Η περιήγηση δεν είναι εύκολη. Το περίπτερο της Αργεντινής στη Διεθνή Εκθεση Βιβλίου της Φραγκφούρτης μοιάζει με λαβύρινθο. Οι διάδρομοί του αλλάζουν συνεχώς κατεύθυνση. Και οι τοίχοι, σκεπασμένοι με φωτογραφίες, βιβλία και βίντεο, κάνουν ακόμη πιο δύσκολο τον προσανατολισμό στον χώρο. Αλλά οι επισκέπτες δεν θέλουν μάλλον να ξεκολλήσουν από εκεί. Οι τίτλοι των βιβλίων μαγνητίζουν: «Rufian Μelancolico» («Ο μελαγχολικός νταβατζής»), «Η ιστορία της εβραϊκής πορνείας στην Αμερική», «Εγχειρίδιο για την εκγύμναση ενός σκύλου», «Αργεντινοελληνικό λεξικό» και πάει λέγοντας... Η λογοτεχνική Αργεντινή, που είναι εφέτος η «φιλοξενούμενη χώρα» στην Βuchmesse, καθηλώνει το ενδιαφέρον τους με τις ώρες.
Αντίστοιχα είναι και τα σχόλια των βιβλιοκριτικών, οι οποίοι έσπευσαν να ανακηρύξουν τη χώρα αυτή λογοτεχνικό κέντρο της υφηλίου. «Η Αργεντινή εξάγει σήμερα περισσότερη λογοτεχνίααπό ό,τι κρέας» είπε ένας από αυτούς. Και αυτό, πρόσθεσε, παρά το γεγονός ότι παραμένει ο μεγαλύτερος εξαγωγέας «steaks» (φιλέτων) στον κόσμο.
Το ενδιαφέρον φαίνεται πάντως εξίσου μοιρασμένο ανάμεσα στους θεμελιωτές της παραδοσιακής «φανταστικής λογοτεχνίας» Χόρχε Λουίς Μπόρχες και Χούλιο Κορτάσαρ , από τη μία, και των σύγχρονων συλλήψεων Αντόλφο Μπιόι Κασάρες, Ρομπέρτο Αρλτ, Μανουέλ Σάμπατο και Αριελ Μάγκνους, από την άλλη. Ο τελευταίος έκλεψε την παράσταση στην έκθεση με το βιβλίο του «Ενας Κινέζος στο ποδήλατο», που αντιστρέφει τις αντισημιτικές φαντασιώσεις παρουσιάζοντας τους αργεντινούς εβραίους να καταφέρονται παθιασμένα εναντίον της «παγκόσμιας συνωμοσίας» των αργεντινών Κινέζων.
Μεγάλο ενδιαφέρον προκαλεί επίσης η ανθολογία των έργων μιας ομάδας λογοτεχνών που δολοφονήθηκαν από στρατιωτικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις την περίοδο της δικτατορίας (1976-1983). Ενας από αυτούς έχει, σύμφωνα με τον ιστορικό του βιβλίου Μάριο Γκολομπόφ, το διαμέτρημα ενός Γκύντερ Γκρας ή μιας Κρίστα Βολφ.
Ο σχεδιασμός του αργεντινού περιπτέρου δεν ήταν βέβαια πολύ «λογοτεχνικός». Η πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντες ντι Κίρχνερ είχε δώσει εντολή να προβληθούν σε αυτό ως οι κορυφαίοι «αργεντινοί μύθοι» τέσσερις προσωπικότητες οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με τη λογοτεχνία: ο επαναστάτης ΤσεΓκεβάρα, η πρώην πρόεδρος της χώρας ΕβίταΠερόν , ο τραγουδιστής του τάνγκο Κάρλος Γκαρντέλ και ο ποδοσφαιριστής ΝτιέγκοΜαραντόνα. Και μόνο ύστερα από κύμα διαμαρτυριών αναγκάστηκε να προσθέσει σε αυτούς και δύο πραγματικούς συγγραφείς: τον Μπόρχες και τον Κορτάσαρ.
Πηγή: Το Βήμα (08.10.2010).
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου