Παρεμποδίζοντας -με τη χρήση ενός φαρμάκου- τη λειτουργία μίας ορμόνης η οποία εμπλέκεται στη διαδικασία αντίδρασης του οργανισμού απέναντι στο στρες μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο ανακαλούμε τα αρνητικά βιώματα, σύμφωνα με μία νέα μελέτη. Αλλά παραμένει ασαφές με ποιόν ακριβώς τρόπο λειτουργεί το φάρμακο και αν έχει επιπλοκές για την θεραπεία παθήσεων όπως η Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες (PTSD) ή Μετατραυματική Διαταραχή Άγχους, σύμφωνα με τη μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στην Επιθεώρηση Κλινικής Ενδοκρινολογίας & Μεταβολισμού (Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism).
Το φάρμακο, η μετυραπόνη, παρεμποδίζει τη λειτουργία της ορμόνης του στρες, της κορτιζόλης, και έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία πασχόντων από ασθένειες που συνδέονται με την παραγωγή κορτιζόλης. Η κορτιζόλη εμπλέκεται επίσης στη διαδικασία αποθήκευσης και ανάκλησης των αναμνήσεων, γεγονός που κάνει τους επιστήμονες να διερωτώνται αν οι διακυμάνσεις στα επίπεδά της μπορεί να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο ανακαλούμε παλαιότερα γεγονότα. «Γνωρίζουμε ότι (η κορτιζόλη) είναι σημαντική για τη μνήμη μας,» δήλωσε η Μαρί-Φρανς Μαρέν του πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, επικεφαλής της μελέτης. «Τα πολύ υψηλά επίπεδα (κορτιζόλης) βλάπτουν την μνήμη μας και τα πολύ χαμηλά το ίδιο,» δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερς.
Η Μαρέν και οι συνεργάτες της χρησιμοποίησαν την μετυραπόνη για να σταματήσουν τη διαδικασία παραγωγής κορτιζόλης στους υγιείς εθελοντές. Στους εθελοντές, 33 νεαρούς άνδρες, έδειξαν αρχικά οπτικό υλικό με αφήγηση που περιείχε τόσο «ουδέτερα» όσο και «συναισθηματικά αρνητικά» σλάιντς για ένα κορίτσι που βρίσκεται στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς του και είναι βαριά τραυματισμένο. Οι σκηνές έδειχναν πολύ αίμα και μία αίθουσα χειρουργείου, ενώ οι εθελοντές γνώριζαν ότι στο τέλος θα γίνει καλά. Τρεις ημέρες μετά την παρακολούθηση των σλάιντς, οι ερευνητές χορήγησαν στους άνδρες είτε μονή δόση μετυραπόνης των 750 μιλιγκράμ, είτε διπλή δόση του ίδιου φαρμάκου, είτε ένα ψευδοφάρμακο. Στη συνέχεια τους ζήτησαν να ανακαλέσουν όσο περισσότερες πληροφορίες μπορούν από την ιστορία. Μετά από τέσσερις μέρες, κάλεσαν εκ νέου τους ίδιους εθελοντές και τους ζήτησαν να ανακαλέσουν την ιστορία χωρίς να τους δώσουν φάρμακα.
Δεν παρατηρήθηκε διαφορά στον τρόπο με τον οποίο εκείνοι που έλαβαν μονή δόση του φαρμάκου κι εκείνοι που έλαβαν το ψευδοφάρμακο ανακαλούσαν την ιστορία. Αλλά και στις δύο περιπτώσεις εκείνοι που έλαβαν διπλή δόση του φαρμάκου θυμούνταν σημαντικά λιγότερες αρνητικές πληροφορίες της ιστορίας. «Το γεγονός ότι η επίδραση της μετυραπόνης ήταν εμφανής και μετά από τέσσερις ημέρες είναι εντυπωσιακό,» παρατηρεί ο Τόνι Μπιουκάναν, ο οποίος μελετά το στρες και την μνήμη στο πανεπιστήμιο του Σεντ Λιούις. Και οι δύο ομάδες που έλαβαν μετυραπόνη ανακάλεσαν τις «ουδέτερες» πληροφορίες και το ίδιο συνέβη με την ομάδα που έλαβε το ψευδοφάρμακο.
Η Μαρέν και οι συνεργάτες της εκτιμούν ότι όταν οι εθελοντές κλήθηκαν να ανακαλέσουν την ιστορία, εκείνοι που έλαβαν την υψηλή δόση του φαρμάκου είχαν αποθηκεύσει την ανάμνηση με έναν διαφορετικό και λιγότερο συναισθηματικό τρόπο ίσως επειδή τα επίπεδα της κορτιζόλης στον οργανισμό τους ήταν χαμηλότερα εκείνη τη στιγμή. Αυτό που τους εντυπωσίασε είναι ότι όταν τα επίπεδα της ορμόνης διαμορφώνονταν διαφορετικά, το περιεχόμενο της ανάμνησης άλλαζε και η Μαρέν δηλώνει ότι δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα γιατί αυτό αφορούσε μόνο τις αρνητικές αναμνήσεις.
Ο στόχος αυτής της έρευνας είναι μία θεραπεία του PTSD που δεν θα εμπλέκει την ψυχοθεραπεία. Περίπου το 3,5% των Αμερικανών πάσχουν από αυτό το σύνδρομο και το Εθνικό Ινστιτούτο Πνευματικής Υγείας εκτιμά ότι έως και 20% των πασχόντων είναι βετεράνοι του πολέμου στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Πάντως, οι επιστήμονες τονίζουν ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί αν οι γυναίκες έχουν την ίδια αντίδραση με τους άνδρες ή αν άλλα φάρμακα έχουν την ίδια επίδραση με την μετυραπόνη, η οποία επί του παρόντος δεν διατίθεται στο εμπόριο.
Πηγή: Η Καθημερινή (27.05.2011).
Το φάρμακο, η μετυραπόνη, παρεμποδίζει τη λειτουργία της ορμόνης του στρες, της κορτιζόλης, και έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία πασχόντων από ασθένειες που συνδέονται με την παραγωγή κορτιζόλης. Η κορτιζόλη εμπλέκεται επίσης στη διαδικασία αποθήκευσης και ανάκλησης των αναμνήσεων, γεγονός που κάνει τους επιστήμονες να διερωτώνται αν οι διακυμάνσεις στα επίπεδά της μπορεί να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο ανακαλούμε παλαιότερα γεγονότα. «Γνωρίζουμε ότι (η κορτιζόλη) είναι σημαντική για τη μνήμη μας,» δήλωσε η Μαρί-Φρανς Μαρέν του πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, επικεφαλής της μελέτης. «Τα πολύ υψηλά επίπεδα (κορτιζόλης) βλάπτουν την μνήμη μας και τα πολύ χαμηλά το ίδιο,» δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Ρόιτερς.
Η Μαρέν και οι συνεργάτες της χρησιμοποίησαν την μετυραπόνη για να σταματήσουν τη διαδικασία παραγωγής κορτιζόλης στους υγιείς εθελοντές. Στους εθελοντές, 33 νεαρούς άνδρες, έδειξαν αρχικά οπτικό υλικό με αφήγηση που περιείχε τόσο «ουδέτερα» όσο και «συναισθηματικά αρνητικά» σλάιντς για ένα κορίτσι που βρίσκεται στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς του και είναι βαριά τραυματισμένο. Οι σκηνές έδειχναν πολύ αίμα και μία αίθουσα χειρουργείου, ενώ οι εθελοντές γνώριζαν ότι στο τέλος θα γίνει καλά. Τρεις ημέρες μετά την παρακολούθηση των σλάιντς, οι ερευνητές χορήγησαν στους άνδρες είτε μονή δόση μετυραπόνης των 750 μιλιγκράμ, είτε διπλή δόση του ίδιου φαρμάκου, είτε ένα ψευδοφάρμακο. Στη συνέχεια τους ζήτησαν να ανακαλέσουν όσο περισσότερες πληροφορίες μπορούν από την ιστορία. Μετά από τέσσερις μέρες, κάλεσαν εκ νέου τους ίδιους εθελοντές και τους ζήτησαν να ανακαλέσουν την ιστορία χωρίς να τους δώσουν φάρμακα.
Δεν παρατηρήθηκε διαφορά στον τρόπο με τον οποίο εκείνοι που έλαβαν μονή δόση του φαρμάκου κι εκείνοι που έλαβαν το ψευδοφάρμακο ανακαλούσαν την ιστορία. Αλλά και στις δύο περιπτώσεις εκείνοι που έλαβαν διπλή δόση του φαρμάκου θυμούνταν σημαντικά λιγότερες αρνητικές πληροφορίες της ιστορίας. «Το γεγονός ότι η επίδραση της μετυραπόνης ήταν εμφανής και μετά από τέσσερις ημέρες είναι εντυπωσιακό,» παρατηρεί ο Τόνι Μπιουκάναν, ο οποίος μελετά το στρες και την μνήμη στο πανεπιστήμιο του Σεντ Λιούις. Και οι δύο ομάδες που έλαβαν μετυραπόνη ανακάλεσαν τις «ουδέτερες» πληροφορίες και το ίδιο συνέβη με την ομάδα που έλαβε το ψευδοφάρμακο.
Η Μαρέν και οι συνεργάτες της εκτιμούν ότι όταν οι εθελοντές κλήθηκαν να ανακαλέσουν την ιστορία, εκείνοι που έλαβαν την υψηλή δόση του φαρμάκου είχαν αποθηκεύσει την ανάμνηση με έναν διαφορετικό και λιγότερο συναισθηματικό τρόπο ίσως επειδή τα επίπεδα της κορτιζόλης στον οργανισμό τους ήταν χαμηλότερα εκείνη τη στιγμή. Αυτό που τους εντυπωσίασε είναι ότι όταν τα επίπεδα της ορμόνης διαμορφώνονταν διαφορετικά, το περιεχόμενο της ανάμνησης άλλαζε και η Μαρέν δηλώνει ότι δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα γιατί αυτό αφορούσε μόνο τις αρνητικές αναμνήσεις.
Ο στόχος αυτής της έρευνας είναι μία θεραπεία του PTSD που δεν θα εμπλέκει την ψυχοθεραπεία. Περίπου το 3,5% των Αμερικανών πάσχουν από αυτό το σύνδρομο και το Εθνικό Ινστιτούτο Πνευματικής Υγείας εκτιμά ότι έως και 20% των πασχόντων είναι βετεράνοι του πολέμου στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Πάντως, οι επιστήμονες τονίζουν ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να διαπιστωθεί αν οι γυναίκες έχουν την ίδια αντίδραση με τους άνδρες ή αν άλλα φάρμακα έχουν την ίδια επίδραση με την μετυραπόνη, η οποία επί του παρόντος δεν διατίθεται στο εμπόριο.
Πηγή: Η Καθημερινή (27.05.2011).
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου