Μήπως οι οικολόγοι λένε ψέματα;

Αν ο Ζαν ντε Κερβασντουέ έχει δίκιο, τότε όχι: τα δόγματα με τα οποία μας βομβαρδίζουν οι οργανωμένοι οικολόγοι δεν είναι παρά ένα παραμιλητό. Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή η αλήθεια βρίσκεται- ως συνήθως- κάπου στη μέση;

Την Δευτέρα (17.05.2010) στις 7 μ.μ., στη σειρά των διαλέξεων που διοργανώνονται στο Αμφιθέατρο του Γαλλικού Ινστιτούτου, Σίνα 31, είναι καλεσμένος ως ομιλητής ένας γάλλος καθηγητής των Οικονομικών της Υγείας, συγγραφέας του βιβλίου «Κι αν όλα όσα λένε οι οικολόγοι δεν είναι αλήθεια;», διάσημος στην πατρίδα του αλλά και παγκοσμίως στον χώρο των επιστημών για τις σκληρές θέσεις του απέναντι σε διάφορα οικολογικά κινήματα και οργανώσεις σε σχέση με την πυρηνική ενέργεια, την υγεία και τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς. Αν κρίνουμε και από τις απαντήσεις του σε ερωτήσεις που του έκανε «Το Βήμα», αύριο θα είναι μια θερμή βραδιά. «Μόνο η δόση κάνει το δηλητήριο». Η φράση αυτή ανήκει στον διάσημο ελβετό αλχημιστή του 16ου αιώνα Παράκελσο. Τη χρησιμοποιεί όμως στο βιβλίο του και ο αυριανός καλεσμένος του Γαλλικού Ινστιτούτου γιατί συνοψίζει με τον πιο λιτό τρόπο πολλές από τις ιδέες που αναπτύσσει στις περίπου τριακόσιες σελίδες του βιβλίου του για τους οικολόγους και όσα υποστηρίζουν, κλασικά, για την πυρηνική ενέργεια, την υπερθέρμανση του πλανήτη και τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς.

Ο Ζαν ντε Κερβασντουέ, 66 ετών σήμερα, ανήκει στους λεγόμενους οικοσκεπτικιστές. Με βάση την παρατήρηση ότι αυτή τη στιγμή μια γαλλική εταιρεία παλεύει να φτιάξει στη Φινλανδία το πιο μοντέρνο πυρηνικό εργοστάσιο στον κόσμο αλλά οι δυσκολίες είναι τρομερές και το κόστος του έχει ήδη υπερβεί μιάμιση φορά τον προϋπολογισμό, απαντά: «Το πρόβλημα δεν είναι το κόστος, αφού μπορείς να δανειστείς(;) για να κάνεις μια επένδυση και στη συνέχεια παίζει ρόλο το ποια θα είναι η τιμή της κιλοβατώρας. Και το πιο δαπανηρό εργοστάσιο μπορεί να αποβεί κερδοφόρο αν η τιμή του αερίου, του πετρελαίου ή του άνθρακα ανέβει. Αν πιστεύουμε ότι πρέπει να ελαττώσουμε την εκπομπή αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η πυρηνική ενέργεια είναι μια κάποια λύση». Και τα πυρηνικά απόβλητα; «(Αυτά) Είναι θέμα πολιτικής(!). Εκτός από το να περιμένουμε τη χρησιμοποίηση ενός μέρους από αυτά σε εργοστάσια της τρίτης γενιάς, μπορούμε να τα αποφύγουμε, αλλά ο κόσμος αντιστέκεται».

Δεν διστάζει να δηλώσει ότι εκείνος, όντας πτυχιούχος Πολυτεχνικής Σχολής Αγρονόμων- Τοπογράφων, έχει την παιδεία ενός πραγματικά οικολόγου και αυτόματα κάνει τον διαχωρισμό ανάμεσα στους επιστήμονες-οικολόγους και στους «άλλους», τους πολιτικούς-οικολόγους, όπου κατατάσσει όσους ανήκουν στις γνωστές οργανώσεις που συμμετέχουν στην πολιτική και κατευθύνουν την κοινή γνώμη. Τις παρεμβάσεις τους χαρακτηρίζει «αποσπασματικές, συχνά αθεμελίωτες και πάντα δαπανηρές». Για τα βιολογικά προϊόντα πιστεύει ότι με τις προδιαγραφές παραγωγής τους δεν θα μπορούσαν να θρέψουν τον πλανήτη ολόκληρο, ενώ η Γη «μπορεί να θρέψει όλους τους κατοίκους της παρ΄ ότι οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις δεν αυξήθηκαν παρά 10% μόνο, και αυτό κατέστη δυνατόν χάρη στη γενετική, τα λιπάσματα και τα ζιζανιοκτόνα». Και τι θα έπρεπε κατά τη γνώμη του να διδάσκονται τα παιδιά σχετικά με την οικολογία; «Να μάθουν τα απαραίτητα σχετικά με το πώς λειτουργεί το σώμα τους. Και δεν θα ήταν κακό να ξέρουν για τους κύκλους του νερού, του αζώτου, του διοξειδίου του άνθρακα, αλλά και ότι η Φύση δεν μας επιφυλάσσει κάτι καλό. Οι άνθρωποι που προηγήθηκαν χτυπήθηκαν με αυτήν, και η ίδια εκδικείται. Αλλά αυτό που πάντα τους σκοτώνει είναι η υπεροψία τους». Τη σύντομη ομιλία του τη Δευτέρα, με ταυτόχρονη μετάφραση, θα ακολουθήσει συζήτηση που προμηνύεται πολύ ενδιαφέρουσα. Αξίζει πάντως, για όσους δεν θα έχουν την ευκαιρία να τον δουν από κοντά, κλείνοντας αυτή τη μικρή παρουσίαση να παραθέσουμε μια κορυφαία φράση του: «Οι Αμερικανοί ασκούν την ιατρική με τον ίδιο τρόπο που διεξάγουν τον πόλεμο: πρώτα ενεργούν και μετά εξετάζουν θεωρώντας αδιανόητο το να μην αναλάβουν δράση». Θα είναι κρίμα πάντως αν, στην έστω σύντομη παραμονή του εδώ, από το πρωί της Δευτέρα ως το μεσημέρι της Τρίτης, δεν συναντηθεί με κάποιους από τους υπουργούς μας. Κάτι περισσότερο θα είχαν να κερδίσουν από μία ακόμη παραθυρική εμφάνιση.

Το βιβλίο περιέχει αναλυτικά τις θέσεις του συγγραφέα σε σχέση με τρία βασικά θέματα,τη δημόσια υγεία,τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς και την οικολογία, χωρίς μαθηματικούς τύπους αλλά με επιμονή στη χρήση των αριθμών και της στατιστικής,κυριολεκτικά μέχρι θανάτου αφού του αρέσει να αναπαράγει την άποψη ενός άγγλου καθηγητή της Ιατρικής ότι «η ζωή είναι ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα,100% θανατηφόρο» και δεν διστάζει να γράφει ότι υπήρξαν φορές που,για λόγους δικούς τους,(γιατροί) ανακοίνωσαν ότι αυξήθηκαν τα χρόνια ζωής κάποιων καρκινοπαθών και αυτό δεν ήταν αλήθεια, απλώς κατάφεραν να κάνουν πιο νωρίς τη διάγνωση! Οι καταθλιπτικοί ασθενείς είναι για πάντα πελάτες των φαρμακοβιομηχάνων,όπως και αυτοί που παίρνουν βιάγκρα. Οσο για τη μεγάλη αποτελεσματικότητα κάποιων φαρμακευτικών ουσιών,όπως οι στατίνες για όσους έχουν αυξημένη χοληστερόλη,εκφράζει πολλές αμφιβολίες.Είτε συμφωνεί κάποιος με τον συγγραφέα είτε όχι,το βιβλίο είναι πολύ χρήσιμο,με στρωτή μετάφραση και χρήσιμες υποσημειώσεις,δίνοντας τροφή στη σκέψη.

Διαβάστε περισσότερα στο Βήμα (16.05.2010).