Οι φραντζόλες μεγαλώνουν, τα πιάτα γεμίζουν και οι μερίδες αυξάνονται στο τραπέζι του Μυστικού Δείπνου την τελευταία χιλιετία. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει επιστημονική έρευνα που έβαλε στο μικροσκόπιο 56 κορυφαία έργα τέχνης. Είναι το πιο διάσημο δείπνο όλων των εποχών, αν και ουδείς γνωρίζει πιο ήταν το μενού εκείνο το βράδυ πέρα από ψωμί και κρασί. Το βέβαιο είναι πως τα τελευταία 1.000 χρόνια ο Μυστικός Δείπνος από μια λιτή συγκέντρωση του Χριστού με τους μαθητές του εξελίσσεται σε ένα τραπέζι πλούσιο, με όλα τα καλά.
Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύουν 56 από τα πλέον γνωστά έργα τέχνης που απεικονίζουν τον Μυστικό Δείπνο σε μια περίοδο που ξεπερνάει τα 1.000 χρόνια, τα οποία φέρουν υπογραφές δημιουργών όπως ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, ο Ρέμπραντ, ο Σαλβαντόρ Νταλί και ο Άντι Γουόρχολ. Και τα οποία έπειτα από ενδελεχή έρευνα αποδεικνύουν πως όσο πιο πρόσφατος είναι ένας πίνακας τόσο μεγαλύτερο είναι το μέγεθος των μερίδων που αποτυπώνονται στον καμβά.
Συγκεκριμένα, το μέγεθος του περιεχομένου του κυρίως πιάτου αυξήθηκε κατά 69%, το μέγεθος της φραντζόλας κατά 23%, ενώ το μέγεθος του ίδιου του πιάτου έχει μεγαλώσει κατά 66%, σύμφωνα με τη μελέτη που διεξήχθη από τον καθηγητή Μπράιαν Γουόνσινκ, διευθυντή του εργαστηρίου διατροφής του Πανεπιστημίου Κορνέλ, και τον αδελφό του Κρεγκ, καθηγητή θρησκευτικών σπουδών στο Κολέγιο Γουέσλεϊαν της Βιρτζίνιας, και η οποία θα δημοσιευτεί στο τεύχος Απριλίου της ιατρικής επιθεώρησης για θέματα παχυσαρκίας «Τhe Ιnternational Journal of Οbesity».
Στο 87% των έργων απεικονίζεται ψωμί στο τραπέζι, ενώ στα πιάτα το ψάρι καταλαμβάνει 18%, αρνί εμφανίζεται στο 14% των έργων και χοιρινό στο 7%, ενώ στα υπόλοιπο 64% των πινάκων το περιεχόμενο των πιάτων δεν διευκρινίστηκε. Αντίθετα, η απουσία κρασιού από τους πίνακες δεν βοήθησε τους ερευνητές αν ακολούθησε αυξητικές τάσεις και η επιθυμία για αλκοόλ. Η ανάλυση των έργων τέχνης έγινε με τη βοήθεια υπολογιστών, μέσω των οποίων σάρωσαν τα έργα και υπολόγισαν τις διαστάσεις τροφίμων που απεικονίζονταν, ανεξάρτητα από την οπτική του πίνακα.
Τι συμπέρασμα προκύπτει από την έρευνα, πέραν από το γοητευτικό του πράγματος; Γίνεται σαφές πως όσο η κοινωνία εξελίσσεται, οι μερίδες φαγητού μεγαλώνουν με αποτέλεσμα την παχυσαρκία που πλήττει τον δυτικό κόσμο, ενώ παράλληλα καθίσταται ξεκάθαρο ότι η παχυσαρκία δεν είναι πρόβλημα που γεννήθηκε στην εποχή μας. «Την τελευταία χιλιετία έχουμε γίνει μάρτυρες δραματικών αυξήσεων στην παραγωγή, τη διαθεσιμότητα, την ασφάλεια, την αφθονία και τις τιμές των τροφίμων», δήλωσε ο δρ Γουόνσινκ, ο οποίος έχει εκδώσει το βιβλίο «Ασυλλόγιστη διατροφή: Γιατί τρώμε περισσότερο από όσο νομίζουμε». «Δεδομένου ότι η τέχνη μιμείται τη ζωή, οι μεταβολές αυτές αντανακλώνται και στις εικαστικές απεικονίσεις του πιο διάσημου Δείπνου στην Ιστορία».
Περισσότερα στα Νέα (27.03.2010).
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου