ΟΥΤΕ που θα το φανταζόταν η Ναντίν Γκόρντιμερ ότι σήμερα, 20 χρόνια μετά την κατάργηση του απαρτχάιντ, θα έπρεπε να πολεμήσει ξανά για όλα αυτά για τα οποία αγωνιζόταν μια ολόκληρη ζωή:γιατην ελευθερία, την ισότητα και τη δημοκρατία. Και όμως στα 86 της η νομπελίστρια συγγραφέας κήρυξε αντάρτικο κατά της κυβέρνησης Ζούμα, η οποία επιχειρεί να χειραγωγήσει τα μέσα ενημέρωσης και να πνίξει την ελευθερία της έκφρασης στην πατρίδα της. «Μας γυρίζει πίσω σε κάποιες από τις πιο σκοτεινές ημέρες του απαρτχάιντ. Απειλεί την ίδια τη βάση της δημοκρατικής ελευθερίας» λέει η πιο γνωστή πένα του αντιρατσιστικού αγώνα στη Νότια Αφρική.
Η Ναντίν Γκόρντιμερ έχει θυμώσει με την κυβέρνηση του Τζέικομπ Ζούμα. Βλέπει τα δρακόντεια μέτρα τα οποία προτείνει σε μια άγαρμπη προσπάθειά του να φιμώσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και κατ΄ επέκταση όλους τους πολίτες οι οποίοι θέλουν να σκέπτονται, να μιλάνε και να γράφουν ελεύθερα.
«Πολλοί πέθαναν για την ελευθερία μας. Πέρασαν χρόνια και χρόνια στη φυλακή, από τον μεγάλο Νέλσον Μαντέλα μέχρι τόσους και τόσους άλλους» λέει στον «Guardian» με αφορμή την πρόσφατη έκδοση του βιβλίου της «Τelling Τimes: Writing and Living, 1950-2008». Αν περάσουν τα μέτρα, θα επιτρέπεται στην κυβέρνηση να απαγορεύει τη δημοσίευση όποιου υλικού θεωρήσει ότι απειλεί « την επιβίωση και την ασφάλεια του κράτους».
Η φράση « εθνικό συμφέρον » καλύπτει τα πάντα και επιτρέπει το κλείσιμο κάθε συζήτησης που οι κυβερνώντες πιστεύουν ότι τους θίγει. Και αυτό δεν το δέχεται η πρώτη νοτιοαφρικανή η οποία τιμήθηκε με το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας (το 1991, όταν το απαρτχάιντ έπνεε τα λοίσθια).
Με τη μαχητικότητα που δεν έχασε ποτέ, κινητοποίησε ομότεχνούς της και υπέγραψαν όλοι μαζί μια έκκληση προς τον πρόεδρο, ζητώντας να πάρει πίσω τους νόμους.
«Αν κινδυνεύει η δουλειά και η ελευθερία του συγγραφέα,τότε κινδυνεύει και η ελευθερία κάθε αναγνώστη στη Νότια Αφρική» γράφει η Γκόρντιμερ στην έκκλησή της. Τη συνυπογράφουν δεκάδες συγγραφείς και άνθρωποι του πνεύματος, ανάμεσά τους ο συναγωνιστής της λογοτέχνης Αντρέ Μπρινκ και ο επίσης νομπελίστας Τζ. Μ. Κούτσι.
Το κείμενο παραδόθηκε στον Τζέικομπ Ζούμα την περασμένη εβδομάδα με την ελπίδα ότι θα τον κάνει να αλλάξει γνώμη. Η Γκόρντιμερ πιστεύει ότι πίσω από την κίνηση αυτή κρύβεται ο φόβος της κυβέρνησης να μην αποκαλυφθούν σκάνδαλα. «Είναι τραγικό που το Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο (σ.σ.: το κόμμα του Μαντέλα) προτείνει τέτοια μέτρα, αφού αγωνίστηκε επί δεκαετίες για την ελευθερία και την ισονομία». Οι επίμαχοι νόμοι δεν έχουν ψηφιστεί ακόμη. Αλλος ένας λόγος που την κάνει πιο μαχητική, πιο ασυμβίβαστη. Πιστεύει ότι οι φωνές διαμαρτυρίας θα μεταπείσουν τελικά τον Ζούμα.
Η Γκόρντιμερ θεωρεί ότι οι δημοσιογράφοι πλήττονται περισσότερο από τα μέτρα, αλλά δεν εξαιρεί τους συγγραφείς, γιατί, όπως λέει, και αυτοί βασίζονται πολλές φορές σε όσα αποκαλύπτουν πρώτοι οι δημοσιογράφοι.
Διαβάστε περισσότερα στο Βήμα (05.09.2010).
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου