Κοστούµια από τις θρυλικές παραστάσεις της Ντίβας, φωτογραφίες και ηχητικό υλικό έρχονται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για να θυµίσουν τις ιστορίες των θριάµβων της. Αν ο µύθος της Μαρίας Κάλλας ως απόλυτης Ερµηνεύτριας είναι παγκόσµιος, οι ρίζες του βρίσκονται στην Ιταλία, που γέννησε και τιςόπερες τιςοποίες ανέδειξε η ίδια, διαχρονικό σύµβολο τραγικότητας και υψηλής τέχνης. Ειδικά στο πιο διάσηµο ιταλικό λυρικό θέατρο, τη Σκάλα του Μιλάνου, µε το απαιτητικό – κάποτε ακραία – κοινό.
Η Σκάλα κρατά κρυµµένα ταµυστικά της Κάλλας στα χρόνιατης ακµής της.Εκείνο την ανακήρυξε σε απόλυτη πριµαντόνα, εκείνο την αποχαιρέτησε, όταν η φωνή της πια είχε καµφθεί, το 1961. Και µάλιστα µε τη«Μήδεια» του Κερουµπίνι, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή και κοστούµια Γιάννη Τσαρούχη.
Τα µυστικά της είναι γραµµένα σε παραστάσεις και αναµνήσεις στη Σκάλα. Αλλά και στα κοστούµια της για παραστάσειςτου µπελκάντο– που εκεί το απογείωσε δραµατικά – σε (σπάνιο) φωτογραφικό υλικό και ηχητικό, σε σχέδια για σκηνικά και κοστούµια των παραστάσεών της, από εκείνες που τοκοινό την αποθέωνε, χειροκροτώντας όρθιο και ραίνοντάς την µε λουλούδια.
Για πρώτη φορά όλα τα πειστήρια δώδεκα µεγάλων οπερατικών θριάµβων της (τη δεκαετία του ‘50), που βρίσκονται στα αρχεία του διάσηµου λυρικού θεάτρου, θα βγουν εκτός Ιταλίας για να εκτεθούν στο Φουαγιέ του Ισογείουστο Μέγαρο ΜουσικήςΑθηνών, στηνέκθεση «Η Μαρία Κάλλας και η Σκάλα τουΜιλάνου», απόαύριο (σε επιµέλεια Εφης Ανδρεάδη).
Εκθεση που ανοίγει τη φιλόδοξη συνεργασίατου Μεγάρουµε τη Σκάλα, αλλάκαι τιςεκδηλώσεις για τα 20χρονα τουαθηναϊκού «Ναού των Μουσών» µε χορηγία τηςοικογένειας Λαµπράκη.Η Κάλλας, ανκαι µέχρι το ‘50είχε κατακτήσειαρκετά µεγάλα ιταλικά θέατρα, δεν είχε κατακτήσει τη Σκάλα. Πρωτοπάτησε τη σκηνή της αντικαθιστώντας τη «µεγάλη αντίπαλό της» Ρενάτα Τεµπάλντι και, σύµφωνα µε τον συνθέτη Τζαν Κάρλο Μενότι, τότε ο διευθυντής του θεάτρου Αντόνιο Γκιρινγκέλι την αντιπάθησε.
Παρ’ όλα αυτά, το 1954 και ενώ ο µεγάλος Λουκίνο Βισκόντι δήλωνε πως «αποφάσισε να σκηνοθετήσει όπερα λόγω της Κάλλας, η Σκάλα τής έδωσε την ευκαιρία να αναβιώσει ένα µάλλον ξεχασµένο έργο, την «Εστιάδα» (Vestale) του Σποντίνι.
Εχοντας χάσει κάπου30 κιλά, άφησε πίσωτο «αδέξιο ευτραφές κοριτσόπουλο», όπως την έλεγαν, καιµε φιγούρα ζηλευτή και πιο όµορφη απόποτέ – και σε εντυπωσιακή φωνητική ακµή, παρότι κάποιοι διατείνονταν ότι θα την επηρεάσειη δίαιτα – µετη βοήθεια του Βισκόντι άρχισε να κινείται σαν αίλουρος στη σκηνή (παρά τη µυωπία της και ύστερα από σκληρή δουλειά). Κατακτώντας εφεξής µε τις ερµηνείες της την αθανασία.
«Η Μαρία Κάλλας και η Σκάλα του Μιλάνου» στο Φουαγιέ του Ισογείου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, από 9 Μαρτίου έως 8 Μαΐου, καθηµερινά 10.00-18.00.
Πηγή: Τα Νέα (08.03.2011).
Η Σκάλα κρατά κρυµµένα ταµυστικά της Κάλλας στα χρόνιατης ακµής της.Εκείνο την ανακήρυξε σε απόλυτη πριµαντόνα, εκείνο την αποχαιρέτησε, όταν η φωνή της πια είχε καµφθεί, το 1961. Και µάλιστα µε τη«Μήδεια» του Κερουµπίνι, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή και κοστούµια Γιάννη Τσαρούχη.
Τα µυστικά της είναι γραµµένα σε παραστάσεις και αναµνήσεις στη Σκάλα. Αλλά και στα κοστούµια της για παραστάσειςτου µπελκάντο– που εκεί το απογείωσε δραµατικά – σε (σπάνιο) φωτογραφικό υλικό και ηχητικό, σε σχέδια για σκηνικά και κοστούµια των παραστάσεών της, από εκείνες που τοκοινό την αποθέωνε, χειροκροτώντας όρθιο και ραίνοντάς την µε λουλούδια.
Για πρώτη φορά όλα τα πειστήρια δώδεκα µεγάλων οπερατικών θριάµβων της (τη δεκαετία του ‘50), που βρίσκονται στα αρχεία του διάσηµου λυρικού θεάτρου, θα βγουν εκτός Ιταλίας για να εκτεθούν στο Φουαγιέ του Ισογείουστο Μέγαρο ΜουσικήςΑθηνών, στηνέκθεση «Η Μαρία Κάλλας και η Σκάλα τουΜιλάνου», απόαύριο (σε επιµέλεια Εφης Ανδρεάδη).
Εκθεση που ανοίγει τη φιλόδοξη συνεργασίατου Μεγάρουµε τη Σκάλα, αλλάκαι τιςεκδηλώσεις για τα 20χρονα τουαθηναϊκού «Ναού των Μουσών» µε χορηγία τηςοικογένειας Λαµπράκη.Η Κάλλας, ανκαι µέχρι το ‘50είχε κατακτήσειαρκετά µεγάλα ιταλικά θέατρα, δεν είχε κατακτήσει τη Σκάλα. Πρωτοπάτησε τη σκηνή της αντικαθιστώντας τη «µεγάλη αντίπαλό της» Ρενάτα Τεµπάλντι και, σύµφωνα µε τον συνθέτη Τζαν Κάρλο Μενότι, τότε ο διευθυντής του θεάτρου Αντόνιο Γκιρινγκέλι την αντιπάθησε.
Παρ’ όλα αυτά, το 1954 και ενώ ο µεγάλος Λουκίνο Βισκόντι δήλωνε πως «αποφάσισε να σκηνοθετήσει όπερα λόγω της Κάλλας, η Σκάλα τής έδωσε την ευκαιρία να αναβιώσει ένα µάλλον ξεχασµένο έργο, την «Εστιάδα» (Vestale) του Σποντίνι.
Εχοντας χάσει κάπου30 κιλά, άφησε πίσωτο «αδέξιο ευτραφές κοριτσόπουλο», όπως την έλεγαν, καιµε φιγούρα ζηλευτή και πιο όµορφη απόποτέ – και σε εντυπωσιακή φωνητική ακµή, παρότι κάποιοι διατείνονταν ότι θα την επηρεάσειη δίαιτα – µετη βοήθεια του Βισκόντι άρχισε να κινείται σαν αίλουρος στη σκηνή (παρά τη µυωπία της και ύστερα από σκληρή δουλειά). Κατακτώντας εφεξής µε τις ερµηνείες της την αθανασία.
«Η Μαρία Κάλλας και η Σκάλα του Μιλάνου» στο Φουαγιέ του Ισογείου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, από 9 Μαρτίου έως 8 Μαΐου, καθηµερινά 10.00-18.00.
Πηγή: Τα Νέα (08.03.2011).
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου