμερικανός γεωχημικός, Νταν Ρεπέτα, του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Γουντς Χολ. Ο καθηγητής μίλησε πρόσφατα στο Παγκόσμιο Συνέδριο για την Κλιματική Αλλαγή και το Θαλάσσιο Περιβάλλον που πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο, με οργανωτές τον διεθνή Οργανισμό IMBER και το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ).

Ε Οι αλλαγές που παρατηρούνται στο μικροβιακό οικοσύστημα σχετίζονται με τη συντελούμενη κλιματική αλλαγή;

Α Είναι αλήθεια πως υπάρχουν εποχικοί κύκλοι αλλαγών, ετήσιοι κύκλοι αλλαγών και υπερδεκαετείς κύκλοι αλλαγών. Για να μπορέσουμε να πούμε ότι οι αλλαγές που συντελούνται δεν σχετίζονται με τη φυσική μεταβλητότητα αλλά την κλιματική αλλαγή, χρειαζόμαστε μακροχρόνιες παρατηρήσεις. Ομως, στην ατμόσφαιρα η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα είναι μεγαλύτερη κατά 30% σε σχέση με το φυσιολογικό. Οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα στη θάλασσα στα επιφανειακά νερά, μέχρι δηλαδή πενήντα μέτρα βάθος περίπου, είναι αντίστοιχη με της ατμόσφαιρας. Υπάρχει επομένως ομοιόμορφη διάχυση αυτού του αερίου και στην ατμόσφαιρα και στη θάλασσα.

Με βάση την εργασία μιας ολόκληρης ερευνητικής ομάδας, που εργάζεται κυρίως στη Χαβάη, έχουμε ενδείξεις αλλαγών στους οργανισμούς που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή. Ερευνούμε πώς η αλλαγή στο διοξείδιο του άνθρακα επηρεάζει τη βιολογία και ειδικά τους μικροβιακούς οργανισμούς.

Ε Ποιοί οργανισμοί είναι αυτοί που κινδυνεύουν;

Α Στα εργαστηριακά πειράματα που κάναμε, φαίνεται ότι κάποιοι οργανισμοί προσαρμόζονται και δυναμώνουν, ενώ κάποιοι εξαφανίζονται. Στη φύση δεν υπάρχει καλό και κακό. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η ταχύτητα με την οποία γίνονται αυτές οι αλλαγές που έχει ως απόρροια να μην μπορούν τα οικοσυστήματα να προσαρμοστούν.

Ακόμη δεν γνωρίζουμε, όμως, πώς οι επιπτώσεις των αλλαγών αυτών στους μικροβιακούς οργανισμούς επηρεάζουν το υπόλοιπο οικοσύστημα, δεν έχουμε συνολική εικόνα και προσπαθούμε να κάνουμε τη διασύνδεση με συγκεκριμένα πειράματα.

Ε Υπάρχουν λύσεις για την αντιστροφή της αρνητικής εξέλιξης της κλιματικής αλλαγής;

Α Ναι, υπάρχουν προφανείς λύσεις, όπως για παράδειγμα, η ανάσχεση της αποδάσωσης και η ταυτόχρονη αναδάσωση. Ή η μείωση των καύσεων υδρογονανθράκων και η αντικατάσταση με άλλες μορφές ενέργειας. Θα μπορούσαμε επίσης να εφαρμόσουμε και άλλες, πιο πρωτοποριακές, όπως γεωμηχανικές παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας, δηλαδή το να στείλουμε με χρήση τουρμπινών ποσότητες του διοξειδίου του άνθρακα σε βαθύτερα στρώματα του ωκεανού, κάτι που όμως φοβόμαστε γιατί δεν γνωρίζουμε τι επιπτώσεις θα υπάρξουν μετά.

Πηγή: Ελευθεροτυπία (28.11.2010).

Υπνος 10 ωρών απαιτείται για τη σωστή ανάπτυξη των παιδιών

Τουλάχιστον 10 ώρες πρέπει να κοιµούνται κάθε βράδυ τα παιδιά ηλικίας από 5 έως 10. Σύµφωνα µε έρευναειδικών από το αµερικανικό Πανεπιστήµιο Auburn, τα µικρά παιδιά είναι απαραίτητο να κοιµούνται τόσες ώρες για να έχουν σωστή ανάπτυξη. Στην πραγµατικότητα όµως, όπως διαπίστωσε η καθηγήτρια Ψυχολογίας µε ειδίκευση στηνανάπτυξη του παιδιού, δρ Μόνα Ελ Σέικχ, τα παιδιά στον δυτικό κόσµο κοιµούνταιπολύ λιγότερο και συγκεκριµένα 7,5 ώρες κατά µέσον όρο.

Η καθηγήτρια και η οµάδα της µελέτησαν στο εργαστήριο του πανεπιστηµίου τα συµπτώµατα που προκαλεί ο περιορισµένος ύπνος στα µικρά παιδιά. Για χρονικό διάστηµα επτά ηµερών, παρακολούθησαν παιδιά τα οποία κοιµούνταν κάθε βράδυ σε ειδικούς χώρους του εργαστηρίου. Είχαν τοποθετήσειστον καρπό τουςειδικέςσυσκευέςπου λέγονται κινησιογράφοι και οι οποίεςκατέγραφαν τις κινήσεις του σώµατοςκατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου. Επιπλέον είχαν τοποθετήσει στο σώµα των παιδιών ηλεκτρόδιαγια να αποτυπώνουν την επίδραση του στρες στον οργανισµό τους, όταν ο ύπνος ήταν διαταραγµένος.

Οταν το πρωί ξυπνούσαν, οι ειδικοί υπέβαλλαν σε ορισµένες ασκήσεις τα παιδιά για να αξιολογήσουντις δεξιότητές τους. Το συµπέρασµα στο οποίοοδηγήθηκαν – µε ξεκάθαρο τρόπο, όπως ανέφεραν – ήταν ότι τα παιδιά που κοιµούνταν επτά ώρες κατά µέσον όρο δυσκολεύονταν να συγκεντρωθούνκαι να αποδώσουν ικανοποιητικά σε κάποιες δραστηριότητες. Επιπλέον δεν είχαν καλή ψυχική διάθεση.

Η δρ Μόνα Ελ Σέικχ έχει µελετήσει χιλιάδες παιδιά και υποστηρίζει ότι ο σωστός ύπνος είναι πολύτιµος για την ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού και για την υγεία του συναισθηµατικού κόσµου του.

Πηγή: Τα Νέα (27.11.2010).

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

“Ψυχο-...παιδία”, Θέματα ανάπτυξης και προσαρμογής των παιδιών στην οικογένεια και στο σχολείο

Το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σχολικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών διοργανώνει, σε συνεργασία με τον Κλάδο Σχολικής Ψυχολογίας της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, το σεμινάριο «Ψυχο-…παιδία», θέματα ανάπτυξης και προσαρμογής των παιδιών στην οικογένεια και στο σχολείο, από 19 Ιανουαρίου έως 20 Ιουνίου 2011, στο Nέο Αμφιθέατρο «Ι. Δρακόπουλος» του Κεντρικού Κτιρίου του Πανεπιστημίου Αθηνών στα Προπύλαια (Αμφιθέατρο AULA, Φιλοσοφικής Σχολή , μόνο για την εισήγηση στις 19 Ιανουαρίου) ώρα 18.00-19.30.
 
Μετά την επιτυχή οργάνωσή του επί τέσσερα συνεχή έτη, διοργανώνουμε τον πέμπτο κύκλο του σεμιναρίου, συστηματοποιημένο και αναβαθμισμένο, για εκπαιδευτικούς και γονείς. Το περιεχόμενο του πέμπτου κύκλου αποτελεί συνέχεια της θεματικής των προηγούμενων σεμιναρίων και εστιάζει σε θέματα οικογένειας και σχολείου καθώς και σε ζητήματα που αφορούν στα κάθε είδους επιτεύγματα των παιδιών και των εφήβων. Το σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί στο νέο αμφιθέατρο «Ι. Δρακόπουλος», στο Κεντρικό Κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών (Προπύλαια) κατά το διάστημα από 19 Ιανουαρίου έως 20 Ιουνίου 2011, εκτός από την πρώτη εισήγηση που θα πραγματοποιηθεί στο αμφιθέατρο AULA, Φιλοσοφική Σχολή, Πανεπιστημιόπολη Ζωγράφου, 18:00 – 19:30.

Η εγγραφή για το σεμινάριο ανέρχεται στο ποσό των 100 ευρώ (το ποσό της εγγραφής δεν επιστρέφεται μετά την έναρξη του σεμιναρίου) και θα περιλαμβάνει: Παρακολούθηση των οκτώ εισηγήσεων, έντυπο υλικό, διάλειμμα καφέ και πιστοποιητικό παρακολούθησης.

Εφόσον επιθυμείτε να παρακολουθήσετε το σεμινάριο, παρακαλείσθε να καταθέσετε το ποσό των 100 Ευρώ, στον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων και Έρευνας του Πανεπιστημίου Αθηνών: 81706531 (IBAN: GR0501205540000000081706531), ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ.

Στη συνέχεια, να συμπληρώσετε την επισυναπτόμενη φόρμα και να την αποστείλετε στην κ. Ειρήνη Μπαϊρακτάρη, στη διεύθυνση irbairaktari@psych.uoa.gr, μέχρι την 18η Ιανουαρίου 2011. Μετά την παραλαβή της φόρμας αυτής, θα σας αποστείλουμε επιβεβαίωση της εγγραφής σας.

Απαραίτητη προϋπόθεση για την εγγραφή σας αποτελεί η προσκόμιση της πρωτότυπης απόδειξης κατάθεσης την ημέρα εγγραφής στο σεμινάριο. Με δεδομένο ότι το σεμινάριο θα παρακολουθήσει περιορισμένος αριθμός ατόμων, θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας. Λήξη προθεσμίας κατάθεσης συνδρομής: 18 Ιανουαρίου 2011. Εγγραφή: 19 Ιανουάριου 2011, αμφιθέατρο AULA, Φιλοσοφική Σχολή, Ισόγειο 17:00 – 18:00.

Πρόγραμμα:
 
Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011, Αμφιθέατρο AULA, Φιλοσοφική Σχολή, 18:00-19:30 Το δύσκολο παιδί: Αίτια και αντιμετώπιση, Ηλίας Μπεζεβέγκης, Καθηγητής Εξελικτικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συντονίστρια: Φωτεινή Πολυχρόνη, Λέκτορας Μαθησιακών Δυσκολιών, Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011, Νέο Αμφιθέατρο «Ι. Δρακόπουλος», Προπύλαια, 18:00-19:30 Η οικογένεια αντιμέτωπη με την εφηβεία, Αναστασία Τσαμπαρλή, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Συντονίστρια: Φιλία Ίσαρη, Λέκτορας Συμβουλευτικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011, Νέο Αμφιθέατρο «Ι. Δρακόπουλος», Προπύλαια, 18:00-19:30 Μαθησιακές δυσκολίες στο γραπτό λόγο, Ιωάννης Δημάκος, Επίκουρος Καθηγητής Σχολικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Πατρών. Συντονίστρια: Ασημίνα Ράλλη, Λέκτορας Εξελικτικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011, Νέο Αμφιθέατρο «Ι. Δρακόπουλος», Προπύλαια, 18:00-19:30 Ο ΄΄θεραπευτικός΄΄ ρόλος του εκπαιδευτικού: δύο περιπτώσεις, Σπύρος Τάνταρος, Επίκουρος Καθηγητής Εξελικτικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συντονίστρια: Βασιλική Κανελλοπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011, Νέο Αμφιθέατρο «Ι. Δρακόπουλος», Προπύλαια, 18:00-19:30,
Τα παιδιά στο Διαδίκτυο: Φόβοι, προσδοκίες, προβληματισμοί, Πέτρος Ρούσσος, Λέκτορας Γνωστικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συντονιστής: Ιωάννης Δημάκος, Επίκουρος Καθηγητής Σχολικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Πατρών.

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011, Νέο Αμφιθέατρο «Ι. Δρακόπουλος», Προπύλαια, 18:00-19:30 Αφηγηματική Συμβουλευτική στην οικογένεια και στο σχολείο, Φιλία Ίσαρη, Λέκτορας Συμβουλευτικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συντονίστρια: Κατερίνα Γκαρή, Επίκουρη Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011, Νέο Αμφιθέατρο «Ι. Δρακόπουλος», Προπύλαια, 18:00-19:30 Αυτογνωσία: μοχλός ανάπτυξης του ατόμου, Σμαράγδα Καζή, Επίκουρη Καθηγήτρια Εξελικτικής Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο. Συντονιστής: Σπύρος Τάνταρος, Επίκουρος Καθηγητής Εξελικτικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών .

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011, Νέο Αμφιθέατρο «Ι. Δρακόπουλος», Προπύλαια, 18:00-19:30 Οι νέες μορφές γονεϊκότητας, Ζαΐρα Παπαληγούρα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Εξελικτικής Ψυχολογίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Συντονίστρια: Χρυσή Χατζηχρήστου, Καθηγήτρια Σχολικής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Ο Γιάννης Κουνέλης στο Megaron Plus για την ιδέα της τέχνης σήμερα

«Για να σωθεί σήμερα η ιδέα της τέχνης χρειάζονται ελεύθεροι καλλιτέχνες, εκτός χρηματιστηρίου, που θα πουν με θάρρος ``όχι``. Που θα δώσουν μια νέα ιδέα στην ποιητική δημιουργία, όπως συνέβαινε παλιά στην Μονμάρτη», τόνισε ο Γιάννης Κουνέλης, απαντώντας στις ερωτήσεις της εικαστικού Κατερίνας Ζαχαροπούλου, σε εκδήλωση που έγινε χθες στο Μegaron Plus.

«Ποιον καλλιτέχνη θέλουμε; Αυτόν του χρηματιστηρίου ή τον άλλον που ζει όπως ο Bacon, στους νυχτερινούς δρόμους, με ύποπτες φιλίες;», διερωτήθηκε δημόσια ο διεθνής έλληνας εικαστικός, που με το ριζοσπαστικό του έργο, από τα «ταπεινά» υλικά της Arte Povera, μετέτρεψε την ακαδημαϊκή αντίληψη του χώρου, σε λαϊκό τοπίο.

«Την τέχνη την βρίσκεις στο δρόμο», είπε με έμφαση ο Γιάννης Κουνέλης και πρόσθεσε: «Στη δουλειά μου δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός ανάμεσα στο έργο και στον χώρο. Η τέχνη συνυπάρχει με τη ζωή, όπως το μοντέρνο συνυπάρχει με το αρχαίο» .

Για την ουμανιστική δύναμη που εκπέμπει το έργο του, απάντησε στην συνομιλήτρια του: «Ο ουμανισμός τις τελευταίες δεκαετίες βρίσκεται σε κρίση. Απαιτεί πάντα ένα μέτρο κι αυτό βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας: είναι ο Παρθενώνας. Κι αυτό είναι το μέλλον δεν είναι το παρελθόν».

Με μέτρο τις ίδιες πάντα ανθρώπινες διαστάσεις, ο Γιάννης Κουνέλης, επιστρέφει αυτή την περίοδο καλλιτεχνικά, στο ανθρώπινο σώμα, μέσα από μια ενότητα με τα θρυλικά του «παλτά», που εκθέτει στην γκαλερί Μπερνιέ- Ηλιάδη, στο Θησείο.

Πάνω σε καμβά διαστάσεων διπλού κρεβατιού σε σιδερένιο πλαίσιο, ο καλλιτέχνης αποτυπώνει το παλτό του, χωρίς πινέλο, χωρίς κανένα περιθώριο για διορθώσεις, σαν μια προέκταση του ανθρώπινου σώματος και το αφήνει να ξεκουραστεί, να τεντωθεί, να κουλουριαστεί, να ταξιδέψει. Το παλτό του Γιάννη Κουνέλη, υπαινίσσεται την απουσία, τον μόχθο, την επιστροφή. Το συναντάμε στην τέχνη του «σαν ένα σημάδι σ’ έναν δρόμο επιστροφής», όπως είπε η Κατερίνα Ζαχαροπούλου.

Γεννημένος στον Πειραιά το 1936, ο Γιάννης Κουνέλης έφυγε στην ηλικία των 20 χρόνων για την Ιταλία, αφού προηγουμένως δεν έγινε δεκτός στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης και εγκαταστάθηκε εκεί για πάντα.

Μετά την ιστορική πρώτη εμφάνιση της Αrte Povera στην Γένοβα το 1967, με την παρουσία δώδεκα ζωντανών αλόγων δεμένων στους τοίχους της γκαλερί, η φήμη του εδραιώθηκε και συμμετείχε στις μεγαλύτερες διεθνείς εικαστικές διοργανώσεις.

«Η δική μου γενιά έφυγε από τα σύνορα, βγήκε έξω από το κάδρο, είχε πολλά όνειρα για την ζωή και την τέχνη. Θέλαμε με τις ιδέες μας ν΄ αλλάξουμε τον κόσμο. Είμαστε Ευρωπαίοι καλλιτέχνες, γαλουχημένοι με αυτή την ιδέα και όχι την ιδέα του χρηματιστηρίου», όπως είπε ο Γιάννης Κουνέλης.

Πηγή: Η Καθημερινή (27.11.2010).

Ένας μουσειακός περίπατος με θέμα τις τρύπες

Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε την τρύπα του όζοντος, ενώ μόλις πρόσφατα μάθαμε την τρύπα του προϋπολογισμού και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Συχνά μιλάμε για τρύπες χρηστικές, φανταστικές, ψηφιακές, αρχιτεκτονικές, ιστορικές, μεταφορικές, ενώ όλοι μας έχουμε ακούσει - χωρίς να έχουμε δει - τις μαύρες τρύπες του σύμπαντος. Ποιος δεν έχει κάνει μια τρύπα στο νερό ή δεν σκέφτηκε να τρυπήσει τα αυτιά του ή δεν άκουσε «Τρύπες»;

Μια τρύπα λοιπόν μπορεί να έχει πολλά νοήματα. Όμως, μπορεί ένα μουσείο να συμμετάσχει σε ένα θεματικό αφιέρωμα με αυτή τη μικρή και συχνά παρεξηγημένη λέξη; Φαίνεται πως γίνεται, αν υπάρχει έμπνευση, όπως στην περίπτωση του Μουσειακού Περιπάτου του αφιερώματος «Τρύπα», που διοργανώνει το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας και ο οποίος εγκαινιάστηκε σήμερα.

Ο μουσειακός περίπατος είναι μέρος του μεγάλου αφιερώματος για την τρύπα που άρχισε τον Σεπτέμβριο στις 16ες Νύχτες Πρεμιέρας με την παρουσίαση ταινιών που είχαν θέμα την τρύπα και συνεχίστηκε με τη διοργάνωση της έκθεσης ζωγραφικής του Τάσου Βρεττού με τίτλο «The Hole Argument», στην γκαλερί «The Breeder».

Με τη δράση αυτή, η συνηθισμένη οπτική με την οποία προσεγγίζονται οι μόνιμες συλλογές των σημαντικότερων μουσειακών ιδρυμάτων της Αθήνας αλλάζει. Τα εκθέματα που επιλέχθηκαν δεν μετακινήθηκαν. Παραμένουν στις συλλογές των μουσείων με τη μόνη διαφορά ότι έχουν δύο σημάνσεις, την αρχική και την καινούργια, όπου εξηγείται ο λόγος για τον οποίο συμμετέχουν στο αφιέρωμα. Έτσι ξαναζωντανεύουν, αποκτούν καινούργιες ιδιότητες, γίνονται πιο θελκτικά. Αλλά πώς ξεκίνησαν όλα αυτά;

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας κ. Ορέστης Ανδρεαδάκης σκέφτηκε αυτό που πολλές φορές μας διαφεύγει. Τα πολλά νοήματα και τις δυνατότητες που κρύβονται σε μια μικρή μόνο λέξη: τρύπες δημιουργούμε μόνοι μας, φέρουμε πάνω μας, φανταζόμαστε ή φοβόμαστε. Τρύπα είναι το βλέμμα, η όσφρηση και η ακοή, τρύπα σε μια φυσική ή τεχνητή μάζα είναι και το σπίτι μας, μέσα στο οποίο υπάρχουν άλλες μικρότερες, τα δωμάτια.

Μέσα από τις μικροσκοπικές οπές του ακουστικού του τηλεφώνου περνάει η φωνή, τρύπες στο ανθρώπινο σώμα είναι τα τραύματα, τραύμα της μεγαλύτερης βαρβαρότητας του 20ού αιώνα είναι και το Ολοκαύτωμα. Τρύπα στον τουρκοκρατούμενο Παρθενώνα αλλά και στην ιστορία μας άνοιξε ο Φραγκίσκος Μοροζίνι με τον βομβαρδισμό της Ακρόπολης το 1687. Μια τεράστια πολιτιστική 'τρύπα', μια ανοιχτή πληγή, έχει αφήσει στα γλυπτά του Παρθενώνα η αρπαγή του Έλγιν.

Ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Όλα μοιάζουν να αποκτούν οπές, όπως τα «διάτρητα επιχειρήματα» που συχνά χρησιμοποιούμε ως έκφραση και που πιθανότατα προήλθε από τις αρχαίες ψήφους των δικαστηρίων, όπως αυτές που εκτίθενται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (ΕΑΜ).

Η κάθετη προεξοχή των μεταλλικών αυτών δίσκων του 4ου αι. π. Χ. ήταν πότε διάτρητη πότε συμπαγή, ανάλογα με την απόφαση. Σε περίπτωση καταδικαστικής γνώμης, ο κληρωτός δικαστής επέλεγε τον δίσκο με τη διάτρητη προεξοχή, ενώ στην αντίθετη περίπτωση τον δίσκο με τη συμπαγή. Μια τρύπα ανάμεσα στα δάχτυλα των δικαστών χώριζε την αθώωση από την καταδίκη.

Η νέα οπτική μπορεί να προσθέσει πληροφορίες. Οι χάλκινες σόλες σανδαλιών, για παράδειγμα, που εκτίθενται κι αυτές στο ΕΑΜ και χρονολογούνται μετά τον 3ο αι. π.Χ., διαθέτουν οπές που μας πληροφορούν ότι οι τεχνικές στην υποδηματοποιία δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα τελευταία 2.300 χρόνια.

Τρύπα στον χρόνο δημιουργεί ο Μυκηναϊκός Πέλεκυς, που κατασκευάστηκε μεταξύ 15ου και 12ου αι. π.Χ. και εκτίθεται στο Μουσείο Μπενάκη. Το παράδοξο σ' αυτόν είναι ότι συνδέει δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους, καθώς κατασκευάστηκε κατά τους μυκηναϊκούς χρόνους αλλά επανεμφανίστηκε στα τέλη του 5ου με αρχές του 4ου αι. π. Χ. στο ιερό της Δωδώνης, όπου πιθανόν ανατέθηκε ως αντικείμενο με μαγικές ιδιότητες.

Ένα μαρμάρινο γλυπτό, άγνωστης προέλευσης, που εκτίθεται στο ίδιο μουσείο και αναπαριστά ένα ακέφαλο ξαπλωμένο γυναικείο σώμα προκαλεί αίσθηση. Επιλέχτηκε για τρεις λόγους: τη λειτουργική οπή που διαθέτει και υποδεικνύει την ύπαρξη στειλεού, την ίδια την αναπαράσταση που αναφέρεται σε μια…τρύπα, καθώς και το κενό που αφήνει σχετικά με την ερμηνεία του καλλιτεχνήματος.

Την οικονομία της επιδιόρθωσης φαίνεται ότι γνώριζαν αρκετά καλά οι αρχαίοι, κυρίως όσον αφορά πολύτιμα αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν ως θρησκευτικά σύμβολα. Όπως το μαρμάρινο βιολόσχημο ειδώλιο (3200-2800 π.Χ.), που εκτίθεται στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και έχει στο σώμα του δύο οπές. Το ειδώλιο είχε σπάσει περίπου στη μέση και ο τεχνίτης το επισκεύασε φτιάχνοντας τις δύο τρύπες και περνώντας μέσα από τις αυτές κορδόνι από δέρμα ή άλλο υλικό.

Με την έννοια της τρύπας σχετίζεται και ο θάνατος, όπως αυτός αποκαλύπτεται μορφολογικά με τον τάφο και τα ταφικά έθιμα, αλλά και με τις απεικονίσεις σε διάφορα έργα τέχνης. Όπως οι φορητές εικόνες του Χριστού, του 15ου και 16ου αιώνα, που εκτίθενται στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Οι οπές στα χέρια και τα πόδια και η ανοιχτή πληγή στα πλευρά του Ιησού πιστοποιούν τη σκηνή του μαρτυρίου, αλλά αποτελούν και κομβικό σημείο της σύνθεσης για τους αγιογράφους.

Τρύπες της ζωής ονομάστηκαν τα πηγάδια στο θεματικό αυτό ταξίδι, λόγω του ζωοδόχου νερού τους. Έτσι, το πηγάδι, η 'τρύπα' στη σάρκα της γης, έξω από το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης καλωσορίζει τους επισκέπτες με μια έκπληξη. Κατασκευάστηκε για να εξασφαλίζει νερό σε κάποιο σπίτι της αρχαιότητας, όμως κάποια στιγμή στέρεψε για να «σφραγιστεί» τον 2ο αι. μ.Χ. από το λιθόστρωτο ενός μικρού λουτρού και να ξεχαστεί. Σήμερα, 2.000 χρόνια μετά, βρέθηκε πάλι στην ανασκαφή (ακόμα μια οπή) για να αποτελέσει σήμερα μια άλλη πηγή ζωής, αυτή της ελπίδας που δίνει στους επισκέπτες όταν πετούν μέσα νομίσματα 'κλείνοντας' μια προσωπική ευχή.

Στον μουσειακό περίπατο, που θα διαρκέσει μέχρι τον Μάιο 2011, συμμετέχουν 16 μουσεία: το Αρχαιολογικό Μουσείο Κεραμικού, το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, το Εβραϊκό Μουσείο της Ελλάδος, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, η Εθνική Πινακοθήκη, το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο, το Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», το Μουσείο της Ακρόπολης, το Μουσείο του Αρχαιολογικού Χώρου της Αγοράς, το Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων, η Συλλογή Φοίβου Ανωγειανάκη, το Κέντρο Εθνομουσικολογίας, το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, το Μουσείο Μπενάκη, το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών και το Πολεμικό Μουσείο Αθηνών.

Μέγας χορηγός είναι η εταιρία «Ελλάκτωρ» και χορηγός επικοινωνίας το «ΜEGA».

Πηγή: Η Καθημερινή (26.11.2010).

Το άγνωστο βαλκανικό σινεμά

O βαλκανικός κινηματογράφος ανθεί και οι Ματιές στα Βαλκάνια, το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που εστιάζει σε αυτόν, ενδεχομένως να αποδειχθεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα της εφετινής 51ης διοργάνωσης. Κατ΄ αρχάς, το αφιέρωμα στη σχολή κινουμένων σχεδίων του Ζάγκρεμπ είναι από μόνο του ένα κινηματογραφοφιλικό γεγονός.

Σαράντα επτά ταινίες 28 δημιουργών θα συστήσουν ύστερα από πάρα πολλά χρόνια στην Ελλάδα μία από τις σπουδαιότερες σχολές κινουμένων σχεδίων της κινηματογραφικής ιστορίας η οποία τύποις γεννήθηκε το 1958 στο Φεστιβάλ Καννών. Τότε που ο κορυφαίος ιστορικός του σινεμά Ζορζ Σαντούλ παρατήρησε για πρώτη φορά ότι οι ταινίες κινουμένων σχεδίων της εταιρείας Ζagreb Film διέθεταν μια πρωτόγνωρη δυναμική, καθώς και κοινά στοιχεία: έλλειψη διαλόγου, έκφραση μέσα από τη μουσική και τους ήχους, τολμηρή θεματική σε μια ενιαία γραφή με ιδιαίτερη φυσιογνωμία.

Το αφιέρωμα διατρέχει την ιστορία του στούντιο, από τον σχηματισμό και την καθιέρωσή του τη δεκαετία του ΄50 ως και σήμερα. Μέσα από πέντε προγράμματα καταγράφονται χρονολογικώς η εξέλιξη της σχολής, οι συνέργειες των δημιουργών- οι οποίοι ελλείψει οικονομικών πόρων συνεργάζονταν στενά μέσα σε ένα οικογενειακό περιβάλλον-, η χρυσή εποχή των δεκαετιών του ΄60 και του ΄70 και η σύγχρονη μετεξέλιξή του μετά τον κατακερματισμό της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.

Ξεχωριστή θέση θα έχει το έργο του πολυβραβευμένου καρτουνίστα Μποριβόι Ντοβνίκοβιτς (Μπόρντο), ο οποίος στα 80 του εξακολουθεί να ανανεώνει μια τέχνη που υπηρέτησε για περισσότερα από 60 χρόνια. Ο Μπόρντο θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη με αφορμή το αφιέρωμα για να παρουσιάσει τις ταινίες του και να μιλήσει με το κοινό. Από τη σύγχρονη παραγωγή βρίσκουμε ταινίες όπως το «Αurora» του Ρουμάνου Κρίστι Πούιου, ο «Φθόνος» του Τούρκου Ζεκί Ντεμιρκουμπούζ, που ανιχνεύει τα πολλαπλά πρόσωπα της ζήλιας, αλλά και το «Cirkus Columbia» του Βόσνιου Ντάνις Τάνοβιτς που πρωτοπροβλήθηκε στο περασμένο Φεστιβάλ Βενετίας και υπήρξε η επίσημη πρόταση της ΒοσνίαςΕρζεγοβίνης για το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας. Αντιστοίχως η βραβευμένη με Αργυρή Αρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου ταινία του πρωτοεμφανιζόμενου Ρουμάνου Φλορίν Σερμπάν «Αν θέλω να σφυρίξω, σφυράω», που επίσης θα προβληθεί στις Ματιές, είναι η επίσημη πρόταση της Ρουμανίας για την 83η απονομή των Οσκαρ.

Στην ταινία του Σέρβου Ολεγκ Νόβκοβιτς «Ασπρος, άσπρος κόσμος»πένθιμα τραγούδια αναδύονται από τη μελαγχολία των Βαλκανίων, ερμηνευμένα από χαρακτήρες ηττημένους, αποδεκατισμένους, που πασχίζουν να βρουν ισορροπία και νόημα στη ζωή τους. Στην ίδια βιομηχανική ξεχασμένη πόλη, το Μπορ, εκτυλίσσεται και το «Τilva Ros», πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του επίσης Σέρβου Νίκολα Λετσάιτς. Στο κατώφλι της ενηλικίωσης οι χαρακτήρες του «Τilva Ros» διεκδικούν μια θέση στον κόσμο των μεγάλων, ενώ ταυτόχρονα γραπώνονται από τον αυθορμητισμό της ηλικίας τους, αρνούμενοι να απολέσουν όσα τους ορίζουν. Οι σκεϊτάδες, δημιουργοί jackass βίντεο ήρωες, υποδύονται τους εαυτούς τους προσδίδοντας στην ταινία μια handmade αίσθηση, αυθεντικότητα στις ερμηνείες και νεανική διάθεση.

Για μία ακόμη χρονιά η δουλειά του υπευθύνου των Ματιών στα Βαλκάνια Δημήτρη Κερκινού πιάνει τόπο. Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιηθεί από την Παρασκευή 3 ως το Σάββατο 11 Δεκεμβρίου.

Πηγή: Το Βήμα (26.11.2010).

Το 2010 θα είναι το πιο θερμό ή το δεύτερο θερμότερο έτος στην ιστορία

Ο φετινός χρόνος αναμένεται να καταγραφεί ως ο πιο ζεστός ή ο δεύτερος θερμότερος από τότε (1850) που υπάρχουν αρχεία θερμοκρασιών, σύμφωνα με τη βρετανική Μετεωρολογική Υπηρεσία, τη NASA και την Εθνική Διοίκηση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ, μια εξέλιξη που αποδίδεται κυρίως στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή.

Οι τελευταίοι 12 μήνες υπήρξαν οι θερμότεροι στην ιστορία, σύμφωνα με την Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία, και οι δεύτεροι πιο ζεστοί, με βάση τα στοιχεία των βρετανών μετεωρολόγων, σύμφωνα με το BBC και τη βρετανική Guardian.

Μέχρι σήμερα, ο πιο ζεστός χρόνος ήταν το 1998 (σύμφωνα με τη NASA ήταν το 2005), όταν οι παγκόσμιες θερμοκρασίες αυξήθηκαν εξαιτίας ενός ισχυρού ρεύματος «Ελ Νίνιο», το οποίο θερμαίνει τον Ειρηνικό ωκεανό και ασκεί αλυσιδωτές επιδράσεις στο κλίμα του πλανήτη.

Φέτος το «Ελ Νίνιο» ήταν λιγότερο ισχυρό και παράλληλα υπήρξε η επίδραση του ψυχρού ρεύματος «Λα Νίνια». Οι επιστήμονες, έτσι, ανέμεναν ότι οι μέσες θερμοκρασίες του 2010 θα ήσαν χαμηλότερες από εκείνες του 1998, αλλά δεν ήσαν. Τώρα, σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις (και με πιθανό κάποιο στατιστικό λάθος), τα δύο χρόνια διεκδικούν με ίσους όρους τον τίτλο του πιο θερμού έτους της Γης. Στις 2 Δεκεμβρίου, ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός στη Γενεύη θα δημοσιεύσει τη δική του πρόβλεψη και, σύμφωνα με τους επιστήμονές του, το 2010 θα είναι σίγουρα μέσα στην τριάδα των πιο θερμών ετών στην ιστορία.

Οι μέσες θερμοκρασίες της Γης σήμερα βρίσκονται περίπου 0,8 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προ-βιομηχανικά επίπεδά τους. Το 2010 η θερμοκρασία είναι περίπου μισό βαθμό (0,5) Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο της περιόδου 1961-1990 και απομένουν δύο ακόμα μήνες στοιχείων για να διαμορφωθεί η τελική εικόνα για φέτος.

Εξάλλου, η τελευταία δεκαετία 2000-2009 συνολικά υπήρξε η πιο ζεστή στην ιστορία (των θερμοκρασιακών αρχείων). Οι σκεπτικιστές που αμφισβητούν τη σοβαρότητα της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής και τείνουν να αποδίδουν την άνοδο της θερμοκρασίας σε φυσικά αίτια, αντιτείνουν ότι οι θερμοκρασίες έχουν σταθεροποιηθεί κατά την τελευταία δεκαετία. Η Βρετανική Μετεωρολογική Υπηρεσία συμφωνεί ότι έχει επιβραδυνθεί ο ρυθμός ανόδου της θερμοκρασίας, αλλά επιμένει ότι αυτό οφείλεται σε φυσικά αίτια και όχι επειδή έχει σταματήσει η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή.

Οι Βρετανοί μετεωρολόγοι παραδέχονται ότι μια σειρά από φυσικούς παράγοντες έχουν παίξει ρόλο, ώστε να «φρεναριστεί» προσωρινά -σε χρονικό ορίζοντα δεκαετίας- η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Τέτοιοι παράγοντες είναι κυρίως η μείωση της ηλιακής ακτινοβολίας και η μικρή μείωση των υδρατμών στη στρατόσφαιρα, αλλά, από την άλλη, επισημαίνουν ότι υπάρχει σημαντική άνοδος της θερμοκρασίας στην Αρκτική, η οποία δεν καταγράφεται σωστά στα συλλεγόμενα από την περιοχή στοιχεία.

Η δρ Βίκι Πόουπ, επικεφαλής για θέματα κλιματικής αλλαγής, στη βρετανική Μετεωρολογική Υπηρεσία, εκτίμησε ότι η θερμοκρασία θα αυξηθεί περαιτέρω στα αμέσως επόμενα χρόνια. «Η μακροπρόθεσμη τάση ανόδου της θερμοκρασίας είναι 0,16 βαθμοί Κελσίου. Στα τελευταία δέκα χρόνια, αυτός ο ρυθμός είχε μειωθεί σε 0,05 έως 0,13. Υπάρχουν αρκετά πράγματα που επηρεάζουν βραχυπρόθεσμα τις θερμοκρασίες. Ένα μεγάλο μέρος της θερμότητας μπορεί να καταλήγει στα βάθη των ωκεανών και δεν έχουμε ιδέα για το τι συμβαίνει εκεί κάτω», όπως είπε.

Η άνοδος της θερμοκρασίας, σύμφωνα με τους κλιματολόγους, θα έχει ως συνέπεια περισσότερες πλημμύρες, πιο πολλούς καύσωνες και αύξηση της στάθμης των θαλασσών. Η διεθνής κοινότητα προσδοκά πρόοδο στη νέα σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, που θα αρχίσει σε λίγες μέρες στην Κανκούν του Μεξικού, όμως η αποτυχία της προηγούμενης συνόδου της Κοπεγχάγης μάλλον δεν επιτρέπει μεγάλη αισιοδοξία για κάποια νέα δεσμευτική διεθνή συμφωνία.

Πηγή: Η Καθημερινή (26.11.2010).

Ανακαλύφθηκε οξυγόνο στο δορυφόρο Ρέα του Κρόνου

Το διαστημικό σκάφος Cassini της Αμερικανικής και της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας ανίχνευσε οξυγόνο σε μικρή ποσότητα, στην αραιή ατμόσφαιρα του παγωμένου δορυφόρου Ρέα του Κρόνου. Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται άμεσα οξυγόνο σε ένα άλλο ουράνιο σώμα.

Το Cassini ανίχνευσε το οξυγόνο, καθώς περνούσε σε μικρή απόσταση (μόλις 97 χιλιομέτρων) από τη Ρέα, φέτος τον Μάρτιο, και οι επιστήμονες της NASA και άλλων ερευνητικών ινστιτούτων παρουσίασαν τώρα τα ευρήματά τους στο περιοδικό Science, σύμφωνα με τη βρετανική Guardian και το National Geographic News.

Ανάμεσα στους ερευνητές ήταν και ο ελληνικής καταγωγής Ηλίας Ρούσσος από το Ινστιτούτο Έρευνας του Ηλιακού Συστήματος Μαξ Πλανκ της Γερμανίας. Ο Ρούσσος σπούδασε φυσική στο πανεπιστήμιο Αθηνών και επιστήμες του διαστήματος στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Από το 2005 εργάζεται στο διάσημο γερμανικό ινστιτούτο, ερευνώντας ιδιαίτερα τον Κρόνο και τους δορυφόρους του.

Μέχρι τώρα, ίχνη οξυγόνου είχαν εντοπιστεί σε μερικούς πλανήτες και δορυφόρους έμμεσα (στην Ευρώπη και τον Γανυμήδη του Δία), με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble και άλλων οργάνων παρατήρησης από μεγάλη απόσταση.

Τα όργανα του Cassini, που γυροφέρνει στη γειτονιά του Κρόνου από το 2004, έδειξαν ότι η Ρέα διαθέτει μια υπερβολικά αραιή ατμόσφαιρα που περιέχει οξυγόνο και διοξείδιο του άνθρακα, η οποία δημιουργείται και συντηρείται, καθώς υψηλής ενέργειας σωματίδια προσκρούουν στην επιφάνεια του δορυφόρου και εκτινάσσουν ψηλά άτομα, μόρια και ιόντα. Συγκεκριμένα, το μοριακό οξυγόνο σχηματίζεται μέσα στην παγωμένη επιφάνεια, όταν τα μόρια νερού διασπώνται από τα υψηλής ενέργειας ιόντα. Το εκτινασσόμενο οξυγόνο, στη συνέχεια, συγκρατείται από τη βαρύτητα της Ρέας και δημιουργεί μια αραιή ατμόσφαιρα.

Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις των επιστημονικών οργάνων του Cassini, κάθε κυβικό μέτρο της ατμόσφαιρας της Ρέας περιέχει περίπου 50 δισεκατομμύρια μόρια οξυγόνου και 20 δισεκατομμύρια διοξειδίου του άνθρακα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων, παράγονται περίπου 130 γραμμάρια οξυγόνου ανά δευτερόλεπτο ή (σε γήινες συνθήκες) 0,1 κυβικά μέτρα. Αυτό σημαίνει ότι αν βρισκόταν στις συνθήκες θερμοκρασίας και πίεσης που επικρατούν στη Γη, όλη η ατμόσφαιρα της Ρέας, που έχει πάχος 100 χιλιομέτρων, θα αποτελούσε ένα κύβο πλευράς περίπου 22 μέτρων, δηλαδή θα χωρούσε μέσα σε ένα μεσαίου μεγέθους κτίριο!

Η Ρέα, με διάμετρο 1.500 χιλιόμετρα περίπου και σε απόσταση σχεδόν 1,5 δισ. χλμ. από τη Γη και 527.000 χλμ. από τον «μητρικό» πλανήτη της, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο από τα συνολικά 62 φεγγάρια του Κρόνου και πιστεύεται ότι αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από πάγο, έχοντας μέση επιφανειακή θερμοκρασία μείον 180 βαθμών Κελσίου.

Η ενεργή πολύπλοκη χημεία, που εμπλέκει το οξυγόνο, μπορεί να είναι πολύ συχνή στο ηλιακό μας σύστημα, ακόμα και σε όλο το σύμπαν. Αυτή η χημεία μπορεί να αποτελεί προϋπόθεση για τη ζωή. Όλα τα στοιχεία από το Cassini πάντως δείχνουν ότι η Ρέα είναι πολύ παγωμένη και στερημένη από υγρό νερό, που είναι αναγκαίο για τη ζωή όπως την ξέρουμε», δήλωσε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Μπεν Τεόλις του Νοτιοδυτικού Ερευνητικού Ινστιτούτου στο Σαν Αντόνιο-Τέξας.

Η ανακάλυψη των ουρανίων σωμάτων όπου υπάρχει οξυγόνο μπορεί να αποτελέσει σημαντικό κριτήριο για τους προορισμούς των μελλοντικών ρομποτικών και επανδρωμένων διαστημικών αποστολών. Σύμφωνα με τον Τεόλις, τα πιθανά αποθέματα οξυγόνου σε παγωμένα φεγγάρια όπως η Ρέα, μπορεί μια μέρα να παίξουν ζωτικό ρόλο για τις ανθρώπινες αποστολές. Όπως είπε, θα μπορούσαν οι αστροναύτες να θερμαίνουν και να λιώνουν αυτούς τους πάγους για να παίρνουν το πολύτιμο οξυγόνο και διοξείδιο του άνθρακα, που αποτελούν προαπαιτούμενα για τη ζωή ζώων και φυτών.

Μόνο η Ρέα και ο Τιτάν, ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου, έχουν αρκετά μεγάλη μάζα για να διατηρούν κάποια ατμόσφαιρα, χάρη στην έλξη της βαρύτητάς τους που συγκρατεί τα αέρια κοντά στην επιφάνειά τους, χωρίς να διαφεύγουν στο διάστημα. Όμως η ατμόσφαιρα του Τιτάνα είναι πυκνή και αποτελείται από άζωτο και μεθάνιο, με ελάχιστο οξυγόνο και διοξείδιο του άνθρακα.

Το διοξείδιο μπορεί να προέρχεται από ξηρό πάγο παγιδευμένο στο εσωτερικό του δορυφόρου ή από τα ενεργειακά φορτισμένα σωματίδια που προσπίπτουν με ορμή στην επιφάνεια του παγωμένου νερού του φεγγαριού. Μπορεί ακόμα να προέρχεται από υλικά πλούσια σε άνθρακα, τα οποία εναποτέθηκαν στη Ρέα από μικρούς μετεωρίτες που την «βομβάρδισαν» στο παρελθόν.

Πηγή: Η Καθημερινή (26.11.2010).

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Ταινία για το έργο του Μίκη Θεοδωράκη στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας

Το ντοκιμαντέρ «Μίκης Θεοδωράκης. Συνθέτης», συμπαραγωγή της ZDF σε συνεργασία με την ARTE, παρουσιάζεται σε πρώτη προβολή, την Δευτέρα 29 Νοεμβρίου και ώρα 8 μ.μ., στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, παρουσία του συνθέτη και των συντελεστών της ταινίας.

Το ντοκιμαντέρ, συνυπογράφουν οι Αστέρης Κούτουλας και Klaus Salge οι οποίοι επιχειρούν να δώσουν μια συνολική εικόνα της καλλιτεχνικής δημιουργίας του Θεοδωράκη, καλύπτοντας μια περίοδο επτά δεκαετιών.

Η αφήγηση ξεκινά από τα πρώτα τραγούδια και την «Κασσιανή-Θεία Λειτουργία» του έφηβου Θεοδωράκη, περνά στα έργα μουσικής δωματίου και τη Sinfonietta της δεκαετίας του 1940, την Σουίτα αρ. 1 για πιάνο και ορχήστρα καθώς και άλλα έργα της περιόδου του Παρισιού, παρουσιάζει την εντατική ενασχόληση του συνθέτη με τους κύκλους τραγουδιών την δεκαετία του 1960, με το ορατόριο «Canto General», τη Συμφωνία αρ. 4, τις Ραψωδίες για κιθάρα και τσέλο, και φθάνει μέχρι τις όπερες.

Τριάντα, σχεδόν, μουσικά παραδείγματα, από τα οποία το καθένα αντιπροσωπεύει μια περίοδο του έργου του, αποκαλύπτουν το ευρύτατο συνθετικό φάσμα του Θεοδωράκη και μας εξοικειώνουν με ένα ανεπανάληπτο σε όγκο και καλλιτεχνική αξία έργο.

Πηγή: Η Καθημερινή (26.11.2010).

Προσεγγίσεις στο αρχαίο δράμα από τον Αρη Ρέτσο

Εργαστήρι Αρχαίου Δράματος για σπουδαστές δραματικών σχολών, φοιτητές θεατρολογίας και νέους ηθοποιούς ηλικίας 20 εως 35 ετών οργανώνει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Αρης Ρέτσος. Η λειτουργία του εργαστηρίου ξεκινά το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου με θέμα :"» Προσεγγίσεις στο Αρχαίο Δράμα'' θα είναι διάρκειας 32 ωρών και θα διδάσκονται αποσπάσματα από τις τραγωδίες ''Ηλέκτρα-Αντιγόνη-Οιδίπους Τύραννος'' του Σοφοκλή. Μέσα από την ανάλυση των κειμένων -μετάφραση Γρυπάρη-και αυτοσχεδιασμούς αποκαλύπτονται τα πρόσωπα, το πάθος και ο λόγος των χαρακτήρων καθώς και η σχέση τους με τον χορό, τα άλλα πρόσωπα και τον ίδιο τον εαυτό τους. Ο χώρος που θα πραγματοποιηθεί το Εργαστήρι βρίσκεται στην οδό Μιαούλη 11, στου Ψυρρή (κοντά στο μετρό Μοναστηράκι).

Πηγή: Η Καθημερινή (26.11.2010).

Δημόσιος διάλογος για τον μεσσιανισμό

Το διήμερο συνέδριο με θέμα «Η μεσσιανική ιδέα και οι μεταμορφώσεις της. Από την Παλαιά Διαθήκη ως τους πολιτικούς μεσσιανισμούς του 20ού αιώνα», το οποίο διοργανώνεται σήμερα και αύριο στο αμφιθέατρο του μεγάρου της Εθνικής Τράπεζας (Αιόλου 82-84) από το Ιδρυμα Βιβλικών Μελετών «Αρτος Ζωής», έχει ως στόχο να φέρει τη βιβλική σκέψη στον δημόσιο διάλογο και να προσφέρει στους βιβλικούς θεολόγους την ευκαιρία να συζητήσουν με στοχαστές άλλων πνευματικών κατευθύνσεων θέματα που πηγάζουν από τη Βίβλο.

Στο πλαίσιο αυτό, πανεπιστημιακοί από τα γνωστικά πεδία της Θεολογίας, της Ιστορίας, της Φιλοσοφίας, της Ψυχολογίας, της Κοινωνιολογίας και της Πολιτικής Επιστήμης θα διερευνήσουν τις σημασίες του όρου μεσσιανισμός από τα ιουδαϊκά, χριστιανικά και ισλαμικά του συμφραζόμενα ως τις σύγχρονες επιβιώσεις του στον κοινωνικό και πολιτικό χώρο.

Μεταξύ των ομιλητών οι Πέτρος Βασιλειάδης, Αγγελική Ζιάκα, Σταύρος Ζουμπουλάκης, Χρήστος Καρακόλης, Ν. E. Καραπιδάκης, Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, Κωνσταντίνος Θ. Ζάρρας, Αικατερίνη Τσαλαμπούνη, Σάββας Μιχαήλ, Νικόλας Πίσσης.

Για το πρόγραμμα του συνεδρίου δείτε http://www.artoszoes.gr./

Πηγή: Το Βήμα (27.11.2010).

Πείτε «ευχαριστώ». Κάνει καλό στην υγεία

Την ευεργετική επίδραση του «ευχαριστώ» στην υγεία διαπιστώνουν επιστημονικές ομάδες από διαφορετικά πανεπιστήμια των Ηνωμένων Πολιτειών. Από το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης παράγεται ευτυχία, δηλώνουν οι ειδικοί, τονίζοντας ότι είναι καλό να είναι κανείς ευγενής και για λόγους υγείας.

«Πραγματικά, τα συμπεράσματα της έρευνάς μας επιβεβαιώνουν αυτό που μας έλεγαν οι δασκάλες μας στο νηπιαγωγείο ή οι γιαγιάδες μας. Μόνο που τώρα έχουμε και την επιστημονική απόδειξη», εξηγεί στην εφημερίδα «Wall Street Journal» ο δρ Τζέφρι Φροχ, καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Χόφστρα της Νέας Υόρκης. Με τη βοήθεια της ερευνητικής του ομάδας, ο αμερικανός καθηγητής έθεσε στο επιστημονικό του μικροσκόπιο την ψυχολογική διάθεση χιλίων και πλέον μαθητών, διαπιστώνοντας ότι όποιοι από τους εθελοντές δοκίμαζαν πιο έντονα το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης είχαν καλύτερους βαθμούς και περισσότερους φίλους σε σχέση με εκείνους που δεν διακατέχονταν από το ίδιο συναίσθημα. Αποδείχθηκε επίσης ότι οι μαθητές που εξέφραζαν την ευγνωμοσύνη τους με το «ευχαριστώ» και ήταν περισσότερο ευγενείς ήταν και περισσότερο ικανοποιημένοι από τη ζωή, δηλαδή πιο ευτυχείς. Στα ίδια συμπεράσματα κατέληξε έρευνα επιστημόνων σε δείγμα παιδιών ηλικίας 12 και 13 ετών.

Οι έρευνες αυτές επιβεβαιώνουν στην ουσία αυτά που υποστηρίζουν εδώ και καιρό οι θεωρητικοί της Θετικής Ψυχολογίας. Για παράδειγμα, ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι, Μάικλ ΜακΚάλαχ, υποστήριζε σε μελέτη του που είχε δημοσιευτεί το 2003 στην επιθεώρηση «Journal of Ρersonality and Social Ρsychology» ότι, κρατώντας ζωντανά στη μνήμη μας καταστάσεις και πρόσωπα απέναντι στα οποία είμαστε υπόχρεοι, μας βοηθά να αισθανόμαστε καλύτερα.

Αν η ευγνωμοσύνη κάνει πράγματι καλό, όπως υποστηρίζουν οι αμερικανοί ψυχολόγοι, τίθεται ένα ερώτημα: είναι κάτι που μπορεί να διδαχθεί; Η πιο διαδεδομένη πεποίθηση μεταξύ των ειδικών είναι ότι κατά 50% εξαρτάται από τα γονίδιά μας. Το υπόλοιπο 50% είναι θέμα περιβάλλοντος, ανατροφής, προσωπικής καλλιέργειας αλλά και... άσκησης. Ο δρ Φροχ προτείνει σε μικρούς και μεγάλους να καταγράφουν σε ένα ημερολόγιο τις στιγμές ευγνωμοσύνης της ημέρας. «Δεν είναι καθόλου εύκολο να μάθουμε να εκτιμούμε αυτό που μας προσφέρεται από τους άλλους και από τη ζωή», δηλώνει στην ιταλική εφημερίδα. «Πρόκειται για μια καθημερινή άσκηση και μάλιστα δύσκολη εάν δεν υπάρχει αμοιβαιότητα», προσθέτει. Ο δρ Φροχ επισημαίνει ότι στην έρευνα που πραγματοποίησε με την επιστημονική του ομάδα στο δείγμα των χιλίων και πλέον εφήβων διαπιστώθηκε μια στενότατη σχέση ανάμεσα στην ικανότητα του να είναι κανείς ευγνώμων και την ενσωμάτωση στην κοινότητα. «Διδάσκοντας σε ένα παιδί να λέει “ευχαριστώ”, προσφέρεις κάτι περισσότερο από ένα απλό μάθημα ευγένειας. Του δίνεις ένα σημαντικό ψυχολογικό εφόδιο για την ενήλικη ζωή του», καταλήγει.

Πηγή: Τα Νέα (27.11.2010).

Η Ευρώπη «σπιντάρει» ψηφιακά

Οι ταχύτητες των ευρυζωνικών δικτύων στην Ευρώπη γίνονται ολοένα και μεγαλύτερες σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Όπως προκύπτει από έρευνα της Επιτροπής τον περασμένο Ιούλιο το 29% των ευρυζωνικών δικτύων στις χώρες τις Ευρώπης «έτρεχαν» με ταχύτητα 10Mbps, ενώ τον αντίστοιχο μήνα του 2009 το ποσοστό αυτό ήταν μόλις 15%.

Στην έρευνα αναφέρεται ότι χρειάζεται ακόμα πολύ δουλειά προκειμένου οι μεγαλύτερες ταχύτητες να καλύπτουν το σύνολο της Ευρώπης. Επίσης η Επιτροπή έχει βάλει στόχο να διαθέτουν όλοι οι ευρωπαίοι συνδέσεις που θα «τρέχουν» με 30 Μbps ή και με μαγαλύτερη ταχύτητα μέχρο το 2010.

Σήμερα στην Ευρώπη μόνο το 5% των δικτύων μπορούν να τρέξουν με ταχύτητα 30mbps και μόνο 0.5% έχουν ταχύτητα 100Mbps. Όπως προκύπτει από τα ερευνητικά δεδομένα μόνο το 26% των ευρωπαίων διαθέτουν ευρυζωνική κάλυψη με μεγάλες ταχύτητες. Το αντίστοιχο ποσοστό για το 2009 είναι 24%.

Ο τομέας που παρουσιάζει τη μεγαλύτερη ανάπτυξη είναι τα ευρυζωνικά δίκτυα για τα κινητπά τηλέφωνο γι αυτό και ο επίτροπος αρμόδιος για την ψηφιακή ατζέντα Νίλι Κρος προέτρεψε τις χώρες μέλη να απελευθερώσουν άμεσα μέρος του ψηφιακού τους φάσματος προκειμένου να ανταποκριθούν στις σύγχρονες απαιτήσεις της κινητής τηλεφωνίας.

Πηγή: Το Βήμα (26.11.2010).

Η σιωπή σύμμαχος της σχιζοφρένειας

Το ταξίδι του εκείνο το καλοκαίρι αποδείχθηκε πιο μακρό και οδυνηρό από όσο φανταζόταν και σχεδίαζε. Εργαζόταν σε μια εποχική δουλειά, όταν ξεκίνησαν όλα. Συστηματικός χρήστης κάνναβης, προερχόμενος από οικογενειακό περιβάλλον με βαρύ ψυχιατρικό ιστορικό, με τα συνήθη άγχη της καθημερινότητας της μετεφηβικής ηλικίας, κατέρρευσε μέσα σε λίγες ώρες. «Αισθανόμουν απειλούμενος, κυνηγημένος, διωκόμενος. Είχαν οξυνθεί όλες οι αισθήσεις μου, ένιωθα άλλοτε δυνατός σαν λιοντάρι, άλλοτε φυλακισμένος και περιορισμένος σε έναν χώρο πειραμάτων στη μέση του ωκεανού. Αλλοτε έξαλλος, άλλοτε καταπονημένος. Με είχε στρεσάρει αφάνταστα και ένας ανεκπλήρωτος έρωτας, ένα “κόλλημα” ετών. Το κερασάκι στην τούρτα εκείνων των ωρών ήταν το τσιγαριλίκι. Σαν να έβγαλε κάποιος μια κλωστή από ένα πουλόβερ. Το ρούχο ξηλώθηκε γοργά». Ο Μ.Σ. θυμάται σήμερα, όχι δίχως αρκετή νευρικότητα, τις ώρες εκείνες που, όπως λέει, «“ταξίδεψα” έξω από τον εαυτό μου, αλλά και μέσα σε αυτόν». Οι εξαλλοσύνες και οι εκρήξεις του διαδέχονταν την καχυποψία, τον φόβο, την αγωνία ότι ο περίγυρός του ήταν μια διαρκής απειλή «για τη ζωή μου και τα υπάρχοντά μου».

Οταν κατέρρευσε σωματικά, «σαν άδειο σακί», κλήθηκαν ασθενοφόρο και Αστυνομία. Και η διάγνωση του ψυχιάτρου ήταν σαφής: σχιζοφρένεια, βαριάς ψυχοσυναισθηματικής μορφής. Σύμφωνα με επιδημιολογική μελέτη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ένας στους 100 ανθρώπους σε όλη την υφήλιο είναι σχιζοφρενής ή πρόκειται να εκδηλώσει κάποιας μορφής και κλίμακας σχιζοφρένεια. Το ζήτημα όμως της πρόληψης, της έγκαιρης διάγνωσης και της αντιμετώπισης παραμένει, ειδικά στην Ελλάδα, ένα κοινωνικό και οικογενειακό ταμπού, γεγονός που εμφαίνεται και σε πρόσφατη μελέτη της διδάκτορος Ψυχολογίας κυρίας Ευαγγελίας Μπακόλα, που εκπονήθηκε σε συνεργασία με το Κέντρο Κοινωνικής και Ψυχικής Υγείας και την Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αντικείμενό της ήταν τα πιθανά πρόδρομα συμπτώματα της νόσου και η συσχέτιση της εκδήλωσης με κοινωνικούς και προσωπικούς παράγοντες. Τα πορίσματα είναι εντυπωσιακά. Σχεδόν όλοι όσοι εκδήλωσαν στην ενήλικη ζωή τους σχιζοφρένεια, και αποτέλεσαν αντικείμενο της έρευνας, είχαν ταυτόσημες εκδηλώσεις και συμπεριφορές κατά την εφηβική ηλικία, οι οποίες δεν αξιολογήθηκαν σωστά είτε από το οικογενειακό περιβάλλον είτε από ειδικό γιατρό, ενώ σε πολύ υψηλό ποσοστό (33%) υπήρξαν συστηματικοί χρήστες ψυχοτρόπων ουσιών, κυρίως κάνναβης, ήδη από την ηλικία των 14 ετών. Επίσης σε ποσοστό κοντά στο 60% τα σχιζοφρενή άτομα προέρχονται από οικογενειακό περιβάλλον με ψυχιατρικό ιστορικό του ίδιου ή άλλων ψυχιατρικής φύσεως προβλημάτων, σε κάποιον από τους γονείς ή τους συγγενείς πρώτου βαθμού.

Ποια είναι όμως τα «καμπανάκια» κινδύνου που πρέπει να θορυβήσουν γονείς και καθηγητές στα πρώιμα συμπτώματα της νόσου; «Το παιδί παύει να είναι το παιδί που ξέραμε. Είναι ένα εντελώς άλλο παιδί» τονίζει η κυρία Μπακόλα. Και εξηγεί ότι «ο έφηβος αναπτύσσει αισθήματα καχυποψίας και ξαφνικής, έντονης και συστηματικής κοινωνικής απομόνωσης. Αρχίζει να έχει εντελώς άλλα ενδιαφέροντα. Για παράδειγμα, από τον αθλητισμό στρέφεται στην Εκκλησία. Και είναι γεγονός ότι πολλά περιστατικά σχιζοφρένειας στη χώρα έχουν ως εκδηλώσεις θρησκευτικά παραληρήματα». Παράλληλα «οι σχολικές του επιδόσεις γνωρίζουν κάθετη πτώση. Σε πολύ υψηλό ποσοστό (25%) οι σχιζοφρενείς που δέχτηκαν να αποτελέσουν αντικείμενο της έρευνας είχαν εγκαταλείψει το σχολείο στο Γυμνάσιο ή δεν είχαν συνεχίσει στο Λύκειο». Το «γενικευμένο, χωρίς λόγο και φανερή αιτία» στρες είναι επίσης μια προειδοποίηση, ενώ εμφανίζονται «πάντα σε μεγάλη ένταση και διάρκεια και με κάπως “οργανωμένο” τρόπο διαταραχές στον ύπνο». Εξίσου σε μεγάλο βαθμό ο έφηβος παραμελεί, εντελώς παράδοξα για την ηλικία του, «την προσωπική του εμφάνιση και την ατομική του υγιεινή». Σχεδόν ταυτόχρονα αρχίζει τη γνωριμία του με τις ψυχοτρόπες ουσίες. Οπως επισημαίνει ο καθηγητής Ψυχιατρικής κ. Γιώργος Αλεβιζόπουλος, «η χρήση κάνναβης, αμφεταμινών, LSD ή κοκαΐνης πυροδοτεί τη σχιζοφρένεια. Δηλαδή υπάρχει η προδιάθεση και η γονιδιακής φύσεως επιβάρυνση, αλλά οι ψυχοτρόπες ουσίες επιταχύνουν την εκδήλωση και εντείνουν τα συμπτώματα, ανοίγοντας τις πύλες στη νόσο, λόγω της νευροτοξικής τους δράσης». Ετσι το ποσοστό των σχιζοφρενών ενηλίκων που έκανε χρήση κάνναβης στην εφηβική ηλικία (14-17 ετών) είναι σχεδόν τριπλάσιο σε σχέση με τους χρήστες στον γενικό πληθυσμό (33% έναντι 12%).

Το οξύμωρο όμως είναι ότι αν και το 18% των μετέπειτα νοσούντων απευθύνθηκε με τη συμβουλή και την παρότρυνση της οικογένειας σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο, το 45% από αυτούς έλαβε αγωγή για απλής μορφής διαταραχή άγχους. «Είναι δύσκολο να διαγνωσθεί ή να επισημανθεί η σχιζοφρένεια σε αυτές τις ηλικίες. Πάντως, σε αυτή την πρώτη φάση, συστηματικότερη παρακολούθηση στο πλαίσιο μιας ψυχοθεραπείας χωρίς τη χορήγηση φαρμάκων, καθώς και η ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων του ατόμου, έχει καλύτερα αποτελέσματα» επισημαίνει η κυρία Μπακόλα.

Η έρευνα πεδίου πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα, όπου, διόλου παράδοξα, βρίσκονται οι περισσότερες, ιδιωτικές και δημόσιες, ψυχιατρικές κλίνες στην Ελλάδα. «Στην περιοχή υπάρχουν περίπου 1.000 κρεβάτια ψυχιατρικών κλινικών με ανθρώπους που απευθύνονται εκεί από όλα σχεδόν τα γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελλάδας. Οι ψυχικές νόσοι είναι καταστάσεις-ταμπού που δυσκολεύεται το κοινωνικό και κυρίως το οικογενειακό περιβάλλον να “χωνέψει”, να αντέξει και να αντιμετωπίσει. Υπάρχει πάντα ο φόβος και η ανασφάλεια της κοινωνικής καταδίκης και κατακραυγής. Οπότε, ακόμη και για τη θεραπεία ή τη νοσηλεία, απευθύνονται σε γιατρούς και κλινικές μακριά από τη μόνιμη κατοικία τους» τονίζει η κυρία Μπακόλα. Το οικογενειακό περιβάλλον πάντως, όταν ξεπεράσει το σοκ της διάγνωσης, αποδεικνύεται πολύτιμο τόσο για την ψυχολογική υποστήριξη και την παρακολούθηση της θεραπευτικής πορείας και την τήρηση της φαρμακευτικής αγωγής όσο και για την οικονομική στήριξη των σχιζοφρενών, καθώς σε συντριπτικό ποσοστό (75%) χάνουν την εργασία τους, λόγω της αδυναμίας του να ανταποκριθούν και στις πιο μικρές απαιτήσεις της καθημερινότητας.

Διαβάστε περισσότερα στο Βήμα (26.11.2010).

Ηρωισµοί και ίντριγκες στο ∆ιαδίκτυο

Βιβλίο και κινηµατογραφική ταινία για το Google ή το YouTube, τα οποία συγκαταλέγονται στη λίστα των ηλεκτρονικών διευθύνσεων µε τις περισσότερες επισκέψεις, δεν έχουν δηµιουργηθεί. Ούτε για τη wikipedia, το e-bay ή το MSN που ήταν η πρώτη διαδεδοµένη µορφή επικοινωνίας µεταξύ των χρηστών Ιντερνετ.

Συνέβη µε το facebook γιατί η... εθιστική –σε πολλούς – κοινωνική δικτύωση που πρότεινε ο 20χρονος, το 2004, Μαρκ Ζούκερµπεργκ έχει λάβει διαστάσεις κοινωνικού φαινοµένου. Είναι βέβαιο ότι τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα µπορούσε να φανταστεί πως θα επακολουθούσαν ο φοιτητής του Χάρβαρντ. Οµως οι καλύτερες ιδέες γεννιούνται σε ανύποπτες στιγµές και δίχως επιχειρηµατικούς στόχους και µεγάλα σχέδια.

Ως κοινωνικό φαινόµενο το facebook, όπως και το twitter αλλά καιάλλοι ηλεκτρονικοί τόποι κοινωνικής δικτύωσης (social networks), δεν θα µπορούσε να µη διεισδύσει δυναµικά στον χώρο του αθλητισµού. Εδώ το έχουν καταφέρει στην παγκόσµια πολιτική σκηνή, δεν θα έβρισκαν πρόσφοροέδαφος στον αθλητισµό όπου χωρίς αµφιβολία κυριαρχεί η νεολαία, ενώ και η επικοινωνία των εταιρειών -χορηγών προστάζει την αξιοποίηση οποιουδήποτε τρόπου προβολής;

Οι «friends» του facebook και οι «followers» του twitter είναι το πιο δυναµικό fun club που µπορεί να δηµιουργηθεί. Ο αθλητής και η αθλήτρια έχουν άµεση επικοινωνία µε τους θαυµαστές τους, µπορούν µε τον πιο αποτελεσµατικό τρόπο να τους επηρεάσουν, να τους πληροφορήσουν και να τουςδηµιουργήσουν την ψευδαίσθηση ότι είναι πλέον πραγµατικοί φίλοι µε τα – παλαιότερα –απρόσιτα ινδάλµατά τους!

Αυτή η ουτοπική οικειότητα που αναπτύσσεται, µαγεύει τον θαυµαστή, που κάποτε έφθανε στον έβδοµο ουρανό µε ένααυτόγραφο του λατρεµένου του παίκτη, το οποίο για να το αποσπάσει θα έπρεπε να περιµένει (ενδεχοµένως) στριµωγµένος µαζί µε πολλούς άλλους…αντίζηλούς του έξω απόκάποιο γήπεδο, σε δύσκολες µερικές φορές καιρικές συνθήκες. Τώρα από το σπίτι του, απότο καφέ που πηγαίνει, από την παραλία, από οπουδήποτε µπορεί να πληροφορείται πού βρίσκεται, πώς νιώθει, τι σκέφτεται ή τι αποφασίζει ο «ήρωάς» του.

Να δει φωτογραφίες του, προσωπικά βίντεο, στιγµές της ζωής του, οτιδήποτε θελήσει ο σούπερ σταρ να µοιραστεί µε το κοινό του… Φυσικό επόµενο λοιπόν το facebook και το twitter να έχουν εισβάλει επιθετικά στον χώρο του αθλητισµού και να έχουν γίνει ισχυρό κοµµάτι του παιχνιδιού της επικοινωνίας.

Στα έξι χρόνια ζωής τους έχουν συµβεί πολλά, κυρίως στις ΗΠΑ όπου γεννήθηκαν άλλωστε και διαδόθηκαν πιο γρήγορα. Αλλωστε πέρα από τον Ατλαντικό είναι πιο αναπτυγµένες τέτοιες µορφές επικοινωνίας και µάρκετινγκ, οπότεδεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός. Στη χώρα µας εξάλλου η… ειδησεογραφία µέσω των προσωπικών σελίδων αθλητών αναπτύχθηκε όταν ξένοι παίκτες (Τσίλντρες, Ζιλµπέρτο Σίλβα, Νίκολας, Ουέιφερ κ.ά.) έδιναν πληροφορίες µέσω τωνstatus updates που έβαζαν στοπροφίλ τους στο facebook ή των«tweets» που έκαναν στο twitter.

Διαβάστε περισσότερα στα Νέα (27.11.2010).

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Θέματα εξετάσεων Κρατικού Πιστοποιητικού Γλωσσομάθειας περιόδου Νοεμβρίου 2010

Για να έχετε πρόσβαση στα θέματα πατήστε εδώ.

Μεγάλη έκθεση Ελλήνων εικαστικών στη Βιέννη

Τριανταπέντε επιλεγμένοι Ελληνες εικαστικοί καλλιτέχνες, μέλη της κίνησης «cheapart» (Τέχνη σε προσιτή τιμή) που ξεκίνησε πριν 15 χρόνια ως ελληνική ιδέα στην Αθήνα και εξαπλώνεται στο εξωτερικό, συμμετείχαν στην ARTmART, στην τρίτη διεθνή έκθεση, την «Πανευρωπαική cheapart», όπως λέγεται, η οποία, έπειτα από πενθήμερη διάρκεια και μεγάλη προσέλευση κοινού, ολοκληρώθηκε στο Μέγαρο Καλλιτεχνών στο κέντρο της Βιέννης με τη σύμπραξη συνολικά 250 καλλιτεχνών από ευρωπαικές χώρες.

Πολλοί από τους εκθέτοντες Ελληνες εικαστικούς καλλιτέχνες βρέθηκαν τις προηγούμενες ημέρες στη Βιέννη, που έχει τόσο μεγάλη παράδοση και στη Σύγχρονη Τέχνη, ενώ ως ιδιαίτερα σημαντικό χαρακτηρίστηκε, κατά την παρουσίαση του απολογισμού της έκθεσης, το γεγονός ότι η ιδέα της «Τέχνης σε προσιτή τιμή» είναι καθαρά ελληνική και έχει αναπτυχθεί και καλλιερηθεί και στο εξωτερικό, ιδιαίτερα στην Αυστρία.

Τη διοργάνωση της έκθεσης στη Βιέννη, στα εγκαίνια της οποίας είχαν παραβρεθεί πολλές εκατοντάδες φιλότεχνοι από την Αυστρία και όχι μόνο, στήριξαν το αυστριακό Υπουργείο Πολιτισμού, ο Δήμος Βιέννης και το Μέγαρο Καλλιτεχνών, ενώ το συντονισμό της, όπως και την επιλογή των Ελλήνων καλλιτεχνών, είχαν οι Γιώργος και Δημήτρης Γεωργακόπουλος.

Πυρήνας της ιδέας της «cheapart», την οποία ξεκίνησαν το 1995 οι αδελφοί Γεωργακόπουλοι, είναι η προσπάθεια να μπορεί ένα μεγάλο και ευρύτερο κοινό - που δεν έχει τη δυνατότητα να αγοράσει ένα έργο Τέχνης με ένα ποσό, ανέφικτο για αυτό - με ένα χαμηλό ποσό να έλθει σε επαφή και να γνωρίσει καλλιτέχνες και έργα Τέχνης, να αποκτήσει και να βάλει στους χώρους του αντί μιας αφίσας, ένα πραγματικό έργο Τέχνης με την υπογραφή ενός καλλιτέχνη.

Στην ARTmART στη Βιέννη παρουσιάστηκαν ενότητες έργων μικρών διαστάσεων των συμμετεχόντων καλλιτεχνών και στόχος της ήταν η γνωριμία του κοινού με τους καλλιτέχνες που παραβρέθηκαν τις ημέρες διάρκειας της έκθεσης, καθώς και η εξοικείωσή του με το έργο τους που λόγω της προσιτής τιμής μπορεί να γίνει κτήμα του φιλότεχνου κοινού και ήταν μια από τις σπάνιες φορές που καλούνται μαζικά Έλληνες καλλιτέχνες να παρουσιάσουν δουλειά τους σε μια διεθνή εκδήλωση.

Μερικές ημέρες μετά την ολοκλήρωση της έκθεσης στη Βιέννη, διοργανώνεται από την ερχόμενη εβδομάδα στην Αθήνα, από 1-23 Δεκεμβρίου, η αντίστοιχη «cheapart» με τη συμμετοχή 150 καλλιτεχνών, στους χώρους της cheapart και στην Γκαλερί Αντωνοπούλου, που, όπως και στην αυστριακή πρωτεύουσα, θα πλαισιώνεται από διαλέξεις και συζητήσεις για το ρόλο του καλλιτέχνη σήμερα και του έργου Τέχνης στην ευρωπαική αγορά.

Οι 35 Ελληνες εικαστικοί καλλιτέχνες που συμμετείχαν στην έκθεση στη Βιέννη ήταν οι : Αγγέλου Eλένη, Βοζαλή Μαρία, Βούσουρας Ανδρέας, Γεωργακόπουλος Δημήτρης, Γεωργόπουλος Πάνος, Γιατράς Θωμάς, Γκούζια Βάλια, Δούμα Θαλασσινή, Ηλία Μαρία, Καραλής Μπάμπης, Κερκύρα Ναταλία-Αικατερίνη, Κόκκαλης Νίκος, Κοκκίνη Μαρία, Κουτρούλης Γιάννης, Λαγός Γρηγόρης, Λιακόπουλος Τάσος, Μαγκανιώτης Αλέξανδρος, Μάλλιου Ντορίνα, Μανέτα Άννα, Μελανία, Μπονάτσου Ισμήνη, Μπούτος Βασίλης, Ξυδιά Λήδα, Παπαδόπουλος Αντώνης, Παρλαμάς Μιχάλης, Πλακίδας Λευθέρης, Πούλια Φωτεινή, Ρουπίνας Άρης, Σενόγλου Σοφία, Σκυργιάννη Έρη, Σπανουδάκη Αννέττα, Σπυρούλη Βαρβάρα, Σταυρόπουλος Νίκος, Στοΐδης Άρης, Τοπτσίδου Ολυμπία, Τσιάρα Μάρθα και Τσιμπουρλά Μαρία.

Πηγή: Η Καθημερινή (25.11.2010).

Το «τζετ-λαγκ» φέρνει αφηρημάδα και μαθησιακές δυσκολίες

Όσοι κάνουν συχνά υπερατλαντικά και διηπειρωτικά ταξίδια, είναι πιθανό να νιώθουν όχι μόνο κόπωση, αλλά αφηρημάδα και μαθησιακές δυσκολίες μέχρι κι ένα μήνα μετά την επιστροφή τους στο κανονικό πρόγραμμά τους, επειδή το «τζετ-λαγκ» προκαλεί μακρόχρονες μεταβολές στον εγκέφαλό τους, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές, υπό τον καθηγητή ψυχολογίας και νευροβιολογίας Λανς Κρίγκσφελντ του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Μπέρκλεϊ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο επιστημονικό περιοδικό PLoS ONE, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ανέφεραν ότι παρόμοιες εγκεφαλικές διαταραχές μπορούν να παρατηρηθούν σε οποιονδήποτε άνθρωπο εργάζεται νυχτερινές βάρδιες ή ασυνήθιστα ωράρια το βράδυ.

Η έρευνα, η οποία είναι η πρώτη διεθνώς που εστίασε στις αλλαγές στην ανατομία του εγκεφάλου εξαιτίας τέτοιων μεταβολών στο στιλ ζωής, συμπέρανε ότι οι εργαζόμενοι, όπως οι αεροσυνοδοί, οι νυχτερινοί γιατροί στα νοσοκομεία ή οι βραδινοί βιομηχανικοί εργάτες, διαταράσσουν κατ’ επανάληψη τους βιολογικούς κιρκαδιανούς εγκεφαλικούς ρυθμούς τους, πράγμα που μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες στις νοητικές λειτουργίες τους.

Οι ερευνητές έκαναν πειράματα με ποντίκια, τα οποία, επί δύο φορές την εβδομάδα για ένα μήνα, υπέβαλαν σε εξάωρες αλλαγές στο πρόγραμμά τους, ανάλογης διάρκειας με μια πτήση Νέα Υόρκη-Παρίσι. Τα πειραματόζωα, μετά από αυτό το τεχνητό «τζετ-λαγκ», είχαν πρόβλημα να μάθουν ακόμα και απλά καθήκοντα, τα οποία κατάφερναν εύκολα άλλα ποντίκια που δεν είχαν υποβληθεί στην ίδια ταλαιπωρία.

Μάλιστα, τα προβλήματα αυτά διατηρήθηκαν ακόμα κι ένα μήνα μετά την επαναφορά των πειραματόζωων στον κανονικό ρυθμό της καθημερινότητάς τους. Οι επιστήμονες μπόρεσαν να εντοπίσουν αλλαγές στους νευρώνες (εγκεφαλικά κύτταρα) των ποντικιών, ιδίως μια μείωση μέχρι και 50% στον αριθμό των νέων νευρώνων στην περιοχή του ιππόκαμπου, που εμπλέκεται στην μνήμη.

Το τζετ-λαγκ προκαλείται όταν ένας ταξιδιώτης διασχίζει πολλές χρονικές ζώνες σε σύντομο χρονικό διάστημα. Οι χειρότερες επιπτώσεις συμβαίνουν σε όσους ταξιδεύουν προς τα ανατολικά. Κάθε άνθρωπος έχει ένα εσωτερικό 24ωρο ρολόι που ελέγχει τους λεγόμενους κιρκαδιανούς βιολογικούς ρυθμούς. Όταν κάποιος μπαίνει σε μια χρονική ζώνη που δεν συγχρονίζεται με το βιολογικό ρολόι του, προκαλείται τζετ-λαγκ, μέχρι ο οργανισμός του να βρει ένα νέο συγχρονισμό. Για τους σποραδικούς μακρινούς ταξιδιώτες, το πρόβλημα αποκαθίσταται σε λίγες μέρες, όμως για όσους ταξιδεύουν συχνά, οι συνέπειες είναι πιο σοβαρές.

Προηγούμενες έρευνες είχαν υποθέσει ότι το τζετ-λαγκ, εκτός από γαστρεντερικές διαταραχές και κούραση, προκαλεί απώλεια μνήμης και μαθησιακά προβλήματα, καθώς επίσης εγκεφαλική ατροφία, αλλά η νέα έρευνα είναι η πρώτη που άμεσα επιβεβαιώνει τις παραπάνω συνέπειες και αποδεικνύει ότι μειώνεται η νευρογένεση στον ιππόκαμπο.

Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι όσοι κάνουν συχνά μακρινά ταξίδια ή δουλεύουν τη νύχτα, υποφέρουν από μειωμένο χρόνο αντίδρασης στα εξωτερικά ερεθίσματα, συχνότερη εμφάνιση διαβήτη, καρδιοπάθειας, υπέρτασης, καρκίνου και μειωμένης γονιμότητας.

Για να αντισταθμιστούν οι ανωτέρω παρενέργειες στους ταξιδιώτες, ο Κρίγκσφελντ συστήνει μια ώρα ξεκούρασης για κάθε μετακίνηση ωριαίας χρονικής ζώνης, ενώ οι βραδινοί εργαζόμενοι θα πρέπει να κοιμούνται το πρωί σε ένα σκοτεινό και ήσυχο δωμάτιο για να αναπροσαρμόσουν τον οργανισμό τους στην αλλαγή των κιρκαδιανών βιορυθμών.

Πηγή: Η Καθημερινή (25.11.2010).

Συνέδριο για την ποίηση και την πεζογραφία

Η Λογοτεχνική Ομάδα "Ιδεόπνοον", το περιοδικό "Iamvosart" και το περιδοικό "Πνοές Λόγου & Τέχνης" διοργανώνουν Διήμερο Συνέδριο για την ποίηση και την πεζογραφία στις 2 & 3 Δεκεμβρίου 2010, στο Πνευματικό Κέντρο Αθήνας (Αίθουσα Τρίτση). Ωρα έναρξης 18.30.

Διάλεξη του Παναγιώτη Τέτση στο Μέγαρο Μουσικής

Ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ζωγράφους και ακαδημαϊκούς, ο Παναγιώτης Τέτσης συνομιλεί με την κριτικό τέχνης Εφη Ανδρεάδη, στο Μέγαρο Μουσικής, την 1η Δεκεμβρίου, για την τέχνη της ζωγραφικής και για τα θέματα που απασχολούν, στις μέρες μας, τους καλλιτέχνες.

«Να μιλήσουμε για την τέχνη» προτείνει στο κοινό του Megaron Plus, ο Παναγιώτης Τέτσης, ο «αλχημιστής των χρωμάτων», όπως τον έχει χαρακτηρίσει η Μαρίνα Λαμπράκη- Πλάκα, διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης.

Σε όλα τα έργα του Τέτση, βγαλμένα από την καθημερινή ζωή, όπως η μνημειώδης ζωφόρος του με την πολύχρωμη «Λαϊκή Αγορά», στις προσωπογραφίες του, τα τοπία στις μεγάλες συνθέσεις του, σχεδιάζει με το χρώμα, «μ’ ένα βλέμμα ούτε αθώο ούτε ακαδημαϊκό» λέει η Μαρίνα Λαμπράκη -Πλάκα, «θρεμμένο από μια μακρά ζωγραφική παράδοση που ξεκινά από τους μεγάλους Βενετούς του 16ου αιώνα, τον Τιτσιάνο και τον Βερονέζε, περνάει από τον Γκρέκο, τον Ρούμπενς, τον Σαρντέν και τον Ντελακρουά και εκβάλλει στον Ματίς, τον Βουγιάρ, τον Μπονάρ, ακόμη και στον Ρόθκο».

Πηγή: Η Καθημερινή (25.11.2010).

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Η σκέψη του μέλλοντος έρχεται από τον 5ο αιώνα π.Χ.

Εχει το παρελθόν μέλλον; Και, κυρίως, έχει θέση η ελληνική σκέψη στον κόσμο του αύριο; Αυτό το γενικό ερώτημα-πλαίσιο διερεύνησαν διακεκριμένοι ομιλητές κατά τη χθεσινή τελετή έναρξης του τετραήμερου συνεδρίου «Οι Διάλογοι των Αθηνών», το οποίο εγκαινιάζει τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, παρουσία της υπουργού Παιδείας, βουλευτών, ακαδημαϊκών, κορυφαίων επιστημόνων, αλλά και νέων από δέκα χώρες της Ευρώπης.

Μπορεί να υπήρξαν στην Ιστορία ιδεολογήματα που δεν δέχονταν την παράδοση και αρνούνταν το παλαιό, θύμισε η βυζαντινολόγος Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ , όμως, όπως επισήμανε ο Σάιμον Κρίτσλεϊ, καθηγητής Φιλοσοφίας στη Νew School for Social Research της Νέας Υόρκης, «το παρελθόν είναι το μέλλον που θα πρέπει να καλλιεργήσουμε, η αμνησία είναι ο κίνδυνος της εποχής μας,μπορεί να καλύψει τις καταστροφές του παρελθόντος οι οποίες έτσι θα επαναλαμβάνονται».

Τις εναρκτήριες ομιλίες παρακολούθησαν ζωντανά 1.600 χρήστες του Διαδικτύου σε όλον τον κόσμο. Ηταν μια επίδειξη στην πράξη της επιβίωσης του διαλόγου, αυτού του προϊόντος της αρχαιοελληνικής σκέψης που, με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, μετατρέπεται σε πολυφωνικό και διεπιστημονικό εργαλείο για το παρόν και το μέλλον. Το συνεχές του ελληνικού πολιτισμού- της «κοινής γλώσσας της ανθρωπότητας»- και η παγκόσμια διάχυσή του υπογραμμίστηκαν από τους ομιλητές, οι οποίοι αναφέρθηκαν στον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της ελληνικής σκέψης που πρέπει να αποτελέσει οδηγό στη σημερινή υλιστική εποχή για την έξοδο από τις κρίσεις που αντιμετωπίζουμε.

«Παίρνουμε μαθήματα συμπεριφοράς από τον ελληνικό πολιτισμό για το πώς να επανεφεύρουμε τον εαυτό μας ως ευρωπαϊκή κοινότητα και ως άτομα» τόνισε ο Γιοχάνες Ζαλτσβέντελ, αρχισυντάκτης του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel». Σκεφτείτε το μάθημα που μας δίνει ο Αισχύλος με τους «Πέρσες», υπέδειξε ο Σάιμον Κρίτσλεϊ: Ο αρχαίος τραγικός, με το φάσμα του Δαρείου στο έργο, διδάσκει στους συγχρόνους του τις συνέπειες της ύβρεως και εκφράζει, με τρόπο τολμηρό, τη συμπάθεια προς τον εχθρό, τον ξένο. Για μας είναι ένα μάθημα για την αλαζονεία που μας οδήγησε στην κρίση και για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον «άλλο» στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες μας. Ενα μάθημα για το σήμερα και το αύριο, που έρχεται από τον 5ο αιώνα π.Χ.

Πηγή: Το Βήμα (25.11.2010).

«Πλευρές του μοντερνισμού» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Δύο μουσικά αριστουργήματα του 20ού αιώνα, αντιπροσωπευτικά δείγματα του κινήματος του μοντερνισμού, όπως αυτός εκδηλώθηκε στις δύο όχθες του Ατλαντικού, παρουσιάζει η Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής στις 30 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος.

Πρόκειται για τη Σερενάτα για σόλο βιολί, άρπα, κρουστά και ορχήστρα εγχόρδων του Λέοναρντ Μπέρσταϊν, ένα νεοκλασικό έργο με τζαζ επιρροές που γράφτηκε με αφορμή το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και την Εξαϋλωμένη Νύχτα (σε μεταγραφή για ορχήστρα εγχόρδων) του Άρνολντ Σαίνμπεργκ, πρώιμο τονικό δείγμα γερμανικού εξπρεσιονισμού. Σολίστ στο βιολί για τις ανάγκες της Σερενάτας του Μπέρνσταϊν, ο Σίμος Παπάνας.

Τη συναυλία ανοίγει η Σουίτα για ορχήστρα εγχόρδων του Νίκου Αθηναίου, (που εκτός από συνθέτης συμμετέχει στη συναυλία αυτή και με την ιδιότητα του αρχιμουσικού) μία σειρά από έξι μικρής διάρκειας μουσικά κομμάτια που φέρουν τους τίτλους: πρελούδιο, χορός, φαντασία, τραγούδι, ιντερμέτζο και φινάλε.

Το έργο γράφτηκε στην Κολωνία το 1978, και πρωτοπαρουσιάστηκε τον ίδιο χρόνο στο Μάνχαΐμ από την Ορχήστρα εγχόρδων της Νοτιοδυτικής Γερμανίας. Στη συναυλία θα το ακούσουμε σε νέα γραφή (Οκτώβριος 2010).

Η Σερενάτα για σόλο βιολί, άρπα, κρουστά και ορχήστρα εγχόρδων του Λέοναρντ Μπέρσταϊν αποτελεί δημιουργία του 1954. Για τη σύνθεσή της ο Μπέρνσταϊν εμπνεύστηκε από το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα, τον σπουδαιότερο ίσως από τους Σωκρατικούς διαλόγους στον οποίο παρουσιάζονται αρχαίοι φιλόσοφοι να συνδιαλέγονται για τη φύση της αγάπης με τον καθένα ομιλητή να αναπτύσσει το συλλογισμό του βασιζόμενος στα λεγόμενα προηγούμενων ομιλητών.

Την ίδια λογική φαίνεται να ακολουθεί ο συνθέτης στη Σερενάτα, όπου μουσικά θέματα επανεμφανίζονται συχνά σε διαφορετικά σημεία του έργου, εξεταζόμενα ωστόσο από διαφορετικές οπτικές γωνίες και σε διαφορετικά πλαίσια

Η συναυλία ολοκληρώνεται με το πιο δημοφιλές ίσως από τα έργα του γεννημένου στη Βιέννη Άρνολντ Σαίνμπεργκ, κορυφαίου συνθέτη και θεωρητικού με τεράστια επιρροή στην εξέλιξη της μοντέρνας μουσικής κυρίως εξαιτίας της μεθόδου του “δωδεκαφθογγισμού” (ατονικότητας) την οποία ανέπτυξε στη σύνθεση μουσικής.

Γραμμένη στην αρχική της μορφή για δύο βιολιά, δύο βιόλες και δύο βιολοντσέλα, η Εξαϋλωμένη Νύχτα, την οποία θα απολαύσουμε σε μεταγραφή για ορχήστρα εγχόρδων γράφτηκε το 1899, πολύ πριν ο συνθέτης αναπτύξει την τεχνική που τον έκανε διάσημο, και ως προς αυτό θεωρείται από τα ‘εύκολα’ έργα του. Με ύφος νεο-ρομαντικό και με έκδηλες επιρροές από τον Μπραμς και τον Βάγκνερ, η Εξαϋλωμένη Νύχτα σημείωσε τεράστια επιτυχία στην πρώτη της παρουσίαση το 1902. Ακόμη, λέγεται πως εντυπωσίασε τόσο πολύ τον Γκούσταβ Μάλερ, που έκτοτε και μέχρι τον θάνατό του ανέλαβε αρωγός του Σαίνμπεργκ.

Η εκδήλωση εντάσσεται στον Κύκλο «Μετατροπίες» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.

Πηγή: Η Καθημερινή (24.11.2010).

Ποδήλατα για όλους τους Αθηναίους

Χιλιάδες ποδήλατα πρόκειται, μεσούσης της κρίσεως, να προμηθευτεί η κυβέρνηση για να τα χορηγήσει σε πολίτες που θα τα χρησιμοποιούν στα πάρκα και στα άλση της Αττικής. Εντός των ημερών προκηρύσσεται από το υπουργείο Υγείας διαγωνισμός για την προμήθεια χιλιάδων ποδηλάτων, ενώ ο αρμόδιος υφυπουργός κ. Χρ. Αηδόνης δήλωσε ότι «στόχος μας είναι να εγκαταστήσουμε τα ποδήλατα έτοιμα προς χρήση σε πάρκα και σε άλση της Αττικήςεντός του έτους ή το πολύ στις αρχές του νέου έτους».

Ο ακριβής αριθμός των ποδηλάτων δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί. Το υπουργείο περιμένει και τις προσφορές εταιρειών ή τραπεζών (όπως συμβαίνει στο Λονδίνο): είτε, δηλαδή, να αγοράσουν οι ίδιες τα ποδήλατα και να τα προσφέρουν ως χορηγοί στο κράτος είτε να χορηγήσουν τα χρήματα για να αποκτηθούν από την πολιτεία με διεθνή διαγωνισμό. Συνολικά για τις ανάγκες του προγράμματος «Αθληση και φυσική αγωγή στην πόλη» υπολογίζεται ότι θα απαιτηθούν σε βάθος χρόνου περί τα 6.500 ποδήλατα.

Σε πρώτη φάση αναμένεται να αγοραστούν και να εγκατασταθούν ποδήλατα στο Πεδίον του Αρεως (απαιτούνται περί τα 200), στο Αττικόν Αλσος (απαιτούνται ποδήλατα βουνού), στο Αλσος Βεΐκου και στου Γουδή (όπου θα υπάρχει και ο μεγαλύτερος αριθμός ποδηλάτων πόλης). Το πρόγραμμα για τα ποδήλατα στην πόλη παρουσιάστηκε ήδη χθες στην αρμόδια επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ενωσης από τον υφυπουργό κ. Αηδόνη.

Τα ποδήλατα θα διατίθενται στους πολίτες με το σύστημα της μαγνητικής κάρτας. Οσοι ενδιαφέρονται να κάνουν βόλτες με αυτά θα πρέπει να προμηθευτούν ειδικές κάρτες με τις οποίες θα μπορούν να ξεκλειδώνουν τα ποδήλατα από τους σταθμούς που θα δημιουργηθούν στα πάρκα και στα άλση. Θα μπορεί κανείς να ποδηλατεί όση ώρα θέλει και εν συνεχεία να αφήνει το ποδήλατο σε όποιον άλλον σταθμό επιθυμεί. Τα κρατικά ποδήλατα σε λίγα χρόνια, όταν δηλαδή υπάρξουν ποδηλατόδρομοι και σταθμοί παραλαβήςπαράδοσής τους, θα «βγουν» στους δρόμους της πόλης για τις μετακινήσεις των πολιτών.

Κατά τους επιστημονικούς συνεργάτες του υπουργείου Υγείας, το ποδήλατο αποτελεί ένα καλό και οικονομικό εργαλείο για τη μετακίνηση των πολιτών αλλά και για άσκηση. Δεν αντιμετωπίζει προβλήματα κυκλοφοριακής συμφόρησης, απαιτεί μηδαμινό χώρο στάθμευσης, έχει τη δυνατότητα να μετακινείται και εκτός δικτύου, ενώ δεν ρυπαίνει το περιβάλλον. Το υπουργείο Υγείας πρόκειται να έρθει σε συνεννόηση με τις νέες δημοτικές αρχές ώστε να δημιουργηθούν δίκτυα λωρίδων κυκλοφορίας και θέσεις στάθμευσης για τα ποδήλατα.

Πηγή: Το Βήμα (25.11.2010).

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Υποβολή αιτήσεων πιστοποίησης εκπαιδευτικών στην αξιοποίηση ΤΠΕ (Β' Επίπεδο)

Καλούνται οι εκπαιδευτικοί που ολοκλήρωσαν επιτυχώς τα προγράμματα επιμόρφωσης Β’ επιπέδου, τα οποία υλοποιήθηκαν στα ΚΣΕ κατά την 1η περίοδο επιμόρφωσης της Πράξης Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών για την αξιοποίηση και Εφαρμογή των ΤΠΕ στη Διδακτική Πράξη» του Ε.Π. «Εκπαίδευση και δια βίου μάθηση», ΕΣΠΑ 2007-2013, που υλοποιείται με τη συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και του Ελληνικού Δημοσίου, από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούνιο 2010, καθώς και κατά τις δύο περιόδους επιμόρφωσης της προηγούμενου σχετικού έργου του Γ’ ΚΠΣ, που υλοποιήθηκαν από τον Μάιο μέχρι τον Νοέμβριο 2008, να υποβάλουν αιτήσεις συμμετοχής στα προγράμματα πιστοποίησης που θα διεξαχθούν στο αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα και συγκεκριμένα:

4-5, 11-12, 18-19 Δεκεμβρίου 2010

Οι αιτήσεις γίνονται ηλεκτρονικά μέσω του Πληροφοριακού συστήματος (MIS) της Πράξης (http://b-epipedo2.cti.gr/mis, επιλογή «Διαχείριση Αιτήσεων Πιστοποίησης») με χρήση των κωδικών πρόσβασης που ήδη διαθέτουν οι εκπαιδευτικοί.

Μέσω του Πληροφοριακού συστήματος (MIS), κάθε ενδιαφερόμενος εκπαιδευτικός έχει τη δυνατότητα να ενημερωθεί για όλα τα διαθέσιμα προγράμματα πιστοποίησης του κλάδου του, που πρόκειται να διεξαχθούν σε Κέντρα Πιστοποίησης (ΚεΠις) σε πανελλαδικό επίπεδο και να υποβάλει την αίτησή του σε ένα από αυτά.

Κατά τη διαδικασία υποβολής αίτησης ο εκπαιδευτικός καλείται να επιλέξει την υποκατηγορία (πχ. μάθημα, βαθμίδα) από την οποία επιθυμεί να προέρχεται, το θέμα που θα διαπραγματευτεί κατά το δεύτερο, μη αυτοματοποιημένο μέρος της εξέτασης, το οποίο αφορά στην ανάπτυξη ενός πλήρους θέματος σχετικού με την εκπόνηση ενός σχεδίου μαθήματος (πχ. Αρχαία Ιστορία Γυμνασίου για ΠΕ02, Φυσική Γυμνασίου για ΠΕ04, μικρές τάξεις Δημοτικού – Α’, Β’, Γ’ για ΠΕ60/70 κ.α.).

Λόγω της συγκεκριμένης διάρκειας της περιόδου πιστοποίησης, των διαθέσιμων προγραμμάτων και του μεγάλου αριθμού των ενδιαφερομένων, παρακαλούνται οι εκπαιδευτικοί να φροντίσουν έγκαιρα για την υποβολή της αίτησής τους, προκειμένου να μπορέσουν να προσέλθουν στις εξετάσεις.

Με τη συμπλήρωση των συμμετοχών ενός προγράμματος και λίγες ημέρες πριν την ημερομηνία διεξαγωγής του, γίνεται τελικός έλεγχος προκειμένου να οριστικοποιηθεί και να εγκριθεί η πραγματοποίηση της εξέτασης. Κάθε εκπαιδευτικός οφείλει να παρακολουθεί μέσω του MIS, την κατάσταση του προγραμματισμένου προγράμματος πιστοποίησης στο οποίο έχει επιλέξει να συμμετάσχει, ώστε να είναι ενήμερος αν αυτό εγκρίθηκε ή όχι.

Για περισσότερες πληροφορίες, πατήστε εδώ.

Επιμόρφωση εκπαιδευτικών στην αξιοποίηση και εφαρμογή των ΤΠΕ (Β' Επίπεδο)

Από την Τρίτη 23/11/2010 και μέχρι την Τετάρτη 01/12/2010 στις 2:00 μμ, καλούνται οι ενδιαφερόμενοι εκπαιδευτικοί, να ενημερώνονται για τα επιμορφωτικά προγράμματα της ειδικότητάς τους που θα υλοποιηθούν στην περιοχή τους κατά τη 2η επιμορφωτική περίοδο (Δεκέμβριος 2010 – Ιούνιος 2011) και να υποβάλουν αιτήσεις συμμετοχής μέσω του Πληροφοριακού Συστήματος (MIS) της Πράξης «Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών για την αξιοποίηση και Εφαρμογή των ΤΠΕ στη Διδακτική Πράξη» του Ε.Π. «Εκπαίδευση και δια βίου μάθηση», ΕΣΠΑ (2007-2013), η οποία υλοποιείται με τη συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και του Ελληνικού Δημοσίου, στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://b-epipedo2.cti.gr/mis, με χρήση των κωδικών που τους είχαν αποδοθεί κατά την πιστοποίησή τους στο Α’ Επίπεδο.

Δικαίωμα συμμετοχής έχουν οι εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων (με εξαίρεση τους αναπληρωτές και ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς), των κλάδων ΠΕ02, ΠΕ03, ΠΕ04, ΠΕ60 και ΠΕ70, καθώς και «συναφών» κλάδων, που έχουν πιστοποιηθεί επιτυχώς για τις γνώσεις και βασικές δεξιότητες ΤΠΕ (Α΄ επίπεδο).

Επισημαίνουμε ότι η παρούσα επιμόρφωση συμπληρώνεται με την εφαρμογή γνώσεων και δεξιοτήτων μέσα στη σχολική τάξη από τους επιμορφούμενους εκπαιδευτικούς, ως οργανικό κομμάτι της επιμορφωτικής διαδικασίας, με την υποστήριξη και καθοδήγηση των επιμορφωτών και των υποστηρικτικών δομών της Πράξης.

Ως εκ τούτου δυνατότητα συμμετοχής στην επιμόρφωση έχουν οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι κατά τη σχολική χρονιά που παρακολουθούν το επιμορφωτικό πρόγραμμα, ασκούν διδακτικό έργο στην τάξη. Επίσης, οι εκπαιδευτικοί «συναφών» κλάδων, θα πρέπει ειδικότερα κατά την τρέχουσα σχολική χρονιά, να διδάσκουν ένα από τα βασικά μαθήματα του κλάδου στον οποίο αντιστοιχεί το επιμορφωτικό πρόγραμμα που θα παρακολουθήσουν. Σχετικά με την παραπάνω προϋπόθεση, όλοι οι εκπαιδευτικοί, θα πρέπει να προσκομίσουν ειδική Δήλωση/ Βεβαίωση του Διευθυντή του σχολείου τους, κατά την εγγραφή τους στο πρόγραμμα, στο Κέντρο Στήριξης Επιμόρφωσης.

Για περισσότερες πληροφορίες, πατήστε εδώ.

«Σκανάρουν» τα άδυτα των ηγετικών εγκεφάλων

Μια φιλόδοξη έρευνα ξεκίνησε το βρετανικό Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ, στο πλαίσιο της οποίας νευροεπιστήμονες, ψυχολόγοι και ειδικοί σε θέματα διοίκησης επιχειρήσεων επιχειρούν να «εισχωρήσουν» στους εγκεφάλους ηγετών από διάφορους χώρους (επιχειρηματίες, στρατιωτικοί, πολιτικοί κ.ά.) με στόχο να εντοπίσουν πώς λειτουργεί το μυαλό τους και με ποιον τρόπο παίρνουν τις αποφάσεις τους.

Ο πρώτος που δέχτηκε να συμμετάσχει στην έρευνα και μεταξύ άλλων να υποβληθεί σε μαγνητική τομογραφία στο πλαίσιο του πειράματος είναι ο βρετανός αυτοδημιούργητος πολυ-επιχειρηματίας Τζον Μαντέτζσκι , ο οποίος διαθέτει περιουσία ύψους σχεδόν 300 εκατ. ευρώ. Ο Μαντέτζσκι θεωρείται ιδανικός υποψήφιος καθώς δραστηριοποιείται στον χώρο του Τύπου, των ακινήτων, των ξενοδοχείων και παράλληλα διαθέτει και την ποδοσφαιρική ομάδα Ρέντινγκ.

Ο 69χρονος μπίζνεσμαν συμμετείχε εθελοντικά στο διάρκειας τριών ωρών πείραμα, το οποίο περιλαμβάνει συνέντευξη, συμπλήρωση ενός ερωτηματολογίου και τη λύση διάφορων επιχειρηματικών προβλημάτων μέσα σε έναν μαγνητικό τομογράφο, εν όσω οι επιστήμονες εξετάζουν τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου του. Στα περίπου 45 λεπτά που πέρασε μέσα στο αξίας άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ τομογράφου, ο Μαντέτζσκι κλήθηκε να κάνει διάφορες επιλογές χρηματοοικονομικού χαρακτήρα, με βάση κάθε φορά ένα διαφορετικό σύνολο πολύπλοκων πληροφοριών και να αποφασίσει υπέρ ή κατά μιας βραχυπρόθεσμης ανταμοιβής σε σχέση με μια μακροπρόθεσμη.

«Νομίζω ότι βρήκαν τον εγκέφαλό μου! » δήλωσε αστειευόμενος ο Μαντέτζσκι μετά το τέλος του πειράματος. «Τα προβλήματα που μου έδωσαν ήταν παιχνιδάκι. Πιστεύω ότι η μελέτη θα μπορούσε να έχει πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα και με μεγάλη σημασία για το μέλλον» πρόσθεσε, ενώ δήλωσε ότι έχει πείσει επιτυχημένους επιχειρηματίες φίλους του να συμμετάσχουν και εκείνοι στην έρευνα. « Είναι πολύ νωρίς για να μιλήσουμε για πορίσματα. Δεν μπορούμε να συμπεράνουμε και πολλά από τον εγκέφαλο ενός και μόνο ατόμου. Αλλωστε δεν προσπαθούμε να συγκρίνουμε τις ηγετικές ικανότητες ενός μέσου ατόμου και ενός ηγέτη σε κάποιον τομέα. Αυτό που μπορούμε και πρόκειται να κάνουμε είναι να μελετήσουμε για παράδειγμα τα αποτελέσματα στρατιωτικών και επιχειρηματιών και να συγκρίνουμε τα ηγετικά στοιχεία των διαφόρων ομάδων μεταξύ τους » είπε ο καθηγητής Κέβιν Μάνι, του Πανεπιστημίου Διοίκησης των Επιχειρήσεων Χένλι που συμμετείχε στην έρευνα.

Η χρήση της τεχνολογίας για να εντοπιστούν τα «συστατικά» που απαιτεί η «συνταγή» ενός καλού ηγέτη δεν αποτελεί καινοτομία. Εδώ και αρκετές δεκαετίες, μεγάλοι οργανισμοί και επιχειρήσεις ανά τον κόσμο χρησιμοποιούν ψυχομετρικά τεστ ώστε να μπορέσουν να επιλέξουν μεταξύ των διαφόρων που θέτουν υποψηφιότητα για θέσεις-«κλειδιά». Οπως εξηγεί ο βρετανός καθηγητής Ψυχολογίας και ειδικός σε ζητήματα ψυχομετρικής Πίτερ Σάβιλ: « Τα τεστ ανάλυσης της προσωπικότητας και του τρόπου λήψης αποφάσεων αποτελούν πολύτιμο βοήθημα για όσους επιλέγουν εργαζομένους διότι μειώνουν σημαντικά τις πιθανότητες να επιλέξει κάποιος τον λάθος άνθρωπο ». Παρ΄ όλα αυτά, για πολλούς η Ψυχομετρική παραμένει μια αμφιλεγόμενη επιστήμη.

Πηγή: Το Βήμα (23.11.2010).