Ο Παρνασσός έκανε την έκπληξη

Αν η επιτυχία εις βάθος κρίνεται από κάτι, αυτό είναι η μέθοδος και η διάρκεια. Είναι πολύς καιρός που παρακολουθούμε την ανάδυση του ιστορικού συλλόγου «Παρνασσός» στο προσκήνιο της αθηναϊκής ζωής, στην αρχή με αισθήματα εκπλήξεως, στη συνέχεια με αυξανόμενη εκτίμηση. Διότι, το πιο δύσκολο εγχείρημα είναι αυτό της αλλαγής πλεύσης. Οχι ότι ο «Παρνασσός» γύρισε την πλάτη στην ιστορική ταυτότητά του. Το αντίθετο. Με τον πλούτο αυτής ακριβώς της ιστορικής διαδρομής, ως συγκριτικού πλεονεκτήματος, πλέον, οδηγείται στο χτίσιμο ενός καλώς εννοούμενου εκσυγχρονισμού, απευθυνόμενος σε νέο ακροατήριο από μια διαρκώς διευρυνόμενη δεξαμενή κοινού.

Η αλλαγή του «Παρνασσού», από προπύργιο μιας κλειστής κάστας Αθηναίων σ’ ένα ζωντανό κέντρο πολιτισμού, έχει αρχίσει εδώ και καιρό, αλλά είναι στη διάρκεια της φετινής περιόδου που παγιώθηκε και έγινε ευκρινής. Πλήθος υψηλού επιπέδου συναυλιών κλασικής μουσικής αλλά και τζαζ ακόμη και ηλεκτρονικής, συνέθεσαν ένα πρόγραμμα απαιτήσεων, το οποίο, σε αντίθεση με άλλους χώρους, εκτείνεται ώς τη θερινή περίοδο (28 Ιουνίου). Είναι κυρίως οι συναυλίες, είναι όμως και άλλες εκδηλώσεις, που έδωσαν στον «Παρνασσό» τον αέρα αλλά και το δικαίωμα να συνομιλεί ισότιμα με ό,τι πιο δυναμικό υπάρχει σήμερα στην Αθήνα. Δεκάδες σολίστ βρήκαν στέγη, ονόματα πρώτης κλάσεως από το εξωτερικό προσεκλήθησαν, ρεσιτάλ από βιρτουόζους μουσικούς δόθηκαν στην πλήρως ανακαινισμένη, εξαιρετικής αισθητικής, αίθουσα συναυλιών του «Παρνασσού». Αυτό που νιώθει κανείς στη θαυμάσια αίθουσα είναι η πατίνα μιας Αθήνας που επιζεί με φινέτσα και που προσφάτως απέκτησε την εξωστρέφεια μιας νέας αυτοπεποίθησης. Πολλά οφείλονται στον καλλιτεχνικό διευθυντή, κ. Αντώνη Γιαμβριά, έναν άνθρωπο με βαθιές μουσικές γνώσεις, που έχει επενδύσει σκέψη και μόχθο ώστε ο «Παρνασσός» να βγει προς τα έξω με μια νέα πρόταση προς την αθηναϊκή κοινωνία.

Αυτή η πρόταση δεν είναι ασφαλώς ούτε μονοδιάστατη ούτε στατική. Υπόκειται σε μια διαρκή ζύμωση, διότι ο πλούτος του «Παρνασσού» έχει μια εμβέλεια που ξεπερνάει την κατάρτιση ενός μουσικά πλούσιου προγράμματος. Πρώτο βήμα ήταν να ανοίξει η πόρτα, ώστε να μπουν νέοι και καταξιωμένοι μουσικοί και το κοινό να συνηθίσει στην ιδέα ότι στο ιστορικό αυτό μέγαρο θα πάει για να ψυχαγωγηθεί και να καλλιεργηθεί. Το δεύτερο βήμα μοιάζει να είναι -μετά τη στερέωση της νέας κοινωνικής ταυτότητας- η γνωστοποίηση των θαυμάσιων συλλογών, εικαστικών έργων, ιστορικών τεκμηρίων, βιβλίων και αναμνηστικών μιας πορείας που πηγαίνει βαθιά στο σώμα της αθηναϊκής περιπέτειας τα τελευταία 120 χρόνια. Είναι η ώρα η Αθήνα να κοιτάξει μπροστά στο μέλλον, αξιοποιώντας τα καλύτερα κομμάτια της δικής της ιστορίας.

Πηγή: Η Καθημερινή (17.04.2010).