Χτίζουν καριέρα στην Πόλη

«Ζητείται τραπεζικός υπάλληλος, Ελληνας νεαρής ηλικίας, που να γνωρίζει τουρκικά, αγγλικά και γαλλικά. Πληροφορίες στο τηλέφωνο...» ανέφερε η αγγελία για εργασία. «Ικανοποιητικός μισθός, μεγάλα περιθώρια εξέλιξης, ιδανικές συνθήκες για διεθνή καριέρα». Ομως το δρομολόγιο Κωνσταντινούπολη - Αθήνα;

Ούτε η απόσταση ούτε το περιβάλλον της γείτονος χώρας εμποδίζουν τα τελευταία χρόνια δεκάδες Ελληνες να αναζητήσουν εκεί εργασία, δηλώνοντας μάλιστα ενθουσιασμένοι από τις συνθήκες που συναντούν. Μουσικοί, τραπεζικοί, πανεπιστημιακοί, εικαστικοί, σύμβουλοι Πληροφορικής σε θέματα Υγείας όχι μόνο ενσωματώθηκαν στην τουρκική παραγωγική μηχανή, αλλά διαπρέπουν κιόλας. Η κρίση μπορεί να διόγκωσε, κατά κάποιον τρόπο, την αναζήτηση μέλλοντος προς την Τουρκία, αλλά κάποιοι συνέλληνες δεν περίμεναν τα χειρότερα για να μετακομίσουν.

Χάρης Τζήμητρας, επίκουρος καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Istanbul Bilgi

Διδακτική ανεξαρτησία
«Η τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Τουρκία γνωρίζει σήμερα μεγάλη ανάπτυξη και χαρακτηρίζεται από δυναμισμό. Ιδιαίτερα στην περίπτωση των αξιόλογων μη κρατικών πανεπιστημίων, η υλικοτεχνική υποδομή συνδυάζεται με τη φιλελεύθερη επιστημονική προσέγγιση και οι πολύ καλές συνθήκες στο περιβάλλον εργασίας συμπληρώνονται από την υποστήριξη συλλογικών και ατομικών ερευνητικών πρωτοβουλιών.
Διδακτική και ερευνητική ανεξαρτησία, προοδευτική στάση, ενημερωμένες βιβλιοθήκες, ξενόγλωσση διδασκαλία, ενθάρρυνση και υποστήριξη συμμετοχής σε διεθνείς διοργανώσεις, απαγκίστρωση από εδραιωμένα συστήματα και καταστάσεις και διαφορετική συνολική φοιτητική προσέγγιση στοιχειοθετούν μια ελκυστική, πολύ διαφορετική από την ελληνική, πανεπιστημιακή πραγματικότητα.
»Για τους Ελληνες πανεπιστημιακούς στην Τουρκία, αυτά συνδυάζονται με την ηθική ικανοποίηση από το αίσθημα συμβολής στην αποδόμηση της ιστορικής αντιπαλότητας, συνεισφοράς στην αμοιβαία κατανόηση και στην κατάρριψη στερεοτύπων, και συμμετοχής στην προσέγγιση των δύο λαών».

Φιορέλλα (Ανθή) Στραβοράβδη, τραπεζική υπάλληλος

Ανθρωποι ζεστοί
«Σπούδασα στο τμήμα Τουρκικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Αθηνών. Παράλληλα με τις σπουδές ερχόμουν στην Πόλη για βελτίωση της γλώσσας και πήρα την απόφαση να μείνω εδώ για την τελειοποίηση αυτής, όταν αποφοίτησα. Από τον Μάιο του 2008 έως σήμερα εργάζομαι σε τράπεζα. Η ζωή στην Πόλη δεν διαφέρει σε πολλά από αυτή της Ελλάδας. Οι άνθρωποι είναι ζεστοί και φιλόξενοι και χαίρονται ιδιαίτερα όταν ακούνε ότι είσαι Ελληνας».


Ολγα Αλεξοπούλου, ζωγράφος

Πινελιές στον Βόσπορο
«Ηρθα εδώ το 2005, όταν ακόμα δεν ήταν της μόδας η Κωνσταντινούπολη και δεν υπήρχε κρίση στην Ελλάδα. Είμαι ζωγράφος και τώρα έχω το στούντιό μου στην περιοχή Τσουκούρτζουμα αλλά στέλνω τα έργα μου σε εκθέσεις σε άλλες χώρες (Αθήνα, Λονδίνο, Χόνγκ Κόνγκ, κ.τ.λ.). Η δημαρχία του Βοσπόρου ανέθεσε σε τρεις ζωγράφους (μια Ιταλίδα, μια Τουρκάλα και εμένα) ένα τεράστιο γκράφιτι στον Βόσπορο, το οποίο μόλις τελείωσε».

Αντώνης Φιλιππίδης, διευθύνων σύμβουλος ετ. Πληροφορικής Υγείας

Εγινα πλήρως αποδεκτός
«Η καριέρα μου ξεκίνησε εδώ στην Τουρκία πριν από ακριβώς 11 χρόνια, όταν μου προτάθηκε από τουρκική εταιρεία να ηγηθώ project εθνικών διαστάσεων σχετικά με ηλεκτρονικό εμπόριο. Σήμερα είμαι ο διευθύνων σύμβουλος της DATASEL Bilgi Sistemleri Α.S., της μεγαλύτερης τουρκικής εταιρείας στον τομέα Πληροφορικής Υγείας και θυγατρικής του τουρκικού κατασκευαστικού ομίλου με διεθνή δραστηριότητα YUKSEL INSAAT Α.S.
Ως εταιρεία παράγουμε και εγκαθιστούμε δική μας τεχνολογία και λογισμικά σχετικά με συστήματα αυτοματισμού της διαχείρισης νοσοκομείων και σε εθνικό επίπεδο συνεργαζόμαστε με το υπουργείο Υγείας Τουρκίας σχετικά με συστήματα διαχείρισης του τομέα Υγείας. Εχω υλοποιήσει με την εταιρεία μας το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Τουρκίας και της Παλαιστίνης και βρίσκομαι σε διαβουλεύσεις με διάφορα υπουργεία Υγείας της Μέσης Ανατολής.
Ως Ελληνας μπορώ να πω ότι έχω γίνει πλήρως αποδεκτός όχι μόνο από τους συνεργάτες στην εταιρεία μου, ως επί το πλείστον μηχανικούς Πληροφορικής, αλλά και γενικά από τον ιδιωτικό και κρατικό τομέα στον οποίο δραστηριοποιούμαι».

Γιώργος Καψάλης, μουσικός

Νότες από άλλες εποχές
«Ηρθα πρώτη φορά στην Πόλη με αφορμή την πρόταση μιας τραγουδίστριας η οποία είχε επαφές εδώ, και δουλέψαμε το 2005-2006 σε διάφορα μαγαζιά παίζοντας λαϊκά και ρεμπέτικα τραγούδια.
»Φέτος, στην προσπάθειά μας να αναδείξουμε το καλό ελληνικό τραγούδι από όποιο είδος και αν προέρχεται, παίζουμε με τον Βασίλη Κλάδη, μπουζούκι εγώ, κιθάρα εκείνος, και ντόπιους μουσικούς σε διαφόρους χώρους που προσφέρονται. Επίσης συμμετέχουμε ως μουσικοί και συντελεστές στο μουσικό σύνολο Καφέ αμάν Ιστανμπούλ με ιδιαίτερο πρόγραμμα και χρώμα από εποχές ξεχασμένες μα τόσο όμορφες μουσικά».

Αννα Κουβαράκη, δημοσιογράφος, κάνει μεταπτυχιακό

Βίωσα τη δυσκολία
«Σπούδασα Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και σε ηλικία 24 χρόνων αποφάσισα να έρθω στην Κωνσταντινούπολη για να μάθω τη γλώσσα.
»Με μάγεψε από την πρώτη στιγμή. Την αγάπησα πολύ μα βίωσα και στην πράξη τη δυσκολία να είσαι ξένος, να μην μπορείς να συνεννοηθείς, να διαφέρεις. Παρ' όλα αυτά, τον Σεπτέμβριο του 2008 εγκαταστάθηκα μόνιμα, από τον Νοέμβρη του 2008 δουλεύω ως δημοσιογράφος και παράλληλα κάνω το μεταπτυχιακό μου στις Ελληνοτουρκικές Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Μπιλγκί. Η Ελλάδα πάντα μου λείπει».

Πηγή: Ελευθεροτυπία (22.01.2011).