Γιατί μας αρέσουν τα μυθιστορήματα; Γιατί παθιαζόμαστε τόσο με ανύπαρκτα πρόσωπα; Το Γέιλ διεξάγει ένα πείραμα για να κατανοηθεί τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας όταν μας αρέσει ένα μυθιστόρημα. Μετά τη λογοτεχνική κριτική, έρχεται η neuro lit crit, η νευρολογική λογοτεχνική κριτική: μελετά πώς τα μεγάλα κείμενα της λογοτεχνίας επηρεάζουν την «καλωδίωση» του εγκεφάλου μας.
Στην ερώτηση γιατί μας αρέσει ένα μυθιστόρημα, απαντούσαν λογοτεχνικοί κριτικοί, φιλόλογοι, συγγραφείς. Τώρα προσπαθεί να απαντήσει και η επιστήμη. Σε μερικούς μήνες, μια ομάδα φοιτητών θα υποβληθεί σ΄ ένα πείραμα που δεν έχει ξαναγίνει. Θα διαβάσουν κείμενα διαφορετικής ποιότητας και βάθους, ένα άρθρο εφημερίδας, ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται εύκολα, ένα πιο περίπλοκο, και μετά θα μετρηθεί η συγκέντρωση αίματος στα εγκεφαλικά κύτταρά τους για να σχεδιαστεί ένας χάρτης των νευρολογικών αντιδράσεών τους την ώρα που διαβάζουν. Η πρωτοβουλία ανήκει στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ και εντάσσεται σε μια νέα προσέγγιση της μελέτης της λογοτεχνίας που αποκλήθηκε neuro lit crit, νευρολογική λογοτεχνική κριτική. Είναι καρπός μιας συζήτησης που διεξάγεται στις δύο όχθες του Ατλαντικού, κυρίως στις ΗΠΑ και στη Βρετανία- λογοτεχνική κριτική με τη βοήθεια της ιατρικής και της τεχνολογίας.
«Υπάρχουν συγκεκριμένα εγκεφαλικά κύτταρα που διεγείρονται κατά την ανάγνωση κι έτσι μπορούμε να τα μελετήσουμε», υποστηρίζει ο καθηγητής Ρίτσαρντ Γουάιζ, νευρολόγος στο Ιmperial College του Λονδίνου, ένας από τους οργανωτές του προγράμματος, στο οποίο συμμετέχουν τόσο φυσικοί επιστήμονες όσο και πανεπιστημιακοί των ανθρωπιστικών επιστημών.
Δεν συμφωνούν όλοι: «Μου φαίνεται ανοησία», λέει στον βρετανικό «Ομπζέρβερ» ο δρ Ιαν Πάτερσον που διδάσκει Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, «το να διαβάζεις ένα μυθιστόρημα είναι μια ατομική εμπειρία, δεν μπορείς να τη μετρήσεις και να την ταξινομήσεις σαν να πρόκειται για πείραμα σε δοκιμαστικό σωλήνα». Ομως οι οργανωτές της πρωτοβουλίας υποστηρίζουν πως η ανακάλυψη των επιστημονικών κανόνων που βρίσκονται πίσω από το αρχαίο πάθος του ανθρώπου για τις ιστορίες, την αφήγηση, τα μυθιστορήματα, δεν αφαιρεί τίποτε από την αισθητική ή από την καθαρά προσωπική σχέση που έχει καθένας μας με τα βιβλία. «Το να γνωρίζεις την επιστήμη πίσω από τις κινήσεις ενός κομήτη δεν μειώνει την ομορφιά του έναστρου ουρανού», σχολιάζει ο καθηγητής Τζόναθαν Γκότσαλ του Κολεγίου Ουάσιγκτον και Τζέφερσον στην Πενσυλβάνια. «Είναι μία από τις πιο συναρπαστικές εξελίξεις στη μελέτη της διανοητικής ζωής», συμφωνεί ο Μπλέικι Βερμούλ του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου των Νέων (20.04.2010), πατώντας εδώ.
Παρασκευή 30 Απριλίου 2010
Οι τέσσερεις καθημερινές συνήθειες που επιταχύνουν τη γήρανση
Ο συνδυασμός τεσσάρων καθημερινών συνηθειών μπορούν να οδηγήσουν σε πρόωρη γήρανση κατά 12 έτη, προειδοποιούν ειδικοί επιστήμονες.
Πρόκειται για το κάπνισμα, την κατανάλωση περισσότερων των τριών αλκοολούχων ποτών ημερησίως για τους άνδρες και δύο για τις γυναίκες, η αδράνειαή έλλειψη σωματική άσκηση λιγότερο από δύο ώρες την εβδομάδα καθώς και η πρόσληψη φρούτων και λαχανικών λιγότερο από τρεις φορές ημερησίως.
Οι συνήθειες αυτές όταν ακολουθούνται μαζί, αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου και προσθέτουν 12 έτη στην εξωτερική εμφάνιση.
Η Elisabeth Kvaavik από το Πανεπιστήμιο του Όσλο και οι συνάδελφοί της, που παρακολούθησαν σχεδόν 5.000 βρετανούς για 20 έτη, βρήκαν ότι κατά τη διάρκεια της μελέτης απεβίωσαν 91 από τα 314 άτομα που ακολουθούσαν και τις τέσσερις ανθυγιεινές συνήθειες (29%), σε σύγκριση με μόνο 32 από τα 387 άτομα που δεν είχαν καμία από τις τέσσερις συνήθειες (8%).
Η ομάδα που ακολουθούσε πιο υγιεινό τρόπο ζωής περιλάμβανε άτομα που δεν είχαν καπνίσει ποτέ και άτομα που είχαν διακόψει το κάπνισμα, άτομα που δεν έπιναν καθόλου αλκοόλ, καθώς και γυναίκες που έπιναν λιγότερα από δύο ποτά και άνδρες που έπιναν λιγότερα από τρία ποτά ημερησίως, άτομα που ασκούνταν τουλάχιστον δύο ώρες εβδομαδιαίως και άτομα που κατανάλωναν φρούτα και λαχανικά τουλάχιστον τρεις φορές ημερησίως.
Τα πιο συχνά αίτια θανάτου που καταγράφηκαν ήταν η καρδιακή νόσος και ο καρκίνος, νόσοι που και οι δύο σχετίζονται με τον ανθυγιεινό τρόπο ζωής.
Αν και τα ευρήματα αυτά δεν σημαίνουν ότι όλοι όσοι ακολουθούν έναν υγιεινό τρόπο ζωής θα ζήσουν περισσότερο από τα άτομα με ανθυγιεινές συνήθειες, ο υγιεινός τρόπος ζωής σίγουρα αυξάνει τις πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο, επισημαίνουν επιστήμονες.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση ArchivesofInternalMedicine.
Πηγή: Τα Νέα (28.04.2010).
Πρόκειται για το κάπνισμα, την κατανάλωση περισσότερων των τριών αλκοολούχων ποτών ημερησίως για τους άνδρες και δύο για τις γυναίκες, η αδράνειαή έλλειψη σωματική άσκηση λιγότερο από δύο ώρες την εβδομάδα καθώς και η πρόσληψη φρούτων και λαχανικών λιγότερο από τρεις φορές ημερησίως.
Οι συνήθειες αυτές όταν ακολουθούνται μαζί, αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου και προσθέτουν 12 έτη στην εξωτερική εμφάνιση.
Η Elisabeth Kvaavik από το Πανεπιστήμιο του Όσλο και οι συνάδελφοί της, που παρακολούθησαν σχεδόν 5.000 βρετανούς για 20 έτη, βρήκαν ότι κατά τη διάρκεια της μελέτης απεβίωσαν 91 από τα 314 άτομα που ακολουθούσαν και τις τέσσερις ανθυγιεινές συνήθειες (29%), σε σύγκριση με μόνο 32 από τα 387 άτομα που δεν είχαν καμία από τις τέσσερις συνήθειες (8%).
Η ομάδα που ακολουθούσε πιο υγιεινό τρόπο ζωής περιλάμβανε άτομα που δεν είχαν καπνίσει ποτέ και άτομα που είχαν διακόψει το κάπνισμα, άτομα που δεν έπιναν καθόλου αλκοόλ, καθώς και γυναίκες που έπιναν λιγότερα από δύο ποτά και άνδρες που έπιναν λιγότερα από τρία ποτά ημερησίως, άτομα που ασκούνταν τουλάχιστον δύο ώρες εβδομαδιαίως και άτομα που κατανάλωναν φρούτα και λαχανικά τουλάχιστον τρεις φορές ημερησίως.
Τα πιο συχνά αίτια θανάτου που καταγράφηκαν ήταν η καρδιακή νόσος και ο καρκίνος, νόσοι που και οι δύο σχετίζονται με τον ανθυγιεινό τρόπο ζωής.
Αν και τα ευρήματα αυτά δεν σημαίνουν ότι όλοι όσοι ακολουθούν έναν υγιεινό τρόπο ζωής θα ζήσουν περισσότερο από τα άτομα με ανθυγιεινές συνήθειες, ο υγιεινός τρόπος ζωής σίγουρα αυξάνει τις πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο, επισημαίνουν επιστήμονες.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση ArchivesofInternalMedicine.
Πηγή: Τα Νέα (28.04.2010).
Οι άνθρωποι με κατάθλιψη καταναλώνουν περισσότερη σοκολάτα
Τα άτομα με κατάθλιψη καταναλώνουν περισσότερη σοκολάτα, ειδικά αν πάσχουν από μείζονα κατάθλιψη, διαπιστώνουν Αμερικανοί ερευνητές, χωρίς όμως να μπορούν να εξηγήσουν το φαινόμενο. Συγκεκριμένα, παραμένει ασαφές αν οι καταθλιπτικοί στρέφονται στη σοκολάτα ως παρηγοριά, ή αν αντίθετα η ίδια η σοκολάτα προκαλεί στην πραγματικότητα κατάθλιψη.
Η έρευνα έδειξε ότι οι άνθρωποι με κατάθλιψη καταναλώνουν κατά μέσο όρο 8,4 μικρές σοκολάτες (των 28 γραμμαρίων) το μήνα, συγκριτικά με 5,4 σοκολάτες το μήνα για όσους δεν έχουν κατάθλιψη. Μεταξύ των ασθενών με μείζονα κατάθλιψη, η κατανάλωση εκτινάσσεται στις 11,8 μερίδες το μήνα.
Η έρευνα περιορίζεται στο συμπέρασμα ότι «η καταθλιπτική διάθεση παρουσιάζει σημαντική συσχέτιση με την κατανάλωση σοκολάτας», όπως αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Archives of Internal Medicine.
Όπως αναφέρει το Reuters, η ομάδα της Δρ Νάταλι Ρόουζ στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο εξέτασε τη σχέση ανάμεσα στη διάθεση και τη σοκολάτα μεταξύ 931 ανδρών και γυναικών που δεν έπαιρναν αντικαταθλιπτικά και δεν είχαν διαγνωστεί ποτέ ως καταθλιπτικοί. Οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε ένα στάνταρτ τεστ για την αξιολόγηση της διάθεσης και συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια για το πόση σοκολάτα καταναλώνουν, αλλά και γενικότερα για τις διατροφικές τους συνήθειες.
Πηγή: newsroom - ΔΟΛ (27.04.2010).
Η έρευνα έδειξε ότι οι άνθρωποι με κατάθλιψη καταναλώνουν κατά μέσο όρο 8,4 μικρές σοκολάτες (των 28 γραμμαρίων) το μήνα, συγκριτικά με 5,4 σοκολάτες το μήνα για όσους δεν έχουν κατάθλιψη. Μεταξύ των ασθενών με μείζονα κατάθλιψη, η κατανάλωση εκτινάσσεται στις 11,8 μερίδες το μήνα.
Η έρευνα περιορίζεται στο συμπέρασμα ότι «η καταθλιπτική διάθεση παρουσιάζει σημαντική συσχέτιση με την κατανάλωση σοκολάτας», όπως αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Archives of Internal Medicine.
Όπως αναφέρει το Reuters, η ομάδα της Δρ Νάταλι Ρόουζ στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο εξέτασε τη σχέση ανάμεσα στη διάθεση και τη σοκολάτα μεταξύ 931 ανδρών και γυναικών που δεν έπαιρναν αντικαταθλιπτικά και δεν είχαν διαγνωστεί ποτέ ως καταθλιπτικοί. Οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε ένα στάνταρτ τεστ για την αξιολόγηση της διάθεσης και συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια για το πόση σοκολάτα καταναλώνουν, αλλά και γενικότερα για τις διατροφικές τους συνήθειες.
Πηγή: newsroom - ΔΟΛ (27.04.2010).
Το γέλιο γυμνάζει τον οργανισμό
Είναι διαπιστωμένες οι ευεργετικές ιδιότητες του γέλιου στην ψυχική υγεία του ανθρώπου, ωστόσο, όπως φαίνεται, το γέλιο δρα ευεργετικά και στον οργανισμό, και μάλιστα με τρόπο ανάλογο της γυμναστικής. Σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, το γέλιο μπορεί να βοηθήσει άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα όρεξης σε βαθμό που κινδυνεύει η υγεία τους. Εθελοντές που πήραν μέρος στην έρευνα παρακολουθούσαν χιουμοριστικά ή δραματικά βίντεο και οι ερευνητές παρακολουθούσαν και μελετούσαν την οργανική λειτουργία τους πριν και ύστερα από κάθε βίντεο. Επικέντρωσαν την προσοχή τους σε δύο βασικές ορμόνες του μηχανισμού της όρεξης, τη γρελίνη (που συνδέεται με την κατανάλωση τροφής) και τη λεπτίνη (που δίνει την αίσθηση της πληρότητας). Οταν οι εθελοντές έβλεπαν βίντεο με δυσάρεστο περιεχόμενο, τα επίπεδα των δύο ορμονών δεν μεταβάλλονταν αξιοσημείωτα. Οταν έβλεπαν χιουμοριστικά, οι ορμόνες αυτές μεταβάλλονταν με τον ίδιο τρόπο που μεταβάλλονται όταν κάποιος γυμνάζεται και ο οργανισμός αποζητάει τροφή.
Πηγή: Το Βήμα (28.04.2010).
Πηγή: Το Βήμα (28.04.2010).
Πέμπτη 29 Απριλίου 2010
Μαθητές σε ρόλο διαμεσολαβητή
«Πριν από λίγο καιρόδύο παιδιά από την τάξη μου τσακώθηκαν. Είδα ότι ήταν έτοιμοι να πιαστούν στα χέρια και τους είπα ότι αν θέλουν,μπορούν να βρουν λύση στη διαφωνία τους με άλλους τρόπους. Τελικάήρθαν και συζητήσαμε ποιο ήταν το πρόβλημα μεταξύ τους, είπε ο καθένας τα επιχειρήματά του και το θέμα λύθηκε χωρίς ξύλο».
Στην παραπάνω περίπτωση τον ρόλο του... ειδικού διαμεσολαβητή είχε η Στέλλα Χατζηδημητρίου, μαθήτρια της Γ΄ Γυμνασίου. Στο διπλανό τμήμα της ίδιας τάξης, ο Ανδρόνικος Κυριακού προσπαθεί κι αυτός να προωθήσει το ειρηνευτικό πνεύμα, ακόμη κι όταν πρωταγωνιστής του καβγά είναι ο ίδιος! Η Θωμαΐς Ζουρνατζή, από την Α΄ Λυκείου, δεν έχει τύχει μέχρι στιγμής να βρεθεί στη μέση κάποιου καβγά. Ωστόσο κάνει ό,τι μπορεί για την απομονωμένη συμμαθήτριά της που δεν την κάνει παρέα κανείς.
Εδώ και δύο χρόνια η Στέλλα, ο Ανδρόνικος και η Θωμαΐς είναι μέλη της... ειρηνευτικής δύναμης του σχολείου τους. Μαζί με άλλους 23 συμμαθητές τους εξελέγησαν για να λάβουν ειδική εκπαίδευση σε ρόλο διαμεσολαβητή, με σκοπό να αποφεύγονται οι καβγάδες και κυρίως οι σωματικές συγκρούσεις μεταξύ των παιδιών. Είναι οι πρώτοι διαμεσολαβητές που αναδείχθηκαν μέσα από το πιλοτικό πρόγραμμα «Διαμεσολάβησης Συνομηλίκων» το οποίο υλοποιείται υπό την αναπληρώτρια καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου κυρία Βάσω Αρτινοπούλου, στην Ιωνίδειο Σχολή του Πειραιά. Είναι ένα πρόγραμμα το οποίο στοχεύει στη μείωση της σχολικής βίας σε όλες τις μορφές της.
Σήμερα έξι στους δέκα μαθητές αναφέρουν την ύπαρξη περιστατικών βίας στο σχολείο τους, ενώ τέσσερις στους δέκα αναφέρουν ότι έχουν πέσει θύματα αυτής της βίας! Οπως περιγράφουν τα παιδιά, ένας καλός διαμεσολαβητής πρέπει να ξέρει να ακούει χωρίς να παίρνει το μέρος του ενός ή του άλλου- ακόμη και αν πρόκειται για τον «κολλητό» του - να κρατάει μυστικά, ώστε οι άλλοι να τον εμπιστεύονται ότι δεν θα τους «καρφώσει» στον διευθυντή, και να είναι πρόθυμος να βοηθήσει εθελοντικά στην επίλυση προβλημάτων. «Στο σχολείο οι συγκρούσεις είναι καθημερινές, κυρίως ανάμεσα στα αγόρια που πολλές φορές πιάνονται στα χέρια για πλάκα. Αυτό που προσπαθούμε εμείς είναι να προτείνουμε εναλλακτικές λύσεις ώστε να μη φτάνουμε στο ξύλο, στον διευθυντή και στην τιμωρία» λέει η Στέλλα.
Η δουλειά του διαμεσολαβητή βέβαια δεν είναι εύκολη, αφού πολλές φορές στις «μάχες» πρωταγωνιστούν οι καλύτεροι φίλοι των παιδιών ή και οι ίδιοι. Ο Ανδρόνικος επισημαίνει: «Το πρόγραμμα μου έχει μάθει να συγκρατούμαι όταν διαφωνώ με κάποιον.Αλλά δεν τα καταφέρνω πάντα, καμιά φορά παρασύρομαι και μπαίνω στον καβγά». Σε τέτοιες περιπτώσεις αναλαμβάνουν δράση οι άλλοι διαμεσολαβητές.
Κάθε μέλος της ειρηνευτικής ομάδας πέρασε από 16ωρη εκπαίδευση: «Στη διάρκεια της εκπαίδευσης συζητήσαμε τεχνικές επικοινωνίας και δεξιότητες διαλόγου, κάναμε θεατρικό παιχνίδι και παιχνίδια ρόλων όπου οι μαθητές δημιουργούσαν περιστατικά συγκρούσεων, ενθαρρύνονταν να χρησιμοποιούν τις δεξιότητες, όπως το να ακούν τον συνομιλητή τους και να μπαίνουν στη θέση του. Ταυτόχρονασυζητούσαμε σχετικά με διάφορα πραγματικά περιστατικά αλλά και γενικότερα θέματα για τη βία και τη δικαιοσύνη» αναφέρουν οι ερευνήτριες κυρίες Χριστίνα Καλαβρή και Ηρώ Μιχαήλ, οι οποίες είχαν αναλάβει να εκπαιδεύσουν τους 26 μικρούς διαμεσολαβητές.
Διαβάστε περισσότερα στο Βήμα (28.04.2010).
Στην παραπάνω περίπτωση τον ρόλο του... ειδικού διαμεσολαβητή είχε η Στέλλα Χατζηδημητρίου, μαθήτρια της Γ΄ Γυμνασίου. Στο διπλανό τμήμα της ίδιας τάξης, ο Ανδρόνικος Κυριακού προσπαθεί κι αυτός να προωθήσει το ειρηνευτικό πνεύμα, ακόμη κι όταν πρωταγωνιστής του καβγά είναι ο ίδιος! Η Θωμαΐς Ζουρνατζή, από την Α΄ Λυκείου, δεν έχει τύχει μέχρι στιγμής να βρεθεί στη μέση κάποιου καβγά. Ωστόσο κάνει ό,τι μπορεί για την απομονωμένη συμμαθήτριά της που δεν την κάνει παρέα κανείς.
Εδώ και δύο χρόνια η Στέλλα, ο Ανδρόνικος και η Θωμαΐς είναι μέλη της... ειρηνευτικής δύναμης του σχολείου τους. Μαζί με άλλους 23 συμμαθητές τους εξελέγησαν για να λάβουν ειδική εκπαίδευση σε ρόλο διαμεσολαβητή, με σκοπό να αποφεύγονται οι καβγάδες και κυρίως οι σωματικές συγκρούσεις μεταξύ των παιδιών. Είναι οι πρώτοι διαμεσολαβητές που αναδείχθηκαν μέσα από το πιλοτικό πρόγραμμα «Διαμεσολάβησης Συνομηλίκων» το οποίο υλοποιείται υπό την αναπληρώτρια καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου κυρία Βάσω Αρτινοπούλου, στην Ιωνίδειο Σχολή του Πειραιά. Είναι ένα πρόγραμμα το οποίο στοχεύει στη μείωση της σχολικής βίας σε όλες τις μορφές της.
Σήμερα έξι στους δέκα μαθητές αναφέρουν την ύπαρξη περιστατικών βίας στο σχολείο τους, ενώ τέσσερις στους δέκα αναφέρουν ότι έχουν πέσει θύματα αυτής της βίας! Οπως περιγράφουν τα παιδιά, ένας καλός διαμεσολαβητής πρέπει να ξέρει να ακούει χωρίς να παίρνει το μέρος του ενός ή του άλλου- ακόμη και αν πρόκειται για τον «κολλητό» του - να κρατάει μυστικά, ώστε οι άλλοι να τον εμπιστεύονται ότι δεν θα τους «καρφώσει» στον διευθυντή, και να είναι πρόθυμος να βοηθήσει εθελοντικά στην επίλυση προβλημάτων. «Στο σχολείο οι συγκρούσεις είναι καθημερινές, κυρίως ανάμεσα στα αγόρια που πολλές φορές πιάνονται στα χέρια για πλάκα. Αυτό που προσπαθούμε εμείς είναι να προτείνουμε εναλλακτικές λύσεις ώστε να μη φτάνουμε στο ξύλο, στον διευθυντή και στην τιμωρία» λέει η Στέλλα.
Η δουλειά του διαμεσολαβητή βέβαια δεν είναι εύκολη, αφού πολλές φορές στις «μάχες» πρωταγωνιστούν οι καλύτεροι φίλοι των παιδιών ή και οι ίδιοι. Ο Ανδρόνικος επισημαίνει: «Το πρόγραμμα μου έχει μάθει να συγκρατούμαι όταν διαφωνώ με κάποιον.Αλλά δεν τα καταφέρνω πάντα, καμιά φορά παρασύρομαι και μπαίνω στον καβγά». Σε τέτοιες περιπτώσεις αναλαμβάνουν δράση οι άλλοι διαμεσολαβητές.
Κάθε μέλος της ειρηνευτικής ομάδας πέρασε από 16ωρη εκπαίδευση: «Στη διάρκεια της εκπαίδευσης συζητήσαμε τεχνικές επικοινωνίας και δεξιότητες διαλόγου, κάναμε θεατρικό παιχνίδι και παιχνίδια ρόλων όπου οι μαθητές δημιουργούσαν περιστατικά συγκρούσεων, ενθαρρύνονταν να χρησιμοποιούν τις δεξιότητες, όπως το να ακούν τον συνομιλητή τους και να μπαίνουν στη θέση του. Ταυτόχρονασυζητούσαμε σχετικά με διάφορα πραγματικά περιστατικά αλλά και γενικότερα θέματα για τη βία και τη δικαιοσύνη» αναφέρουν οι ερευνήτριες κυρίες Χριστίνα Καλαβρή και Ηρώ Μιχαήλ, οι οποίες είχαν αναλάβει να εκπαιδεύσουν τους 26 μικρούς διαμεσολαβητές.
Διαβάστε περισσότερα στο Βήμα (28.04.2010).
Γιατί ο εγκέφαλός μας δεν έχει multitasking
Η ανικανότητα του ανθρώπου, τόσο του άνδρα, όσο και της γυναίκας, να ασχοληθεί με περισσότερα από δύο πράγματα τη φορά (αυτό που στη γλώσσα των ηλεκτρονικών υπολογιστών ονομάζεται «multitasking» ), οφείλεται στο γεγονός ότι διαθέτει μόνο δύο ημισφαίρια, σύμφωνα με μια νέα έρευνα Γάλλων νευροεπιστημόνων.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι όταν ο εγκέφαλος επιχειρεί να καταπιαστεί με πάνω από ένα πράγμα, τότε κάθε ήμισυ του εγκεφάλου διαχωρίζεται, εστιάζεται σε μια μόνο «δουλειά» και καταφέρνει να εκτελεί τις παράλληλες εργασίες με αυτό τον διχασμό. Όμως η προσθήκη ενός τρίτου πράγματος δημιουργεί προβλήματα στον εγκέφαλο, δηλαδή η «κατανομή εργασίας» έχει εγγενή όρια, πράγμα που εξηγεί γιατί δυσκολευόμαστε να είμαστε «πολυδιάστατα» όντα την ίδια στιγμή.
Η μελέτη, υπό τον δρα Ετιέν Κεσλέν της Ecole Normale Superieure και του ερευνητικού ινστιτούτου INSERM του Παρισιού, δημοσιεύτηκε στο “Science”, σύμφωνα με το BBC, τον «Ιντεπέντεντ», το “Science” και το “Live Science”. Οι Γάλλοι ερευνητές θεωρούν ότι η έρευνά τους επίσης μπορεί να εξηγήσει γιατί οι άνθρωποι είναι επιρρεπείς σε ανορθολογικές αποφάσεις, όταν έχουν να επιλέξουν από μια μακρά λίστα πραγμάτων.
Σύμφωνα με τον Κεσλέν, «μπορούμε να μαγειρέψουμε και ταυτόχρονα να μιλάμε στο τηλέφωνο, αλλά δεν μπορούμε πραγματικά να κάνουμε και ένα τρίτο πράγμα, όπως π.χ. να διαβάσουμε εφημερίδα, γιατί όταν έχουμε τρία ή περισσότερα πράγματα, ο εγκέφαλός μας αδυνατεί να τα εκτελέσει σωστά».
Οι Γάλλοι ερευνητές, με τη βοήθεια απεικονιστικής τεχνικής (λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας), παρακολούθησαν τους εγκεφάλους 32 εθελοντών (16 ανδρών και 16 γυναικών), ηλικίας 19-32 ετών, που κλήθηκαν να εκτελέσουν διάφορα καθήκοντα. Όταν οι εθελοντές έκαναν ένα πράγμα τη φορά, μόλις το ολοκλήρωναν, μια συγκεκριμένη περιοχή στον μετωπιαίο λοβό ενεργοποιείτο, όταν όμως οι εθελοντές εκτελούσαν δύο καθήκοντα παράλληλα, τότε τα δύο ημισφαίρια χώριζαν τις «δουλειές» και το καθένα αναλάμβανε μια ξεχωριστή εργασία.
Ο εγκέφαλος μπορούσε να ελέγχει ταυτόχρονα και τις δύο παράλληλες δραστηριότητες, όμως μόλις προστίθετο μια τρίτη, τότε ο εγκέφαλος άρχιζε να αδυνατεί να τα βγάλει πέρα, γιατί δεν διαθέτει…τρίτο ημισφαίριο για να αναθέσει την τρίτη εργασία. Για το λόγο αυτό, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι άνθρωποι δυσκολεύονται γενικότερα να διαλέξουν κάτι ή να πάρουν μια απόφαση, όταν οι επιλογές που αντιμετωπίζουν, ξεπερνούν τις δύο σε αριθμό, με συνέπεια συχνά να παίρνουν ανορθολογικές αποφάσεις.
Υπάρχουν πάντως νευροεπιστήμονες, όπως ο Σκοτ Χιούτελ του πανεπιστημίου Ντιουκ των ΗΠΑ, οι οποίοι δεν πείθονται ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει τέτοιο όριο. Όπως είπε, «όλα εξαρτώνται από το είδος της τρίτης δραστηριότητας και από το κατά πόσο αυτή υποστηρίζεται από άλλα τμήματα του εγκεφάλου» .
Πηγή: Η Καθημερινή (16.04.2010).
Η μελέτη διαπίστωσε ότι όταν ο εγκέφαλος επιχειρεί να καταπιαστεί με πάνω από ένα πράγμα, τότε κάθε ήμισυ του εγκεφάλου διαχωρίζεται, εστιάζεται σε μια μόνο «δουλειά» και καταφέρνει να εκτελεί τις παράλληλες εργασίες με αυτό τον διχασμό. Όμως η προσθήκη ενός τρίτου πράγματος δημιουργεί προβλήματα στον εγκέφαλο, δηλαδή η «κατανομή εργασίας» έχει εγγενή όρια, πράγμα που εξηγεί γιατί δυσκολευόμαστε να είμαστε «πολυδιάστατα» όντα την ίδια στιγμή.
Η μελέτη, υπό τον δρα Ετιέν Κεσλέν της Ecole Normale Superieure και του ερευνητικού ινστιτούτου INSERM του Παρισιού, δημοσιεύτηκε στο “Science”, σύμφωνα με το BBC, τον «Ιντεπέντεντ», το “Science” και το “Live Science”. Οι Γάλλοι ερευνητές θεωρούν ότι η έρευνά τους επίσης μπορεί να εξηγήσει γιατί οι άνθρωποι είναι επιρρεπείς σε ανορθολογικές αποφάσεις, όταν έχουν να επιλέξουν από μια μακρά λίστα πραγμάτων.
Σύμφωνα με τον Κεσλέν, «μπορούμε να μαγειρέψουμε και ταυτόχρονα να μιλάμε στο τηλέφωνο, αλλά δεν μπορούμε πραγματικά να κάνουμε και ένα τρίτο πράγμα, όπως π.χ. να διαβάσουμε εφημερίδα, γιατί όταν έχουμε τρία ή περισσότερα πράγματα, ο εγκέφαλός μας αδυνατεί να τα εκτελέσει σωστά».
Οι Γάλλοι ερευνητές, με τη βοήθεια απεικονιστικής τεχνικής (λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας), παρακολούθησαν τους εγκεφάλους 32 εθελοντών (16 ανδρών και 16 γυναικών), ηλικίας 19-32 ετών, που κλήθηκαν να εκτελέσουν διάφορα καθήκοντα. Όταν οι εθελοντές έκαναν ένα πράγμα τη φορά, μόλις το ολοκλήρωναν, μια συγκεκριμένη περιοχή στον μετωπιαίο λοβό ενεργοποιείτο, όταν όμως οι εθελοντές εκτελούσαν δύο καθήκοντα παράλληλα, τότε τα δύο ημισφαίρια χώριζαν τις «δουλειές» και το καθένα αναλάμβανε μια ξεχωριστή εργασία.
Ο εγκέφαλος μπορούσε να ελέγχει ταυτόχρονα και τις δύο παράλληλες δραστηριότητες, όμως μόλις προστίθετο μια τρίτη, τότε ο εγκέφαλος άρχιζε να αδυνατεί να τα βγάλει πέρα, γιατί δεν διαθέτει…τρίτο ημισφαίριο για να αναθέσει την τρίτη εργασία. Για το λόγο αυτό, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι άνθρωποι δυσκολεύονται γενικότερα να διαλέξουν κάτι ή να πάρουν μια απόφαση, όταν οι επιλογές που αντιμετωπίζουν, ξεπερνούν τις δύο σε αριθμό, με συνέπεια συχνά να παίρνουν ανορθολογικές αποφάσεις.
Υπάρχουν πάντως νευροεπιστήμονες, όπως ο Σκοτ Χιούτελ του πανεπιστημίου Ντιουκ των ΗΠΑ, οι οποίοι δεν πείθονται ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει τέτοιο όριο. Όπως είπε, «όλα εξαρτώνται από το είδος της τρίτης δραστηριότητας και από το κατά πόσο αυτή υποστηρίζεται από άλλα τμήματα του εγκεφάλου» .
Πηγή: Η Καθημερινή (16.04.2010).
Το κατόρθωμα μιας 44χρονης Κορεάτισσας
Ατρόμητη αλπινίστρια από τη Νότια Κορέα πάτησε χθες στην κορυφή Αναπούρνα των Ιμαλαΐων διεκδικώντας το ρεκόρ της πρώτης γυναίκας που έχει κατακτήσει και τις 14 υψηλότερες κορυφές του κόσμου. Ενα ρεκόρ το οποίο αμφισβητεί ισπανίδα ορειβάτισσα, η οποία ισχυρίζεται ότι στη Νοτιοκορεάτισσα «λείπει» μία κορυφή!
Φωνάζοντας «Ζήτω!», η 44χρονη Ο Εουν Σουν έστησε μια νοτιοκορεατική σημαία στο χιόνι, σε ύψος 8.091 μ. Η Αναπούρνα ήταν η τελευταία από τις 14 κορυφές άνω των 8.000 μέτρων στις οποίες έπρεπε να αναρριχηθεί προκειμένου να σπάσει το ρεκόρ. Η αλπινίστρια πέτυχε τον στόχο της 13 χρόνια μετά την πρώτη της ανάβαση σε βουνό των Ιμαλαΐων, το Γκάσερμπρουμ ΙΙ. Η Ο εξάλλου κατέκτησε το Εβερεστ το 2004.
Η κατάσταση της υγείας όλων των μελών της ομάδας της είναι καλή, ανέφερε από το Κατμαντού ο συντονιστής της αποστολής Σονγκ Χέα Κιονγκ. Η ομάδα αναμένεται να επιστρέψει στην πρωτεύουσα του Νεπάλ μέχρι το τέλος της εβδομάδας, πρόσθεσε. Η κυρία Ο προσπάθησε να φθάσει στην κορυφή Αναπούρνα την περασμένη εβδομάδα, ωστόσο οι κακές καιρικές συνθήκες την απέτρεψαν. Το ίδιο είχε συμβεί και τον περασμένο χρόνο, όταν η έντονη χιονόπτωση και ο δυνατός αέρας δεν της επέτρεψαν να φθάσει στην κορυφή από την οποία απείχε λίγες εκατοντάδες μέτρα.
Το ρεκόρ της αμφισβητήθηκε σχεδόν αμέσως από την πιο σοβαρή αντίπαλό της στην προσπάθεια για την κατάκτηση των 14 υψηλότερων κορυφών του κόσμου. Η Ισπανίδα Εντούρνε Πασαμπάν ισχυρίζεται ότι η κυρία Ο δεν πάτησε στην κορυφή Καντσεντζούγκα στα 8.586 μέτρα, το 2009.
Η Νοτιοκορεάτισσα αρνείται τις κατηγορίες και τον περασμένο Δεκέμβριο οι σπόνσορές της παραχώρησαν συνέντευξη Τύπου για να επαναδιαβεβαιώσουν την κατάκτηση της κορυφής από την αλπινίστρια. Η 36χρονη Πασαμπάν αναρριχήθηκε στην Αναπούρνα στις αρχές του μήνα και της απομένει η κορυφή Σίσα Πάνγκμα (8.027 μ.) στο Θιβέτ για να κατακτήσει και τις 14 κορυφές.
Ολοι οι ορειβάτες που ξεκινούν την ανάβαση από το Νεπάλ αναφέρονται στην Ελίζαμπεθ Χόλεϊ, μια 86χρονη Αμερικανίδα που ζει στο Κατμαντού και θεωρείται η «διαιτητής» των αναρριχήσεων στα Ιμαλάια, καθώς δεν υπάρχει επίσημος φορέας που να πιστοποιεί τις αναρριχήσεις. Οι αλπινιστές απαντούν σε ερωτήσεις που τους θέτει σχετικά με την αποστολή τους. Η αναρρίχηση της Ο στην Καντσεντζούγκα προς το παρόν έχει αναγνωριστεί από τη Χόλεϊ, αλλά σε περίπτωση που περαιτέρω έρευνες αποδείξουν το αντίθετο, το ρεκόρ της αλπινίστριας κινδυνεύει.
Η κατάκτηση της Αναπούρνα από την Ο προκάλεσε φρενίτιδα ενθουσιασμού στη Νότια Κορέα, στην οποία τα εγχώρια ΜΜΕ κάλυψαν εκτενώς το γεγονός. Η αποστολή της μεταδόθηκε ζωντανά από την κρατική τηλεόραση, που επιστράτευσε επαγγελματία αλπινιστή για να συνοδεύσει την Ο στην κορυφή, μεταφέροντας την τηλεοπτική κάμερα.
Πηγή: άρθρο - Το Βήμα (28.04.2010).
Φωνάζοντας «Ζήτω!», η 44χρονη Ο Εουν Σουν έστησε μια νοτιοκορεατική σημαία στο χιόνι, σε ύψος 8.091 μ. Η Αναπούρνα ήταν η τελευταία από τις 14 κορυφές άνω των 8.000 μέτρων στις οποίες έπρεπε να αναρριχηθεί προκειμένου να σπάσει το ρεκόρ. Η αλπινίστρια πέτυχε τον στόχο της 13 χρόνια μετά την πρώτη της ανάβαση σε βουνό των Ιμαλαΐων, το Γκάσερμπρουμ ΙΙ. Η Ο εξάλλου κατέκτησε το Εβερεστ το 2004.
Η κατάσταση της υγείας όλων των μελών της ομάδας της είναι καλή, ανέφερε από το Κατμαντού ο συντονιστής της αποστολής Σονγκ Χέα Κιονγκ. Η ομάδα αναμένεται να επιστρέψει στην πρωτεύουσα του Νεπάλ μέχρι το τέλος της εβδομάδας, πρόσθεσε. Η κυρία Ο προσπάθησε να φθάσει στην κορυφή Αναπούρνα την περασμένη εβδομάδα, ωστόσο οι κακές καιρικές συνθήκες την απέτρεψαν. Το ίδιο είχε συμβεί και τον περασμένο χρόνο, όταν η έντονη χιονόπτωση και ο δυνατός αέρας δεν της επέτρεψαν να φθάσει στην κορυφή από την οποία απείχε λίγες εκατοντάδες μέτρα.
Το ρεκόρ της αμφισβητήθηκε σχεδόν αμέσως από την πιο σοβαρή αντίπαλό της στην προσπάθεια για την κατάκτηση των 14 υψηλότερων κορυφών του κόσμου. Η Ισπανίδα Εντούρνε Πασαμπάν ισχυρίζεται ότι η κυρία Ο δεν πάτησε στην κορυφή Καντσεντζούγκα στα 8.586 μέτρα, το 2009.
Η Νοτιοκορεάτισσα αρνείται τις κατηγορίες και τον περασμένο Δεκέμβριο οι σπόνσορές της παραχώρησαν συνέντευξη Τύπου για να επαναδιαβεβαιώσουν την κατάκτηση της κορυφής από την αλπινίστρια. Η 36χρονη Πασαμπάν αναρριχήθηκε στην Αναπούρνα στις αρχές του μήνα και της απομένει η κορυφή Σίσα Πάνγκμα (8.027 μ.) στο Θιβέτ για να κατακτήσει και τις 14 κορυφές.
Ολοι οι ορειβάτες που ξεκινούν την ανάβαση από το Νεπάλ αναφέρονται στην Ελίζαμπεθ Χόλεϊ, μια 86χρονη Αμερικανίδα που ζει στο Κατμαντού και θεωρείται η «διαιτητής» των αναρριχήσεων στα Ιμαλάια, καθώς δεν υπάρχει επίσημος φορέας που να πιστοποιεί τις αναρριχήσεις. Οι αλπινιστές απαντούν σε ερωτήσεις που τους θέτει σχετικά με την αποστολή τους. Η αναρρίχηση της Ο στην Καντσεντζούγκα προς το παρόν έχει αναγνωριστεί από τη Χόλεϊ, αλλά σε περίπτωση που περαιτέρω έρευνες αποδείξουν το αντίθετο, το ρεκόρ της αλπινίστριας κινδυνεύει.
Η κατάκτηση της Αναπούρνα από την Ο προκάλεσε φρενίτιδα ενθουσιασμού στη Νότια Κορέα, στην οποία τα εγχώρια ΜΜΕ κάλυψαν εκτενώς το γεγονός. Η αποστολή της μεταδόθηκε ζωντανά από την κρατική τηλεόραση, που επιστράτευσε επαγγελματία αλπινιστή για να συνοδεύσει την Ο στην κορυφή, μεταφέροντας την τηλεοπτική κάμερα.
Πηγή: άρθρο - Το Βήμα (28.04.2010).
Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
Για να αγαπήσουν τα παιδιά το βιβλίο
«Τα αγόρια διαβάζουν ελάχιστα και τα κορίτσια με λιγότερη όρεξη από ό,τι παλιότερα. Προτιμούν να βλέπουν τηλεόραση και να παίζουν με τις ώρες ηλεκτρονικά παιχνίδια. Βλέπουν την ανάγνωση σαν αγγαρεία. Πώς θα τα κάνω να αγαπήσουν το βιβλίο;». Οι περισσότεροι γονείς πιστεύουν ότι η ανάγνωση έχει χάσει τη μάχη για τα παιδιά που μεγαλώνουν στην εποχή της εικόνας. Ο γνωστός αμερικανός βιβλιοκριτικός Μάικλ Νόρις δεν συμφωνεί.
Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Τhe Βook Ρublishing Report» δίνει πέντε συμβουλές στους γονείς που θέλουν να μυήσουν τα παιδιά στη χαρά της ανάγνωσης: το μυστικό, λέει, είναι να επιλέγει το παιδί τι θα διαβάσει από λίστα την οποία θα έχει φτιάξει ο γονιός, να μην τηρείται αυστηρά η κατηγοριοποίηση των βιβλίων ανά ηλικία, να μη λένε οι γονείς στα παιδιά τι διάβαζαν εκείνοι όταν ήταν μικροί, να μην παρουσιάζουν σαν υποχρεωτική «δουλειά» την ανάγνωση και να αφήνουν το παιδί να συνεννοείται απευθείας με τον υπάλληλο του βιβλιοπωλείου. Σύμφωνα με τον κ. Νόρις οι λιλιπούτειοι αναγνώστες χρειάζονται ελευθερία επιλογών για να μάθουν να βυθίζονται με ενθουσιασμό σε ένα καλό βιβλίο.
Για να έχουν τα παιδιά το απαραίτητο πεδίο ανεξαρτησίας, θα πρέπει οι γονείς να αφήνουν τον επίδοξο μικρό αναγνώστη να συνεννοείται μόνος του με τον υπεύθυνο της βιβλιοθήκης ή του βιβλιοπωλείου. «Ακόμη και αν η μαμά ή ο μπαμπάς στέκονται κοντά στο παιδί την ώρα που ο βιβλιοπώλης το ρωτάει τι θα ήθελε να διαβάσει,εκείνο θα δώσει μιαν απάντηση που πιστεύει ότι θα ικανοποιήσει τους γονείς του και δεν θα είναι η ίδια με εκείνη που θα έδινε αν ήταν μόνο του» λέει ο κ. Νόρις.
Πηγή: Το Βήμα (27.04.2010).
Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Τhe Βook Ρublishing Report» δίνει πέντε συμβουλές στους γονείς που θέλουν να μυήσουν τα παιδιά στη χαρά της ανάγνωσης: το μυστικό, λέει, είναι να επιλέγει το παιδί τι θα διαβάσει από λίστα την οποία θα έχει φτιάξει ο γονιός, να μην τηρείται αυστηρά η κατηγοριοποίηση των βιβλίων ανά ηλικία, να μη λένε οι γονείς στα παιδιά τι διάβαζαν εκείνοι όταν ήταν μικροί, να μην παρουσιάζουν σαν υποχρεωτική «δουλειά» την ανάγνωση και να αφήνουν το παιδί να συνεννοείται απευθείας με τον υπάλληλο του βιβλιοπωλείου. Σύμφωνα με τον κ. Νόρις οι λιλιπούτειοι αναγνώστες χρειάζονται ελευθερία επιλογών για να μάθουν να βυθίζονται με ενθουσιασμό σε ένα καλό βιβλίο.
Για να έχουν τα παιδιά το απαραίτητο πεδίο ανεξαρτησίας, θα πρέπει οι γονείς να αφήνουν τον επίδοξο μικρό αναγνώστη να συνεννοείται μόνος του με τον υπεύθυνο της βιβλιοθήκης ή του βιβλιοπωλείου. «Ακόμη και αν η μαμά ή ο μπαμπάς στέκονται κοντά στο παιδί την ώρα που ο βιβλιοπώλης το ρωτάει τι θα ήθελε να διαβάσει,εκείνο θα δώσει μιαν απάντηση που πιστεύει ότι θα ικανοποιήσει τους γονείς του και δεν θα είναι η ίδια με εκείνη που θα έδινε αν ήταν μόνο του» λέει ο κ. Νόρις.
Πηγή: Το Βήμα (27.04.2010).
Διεθνές Φεστιβάλ Επιστημονικών Ταινιών
Το 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Επιστημονικών Ταινιών παρουσιάζει και φέτος στο χώρο του CAID, από τις 4 έως τις 29 Μαΐου, τις Πρώτες Προβολές. Τη σκυτάλη του φεστιβάλ παίρνει τον Οκτώβριο, το Ινστιτούτο Θερβάντες, όπου οι καλύτερες ταινίες θα διαγωνιστούν για τα πέντε βραβεία του Φεστιβάλ.
Αυτό το Μάιο, ντοκιμαντέρ της φετινής παγκόσμιας παραγωγής κάνουν πρεμιέρα για το αθηναϊκό κοινό και καλύπτουν κάθε επιστημονικό πεδίο. Ποια είναι τα όρια του χρόνου και η θεωρία των χορδών; Πόσο επικίνδυνη είναι η ιδέα του Δαρβίνου; Ποιο λουλούδι θεραπεύει το διαβήτη; Μήπως οι πατάτες έχουν τη λύση; Τί έχουν να πουν οι αρχαίοι αστρονόμοι του Τιμπουκτού; Μήπως το Χάος είναι λίγο παρεξηγημένο; Τι μυστικά έκρυβε ο Μικελάντζελο;
Το CAID, Κέντρο Επιστήμης Κοινωνίας και Τέχνης - διοργανωτής του Φεστιβάλ - συνδυάζει, για πρώτη φορά, τη σύγχρονη έρευνα με τη σύγχρονη τέχνη. Παράλληλα με τις Πρώτες Προβολές, θα παρουσιάζεται στο χώρο του CAID, η Διεθνής Έκθεση Ψηφιακής Τέχνης «Βερολίνο - Αθήνα», όπου καλλιτέχνες χρησιμοποιούν την τεχνολογία του video και των υπολογιστών με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο.
Οι προβολές θα συνεχιστούν και από τις 16 έως 20 Ιουνίου, όποτε και, στα πλαίσια της συνεργασίας του CAID με το Athens Fringe Festival, θα πραγματοποιούνται παράλληλες εκδηλώσεις.
Πηγή: Η Καθημερινή (26.04.2010).
Αυτό το Μάιο, ντοκιμαντέρ της φετινής παγκόσμιας παραγωγής κάνουν πρεμιέρα για το αθηναϊκό κοινό και καλύπτουν κάθε επιστημονικό πεδίο. Ποια είναι τα όρια του χρόνου και η θεωρία των χορδών; Πόσο επικίνδυνη είναι η ιδέα του Δαρβίνου; Ποιο λουλούδι θεραπεύει το διαβήτη; Μήπως οι πατάτες έχουν τη λύση; Τί έχουν να πουν οι αρχαίοι αστρονόμοι του Τιμπουκτού; Μήπως το Χάος είναι λίγο παρεξηγημένο; Τι μυστικά έκρυβε ο Μικελάντζελο;
Το CAID, Κέντρο Επιστήμης Κοινωνίας και Τέχνης - διοργανωτής του Φεστιβάλ - συνδυάζει, για πρώτη φορά, τη σύγχρονη έρευνα με τη σύγχρονη τέχνη. Παράλληλα με τις Πρώτες Προβολές, θα παρουσιάζεται στο χώρο του CAID, η Διεθνής Έκθεση Ψηφιακής Τέχνης «Βερολίνο - Αθήνα», όπου καλλιτέχνες χρησιμοποιούν την τεχνολογία του video και των υπολογιστών με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο.
Οι προβολές θα συνεχιστούν και από τις 16 έως 20 Ιουνίου, όποτε και, στα πλαίσια της συνεργασίας του CAID με το Athens Fringe Festival, θα πραγματοποιούνται παράλληλες εκδηλώσεις.
Πηγή: Η Καθημερινή (26.04.2010).
Διεθνής έκθεση ψηφιακής τέχνης στην Αθήνα
«Βerlin- Αthina» είναι ο τίτλος της διεθνούς έκθεσης ψηφιακής τέχνης την οποία διοργανώνει ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός CΑΙD- Κέντρο Επιστήμης, Κοινωνίας & Τέχνης από την Πέμπτη 29 Απριλίου ως και τις 29 Μαΐου.
Η έκθεση ακολουθεί την περυσινή συνάντηση καλλιτεχνών «Μilano- Αthina» και αποτελεί ευκαιρία συνάντησης καλλιτεχνών, αποφοίτων του Πανεπιστημίου Τεχνών του Βερολίνου και της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας. Την έναρξη της έκθεσης θα σχολιάσει η δρ Ανια Οσβαλντ, λέκτορας Νew Μedia Αrt και Film Αesthetics στο Πανεπιστήμιο των Τεχνών του Βερολίνου, ενώ στον χώρο της θα παρευρίσκονται οι καλλιτέχνες για να επικοινωνήσουν τις δημιουργίες και τις ιδέες τους με το κοινό. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα κλείσουν με ένα μουσικό απελευθερωτικό ταξίδι και με συνοδοιπόρους σε αυτό τα συγκροτήματα των Swinging Cats, Lemonade Ιnfluence και Dirty Dogs.
Η έκθεση θα διοργανωθεί στο CΑΙD, οδός Ελληνικού Κόσμουπρώην Πολυκράτους 6- Αγ. Ιωάννης Ρέντη και θα είναι ανοικτή Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη από τις 10.00- 18.00 και Παρασκευή και Σάββατο 14.00- 20.00. Τηλ. επικοινωνίας: 210 7251.893, 210 8945.945
Πηγή: άρθρο - Το Βήμα (27.04.2010).
Η έκθεση ακολουθεί την περυσινή συνάντηση καλλιτεχνών «Μilano- Αthina» και αποτελεί ευκαιρία συνάντησης καλλιτεχνών, αποφοίτων του Πανεπιστημίου Τεχνών του Βερολίνου και της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας. Την έναρξη της έκθεσης θα σχολιάσει η δρ Ανια Οσβαλντ, λέκτορας Νew Μedia Αrt και Film Αesthetics στο Πανεπιστήμιο των Τεχνών του Βερολίνου, ενώ στον χώρο της θα παρευρίσκονται οι καλλιτέχνες για να επικοινωνήσουν τις δημιουργίες και τις ιδέες τους με το κοινό. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα κλείσουν με ένα μουσικό απελευθερωτικό ταξίδι και με συνοδοιπόρους σε αυτό τα συγκροτήματα των Swinging Cats, Lemonade Ιnfluence και Dirty Dogs.
Η έκθεση θα διοργανωθεί στο CΑΙD, οδός Ελληνικού Κόσμουπρώην Πολυκράτους 6- Αγ. Ιωάννης Ρέντη και θα είναι ανοικτή Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη από τις 10.00- 18.00 και Παρασκευή και Σάββατο 14.00- 20.00. Τηλ. επικοινωνίας: 210 7251.893, 210 8945.945
Πηγή: άρθρο - Το Βήμα (27.04.2010).
Κύκλος ομιλιών του Ε.Ι.Ε. για το Ναυτικό
Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (ΕΙΕ) με αφορμή το Έτος Ναυτικού (2010) αφιερώνει ένα κύκλο ομιλιών στο Ναυτικό (4 Μαΐου έως 8 Ιουνίου 2010).
Επίσης, θα λειτουργούν 2 εκθέσεις με ναυτικά θέματα στο αίθριο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
Πατήστε εδώ για να δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα.
Επίσης, θα λειτουργούν 2 εκθέσεις με ναυτικά θέματα στο αίθριο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
Πατήστε εδώ για να δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα.
Τρίτη 27 Απριλίου 2010
Ο Θανάσης Βαλτινός στην Ακαδημία Αθηνών
Οι ακαδημαϊκοί ίσως να μην έχουν ακούσει έως τώρα τόσο τολμηρή ομιλία σε τελετή υποδοχής νέου ακαδημαϊκού. Ο Θανάσης Βαλτινός θα μιλήσει απόψε για τον «Τελευταίο Βαρλάμη» κατά την τελετή υποδοχής του ως νέου τακτικού μέλους της Ακαδημίας Αθηνών της Τάξης των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών, στην έδρα της ελληνικής πεζογραφίας. Μια ομιλία-διήγημα, μια ιστορία ερωτικής ανάμνησης ανάμεσα σε μια παλιά πόρνη και σε έναν πρωτοσύγκελλο, και ταυτόχρονα το κλίμα μιας άλλης εποχής όπου ακόμη και ένα μπορντέλο δεν μπορεί παρά να είναι ένας χώρος ρομαντικός. Η ομιλία του Θανάση Βαλτινού δεν διαφέρει από τα γραπτά του κείμενα, όλα αυτά που τον έκαναν αγαπητό και τον κατέταξαν στους πρωτοπόρους της ρεαλιστικής μυθοπλασίας. Του ζητήσαμε να μας στείλει ένα απόσπασμα από την ομιλία αυτή.
"Ξεκάλτσωτη, με το μεταξωτό σιέλ φόρεμά της να κολλάει ελαφρά στην στρογγυλεμένη κοιλιά της, και ένιωθε για πρώτη φορά άσεμνη. Εκτεθειμένη. Την αίσθηση αυτή την επέτεινε ο κοκκινοτρίχης πρωτοσύγκελλος που ιερουργούσε. Την κοίταζε επίμονα χαμογελώντας με νόημα, σα να ήθελε να της πει κάποιο μυστικό. Ή μια προστυχιά. Λίγο πριν κορυφωθεί ο εκνευρισμός της, η μνήμη της ξαφνικά λειτούργησε. Είχε μπροστά της εκείνον τον ιδιόρρυθμο πελάτη του “Ωραίου Λοχαγού”, που παρουσιαζόταν αιφνιδιαστικά μία στις τόσες, με τα κοντοψαλιδισμένα γένια, τα a la poeta μακριά μαλλιά του και τα γκολφ παντελόνια- ένα στυλ άνετου τουριστικού κοσμοπολιτισμού. Ανάσανε αλαφρωμένη. Το ίδιο και ο πρωτοσύγκελλος. Η “αναγνώριση” είχε γίνει. Την ώρα που της έδινε να πιει την πρώτη γουλιά από το κρασί της νέας της ζωής, τη ρώτησε, μόλις σαλεύοντας τα χείλη του:
- Le beau capitaine? - Ιl a t vendu, απάντησε εκείνη. Επίσης σαλεύοντας τα χείλη.
Ο “Ωραίος Λοχαγός” είχε πράγματι πουληθεί. Αλλαξε χέρια αλλά όχι όνομα. Το όνομα ήταν ήδη κεφάλαιο. Ο νέος ιδιοκτήτης κράτησε ακόμα τη συνήθεια κάθε Ευαγγελισμού να υψώνει την ελληνική σημαία, στον δυνατό ιστό που είχε στήσει γι΄ αυτόν τον σκοπό ο πρώην Λοχαγός.
Μια παρέκβαση εδώ, που συναρτά ιστορικά τον “Ωραίο Λοχαγό” με τα ελληνικά γράμματα. Στη δεκαετία του ΄50 εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά έχει περιπέσει σε παρακμή. Είναι ένα κοινό μπορντέλο πια. Εξακολουθεί, ωστόσο, να κρατάει τη φίρμα “Ο ωραίος Λοχαγός”. Κατά κάποιο τρόπο όλη η περιοχή έχει ονομαστεί έτσι. Η κακόφημη γειτονιά. Το όνομα μετατράπηκε σε τοπωνύμιο. Στον Δ΄ τόμο των πολιτικών ημερολογίων ο Σεφέρης σημειώνει: “27 Απριλίου 1952”."
Η τελετή θα πραγματοποιηθεί σήμερα στις 20.00 στην Αίθουσα Τελετών της Ακαδημίας Αθηνών.Τον συγγραφέα θα προσφωνήσει ο πρόεδρος της Ακαδημίας κ. Κωνσταντίνος Σβολόπουλος και στη συνέχεια ο ακαδημαϊκός κ.Βασίλειος Πετράκοςθα παρουσιάσει το συγγραφικό του έργο.
Πηγή: άρθρο - Το Βήμα (27.04.2010).
"Ξεκάλτσωτη, με το μεταξωτό σιέλ φόρεμά της να κολλάει ελαφρά στην στρογγυλεμένη κοιλιά της, και ένιωθε για πρώτη φορά άσεμνη. Εκτεθειμένη. Την αίσθηση αυτή την επέτεινε ο κοκκινοτρίχης πρωτοσύγκελλος που ιερουργούσε. Την κοίταζε επίμονα χαμογελώντας με νόημα, σα να ήθελε να της πει κάποιο μυστικό. Ή μια προστυχιά. Λίγο πριν κορυφωθεί ο εκνευρισμός της, η μνήμη της ξαφνικά λειτούργησε. Είχε μπροστά της εκείνον τον ιδιόρρυθμο πελάτη του “Ωραίου Λοχαγού”, που παρουσιαζόταν αιφνιδιαστικά μία στις τόσες, με τα κοντοψαλιδισμένα γένια, τα a la poeta μακριά μαλλιά του και τα γκολφ παντελόνια- ένα στυλ άνετου τουριστικού κοσμοπολιτισμού. Ανάσανε αλαφρωμένη. Το ίδιο και ο πρωτοσύγκελλος. Η “αναγνώριση” είχε γίνει. Την ώρα που της έδινε να πιει την πρώτη γουλιά από το κρασί της νέας της ζωής, τη ρώτησε, μόλις σαλεύοντας τα χείλη του:
- Le beau capitaine? - Ιl a t vendu, απάντησε εκείνη. Επίσης σαλεύοντας τα χείλη.
Ο “Ωραίος Λοχαγός” είχε πράγματι πουληθεί. Αλλαξε χέρια αλλά όχι όνομα. Το όνομα ήταν ήδη κεφάλαιο. Ο νέος ιδιοκτήτης κράτησε ακόμα τη συνήθεια κάθε Ευαγγελισμού να υψώνει την ελληνική σημαία, στον δυνατό ιστό που είχε στήσει γι΄ αυτόν τον σκοπό ο πρώην Λοχαγός.
Μια παρέκβαση εδώ, που συναρτά ιστορικά τον “Ωραίο Λοχαγό” με τα ελληνικά γράμματα. Στη δεκαετία του ΄50 εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά έχει περιπέσει σε παρακμή. Είναι ένα κοινό μπορντέλο πια. Εξακολουθεί, ωστόσο, να κρατάει τη φίρμα “Ο ωραίος Λοχαγός”. Κατά κάποιο τρόπο όλη η περιοχή έχει ονομαστεί έτσι. Η κακόφημη γειτονιά. Το όνομα μετατράπηκε σε τοπωνύμιο. Στον Δ΄ τόμο των πολιτικών ημερολογίων ο Σεφέρης σημειώνει: “27 Απριλίου 1952”."
Η τελετή θα πραγματοποιηθεί σήμερα στις 20.00 στην Αίθουσα Τελετών της Ακαδημίας Αθηνών.Τον συγγραφέα θα προσφωνήσει ο πρόεδρος της Ακαδημίας κ. Κωνσταντίνος Σβολόπουλος και στη συνέχεια ο ακαδημαϊκός κ.Βασίλειος Πετράκοςθα παρουσιάσει το συγγραφικό του έργο.
Πηγή: άρθρο - Το Βήμα (27.04.2010).
Οι 10 εκρήξεις που συγκλόνισαν τον κόσμο
Πώς θα είχε άραγε εξελιχθεί ο ελληνικός πολιτισμός αν δεν είχε εκραγεί ποτέ το ηφαίστειο της Σαντορίνης;
Και πώς θα είχαν επιδράσει οι πολίτες της Πομπηίας στη ρωμαϊκή ιστορία αν δεν είχαν παρασυρθεί από την ηφαιστειακή λάβα;
Προφανώς οι παραπάνω ερωτήσεις είναι καταδικασμένες να μείνουν αναπάντητες. Οι φυσικές καταστροφές (όπως επίσης οι πόλεμοι και οι ασθένειες) αποτελούν παράγοντες που διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν την ανθρώπινη ιστορία. Και όπως δείχνουν τα στοιχεία που μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ, οι ηφαιστειακές εκρήξεις έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του πολιτισμού μας.
Πηγή: Το Βήμα (25.04.2010).
Και πώς θα είχαν επιδράσει οι πολίτες της Πομπηίας στη ρωμαϊκή ιστορία αν δεν είχαν παρασυρθεί από την ηφαιστειακή λάβα;
Προφανώς οι παραπάνω ερωτήσεις είναι καταδικασμένες να μείνουν αναπάντητες. Οι φυσικές καταστροφές (όπως επίσης οι πόλεμοι και οι ασθένειες) αποτελούν παράγοντες που διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν την ανθρώπινη ιστορία. Και όπως δείχνουν τα στοιχεία που μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ, οι ηφαιστειακές εκρήξεις έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του πολιτισμού μας.
Πηγή: Το Βήμα (25.04.2010).
Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
Επτά μύθοι και αλήθειες για το ΔΝΤ
Η προσφυγή στο ΔΝΤ σημαίνει δυσάρεστα μέτρα που θα αγγίξουν κυρίως το Δημόσιο αλλά και τον ιδιωτικό τομέα, με μειώσεις μισθών και συντάξεων. Από την άλλη πλευρά, όμως, διασφαλίζει όχι μόνο τους ξένους ομολογιούχους, που βλέπουν να απομακρύνεται (σ.σ. αλλά να μη διαγράφεται) το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους, αλλά και τις καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες. Oσο για τις ρητορείες περί απώλειας της ανεξαρτησίας και εισβολής του αμερικανικού καπιταλισμού και του νεοφιλελεύθερου εξτρεμισμού, ανήκουν είτε στη σφαίρα του μύθου, είτε στην ιστορία...
1. Κινδυνεύουν οι καταθέσεις στις τράπεζες. Μύθος
Από τη στιγμή που εκλήθη το ΔΝΤ, όχι. Ο διεθνής οργανισμός προσφέρει πολύτιμη χρηματοδότηση και προφύλαξη των ομολόγων της χώρας -άρα και των τραπεζών της- από τις ασφυκτικές πιέσεις των αγορών. Σε καμιά περίπτωση παρέμβασης του ΔΝΤ δεν έχουν χαθεί καταθέσεις. Είναι γεγονός όμως ότι στην περίπτωση της Αργεντινής, η κυβέρνηση της χώρας μπλόκαρε τις καταθέσεις. Αυτό έγινε προκειμένου να αποτραπεί η φυγή κεφαλαίων, καθώς προχώρησε σε υποτίμηση του νομίσματος, που μέχρι τότε είχε σταθερή ισοτιμία με το δολάριο.
2. Επίκειται αναδιάρθρωση του χρέους. Ανοιχτό ενδεχόμενο
Το σενάριο φέρεται να συζητήθηκε στην κυβέρνηση, κάποια στελέχη της μάλιστα το έθεσαν και δημοσίως. Η εμπλοκή του ΔΝΤ φέρεται να απομακρύνει αυτό το ενδεχόμενο, αλλά δεν το αποκλείει. Καθώς όμως κυκλοφόρησαν εκθέσεις ξένων τραπεζών με εκτιμήσεις περί αναδιάρθρωσης του χρέους ακόμη και κατά την περίοδο των διαπραγματεύσεων με το ΔΝΤ, ο γενικός διευθυντής του οργανισμού Ντομινίκ Στρος-Καν χρειάσθηκε να τονίσει κατηγορηματικά ότι δεν τίθεται ζήτημα αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημοσίου χρέους. Είναι πάντως ένα ενδεχόμενο.
3. Στο εξής θα κυβερνούν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ. Μύθος
Οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ θα παρακολουθούν την εφαρμογή των συμφωνηθέντων με την ελληνική κυβέρνηση, ώστε να εγκρίνουν την απελευθέρωση των δόσεων του δανείου. Στο πλαίσιο της συμφωνίας με το ΔΝΤ, και κατόπιν διαπραγματεύσεων με την ελληνική κυβέρνηση, οι δύο πλευρές θα καταλήξουν σε μία επιστολή προθέσεων. Σε αυτήν, η ελληνική κυβέρνηση θα αναφέρει τα μέτρα που θα λάβει σε αντάλλαγμα για τη βοήθεια του ΔΝΤ. Η εμπλοκή των στελεχών του ΔΝΤ περιορίζεται στην παρακολούθηση των υποχρεώσεων που θα αναλάβει η κυβέρνηση, εφόσον επιθυμεί τα χρήματα του ΔΝΤ.
4. Το ΔΝΤ είναι όργανο του αμερικανικού καπιταλισμού. Μύθος
Αν και εδρεύει στην Ουάσιγκτον, ο επικεφαλής του ΔΝΤ είναι Ευρωπαίος. Αυτή είναι, εδώ και δεκαετίες, η άτυπη συμφωνία μεταξύ Ευρωπαίων και Αμερικανών. Κάποιοι Ρεπουμπλικανοί, μάλιστα, θεωρούν το ΔΝΤ όργανο των Ευρωπαίων και, υπό την ηγεσία ενός Γάλλου σοσιαλιστή όπως ο Ντομινίκ Στρος-Καν, υπερβολικά προοδευτικό. Είναι χαρακτηριστική η απροθυμία που επέδειξε η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ να προικοδοτήσει με επιπλέον κεφάλαια τον διεθνή οργανισμό. Ο άνθρωπος που ηγείται του ευρωπαϊκού του τμήματος επίσης είναι Ευρωπαίος, ο πρώην πρωθυπουργός της Πολωνίας Μάρεκ Μπέλκα.
5. Ακολούθησε νεοφιλελεύθερες, επώδυνες συνταγές. Αλήθεια
Οι συνταγές που ακολουθούσε στο παρελθόν το Ταμείο, τη δεκαετία του '80 στη Λατινική Αμερική και στα τέλη της δεκαετίας του '90 στην Ασία, ήταν πράγματι νεοφιλελεύθερες. Οπως αποκαλύπτει ο οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, που είχε θητεύσει στο ΔΝΤ, υπήρχε μία εποχή που ο διεθνής οργανισμός ακολουθούσε χωρίς δεύτερη σκέψη λύσεις που και επώδυνες ήταν και δεν είχαν αποτέλεσμα. Σήμερα, όμως, έχει εγκαταλείψει κάποιες από τις ορθοδοξίες του παρελθόντος, όπως το αίτημα απελευθέρωσης των κεφαλαιακών ροών, ενώ έχει εξαιρέσει από τις προϋποθέσεις πολιτικές όπως οι ιδιωτικοποιήσεις και η απελευθέρωση των αγορών.
6. Θα ζητήσει αυστηρότερα μέτρα, όπως περικοπές στο Δημόσιο. Αλήθεια
Πολλοί οικονομολόγοι συμφωνούν ότι η άσκηση που καλείται να λύσει η Ελλάδα είναι από τις μεγαλύτερες προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής στην ιστορία. Σύμφωνα με υπολογισμούς, θα κληθούμε να εξοικονομήσουμε 10 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ σε δύο χρόνια. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, μεγάλη έμφαση θα δοθεί στον περιορισμό του υπέρογκου δημόσιου τομέα. Αυτό δείχνει και η πρόσφατη εμπειρία χωρών όπως η Ρουμανία, όπου επίσης προωθούνται περικοπές μισθών και μείωση των εργαζόμενων στο Δημόσιο.
7. Οι περικοπές μισθών και συντάξεων θα αγγίξουν και τον ιδιωτικό τομέα. Αλήθεια.
Το ΔΝΤ εστιάζει στη μείωση του κόστους παραγωγής, και μία γεύση του τι έπεται δίνουν οι συστάσεις που είχε κάνει στην τελευταία του έκθεση για την Ελλάδα. Σε αυτή, το ΔΝΤ ζητούσε τριμερές κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ εργοδοτών, συνδικάτων και Δημοσίου, με στόχο τη συγκράτηση των μισθών. Στο στόχαστρο έβαζε και τις συντάξεις, προτείνοντας μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης και υπολογισμό των συντάξεων με βάση τις αποδοχές όλου του εργασιακού βίου και όχι των τελευταίων πέντε ετών.
Πηγή: άρθρο της Κ.Σώκου στην Καθημερινή (25.04.2010).
1. Κινδυνεύουν οι καταθέσεις στις τράπεζες. Μύθος
Από τη στιγμή που εκλήθη το ΔΝΤ, όχι. Ο διεθνής οργανισμός προσφέρει πολύτιμη χρηματοδότηση και προφύλαξη των ομολόγων της χώρας -άρα και των τραπεζών της- από τις ασφυκτικές πιέσεις των αγορών. Σε καμιά περίπτωση παρέμβασης του ΔΝΤ δεν έχουν χαθεί καταθέσεις. Είναι γεγονός όμως ότι στην περίπτωση της Αργεντινής, η κυβέρνηση της χώρας μπλόκαρε τις καταθέσεις. Αυτό έγινε προκειμένου να αποτραπεί η φυγή κεφαλαίων, καθώς προχώρησε σε υποτίμηση του νομίσματος, που μέχρι τότε είχε σταθερή ισοτιμία με το δολάριο.
2. Επίκειται αναδιάρθρωση του χρέους. Ανοιχτό ενδεχόμενο
Το σενάριο φέρεται να συζητήθηκε στην κυβέρνηση, κάποια στελέχη της μάλιστα το έθεσαν και δημοσίως. Η εμπλοκή του ΔΝΤ φέρεται να απομακρύνει αυτό το ενδεχόμενο, αλλά δεν το αποκλείει. Καθώς όμως κυκλοφόρησαν εκθέσεις ξένων τραπεζών με εκτιμήσεις περί αναδιάρθρωσης του χρέους ακόμη και κατά την περίοδο των διαπραγματεύσεων με το ΔΝΤ, ο γενικός διευθυντής του οργανισμού Ντομινίκ Στρος-Καν χρειάσθηκε να τονίσει κατηγορηματικά ότι δεν τίθεται ζήτημα αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημοσίου χρέους. Είναι πάντως ένα ενδεχόμενο.
3. Στο εξής θα κυβερνούν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ. Μύθος
Οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ θα παρακολουθούν την εφαρμογή των συμφωνηθέντων με την ελληνική κυβέρνηση, ώστε να εγκρίνουν την απελευθέρωση των δόσεων του δανείου. Στο πλαίσιο της συμφωνίας με το ΔΝΤ, και κατόπιν διαπραγματεύσεων με την ελληνική κυβέρνηση, οι δύο πλευρές θα καταλήξουν σε μία επιστολή προθέσεων. Σε αυτήν, η ελληνική κυβέρνηση θα αναφέρει τα μέτρα που θα λάβει σε αντάλλαγμα για τη βοήθεια του ΔΝΤ. Η εμπλοκή των στελεχών του ΔΝΤ περιορίζεται στην παρακολούθηση των υποχρεώσεων που θα αναλάβει η κυβέρνηση, εφόσον επιθυμεί τα χρήματα του ΔΝΤ.
4. Το ΔΝΤ είναι όργανο του αμερικανικού καπιταλισμού. Μύθος
Αν και εδρεύει στην Ουάσιγκτον, ο επικεφαλής του ΔΝΤ είναι Ευρωπαίος. Αυτή είναι, εδώ και δεκαετίες, η άτυπη συμφωνία μεταξύ Ευρωπαίων και Αμερικανών. Κάποιοι Ρεπουμπλικανοί, μάλιστα, θεωρούν το ΔΝΤ όργανο των Ευρωπαίων και, υπό την ηγεσία ενός Γάλλου σοσιαλιστή όπως ο Ντομινίκ Στρος-Καν, υπερβολικά προοδευτικό. Είναι χαρακτηριστική η απροθυμία που επέδειξε η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ να προικοδοτήσει με επιπλέον κεφάλαια τον διεθνή οργανισμό. Ο άνθρωπος που ηγείται του ευρωπαϊκού του τμήματος επίσης είναι Ευρωπαίος, ο πρώην πρωθυπουργός της Πολωνίας Μάρεκ Μπέλκα.
5. Ακολούθησε νεοφιλελεύθερες, επώδυνες συνταγές. Αλήθεια
Οι συνταγές που ακολουθούσε στο παρελθόν το Ταμείο, τη δεκαετία του '80 στη Λατινική Αμερική και στα τέλη της δεκαετίας του '90 στην Ασία, ήταν πράγματι νεοφιλελεύθερες. Οπως αποκαλύπτει ο οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, που είχε θητεύσει στο ΔΝΤ, υπήρχε μία εποχή που ο διεθνής οργανισμός ακολουθούσε χωρίς δεύτερη σκέψη λύσεις που και επώδυνες ήταν και δεν είχαν αποτέλεσμα. Σήμερα, όμως, έχει εγκαταλείψει κάποιες από τις ορθοδοξίες του παρελθόντος, όπως το αίτημα απελευθέρωσης των κεφαλαιακών ροών, ενώ έχει εξαιρέσει από τις προϋποθέσεις πολιτικές όπως οι ιδιωτικοποιήσεις και η απελευθέρωση των αγορών.
6. Θα ζητήσει αυστηρότερα μέτρα, όπως περικοπές στο Δημόσιο. Αλήθεια
Πολλοί οικονομολόγοι συμφωνούν ότι η άσκηση που καλείται να λύσει η Ελλάδα είναι από τις μεγαλύτερες προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής στην ιστορία. Σύμφωνα με υπολογισμούς, θα κληθούμε να εξοικονομήσουμε 10 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ σε δύο χρόνια. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, μεγάλη έμφαση θα δοθεί στον περιορισμό του υπέρογκου δημόσιου τομέα. Αυτό δείχνει και η πρόσφατη εμπειρία χωρών όπως η Ρουμανία, όπου επίσης προωθούνται περικοπές μισθών και μείωση των εργαζόμενων στο Δημόσιο.
7. Οι περικοπές μισθών και συντάξεων θα αγγίξουν και τον ιδιωτικό τομέα. Αλήθεια.
Το ΔΝΤ εστιάζει στη μείωση του κόστους παραγωγής, και μία γεύση του τι έπεται δίνουν οι συστάσεις που είχε κάνει στην τελευταία του έκθεση για την Ελλάδα. Σε αυτή, το ΔΝΤ ζητούσε τριμερές κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ εργοδοτών, συνδικάτων και Δημοσίου, με στόχο τη συγκράτηση των μισθών. Στο στόχαστρο έβαζε και τις συντάξεις, προτείνοντας μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης και υπολογισμό των συντάξεων με βάση τις αποδοχές όλου του εργασιακού βίου και όχι των τελευταίων πέντε ετών.
Πηγή: άρθρο της Κ.Σώκου στην Καθημερινή (25.04.2010).
Το τέλος του easy living
«Για να είμαι ειλικρινής, δεν θα το κλάψω ιδιαίτερα το τέλος αυτού του easy living. Γιατί νομίζω ότι ήταν μαύρο living και καθόλου easy. Ναι, σίγουρα ζούσαμε παραπάνω από τις δυνατότητές μας, ναι, ξοδεύαμε περισσότερα απ΄ όσα βγάζαμε, ζούσαμε με δανεικά. Ισως όμως γι΄ αυτό ακριβώς, επειδή ο πλούτος ήταν ψεύτικος, αντιμετωπίζαμε τα λεφτά κάπως σαν προϊόν εγκλήματος, δεν ήταν δικά μας και στο βάθος το ξέραμε. Γι΄ αυτό υιοθετήσαμε και μια εκδοχή του easy living φτωχομαφιόζικη. Και δεν εννοώ μόνο την υποτιθέμενη, ο Θεός να την κάνει, ελίτ με τους χοντρούς σβέρκους και τα πούρα. Αλλά και τον έρημο τον ανθρωπάκο που δουλεύει, λιώνει, πατάει επί πτωμάτων, δανείζεται, χρεώνεται για να πάρει ένα ακριβό ή πανάκριβο αυτοκίνητο, άχρηστο στην πόλη χωρίς δρόμους, χρήσιμο μόνο για μια στιγμή, μπας και του το βάλει ο παρκαδόρος πρώτη σειρά στην παραλιακή. Μήπως έτσι γίνει και ο ίδιος πρώτη σειρά.
Αυτή η “πλούσια και εύκολη” ζωή των προηγούμενων χρόνων ήταν τόσο πλούσια όσο τα σαλόνια των “πλουσίων” στις τηλεοπτικές σαπουνόπερες. Οχι πλούσια σπίτια, αλλά όπως οι μικροαστοί νομίζουν ότι είναι τα σπίτια των πλουσίων. Αυτό το Βalkan “ελληνικό όνειρο”, easy living φαινομενικά, ανέδυε ωστόσο όλο και περισσότερο άγχος, εκνευρισμό, νεύρα, ανικανοποίητο, εντεινόμενη υστερία. Πού ήταν οι χαλαροί άνθρωποι όλα αυτά τα χρόνια που απολάμβαναν τη ζωή τους;
Μπα, δεν θα το κλάψω. Επειτα, παρ΄ όλο που προσωπικά πιστεύω ότι η μελαγχολία είναι η φυσική κατάσταση του ανθρώπου, εν τούτοις είμαι αισιόδοξος. Αν η οικονομική κρίση μας αναγκάσει να δούμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη, αν καταλάβουμε τι κάναμε λάθος μέχρι τώρα, στο χέρι μας είναι να δοκιμάσουμε μια δεύτερη φορά για μια καλύτερη προσπάθεια. Αν τώρα στηριχτούμε στις δυνάμεις μας, στα ταλέντα μας, στη δουλειά μας κι όχι στα πακέτα Ντελόρ, τις επιδοτήσεις-μαϊμού και τις αργομισθίες στο Δημόσιο, η δεύτερη φορά θα ΄ναι λιγότερο αστεία και λιγότερο πεινασμένη, θα ΄ναι πιο ουσιαστική, πραγματικά πλούσια. Μπορεί να μην είναι τόσο easy αλλά το living θα ΄ναι πιο cool».
Πηγή: Φ. Γεωργελές (εκδότης Athens Voice) στο Βήμα (25.04.2010).
Αυτή η “πλούσια και εύκολη” ζωή των προηγούμενων χρόνων ήταν τόσο πλούσια όσο τα σαλόνια των “πλουσίων” στις τηλεοπτικές σαπουνόπερες. Οχι πλούσια σπίτια, αλλά όπως οι μικροαστοί νομίζουν ότι είναι τα σπίτια των πλουσίων. Αυτό το Βalkan “ελληνικό όνειρο”, easy living φαινομενικά, ανέδυε ωστόσο όλο και περισσότερο άγχος, εκνευρισμό, νεύρα, ανικανοποίητο, εντεινόμενη υστερία. Πού ήταν οι χαλαροί άνθρωποι όλα αυτά τα χρόνια που απολάμβαναν τη ζωή τους;
Μπα, δεν θα το κλάψω. Επειτα, παρ΄ όλο που προσωπικά πιστεύω ότι η μελαγχολία είναι η φυσική κατάσταση του ανθρώπου, εν τούτοις είμαι αισιόδοξος. Αν η οικονομική κρίση μας αναγκάσει να δούμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη, αν καταλάβουμε τι κάναμε λάθος μέχρι τώρα, στο χέρι μας είναι να δοκιμάσουμε μια δεύτερη φορά για μια καλύτερη προσπάθεια. Αν τώρα στηριχτούμε στις δυνάμεις μας, στα ταλέντα μας, στη δουλειά μας κι όχι στα πακέτα Ντελόρ, τις επιδοτήσεις-μαϊμού και τις αργομισθίες στο Δημόσιο, η δεύτερη φορά θα ΄ναι λιγότερο αστεία και λιγότερο πεινασμένη, θα ΄ναι πιο ουσιαστική, πραγματικά πλούσια. Μπορεί να μην είναι τόσο easy αλλά το living θα ΄ναι πιο cool».
Πηγή: Φ. Γεωργελές (εκδότης Athens Voice) στο Βήμα (25.04.2010).
Οι επιπτώσεις του ΔΝΤ σε άλλες χώρες
Μολονότι η προσφυγή της Ελλάδας είναι η πρώτη επαφή του ΔΝΤ με την Ευρωζώνη, η εμπειρία του από χώρες της Ε.Ε. είναι επαρκής για την άντληση συμπερασμάτων. Την ίδια ώρα που στο G20 οι υπουργοί Οικονομικών διαβεβαιώνουν ότι τα προβλήματα της Ελλάδας δεν θα επεκταθούν σε άλλες χώρες της Ευρωζώνης, η πρόσφατη εμπειρία άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπου η παρέμβαση του ΔΝΤ δεν ήταν μονομερής αλλά σε συνδυασμό με την Ε.Ε., είναι διαφωτιστική.
Ουγγαρία. Μόλις προ ολίγων ημερών έγινε γνωστή στο ελληνικό κοινό η εμπειρία της Ουγγαρίας από την παρέμβαση του ΔΝΤ, όταν στις πρόσφατες εκλογές αναδείχθηκε η Ακρα Δεξιά τρίτη πολιτική δύναμη στη χώρα. Είχε προηγηθεί η πολιτική λιτότητας που εφάρμοσε κατ’ εντολήν του Ταμείου η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, όταν η χώρα βρέθηκε στη δίνη της χρηματοπιστωτικής κρίσης και αφού είχαν προηγηθεί αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής της ικανότητας. Συμφώνησε μαζί του πακέτο διάσωσης ύψους 20 δισ. ευρώ με τη συμμετοχή της Ε.Ε. και της Παγκόσμιας Τράπεζας και προχώρησε στην περικοπή του δώρου των Χριστουγέννων για μισθωτούς και συνταξιούχους, στην αύξηση του ΦΠΑ κατά 5% και στην άνοδο του ορίου συνταξιοδότησης κατά τρία χρόνια. Ακολούθησε ύφεση με συρρίκνωση του ουγγρικού ΑΕΠ κατά 7% σε σύγκριση με τα προ ΔΝΤ επίπεδα, αλλά με τα κριτήρια του Ταμείου η παρέμβαση κρίθηκε επιτυχής: το δημοσιονομικό έλλειμμα προβλέπεται να συρρικνωθεί φέτος στο 3,8% και το 2011 στο 3%, ενώ η μείωση του ουγγρικού ΑΕΠ θα περιορισθεί στο 0,2%.
Λεττονία. Υπό παρεμφερείς συνθήκες η Λεττονία προσέφυγε σε πακέτο στήριξης στο οποίο συμμετείχε το ΔΝΤ, η Σουηδία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες και έλαβε δάνειο 7,5 δισ. ευρώ. Κατ’ εντολήν του ΔΝΤ, η κυβέρνηση προχώρησε άμεσα σε περικοπές του προϋπολογισμού για την υγεία κατά 40% κλείνοντας τεράστιο αριθμό νοσοκομείων. Εκλεισαν εκατοντάδες σχολεία, οι μισθοί των εκπαιδευτικών μειώθηκαν κατά 60% και των δημοσίων υπαλλήλων κατά 20%. Ακολούθησε συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 17,5% το 2009 και συνολικά για την τελευταία διετία κατά 24%. Η ανεργία εκτινάχθηκε στο 22,8% από το ποσοστό μόλις 5,6% του 2007.
Ρουμανία. Σε συνεργασία με την Ε.Ε. ήταν και η παρέμβαση του ΔΝΤ στη Ρουμανία, που έλαβε 20 δισ. ευρώ από πακέτο στήριξης, αλλά αναγκάστηκε να προχωρήσει σε 100.000 απολύσεις στον δημόσιο τομέα, ο οποίος αντιπροσωπεύει το 1/3 της συνολικής απασχόλησης. Μόλις την περασμένη Πέμπτη προχώρησαν σε απεργιακές κινητοποιήσεις οι εκπαιδευτικοί, που απειλούν με απεργία διαρκείας αν η κυβέρνηση προχωρήσει σε 15.000 απολύσεις στον κλάδο. Μετά την εφαρμογή των μέτρων, το ΑΕΠ της χώρας έχει συρρικνωθεί σχεδόν κατά 8%. Το ίδιο το ΔΝΤ, που καταφθάνει στο Βουκουρέστι την Τρίτη για να επανεξετάσει το πακέτο διάσωσης, έχει αναθεωρήσει την αρχική πρόβλεψή του πως η οικονομία της Ρουμανίας θα σημειώσει φέτος ανάπτυξη 1,3% και περιορίζεται σε ένα 0,8%.
Αργεντινή. Στην ελληνική κοινή γνώμη, πάντως, το ΔΝΤ είναι ευρύτερα γνωστό από την ολέθρια παρέμβασή του στην Αργεντινή. Αφού της χορήγησε περισσότερα από 13 δισ. δολ. τη δεκαετία του ’90 και επέβαλε την ιδιωτικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας της, το ΔΝΤ παρενέβη ξανά το 2000 όταν η χώρα βρέθηκε σε δεινή θέση μετά την εκτίναξη του δολαρίου με το οποίο διατηρούσε συνδεδεμένο το νόμισμά της. Της χορήγησε εκ νέου 40 δισ. δολ. επιβάλλοντας, όμως, την κατάργηση όλων των κοινωνικών προγραμμάτων και μείωση των μισθών κατά 20%, με αποτέλεσμα να βυθιστεί η χώρα στη φτώχεια και να γεμίσει η πρωτεύουσα με αστέγους. Ακολούθησαν κοινωνικές εκρήξεις και αναστολή πληρωμών τον Νοέμβριο του 2001. Στη συνέχεια, όμως, η χώρα προχώρησε σε αναδιάρθρωση του χρέους της με το 76% των πιστωτών της να έχει ουσιαστικά χαρίσει στην Αργεντινή τα 2/3 του χρέους της.
Πηγή: άρθρο της Ρ.Σπάθη στην Καθημερινή (25.04.2010).
Ουγγαρία. Μόλις προ ολίγων ημερών έγινε γνωστή στο ελληνικό κοινό η εμπειρία της Ουγγαρίας από την παρέμβαση του ΔΝΤ, όταν στις πρόσφατες εκλογές αναδείχθηκε η Ακρα Δεξιά τρίτη πολιτική δύναμη στη χώρα. Είχε προηγηθεί η πολιτική λιτότητας που εφάρμοσε κατ’ εντολήν του Ταμείου η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, όταν η χώρα βρέθηκε στη δίνη της χρηματοπιστωτικής κρίσης και αφού είχαν προηγηθεί αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής της ικανότητας. Συμφώνησε μαζί του πακέτο διάσωσης ύψους 20 δισ. ευρώ με τη συμμετοχή της Ε.Ε. και της Παγκόσμιας Τράπεζας και προχώρησε στην περικοπή του δώρου των Χριστουγέννων για μισθωτούς και συνταξιούχους, στην αύξηση του ΦΠΑ κατά 5% και στην άνοδο του ορίου συνταξιοδότησης κατά τρία χρόνια. Ακολούθησε ύφεση με συρρίκνωση του ουγγρικού ΑΕΠ κατά 7% σε σύγκριση με τα προ ΔΝΤ επίπεδα, αλλά με τα κριτήρια του Ταμείου η παρέμβαση κρίθηκε επιτυχής: το δημοσιονομικό έλλειμμα προβλέπεται να συρρικνωθεί φέτος στο 3,8% και το 2011 στο 3%, ενώ η μείωση του ουγγρικού ΑΕΠ θα περιορισθεί στο 0,2%.
Λεττονία. Υπό παρεμφερείς συνθήκες η Λεττονία προσέφυγε σε πακέτο στήριξης στο οποίο συμμετείχε το ΔΝΤ, η Σουηδία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες και έλαβε δάνειο 7,5 δισ. ευρώ. Κατ’ εντολήν του ΔΝΤ, η κυβέρνηση προχώρησε άμεσα σε περικοπές του προϋπολογισμού για την υγεία κατά 40% κλείνοντας τεράστιο αριθμό νοσοκομείων. Εκλεισαν εκατοντάδες σχολεία, οι μισθοί των εκπαιδευτικών μειώθηκαν κατά 60% και των δημοσίων υπαλλήλων κατά 20%. Ακολούθησε συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 17,5% το 2009 και συνολικά για την τελευταία διετία κατά 24%. Η ανεργία εκτινάχθηκε στο 22,8% από το ποσοστό μόλις 5,6% του 2007.
Ρουμανία. Σε συνεργασία με την Ε.Ε. ήταν και η παρέμβαση του ΔΝΤ στη Ρουμανία, που έλαβε 20 δισ. ευρώ από πακέτο στήριξης, αλλά αναγκάστηκε να προχωρήσει σε 100.000 απολύσεις στον δημόσιο τομέα, ο οποίος αντιπροσωπεύει το 1/3 της συνολικής απασχόλησης. Μόλις την περασμένη Πέμπτη προχώρησαν σε απεργιακές κινητοποιήσεις οι εκπαιδευτικοί, που απειλούν με απεργία διαρκείας αν η κυβέρνηση προχωρήσει σε 15.000 απολύσεις στον κλάδο. Μετά την εφαρμογή των μέτρων, το ΑΕΠ της χώρας έχει συρρικνωθεί σχεδόν κατά 8%. Το ίδιο το ΔΝΤ, που καταφθάνει στο Βουκουρέστι την Τρίτη για να επανεξετάσει το πακέτο διάσωσης, έχει αναθεωρήσει την αρχική πρόβλεψή του πως η οικονομία της Ρουμανίας θα σημειώσει φέτος ανάπτυξη 1,3% και περιορίζεται σε ένα 0,8%.
Αργεντινή. Στην ελληνική κοινή γνώμη, πάντως, το ΔΝΤ είναι ευρύτερα γνωστό από την ολέθρια παρέμβασή του στην Αργεντινή. Αφού της χορήγησε περισσότερα από 13 δισ. δολ. τη δεκαετία του ’90 και επέβαλε την ιδιωτικοποίηση των στρατηγικών τομέων της οικονομίας της, το ΔΝΤ παρενέβη ξανά το 2000 όταν η χώρα βρέθηκε σε δεινή θέση μετά την εκτίναξη του δολαρίου με το οποίο διατηρούσε συνδεδεμένο το νόμισμά της. Της χορήγησε εκ νέου 40 δισ. δολ. επιβάλλοντας, όμως, την κατάργηση όλων των κοινωνικών προγραμμάτων και μείωση των μισθών κατά 20%, με αποτέλεσμα να βυθιστεί η χώρα στη φτώχεια και να γεμίσει η πρωτεύουσα με αστέγους. Ακολούθησαν κοινωνικές εκρήξεις και αναστολή πληρωμών τον Νοέμβριο του 2001. Στη συνέχεια, όμως, η χώρα προχώρησε σε αναδιάρθρωση του χρέους της με το 76% των πιστωτών της να έχει ουσιαστικά χαρίσει στην Αργεντινή τα 2/3 του χρέους της.
Πηγή: άρθρο της Ρ.Σπάθη στην Καθημερινή (25.04.2010).
Το τέλος του ελληνικού ονείρου
Ο κύκλος της δανεικής καλοπέρασης κλείνει οριστικά και ανοίγει εκείνος της ανεργίας και των ακάλυπτων επιταγών.
Η εικόνα είναι γνώριμη και χιλιοπαιγμένη. Ενα νέο ζευγάρι, ντυμένο με τα καλύτερά του ρούχα, ζει τον δικό του «μύθο» σε κάποιο κοσμικό νησί των Κυκλάδων. Αν και μισθοσυντήρητοι, δεν δίστασαν να συνάψουν δάνειο για να αγοράσουν εκείνο το πολυτελές αυτοκίνητο που έβλεπαν στις διαφημίσεις, δεν φοβήθηκαν να πάρουν «διακοποδάνειο» για το θερινό τους ταξίδι, ούτε και λυπήθηκαν τις πιστωτικές τους κάρτες για τα ακριβά τους ενδύματα. Βλέπετε, είναι ακόμη 2002, το κόστος του δανεισμού είναι χαμηλό και ουδείς φοβάται να ανοιχτεί οικονομικά. Η ελληνική κοινωνία ζει τον παροξυσμό του ευρώ, η χώρα επιταχύνει τους δεσμούς της με τον δανεισμό και η κατανάλωση βαφτίζεται... ανάπτυξη! Ηταν η αρχή του ελληνικού easy living, που φαίνεται να κλείνει τον κύκλο του.
Ολα αυτά δεν έγιναν ξαφνικά. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, η Ελλάδα έδωσε κερδοφόρες μάχες για τη μείωση του χρέους και συμμάζεψε κάπως το «ξεχειλωμένο» ταμείο της. Η φρενίτιδα του Χρηματιστηρίου και οι άντληση δισεκατομμυρίων από επενδυτές και μετόχους δημιούργησαν εντυπωσιακή συγκέντρωση πλούτου σε διάφορες ζώνες της οικονομίας. Περιοδικά και κανάλια επιδόθηκαν σε έναν αγώνα προώθησης συγκεκριμένου lifestyle, επιδοτώντας ουσιαστικά το θυμικό μιας κοινωνίας που άλλαζε κατηγορία και ταχύτητα. Από τους νοικοκυραίους που γέμισαν τις μεγάλες πόλεις από την επαρχία και έχτισαν το «ελληνικό θαύμα», προέκυψε μια νέα γενιά ανθρώπων που πίστεψε ότι η σύγκλιση με την Ευρώπη είχε φτάσει. Οτι, δηλαδή, ακόμη και αν δεν παράγουμε ούτε εξάγουμε όπως οι Γερμανοί ή οι Γάλλοι, μπορούμε να ζήσουμε όπως αυτοί ή και καλύτερα.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τα γκουρμέ εστιατόρια, τα πανάκριβα κοκτέιλ, τα νέα γυάλινα αρχιτεκτονικά θηρία των Αθηνών, οι σπουδές και τα ταξίδια στο εξωτερικό δημιούργησαν μια ψευδαίσθηση ευμάρειας και οικονομικής μεγέθυνσης στο με γαλύτερο τμήμα του πληθυσμού. Η άλλοτε φτωχή Ελλάδα πίστεψε πραγματικά για μια στιγμή ότι έκανε την υπέρβασή της.
Πρωταγωνιστές πάνω σε αυτό το οικονομικό κρεσέντο δεν ήταν άλλοι από τους μετέχοντες της καθ΄ ημάς μεσαίας τάξης, η οποία συγκροτήθηκε όπως όπως στα χρόνια της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης και κατέστη η αιχμή του δόρατος στα πρώτα χρόνια της παγκοσμιοποίησης.
Η πορεία όμως στη συνέχεια δεν ήταν παρόμοια. Με την πτώση του ολυμπιακού και ποδοσφαιρικού πυρετού του 2004, οι πρώτες αδυναμίες αυτού του μοντέλου άρχισαν να αναδύονται. Επιχειρήσεις κατέρρευσαν ως χάρτινοι πύργοι. Εκλεκτά μέλη άλλοτε πανίσχυρων κλάδων- οι οποίοι στην πιάτσα αναγνωρίζονται με το συνθηματικό «παλιά λεφτά»- ξεκίνησαν να πνέουν τα λοίσθια. Επιφανείς επιχειρηματίες και λογιστές εξαφανίστηκαν νύχτα, κρυπτόμενοι ακόμη στο εξωτερικό, τρώγοντας τα λεφτά που αβγάτιζαν. Η ανεργία επανήλθε δριμύτερη και χτυπά την πόρτα στο 30% των ελληνικών σπιτιών, με ιδιαίτερη προτίμηση κυρίως σε αυτούς που δεν φταίνε: τους νέους. Τα οικονομικά στοιχεία εξηγούν με μια ματιά όλα όσα το πολιτικό σύστημα χρειάστηκε πολλές τετραετίες να παραδεχθεί. Ο δανεισμός των νοικοκυριών εξαπλασιάστηκε την τρέχουσα δεκαετία, ενώ το ίδιο συνέβη με το άνοιγμα των ελληνικών επιχειρήσεων.
Πηγή άρθρο - Το Βήμα (25.04.2010).
Η εικόνα είναι γνώριμη και χιλιοπαιγμένη. Ενα νέο ζευγάρι, ντυμένο με τα καλύτερά του ρούχα, ζει τον δικό του «μύθο» σε κάποιο κοσμικό νησί των Κυκλάδων. Αν και μισθοσυντήρητοι, δεν δίστασαν να συνάψουν δάνειο για να αγοράσουν εκείνο το πολυτελές αυτοκίνητο που έβλεπαν στις διαφημίσεις, δεν φοβήθηκαν να πάρουν «διακοποδάνειο» για το θερινό τους ταξίδι, ούτε και λυπήθηκαν τις πιστωτικές τους κάρτες για τα ακριβά τους ενδύματα. Βλέπετε, είναι ακόμη 2002, το κόστος του δανεισμού είναι χαμηλό και ουδείς φοβάται να ανοιχτεί οικονομικά. Η ελληνική κοινωνία ζει τον παροξυσμό του ευρώ, η χώρα επιταχύνει τους δεσμούς της με τον δανεισμό και η κατανάλωση βαφτίζεται... ανάπτυξη! Ηταν η αρχή του ελληνικού easy living, που φαίνεται να κλείνει τον κύκλο του.
Ολα αυτά δεν έγιναν ξαφνικά. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, η Ελλάδα έδωσε κερδοφόρες μάχες για τη μείωση του χρέους και συμμάζεψε κάπως το «ξεχειλωμένο» ταμείο της. Η φρενίτιδα του Χρηματιστηρίου και οι άντληση δισεκατομμυρίων από επενδυτές και μετόχους δημιούργησαν εντυπωσιακή συγκέντρωση πλούτου σε διάφορες ζώνες της οικονομίας. Περιοδικά και κανάλια επιδόθηκαν σε έναν αγώνα προώθησης συγκεκριμένου lifestyle, επιδοτώντας ουσιαστικά το θυμικό μιας κοινωνίας που άλλαζε κατηγορία και ταχύτητα. Από τους νοικοκυραίους που γέμισαν τις μεγάλες πόλεις από την επαρχία και έχτισαν το «ελληνικό θαύμα», προέκυψε μια νέα γενιά ανθρώπων που πίστεψε ότι η σύγκλιση με την Ευρώπη είχε φτάσει. Οτι, δηλαδή, ακόμη και αν δεν παράγουμε ούτε εξάγουμε όπως οι Γερμανοί ή οι Γάλλοι, μπορούμε να ζήσουμε όπως αυτοί ή και καλύτερα.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τα γκουρμέ εστιατόρια, τα πανάκριβα κοκτέιλ, τα νέα γυάλινα αρχιτεκτονικά θηρία των Αθηνών, οι σπουδές και τα ταξίδια στο εξωτερικό δημιούργησαν μια ψευδαίσθηση ευμάρειας και οικονομικής μεγέθυνσης στο με γαλύτερο τμήμα του πληθυσμού. Η άλλοτε φτωχή Ελλάδα πίστεψε πραγματικά για μια στιγμή ότι έκανε την υπέρβασή της.
Πρωταγωνιστές πάνω σε αυτό το οικονομικό κρεσέντο δεν ήταν άλλοι από τους μετέχοντες της καθ΄ ημάς μεσαίας τάξης, η οποία συγκροτήθηκε όπως όπως στα χρόνια της μεταπολεμικής ανασυγκρότησης και κατέστη η αιχμή του δόρατος στα πρώτα χρόνια της παγκοσμιοποίησης.
Η πορεία όμως στη συνέχεια δεν ήταν παρόμοια. Με την πτώση του ολυμπιακού και ποδοσφαιρικού πυρετού του 2004, οι πρώτες αδυναμίες αυτού του μοντέλου άρχισαν να αναδύονται. Επιχειρήσεις κατέρρευσαν ως χάρτινοι πύργοι. Εκλεκτά μέλη άλλοτε πανίσχυρων κλάδων- οι οποίοι στην πιάτσα αναγνωρίζονται με το συνθηματικό «παλιά λεφτά»- ξεκίνησαν να πνέουν τα λοίσθια. Επιφανείς επιχειρηματίες και λογιστές εξαφανίστηκαν νύχτα, κρυπτόμενοι ακόμη στο εξωτερικό, τρώγοντας τα λεφτά που αβγάτιζαν. Η ανεργία επανήλθε δριμύτερη και χτυπά την πόρτα στο 30% των ελληνικών σπιτιών, με ιδιαίτερη προτίμηση κυρίως σε αυτούς που δεν φταίνε: τους νέους. Τα οικονομικά στοιχεία εξηγούν με μια ματιά όλα όσα το πολιτικό σύστημα χρειάστηκε πολλές τετραετίες να παραδεχθεί. Ο δανεισμός των νοικοκυριών εξαπλασιάστηκε την τρέχουσα δεκαετία, ενώ το ίδιο συνέβη με το άνοιγμα των ελληνικών επιχειρήσεων.
Πηγή άρθρο - Το Βήμα (25.04.2010).
Κυριακή 25 Απριλίου 2010
Μάθε παιδί μου γράμματα, αλλά πού;
Χιλιάδες γονείς προβληματίζονται για το αν θα πρέπει να διαλέξουν την ιδιωτική ή τη δημόσια εκπαίδευση για τα παιδιά τους.
Αν το βαλάντιο δεν είναι πλούσιο και ο γονιός θέλει κάτι καλύτερο από το δημόσιο της γειτονιάς του, σπεύδει σε σχολεία όπως το Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών, της οδού Σκουφά στο Κολωνάκι. Σχολεία όπως αυτό έχουν την αίγλη που τους προσδίδει η σχέση τους με το Πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα πρόκειται για σχολεία-πυρήνες επιμόρφωσης και όχι για ιδρύματα με «ιδιαίτερους» μαθητές ή καθηγητές. Καθηγήτρια σε πειραματικό λύκειο παραδέχεται ότι κίνητρο για τους καθηγητές συναδέλφους της που έχουν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών είναι το θεσπισμένο μειωμένο ωράριο διδασκαλίας και όχι το ερευνητικό έργο και η επιμόρφωση.
Πάντως η αίτηση του γονιού στο πειραματικό, για παράδειγμα, είναι μια πηγή στρες καθώς η επιλογή γίνεται μέσω κλήρωσης. Πέρυσι μάλιστα το ποσοστό των παιδιών που κληρώνονταν ήταν 1 στα 5. Στην περίπτωση των Αθηνών παρόμοια ζήτηση έχει μια θέση στο δημοτικό της Μαρασλείου. Ο γονιός όμως καλείται να διαλέξει σε ποιο από τα δύο σχολείο θα κάνει αίτηση καθώς δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής και στις δύο κληρώσεις. Η δε κλήρωση γίνεται λίγους μήνες πριν από τη σχολική χρονιά όταν οι θέσεις των ιδιωτικών σχολείων έχουν προ πολλού κλείσει. Τι κάνουν οι προνοητικοί σε σημείο νεύρωσης- γονείς; Προγράφουν τα παιδιά τους και σε ένα ιδιωτικό σχολείο, καταθέτοντας μερικές εκατοντάδες ευρώ, τα οποία και χάνουν αν τελικώς δεν εγγράψουν το παιδί τους.
Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο της εφημερίδας Το Βήμα (25.04.2010).
Αν το βαλάντιο δεν είναι πλούσιο και ο γονιός θέλει κάτι καλύτερο από το δημόσιο της γειτονιάς του, σπεύδει σε σχολεία όπως το Πειραματικό Δημοτικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών, της οδού Σκουφά στο Κολωνάκι. Σχολεία όπως αυτό έχουν την αίγλη που τους προσδίδει η σχέση τους με το Πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα πρόκειται για σχολεία-πυρήνες επιμόρφωσης και όχι για ιδρύματα με «ιδιαίτερους» μαθητές ή καθηγητές. Καθηγήτρια σε πειραματικό λύκειο παραδέχεται ότι κίνητρο για τους καθηγητές συναδέλφους της που έχουν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών είναι το θεσπισμένο μειωμένο ωράριο διδασκαλίας και όχι το ερευνητικό έργο και η επιμόρφωση.
Πάντως η αίτηση του γονιού στο πειραματικό, για παράδειγμα, είναι μια πηγή στρες καθώς η επιλογή γίνεται μέσω κλήρωσης. Πέρυσι μάλιστα το ποσοστό των παιδιών που κληρώνονταν ήταν 1 στα 5. Στην περίπτωση των Αθηνών παρόμοια ζήτηση έχει μια θέση στο δημοτικό της Μαρασλείου. Ο γονιός όμως καλείται να διαλέξει σε ποιο από τα δύο σχολείο θα κάνει αίτηση καθώς δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής και στις δύο κληρώσεις. Η δε κλήρωση γίνεται λίγους μήνες πριν από τη σχολική χρονιά όταν οι θέσεις των ιδιωτικών σχολείων έχουν προ πολλού κλείσει. Τι κάνουν οι προνοητικοί σε σημείο νεύρωσης- γονείς; Προγράφουν τα παιδιά τους και σε ένα ιδιωτικό σχολείο, καταθέτοντας μερικές εκατοντάδες ευρώ, τα οποία και χάνουν αν τελικώς δεν εγγράψουν το παιδί τους.
Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο της εφημερίδας Το Βήμα (25.04.2010).
Τι αλλάζει στον ΑΣΕΠ για τους εκπαιδευτικούς
Μετά τη μεταβατική περίοδο προσλήψεων και με αναμορφωμένο περιεχόμενο θα πραγματοποιηθεί ο νέος διαγωνισμός των εκπαιδευτικών (ΑΣΕΠ). Η μοριοδότηση θα αφορά για πρώτη φορά, εκτός των άλλων, τη γνώση ξένων γλωσσών και πληροφορικής. Προϋπόθεση της συμμετοχής των αδιόριστων εκπαιδευτικών στο διαγωνισμό θα είναι πλέον το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας ή το μεταπτυχιακό στην Παιδαγωγικήτις Επιστήμες της Αγωγής, ή τις Επιστήμες της Εκπαίδευσης.
Όπως ήδη είναι γνωστό το νέο σύστημα προσλήψεων και διορισμών των εκπαιδευτικών θα βασίζεται στον κανόνα ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί που θα προσλαμβάνονται σε όλα τα σχολεία και τις δομές εκπαίδευσης οφείλουν να έχουν συγκεντρώσει την βαθμολογική βάση, σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
Ο νέος διαγωνισμός (7ος στη σειρά) θα πραγματοποιηθεί ανάμεσα στο Φθινόπωρο του 2011 και το Φεβρουάριο του 2012, δηλαδή μετά το τέλος της μεταβατικής περιόδου διορισμών, που περιλαμβάνει τις προσλήψεις εκπαιδευτικών για τα σχολικά έτη 2010/11 και 2011/12. Την περίοδο αυτή θα προσληφθούν οι εναπομείναντες διοριστέοι του προηγούμενου διαγωνισμού του ΑΣΕΠ (6ου) καθώς και όσοι αναλογούν στην Κατηγορία του 40% μαζί με κάποιους που ανήκουν σε ειδικές κατηγορίες (συνολικά περίπου 3.000 εκπαιδευτικοί για το 2010/11). Από το 2012/13 θα αρχίσουν οι προσλήψεις από τον κατάλογο επιτυχόντων του 7ου διαγωνισμού των εκπαιδευτικών.
Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο της εφημερίδας Τα Νέα (24.04.2010).
Όπως ήδη είναι γνωστό το νέο σύστημα προσλήψεων και διορισμών των εκπαιδευτικών θα βασίζεται στον κανόνα ότι όλοι οι εκπαιδευτικοί που θα προσλαμβάνονται σε όλα τα σχολεία και τις δομές εκπαίδευσης οφείλουν να έχουν συγκεντρώσει την βαθμολογική βάση, σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
Ο νέος διαγωνισμός (7ος στη σειρά) θα πραγματοποιηθεί ανάμεσα στο Φθινόπωρο του 2011 και το Φεβρουάριο του 2012, δηλαδή μετά το τέλος της μεταβατικής περιόδου διορισμών, που περιλαμβάνει τις προσλήψεις εκπαιδευτικών για τα σχολικά έτη 2010/11 και 2011/12. Την περίοδο αυτή θα προσληφθούν οι εναπομείναντες διοριστέοι του προηγούμενου διαγωνισμού του ΑΣΕΠ (6ου) καθώς και όσοι αναλογούν στην Κατηγορία του 40% μαζί με κάποιους που ανήκουν σε ειδικές κατηγορίες (συνολικά περίπου 3.000 εκπαιδευτικοί για το 2010/11). Από το 2012/13 θα αρχίσουν οι προσλήψεις από τον κατάλογο επιτυχόντων του 7ου διαγωνισμού των εκπαιδευτικών.
Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο της εφημερίδας Τα Νέα (24.04.2010).
Η Βουλή των Ελλήνων θέτει σε δημόσια διαβούλευση τη νέα διαδικτυακή της πύλη
Η Βουλή των Ελλήνων θέτει σε δημόσια διαβούλευση τη νέα διαδικτυακή της πύλη. Η πύλη αυτή, αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογίες, θα συμβάλει στην πιο άμεση ενημέρωση κάθε ενδιαφερόμενου για θέματα που άπτονται των δραστηριοτήτων της Βουλής των Ελλήνων και στη διευκόλυνση των πολιτών να μετέχουν στο δημόσιο διάλογο για τα ζητήματα που απασχολούν την κοινοβουλευτική διαδικασία.
Η διαδικτυακή πύλη θα λειτουργεί παράλληλα με την υπάρχουσα ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων (www.parliament.gr) και θα είναι επισκέψιμη, είτε μέσω του συνδέσμου που υπάρχει στην εν λόγω ιστοσελίδα, είτε μέσω της διεύθυνσης http://www.hellenicparliament.gr/.
Στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης, κάθε ενδιαφερόμενος πολίτης μπορεί να αποστείλει, ηλεκτρονικά, παρατηρήσεις, σχόλια, καθώς και προτάσεις, για τη βελτίωση και την καλύτερη οργάνωση του περιεχομένου της πύλης, μέσω της σχετικής φόρμας που περιέχεται στη νέα πύλη και εμφανίζεται με την επιλογή της κατηγορίας "ΣΧΟΛΙΑ".
Επισημαίνεται ότι, το περιεχόμενο της νέας πύλης, μέχρι το πέρας της δημόσιας διαβούλευσης στις 30.04.2010, θα ενημερώνεται μία φορά την εβδομάδα και κατά συνέπεια η επίσημη καθημερινή ενημέρωση θα παρέχεται μέσω της ιστοσελίδας που είναι σε λειτουργία.
Η διαδικτυακή πύλη θα λειτουργεί παράλληλα με την υπάρχουσα ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων (www.parliament.gr) και θα είναι επισκέψιμη, είτε μέσω του συνδέσμου που υπάρχει στην εν λόγω ιστοσελίδα, είτε μέσω της διεύθυνσης http://www.hellenicparliament.gr/.
Στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης, κάθε ενδιαφερόμενος πολίτης μπορεί να αποστείλει, ηλεκτρονικά, παρατηρήσεις, σχόλια, καθώς και προτάσεις, για τη βελτίωση και την καλύτερη οργάνωση του περιεχομένου της πύλης, μέσω της σχετικής φόρμας που περιέχεται στη νέα πύλη και εμφανίζεται με την επιλογή της κατηγορίας "ΣΧΟΛΙΑ".
Επισημαίνεται ότι, το περιεχόμενο της νέας πύλης, μέχρι το πέρας της δημόσιας διαβούλευσης στις 30.04.2010, θα ενημερώνεται μία φορά την εβδομάδα και κατά συνέπεια η επίσημη καθημερινή ενημέρωση θα παρέχεται μέσω της ιστοσελίδας που είναι σε λειτουργία.
12ο Θερινό Οικολογικό Πανεπιστήμιο
Το 12ο Θερινό Οικολογικό Πανεπιστήμιο (ΘΟΠ) φιλοξενείται φέτος στην Σαμοθράκη, στα Θέρμα (στην αίθουσα του παλιού δημοτικού σχολείου).Είναι διαρκείας τριών εβδομάδων (5 - 23 Ιουλίου 2010) και περιλαμβάνει τετράωρα μαθήματα καθημερινά (10.00-14.00), απογευματινές διαλέξεις ανοικτές για το κοινό και επισκέψεις σε σημεία του νησιού με ειδικό ενδιαφέρον. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να παρακολουθήσουν μία, δύο ή και τρεις από τις ενότητες που προσφέρονται. Η διοργάνωση γίνεται υπό την εποπτεία του ΔΙΠΕ (Διεπιστημονικό Ινστιτούτο Περιβαλλοντικών Ερευνών) με την υποστήριξη του Δήμου Σαμοθράκης.
Τα σεμινάρια του ΘΟΠ είναι ένας καταξιωμένος θεσμός, διεξάγονται από το 1998 κάθε χρόνο, τον Ιούλιο, σε διαφορετικό νησί κάθε φορά (Χάλκη, Πάτμος, Κεφαλονιά, Σκύρος, Λήμνος, Σύρος, Ίος, Νίσυρος, Θάσος, Κέα, Ύδρα) και τα έχουν παρακολουθήσει μέχρι στιγμής συνολικά πάνω από 1.000 άτομα.
Τα σεμινάρια απευθύνονται σε ενήλικες - επαγγελματίες, εκπαιδευτικούς μέσης και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, περιβαλλοντολόγους, μηχανικούς, στελέχη των ΟΤΑ, φοιτητές κ.α, και γενικότερα σε όποιον επιθυμεί να είναι ενήμερος για τις τελευταίες εξελίξεις στον τομέα του περιβάλλοντος και της αειφόρου ανάπτυξης. Οι εισηγητές είναι εξειδικευμένοι επιστήμονες, πανεπιστημιακοί, ερευνητές, ή στελέχη κοινωνικών φορέων, με αποδεδειγμένη πείρα στο αντικείμενο. Οι εισηγήσεις εκδίδονται σε ειδικό τόμο που διανέμεται στους συμμετέχοντες, οι οποίοι στο τέλος παίρνουν και βεβαίωση παρακολούθησης. Για την συμμετοχή καταβάλλεται ένα μικρό ποσόν ως δίδακτρα, ανάλογο με τον χρόνο παρακολούθησης και με ειδική έκπτωση για νέους και φοιτητές.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο του Ινστιτούτου.
Τα σεμινάρια του ΘΟΠ είναι ένας καταξιωμένος θεσμός, διεξάγονται από το 1998 κάθε χρόνο, τον Ιούλιο, σε διαφορετικό νησί κάθε φορά (Χάλκη, Πάτμος, Κεφαλονιά, Σκύρος, Λήμνος, Σύρος, Ίος, Νίσυρος, Θάσος, Κέα, Ύδρα) και τα έχουν παρακολουθήσει μέχρι στιγμής συνολικά πάνω από 1.000 άτομα.
Τα σεμινάρια απευθύνονται σε ενήλικες - επαγγελματίες, εκπαιδευτικούς μέσης και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, περιβαλλοντολόγους, μηχανικούς, στελέχη των ΟΤΑ, φοιτητές κ.α, και γενικότερα σε όποιον επιθυμεί να είναι ενήμερος για τις τελευταίες εξελίξεις στον τομέα του περιβάλλοντος και της αειφόρου ανάπτυξης. Οι εισηγητές είναι εξειδικευμένοι επιστήμονες, πανεπιστημιακοί, ερευνητές, ή στελέχη κοινωνικών φορέων, με αποδεδειγμένη πείρα στο αντικείμενο. Οι εισηγήσεις εκδίδονται σε ειδικό τόμο που διανέμεται στους συμμετέχοντες, οι οποίοι στο τέλος παίρνουν και βεβαίωση παρακολούθησης. Για την συμμετοχή καταβάλλεται ένα μικρό ποσόν ως δίδακτρα, ανάλογο με τον χρόνο παρακολούθησης και με ειδική έκπτωση για νέους και φοιτητές.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο του Ινστιτούτου.
Ημερίδα στίβου για ΑΜΕΑ
Το Κέντρο Ειδικών Ατόμων η «Χαρά» σε συνεργασία με τον Αθλητικό Οργανισμό του Δήμου Σπάτων διοργανώνουν Ημερίδα Στίβου για ΑμεΑ. Οι 3οι Αγώνες Χαράς θα πραγματοποιηθούν στο Αθλητικό Κέντρο Σπάτων, την Τετάρτη 28 Απριλίου 2010, ώρα 09:30. Η ημερίδα στίβου θα είναι αφιερωμένη στο περιβάλλον και τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν θα είναι φιλικά προς αυτό.
Οι αθλητές θα συμμετέχουν στα παρακάτω αγωνίσματα:
Δρόμο 25 μέτρων περπάτημα
Δρόμο 50 μέτρων
Δρόμο 100 μέτρων
Άλμα με φορά
Άλμα χωρίς φορά
Μπαλάκι (ρίψη softball)
Σκυταλοδρομία 4x50 μέτρων
Ο κάθε φορέας έχει δικαίωμα συμμετοχής 10 αθλητών-τριών εκ των οποίων οι 2 μπορούν να αγωνιστούν στο ομαδικό αγώνισμα. Κάθε αθλητής θα συμμετέχει σε ένα ατομικό αγώνισμα. Οι αγωνιζόμενοι θα συμμετέχουν με ευθύνη των φορέων τους, όσον αφορά θέματα υγείας. Σε όλους τους συμμετέχοντες θα δοθούν αναμνηστικά μετάλλια και διπλώματα συμμετοχής.
Περισσότερες πληροφορίες στον διαδικτυακό τόπο του Κέντρου.
Οι αθλητές θα συμμετέχουν στα παρακάτω αγωνίσματα:
Δρόμο 25 μέτρων περπάτημα
Δρόμο 50 μέτρων
Δρόμο 100 μέτρων
Άλμα με φορά
Άλμα χωρίς φορά
Μπαλάκι (ρίψη softball)
Σκυταλοδρομία 4x50 μέτρων
Ο κάθε φορέας έχει δικαίωμα συμμετοχής 10 αθλητών-τριών εκ των οποίων οι 2 μπορούν να αγωνιστούν στο ομαδικό αγώνισμα. Κάθε αθλητής θα συμμετέχει σε ένα ατομικό αγώνισμα. Οι αγωνιζόμενοι θα συμμετέχουν με ευθύνη των φορέων τους, όσον αφορά θέματα υγείας. Σε όλους τους συμμετέχοντες θα δοθούν αναμνηστικά μετάλλια και διπλώματα συμμετοχής.
Περισσότερες πληροφορίες στον διαδικτυακό τόπο του Κέντρου.
Σάββατο 24 Απριλίου 2010
Μαθησιακές πρακτικές και διαπροσωπικές σχέσεις στο σχολείο
H Πανελλήνια Ένωση Καθηγητών Αγγλικής της Δημόσιας Εκπαίδευσης σε συνεργασία με τον Σχολικό Σύμβουλο Αγγλικής Ιωαννίνων και Θεσπρωτίας, κ. Αθανάσιο Γεωργίου θα πραγματοποιήσει ημερίδα με τίτλο : «Μαθησιακές πρακτικές και διαπροσωπικές σχέσεις στο σχολείο».
Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στα Ιωάννινα, στο Διεθνές Κέντρο Ελληνικής Παιδείας – Παράδοσης & Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΔΙΚΕΠΠΕΕ) «Σταύρος Σ. Νιάρχος», στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, στις 24 Απριλίου 2010, ημέρα Σάββατο, από 9.00-14.30. Άλλες παρουσιάσεις θα είναι στην Ελληνική και άλλες στην Αγγλική γλώσσα και θα διεξάγονται σε τρεις αίθουσες παράλληλα, με δυνατότητα επιλογής.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο της ΠΕΚΑΔΕ.
Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στα Ιωάννινα, στο Διεθνές Κέντρο Ελληνικής Παιδείας – Παράδοσης & Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΔΙΚΕΠΠΕΕ) «Σταύρος Σ. Νιάρχος», στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, στις 24 Απριλίου 2010, ημέρα Σάββατο, από 9.00-14.30. Άλλες παρουσιάσεις θα είναι στην Ελληνική και άλλες στην Αγγλική γλώσσα και θα διεξάγονται σε τρεις αίθουσες παράλληλα, με δυνατότητα επιλογής.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο της ΠΕΚΑΔΕ.
Μικρός ΟΗΕ οι σχολικές μας αίθουσες
Αλβανοί, Ινδοί, Βούλγαροι, Ρουμάνοι φοιτούν στα δημοτικά σχολεία της χώρας. Δίπλα τους, Αγγλοι, Γάλλοι, Ελβετοί, Σομαλοί, Ρώσοι, Κορεάτες, Περουβιανοί, Τυνήσιοι, Τούρκοι. Μια «θάλασσα» χιλιάδων πιτσιρικάδων που θα είναι οι αυριανοί γείτονές μας, ένας «χάρτης» πολιτισμών σχεδιασμένος σε μια χώρα με ανύπαρκτες υποδομές υποδοχής ή στήριξης αλλοδαπών. Εκατόν δεκαοκτώ διαφορετικές εθνικότητες μαθητών απαντώνται στα δημοτικά σχολεία της χώρας, όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας που βρίσκονται στη διάθεση του «Βήματος». «Ας μη γελιόμαστε. Πολιτική ένταξης των αλλοδαπών στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Ελλάδας ή προστασίας της πολιτισμικής τους ταυτότητας στην Ελλάδα δεν υπάρχει» ομολογεί στέλεχος του υπουργείου. «Μέχρι σήμερα δεν έχει εφαρμοστεί σχεδόν τίποτε από τις πολιτικές που κατά καιρούς εξαγγέλλονται. Ετσι, παρ΄ ότι τα παιδιά έρχονται στο σχολείο για να δουλέψουν, συχνά καταλήγουν στο περιθώριο της εκπαιδευτικής διαδικασίας». «Ελπίζουμε ότι με την υποστήριξη των κοινοτικών κονδυλίων που θα δοθούν για θέματα εκπαιδευτικής ένταξης αλλοδαπών και παλιννοστούντων θα διορθώσουμε ένα μέρος του προβλήματος» λέει ο διευθυντής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας κ. Κ. Παπαχρήστος. «Τα περισσότερα παιδιά έχουν γεννηθεί εδώ. Στόχος μας είναι να διδάξουμε τα Ελληνικά χωρίς όμως τα παιδιά να αποκοπούν από τις ρίζες τους. Σήμεραέχουμε αλβανάκια που δεν μιλούν αλβανικά. Στη χώρα τους τα κοροϊδεύουν τα λένε ελληνάκια και εδώ τα λέμε αλβανάκια... ».
H πλειονότητα των μεταναστών που φοιτούν στα ελληνικά σχολεία είναι Αλβανοί (71.419 άτομα). Μόνο έναν μαθητή έχουμε στα σχολεία της χώρας από την Ακτή Ελεφαντοστού, τις Βερμούδες, τη Βοσνία, το Κάπο Βέρντε, το Ζαΐρ, την Ισλανδία, την Κολομβία, το Κολόμπο, το Κουρδιστάν, τη Λιβερία, τη Μαδαγασκάρη, τη Μαλαισία, το Μαυροβούνιο, τις Μπαχάμες, το Μπουρούντι, την Ουρουγουάη, την Παραγουάη, τη Σαουδική Αραβία, τη Σλοβενία, την Τζακάρτα, το Τόνγκο και το Τουρκμενιστάν. Δύο μαθητές φοιτούν σε δημοτικά σχολεία της Ελλάδας από την Ιαπωνία, τη Γουινέα, τη Ζιμπάμπουε, το Μεξικό, τη Νότια Κορέα. Από το Εκουαδόρ, τη Λιβύη και τη Νέα Ζηλανδία έχουμε στην Ελλάδα μόνο τρεις μαθητές ανά χώρα, ενώ αξιοσημείωτο είναι το ότι από την Κύπρο έχουμε μόνο 26 μαθητές.
Τις εικόνες που παρακολουθεί καθημερινά περιγράφει στο «Βήμα» ο σχολικός σύμβουλος στην περιοχή Βοτανικού κ. Χάρης Παπαδόπουλος . «Δεν υπάρχει πια περιοχή στο κέντρο της Αθήνας που να μην έχει ξένους μαθητές» λέει. «Υπάρχουν παιδιά που μεγάλωσαν εδώ και ξέρουν Ελληνικά, όπως και άλλα που δεν ξέρουν σχεδόν καθόλου τη γλώσσα μας. Δεν υπάρχει πρόβλεψη γι΄ αυτά. Στα σχολεία μας Κινέζοι, Αφγανοί, Πακιστανοί, Ινδοί έρχονται στην τάξη για να μάθουν. Στο 87ο Δημοτικό Σχολείο της περιοχής μας φοιτούν κατά 85% μουσουλμάνοι. Πιστεύω ότι χρειάζονται τολμηρές πολιτικές και διαρκής επιμόρφωση των δασκάλων».
Πηγή: άρθρο - Το Βήμα (23.04.2010).
H πλειονότητα των μεταναστών που φοιτούν στα ελληνικά σχολεία είναι Αλβανοί (71.419 άτομα). Μόνο έναν μαθητή έχουμε στα σχολεία της χώρας από την Ακτή Ελεφαντοστού, τις Βερμούδες, τη Βοσνία, το Κάπο Βέρντε, το Ζαΐρ, την Ισλανδία, την Κολομβία, το Κολόμπο, το Κουρδιστάν, τη Λιβερία, τη Μαδαγασκάρη, τη Μαλαισία, το Μαυροβούνιο, τις Μπαχάμες, το Μπουρούντι, την Ουρουγουάη, την Παραγουάη, τη Σαουδική Αραβία, τη Σλοβενία, την Τζακάρτα, το Τόνγκο και το Τουρκμενιστάν. Δύο μαθητές φοιτούν σε δημοτικά σχολεία της Ελλάδας από την Ιαπωνία, τη Γουινέα, τη Ζιμπάμπουε, το Μεξικό, τη Νότια Κορέα. Από το Εκουαδόρ, τη Λιβύη και τη Νέα Ζηλανδία έχουμε στην Ελλάδα μόνο τρεις μαθητές ανά χώρα, ενώ αξιοσημείωτο είναι το ότι από την Κύπρο έχουμε μόνο 26 μαθητές.
Τις εικόνες που παρακολουθεί καθημερινά περιγράφει στο «Βήμα» ο σχολικός σύμβουλος στην περιοχή Βοτανικού κ. Χάρης Παπαδόπουλος . «Δεν υπάρχει πια περιοχή στο κέντρο της Αθήνας που να μην έχει ξένους μαθητές» λέει. «Υπάρχουν παιδιά που μεγάλωσαν εδώ και ξέρουν Ελληνικά, όπως και άλλα που δεν ξέρουν σχεδόν καθόλου τη γλώσσα μας. Δεν υπάρχει πρόβλεψη γι΄ αυτά. Στα σχολεία μας Κινέζοι, Αφγανοί, Πακιστανοί, Ινδοί έρχονται στην τάξη για να μάθουν. Στο 87ο Δημοτικό Σχολείο της περιοχής μας φοιτούν κατά 85% μουσουλμάνοι. Πιστεύω ότι χρειάζονται τολμηρές πολιτικές και διαρκής επιμόρφωση των δασκάλων».
Πηγή: άρθρο - Το Βήμα (23.04.2010).
Μαθήματα για το Περιβάλλον
Η κλιματική αλλαγή, η ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα και της ατμόσφαιρας, η εξαφάνιση των ειδών, οι φυσικές καταστροφές είναι κάποιες από τις περιβαλλοντικές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει ο σύγχρονος κόσμος για την ευημερία των μελλοντικών γενεών.
Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Δημοσίου Δικαίου (ΕυρΟΔΔ) έχοντας την πεποίθηση ότι η αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος και η ορθή περιβαλλοντική διαχείριση είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την έρευνα, τη συγκριτική μελέτη και τη διεπιστημονική συνεργασία αποφάσισε να δημιουργήσει ένα θεσμό για να ανταποκριθεί στις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες εκπαίδευσης στον τομέα του περιβαλλοντικού δικαίου, την Ακαδημία Περιβαλλοντικού Δικαίου.
Η Ακαδημία Περιβαλλοντικού Δικαίου θα προσφέρει κύκλους εντατικών μαθημάτων σε διαφορετικούς περιβαλλοντικούς τομείς κάθε χρόνο υπό την επιστημονική εποπτεία μιας ομάδας καθηγητών και ειδικών σε παγκόσμιο επίπεδο οπώς ο Michel Prieur (Πανεπιστήμιο της Λιμόζ, Γαλλία), η Dinah Shelton (Πανεπιστήμιο George Washington, ΗΠΑ), η Maguelonne Dejeant-Pons (Συμβούλιο της Ευρώπης) και ο Tullio Treves (Δικαστής, Διεθνές Δικαστήριο Δικαίου Θάλασσας, ΟΗΕ).
Ο πρώτος κύκλος εντατικών μαθημάτων θα έχει θέμα «Across the Danube: Nature Conservation in South-Eastern Europe» και θα λάβει χώρα στις εγκαταστάσεις του ΕυρΟΔΔ στο Σούνιο στο διάστημα 5-16 Ιουλίου με διεθνούς κύρους εισηγητές όπως ο Eladio Fernandez Galiano (Συμβούλιο της Ευρώπης), o Γιώργος Κρεμλής (Διεύθυνση Περιβάλλοντος, Ευρωπαϊκή Επιτροπή), η Jasmine Bachmann (Διεθνής Επιτροπή για την Προστασία του Ποταμού Δούναβη) και ο Petr Roth (Υπουργείο Περιβάλλοντος, Δημοκρατία της Τσεχίας).
Η Ακαδημία επέλεξε να επικεντρωθεί στο αντικείμενο της προστασίας της φύσης με αφορμή την κήρυξη του 2010 από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμιο Έτος Βιοποικιλότητας στοχεύοντας στην ενημέρωση και στη λήψη μέτρων από τη διεθνή κοινότητα σε ένα θέμα ζωτικής σημασίας για το μέλλον του πλανήτη μας.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο της Ακαδημίας.
Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Δημοσίου Δικαίου (ΕυρΟΔΔ) έχοντας την πεποίθηση ότι η αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος και η ορθή περιβαλλοντική διαχείριση είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την έρευνα, τη συγκριτική μελέτη και τη διεπιστημονική συνεργασία αποφάσισε να δημιουργήσει ένα θεσμό για να ανταποκριθεί στις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες εκπαίδευσης στον τομέα του περιβαλλοντικού δικαίου, την Ακαδημία Περιβαλλοντικού Δικαίου.
Η Ακαδημία Περιβαλλοντικού Δικαίου θα προσφέρει κύκλους εντατικών μαθημάτων σε διαφορετικούς περιβαλλοντικούς τομείς κάθε χρόνο υπό την επιστημονική εποπτεία μιας ομάδας καθηγητών και ειδικών σε παγκόσμιο επίπεδο οπώς ο Michel Prieur (Πανεπιστήμιο της Λιμόζ, Γαλλία), η Dinah Shelton (Πανεπιστήμιο George Washington, ΗΠΑ), η Maguelonne Dejeant-Pons (Συμβούλιο της Ευρώπης) και ο Tullio Treves (Δικαστής, Διεθνές Δικαστήριο Δικαίου Θάλασσας, ΟΗΕ).
Ο πρώτος κύκλος εντατικών μαθημάτων θα έχει θέμα «Across the Danube: Nature Conservation in South-Eastern Europe» και θα λάβει χώρα στις εγκαταστάσεις του ΕυρΟΔΔ στο Σούνιο στο διάστημα 5-16 Ιουλίου με διεθνούς κύρους εισηγητές όπως ο Eladio Fernandez Galiano (Συμβούλιο της Ευρώπης), o Γιώργος Κρεμλής (Διεύθυνση Περιβάλλοντος, Ευρωπαϊκή Επιτροπή), η Jasmine Bachmann (Διεθνής Επιτροπή για την Προστασία του Ποταμού Δούναβη) και ο Petr Roth (Υπουργείο Περιβάλλοντος, Δημοκρατία της Τσεχίας).
Η Ακαδημία επέλεξε να επικεντρωθεί στο αντικείμενο της προστασίας της φύσης με αφορμή την κήρυξη του 2010 από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμιο Έτος Βιοποικιλότητας στοχεύοντας στην ενημέρωση και στη λήψη μέτρων από τη διεθνή κοινότητα σε ένα θέμα ζωτικής σημασίας για το μέλλον του πλανήτη μας.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο της Ακαδημίας.
Παρασκευή 23 Απριλίου 2010
Η κοινωνική ένταξη των ΑΜΕΑ: Άτομο Μοναδικό Ελεύθερο Αυτόνομο
Διοργανώνεται ημερίδα με θέμα "Η κοινωνική ένταξη των ΑμεΑ: Άτομο Μοναδικό Ελεύθερο Αυτόνομο" την Τετάρτη, 28 Απριλίου 2010, ώρα 09:30, στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου στην Αλεξάνδρεια Ημαθείας.
Η ημερίδα διοργανώνεται από "Τα παιδιά της Ανοιξης", Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Αλεξάνδρειας, υπό την αιγίδα της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας.
Σκοπός της ημερίδας είναι: η ενημέρωση για τη λειτουργία του κέντρου, η παρουσίαση προγραμμάτων κοινωνικοποίησης, η ανάδειξη λειτουργίας ημι-αυτόνομης διαβίωσης, προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν εκπαιδευόμενοι, εκπαιδευτές και γονείς. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Η ημερίδα διοργανώνεται από "Τα παιδιά της Ανοιξης", Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Αλεξάνδρειας, υπό την αιγίδα της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας.
Σκοπός της ημερίδας είναι: η ενημέρωση για τη λειτουργία του κέντρου, η παρουσίαση προγραμμάτων κοινωνικοποίησης, η ανάδειξη λειτουργίας ημι-αυτόνομης διαβίωσης, προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν εκπαιδευόμενοι, εκπαιδευτές και γονείς. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Εργαλεία για την αξιοποίηση ψηφιακού υλικού μουσείων και κέντρων επιστημών στην εκπαίδευση
Το Ίδρυμα Ευγενίδου, το Ίδρυμα Λαμπράκη και η Ελληνογερμανική Αγωγή σας προσκαλούν στο επιμορφωτικό εργαστήριο με τίτλο «Εργαλεία για την αξιοποίηση ψηφιακού υλικού μουσείων και κέντρων επιστημών στην εκπαίδευση», που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 29 Απριλίου 2010 στο Ίδρυμα Ευγενίδου (Συγγρού 387, 17564 Π.Φάληρο, Αίθουσα Ίντερνετ της Βιβλιοθήκης ), ώρα 15.30 έως 18.30.
Πρόκειται για τη δεύτερη συνάντηση για εκπαιδευτικούς και μουσειοπαιδαγωγούς που διοργανώνεται στο πλαίσιο του έργου «Open Science Resources: Αναπτύσσοντας μια ευρωπαϊκή ψηφιακή βιβλιοθήκη για την τυπική και άτυπη εκπαίδευση στις φυσικές επιστήμες», το οποίο συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Πρόγραμμα eContentplus).
Ο μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων είναι 20 άτομα, γι αυτό και όσοι ενδιαφέρονται πρέπει να επιβεβαιώσουν τη συμμετοχή τους μέχρι τη Δευτέρα 26/4/2010. Περισσότερες πληροφορίες για το εργαστήριο μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ.
Πρόκειται για τη δεύτερη συνάντηση για εκπαιδευτικούς και μουσειοπαιδαγωγούς που διοργανώνεται στο πλαίσιο του έργου «Open Science Resources: Αναπτύσσοντας μια ευρωπαϊκή ψηφιακή βιβλιοθήκη για την τυπική και άτυπη εκπαίδευση στις φυσικές επιστήμες», το οποίο συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Πρόγραμμα eContentplus).
Ο μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων είναι 20 άτομα, γι αυτό και όσοι ενδιαφέρονται πρέπει να επιβεβαιώσουν τη συμμετοχή τους μέχρι τη Δευτέρα 26/4/2010. Περισσότερες πληροφορίες για το εργαστήριο μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ.
Τα βιντεοπαιχνίδια νοητικής εξάσκησης δεν προσφέρουν βελτίωση
Τα βιντεοπαιχνίδια εξάσκησης του εγκέφαλου που έχουν παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια δεν βελτιώνουν τις νοητικές επιδόσεις, δείχνει η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα έρευνα για το θέμα, η οποία όμως δεν φαίνεται να πείθει όλους τους επιστήμονες.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από το BBC σε συνεργασία με τη Μονάδα Γνωσιακών και Εγκεφαλικών Επιστημών του Κέμπριτζ. Συνολικά 11.430 άτομα που δήλωσαν εθελοντικά συμμετοχή στο πρόγραμμα χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες.
Η πρώτη ομάδα κλήθηκε να εξασκηθεί σε ένα online παιχνίδι που υποτίθεται ότι τη λογική, το σχεδιασμό και την επίλυση προβλημάτων, ενώ η δεύτερη κλήθηκε να παίξει ένα βιντεοπαιχνίδι του εμπορίου που υποτίθεται πως βοηθά τη μνήμη, την προσοχή και την αντίληψη του χώρου. Η τρίτη ομάδα ήταν η ομάδα ελέγχου και κλήθηκε, για λόγους σύγκρισης, να ψάχνει στο Διαδίκτυο για να βρει απαντήσεις σε διάφορα δύσκολα ερωτήματα. Όλοι οι εθελοντές έπρεπε να ασκούνται για τουλάχιστον 10 λεπτά τρεις φορές την εβδομάδα, για συνολικό διάστημα έξι εβδομάδων.
Η ανάλυση έδειξε ότι οι εθελοντές των δύο πρώτων ομάδων είχαν μεν βελτιώσει τις επιδόσεις τους στα συγκεκριμένα βιντεοπαιχνίδια, ωστόσο οι επιδόσεις τους σε μια σειρά τεστ νοητικών λειτουργιών παρέμειναν στάσιμες.
«Πιστεύω ότι είναι εντελώς αβάσιμο να περιμένει κανείς ότι η εξάσκηση σε μια μεγάλη ποικιλία νοητικών εργασιών θα σε κάνει εξυπνότερο» σχολιάζει ο Αντριαν Όουεν, επικεφαλής της μελέτης, μιλώντας στο περιοδικό Nature που δημοσιεύει τα αποτελέσματα.
Περισσότερα διαβάστε στο άρθρο (newsroom - ΔΟΛ - 21.04.2010).
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από το BBC σε συνεργασία με τη Μονάδα Γνωσιακών και Εγκεφαλικών Επιστημών του Κέμπριτζ. Συνολικά 11.430 άτομα που δήλωσαν εθελοντικά συμμετοχή στο πρόγραμμα χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες.
Η πρώτη ομάδα κλήθηκε να εξασκηθεί σε ένα online παιχνίδι που υποτίθεται ότι τη λογική, το σχεδιασμό και την επίλυση προβλημάτων, ενώ η δεύτερη κλήθηκε να παίξει ένα βιντεοπαιχνίδι του εμπορίου που υποτίθεται πως βοηθά τη μνήμη, την προσοχή και την αντίληψη του χώρου. Η τρίτη ομάδα ήταν η ομάδα ελέγχου και κλήθηκε, για λόγους σύγκρισης, να ψάχνει στο Διαδίκτυο για να βρει απαντήσεις σε διάφορα δύσκολα ερωτήματα. Όλοι οι εθελοντές έπρεπε να ασκούνται για τουλάχιστον 10 λεπτά τρεις φορές την εβδομάδα, για συνολικό διάστημα έξι εβδομάδων.
Η ανάλυση έδειξε ότι οι εθελοντές των δύο πρώτων ομάδων είχαν μεν βελτιώσει τις επιδόσεις τους στα συγκεκριμένα βιντεοπαιχνίδια, ωστόσο οι επιδόσεις τους σε μια σειρά τεστ νοητικών λειτουργιών παρέμειναν στάσιμες.
«Πιστεύω ότι είναι εντελώς αβάσιμο να περιμένει κανείς ότι η εξάσκηση σε μια μεγάλη ποικιλία νοητικών εργασιών θα σε κάνει εξυπνότερο» σχολιάζει ο Αντριαν Όουεν, επικεφαλής της μελέτης, μιλώντας στο περιοδικό Nature που δημοσιεύει τα αποτελέσματα.
Περισσότερα διαβάστε στο άρθρο (newsroom - ΔΟΛ - 21.04.2010).
Πέμπτη 22 Απριλίου 2010
Κυριακάτικα πρωινά στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών
Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, σε συνεργασία με το British Council διοργανώνει τα «Κυριακάτικα Πρωινά», μια σειρά από διαδραστικά, θεατρικά δρώμενα και πειράματα που σκοπό έχουν να μεταφέρουν στο ευρύτερο κοινό την ομορφιά και φαντασία της επιστημονικής σκέψης (Αμφιθέατρο «Λεωνίδας Ζέρβας», στις Αίθουσες Σεμιναρίων και στον ισόγειο χώρο του ΕΙΕ, Λεωφ. Βασ. Κωνσταντίνου 48, Αθήνα).
Οι συμμετέχοντες στα Κυριακάτικα Πρωινά του Μαΐου-Ιουνίου 2010, θα έχουν την ευκαιρία να λάβουν μέρος σε απλά πειράματα φυσικής, χημείας, βιολογίας και να έρθουν σε άμεση επαφή με επιστήμονες και «επικοινωνιακούς» της επιστήμης που προσπαθούν να αναδείξουν ότι η εξειδικευμένη επιστημονική γνώση είναι προσιτή σε όλους.
Παράλληλα θα έχουν την ευκαιρία να ξεναγηθούν σε προηγμένα συστήματα βάσεων δεδομένων και πληροφορικής καθώς και στις υπηρεσίες της ηλεκτρονικής βιβλιοθήκης που παρέχει το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης του ΕΙΕ.
Οι δραστηριότητες απευθύνονται σε μαθητές δημοτικού και γυμνασίου, ενώ είναι απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής.
Περισσότερες πληροφορίες για τα «Κυριακάτικα Πρωινά» μπορείτε να βρείτε, πατώντας εδώ.
Οι συμμετέχοντες στα Κυριακάτικα Πρωινά του Μαΐου-Ιουνίου 2010, θα έχουν την ευκαιρία να λάβουν μέρος σε απλά πειράματα φυσικής, χημείας, βιολογίας και να έρθουν σε άμεση επαφή με επιστήμονες και «επικοινωνιακούς» της επιστήμης που προσπαθούν να αναδείξουν ότι η εξειδικευμένη επιστημονική γνώση είναι προσιτή σε όλους.
Παράλληλα θα έχουν την ευκαιρία να ξεναγηθούν σε προηγμένα συστήματα βάσεων δεδομένων και πληροφορικής καθώς και στις υπηρεσίες της ηλεκτρονικής βιβλιοθήκης που παρέχει το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης του ΕΙΕ.
Οι δραστηριότητες απευθύνονται σε μαθητές δημοτικού και γυμνασίου, ενώ είναι απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής.
Περισσότερες πληροφορίες για τα «Κυριακάτικα Πρωινά» μπορείτε να βρείτε, πατώντας εδώ.
Σταθμοί στην ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας
Ομιλία του Καθηγητή, πρώην Πρύτανη του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Προέδρου του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού Γεωργίου Μπαμπινιώτη, με θέμα "Σταθμοί στην ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας, την Τετάρτη 28 Απριλίου 2010, ώρα 19.30, στο Ιδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη (Πειραιάς).
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ.
Το δίδαγμα της τέφρας
Οτι φτιάχνει ο άνθρωπος, το διαλύει η φύση. Το θαύμα των αεροπορικών πτήσεων μάς προστάτευσε από τη βαρύτητα, από την ατμόσφαιρα, τους πολιτιστικούς και γεωγραφικούς παράγοντες. Μας έκανε να νιώθουμε παντού σαν στο σπίτι μας. Ομως η φύση παρεμβαίνει και αντιλαμβανόμαστε -τραγικά, για μερικούς- την πραγματικότητα των χιλιάδων μιλίων που μας χωρίζουν. Ανακαλύπτουμε ότι τελικά δεν έχουμε ξεφύγει από τη γήινη πραγματικότητα.
Οι πολύπλοκες και αλληλοδιασυνδεδεμένες κοινωνίες είναι πιο ανθεκτικές από τις παραδοσιακές· μέχρις ενός σημείου. Στα κύματα ξηρασίας που έπληξαν την Ανατολική Αφρική στις αρχές της δεκαετίας του 1990 είδα από πρώτο χέρι αυτό που προέβλεπαν από καιρό οι ανθρωπολόγοι και οι οικονομολόγοι. Οτι όσο λιγότερους εμπορικούς εταίρους είχε κανείς, τόσο περισσότερο υπέφερε. Η διασύνδεση παρείχε ένα είδος διασφάλισης, καθώς απ’ όσο ευρύτερη περιοχή μπορούσε κανείς να προμηθευτεί τρόφιμα, τόσο λιγότερο πιθανό ήταν να επηρεαστεί από έναν τοπικό λιμό.
Ομως, πέρα από ένα σημείο, η διασύνδεση εγκυμονεί κινδύνους. Οσο μεγαλύτερη είναι η εξάρτησή μας από την παραγωγή και τις επιχειρηματικές συναλλαγές που γίνονται αλλού, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες κάτι να πάει στραβά. Αυτό ήταν ένα από τα διδάγματα της τραπεζικής κρίσης. Μερικές χιλιάδες φτωχοί που δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα ενυπόθηκα στεγαστικά τους δάνεια στις ΗΠΑ -το φτερούγισμα της πεταλούδας πάνω από τον Ατλαντικό- κόντεψαν να διαλύσουν την παγκόσμια οικονομία.
Εχουμε πολλά ευάλωτα σημεία. Το πιο καταστροφικό θα ήταν μια αναπάντεχη σφοδρή ηλιακή καταιγίδα, φαινόμενο που αυξάνει τη ροή του συνεχούς ρεύματος στα ηλεκτρικά δίκτυα, καταστρέφοντας τους μετασχηματιστές. Θα μπορούσε να συμβεί σε διάστημα λίγων δευτερολέπτων. Η καταστροφή θα απαιτούσε χρόνια μέχρι να αντιστραφεί, αν ποτέ συνερχόμασταν. Πολύ γρήγορα θα καταλαβαίναμε την εξάρτησή μας από τον ηλεκτρισμό, την αξία του οποίου κατανοούμε, όπως και του οξυγόνου, μόνο όταν μας λείπει.
Οπως επισημαίνει το περιοδικό New Scientist, ένα τέτοιο συμβάν θα έθετε εκτός λειτουργίας τα περισσότερα συστήματα που μας κρατούν ζωντανούς. Τα εργοστάσια καθαρισμού του νερού και τις αντλίες. Την εξόρυξη και μεταφορά πετρελαίου, κάτι που γρήγορα θα έπληττε τις προμήθειες τροφίμων. Θα γονάτιζε τα νοσοκομεία, τα τραπεζικά συστήματα και όλες τις επιχειρηματικές δραστηριότητες - ακόμη και την παραγωγή κεριών και λαμπών παραφίνης. Οι γεννήτριες που υπάρχουν για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης θα λειτουργούσαν μόνο μέχρι να τελειώσει το πετρέλαιο. Οι καμένοι μετασχηματιστές δεν επισκευάζονται, πρέπει να αντικατασταθούν. Εδώ και ένα χρόνο, έχω ζητήσει από τις εταιρείες που διαχειρίζονται το δίκτυο ηλεκτροδότησης να ανακοινώσουν τι σχεδιάζουν να κάνουν σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και αν έχουν αποθηκεύσει μετασχηματιστές για να αντικαταστήσουν αυτούς που κινδυνεύουν να καταστραφούν από μια ηλιακή καταιγίδα. Δεν έχω πάρει ακόμα πλήρεις απαντήσεις, αλλά τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι δεν έχουν κάνει τίποτα.
Επίσης υπάρχει έλλειψη σχεδιασμού για το ενδεχόμενο να φθάσει η παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου στην αποκορύφωσή της και μετά να αρχίσει να μειώνεται. Ομως η πιο πρόσφατη έκθεση του γενικού επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων για τις πιθανές συγκρούσεις του μέλλοντος υποστηρίζει ότι «είναι αναπόφευκτο να παρουσιαστούν σημαντικές ελλείψεις ενέργειας αν δεν επεκταθεί δραστικά η παραγωγή και η διύλιση» και ότι «ώς το 2012 θα πάψει να υπάρχει πλεονάζουσα παραγωγή, ενώ το 2015 η ημερήσια έλλειψη θα φθάνει τα 10 εκατ. βαρέλια». Η παγκόσμια έλλειψη πετρελαίου θα κάνει σαφείς τις αδυναμίες των πολύπλοκων οικονομικών μας συστημάτων. Οπως έχει δείξει ο πολιτιστικός ανθρωπολόγος Τζότζεφ Τέιντερ, η εξάρτηση από τη μεγάλη κατανάλωση ενέργειας είναι ένας παράγοντας που κάνει τις πολύπλοκες κοινωνίες πιο ευάλωτες.
Η Ρώμη του Διοκλητιανού και του Κωνσταντίνου αύξησε το μέγεθος, την πολυπλοκότητα, την ισχύ και το κόστος συντήρησης του στρατού και του κράτους της, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει κάτω από το ίδιο της το βάρος. Αντίθετα, η βυζαντινή αυτοκρατορία από τον έβδομο αιώνα και μετά απάντησε στην αποδυνάμωσή της με ένα πρόγραμμα συστηματικής απλοποίησης. Αντί να διατηρεί στρατό και να τον πληρώνει, έδωσε στους στρατιώτες γη με αντάλλαγμα κληρονομική στρατιωτική θητεία. Μείωσε το μέγεθος και την πολυπλοκότητα της γραφειοκρατίας και άφησε τον κόσμο να τα βγάλει πέρα μόνος του. Η αυτοκρατορία επέζησε και επεκτάθηκε.
Το ύψος των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου, το κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος και ο εξαιρετικά ευάλωτος χαρακτήρας της αεροπορίας δείχνουν ότι δεν θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε για πάντα να πετάμε τόσο όσο σήμερα. Εχουμε επιλογή. Μπορούμε να αρχίσουμε να αποσύρουμε τα αεροπλάνα όσο υπάρχει καιρός και βρούμε τρόπο να ζούμε ευτυχισμένοι με λιγότερες πτήσεις. Ή μπορούμε να καθίσουμε και να περιμένουμε την πραγματικότητα να απλοποιήσει το σύστημα με πιο βάρβαρες μεθόδους.
Πηγή: Η Καθημερινή (21.04.2010).
Οι πολύπλοκες και αλληλοδιασυνδεδεμένες κοινωνίες είναι πιο ανθεκτικές από τις παραδοσιακές· μέχρις ενός σημείου. Στα κύματα ξηρασίας που έπληξαν την Ανατολική Αφρική στις αρχές της δεκαετίας του 1990 είδα από πρώτο χέρι αυτό που προέβλεπαν από καιρό οι ανθρωπολόγοι και οι οικονομολόγοι. Οτι όσο λιγότερους εμπορικούς εταίρους είχε κανείς, τόσο περισσότερο υπέφερε. Η διασύνδεση παρείχε ένα είδος διασφάλισης, καθώς απ’ όσο ευρύτερη περιοχή μπορούσε κανείς να προμηθευτεί τρόφιμα, τόσο λιγότερο πιθανό ήταν να επηρεαστεί από έναν τοπικό λιμό.
Ομως, πέρα από ένα σημείο, η διασύνδεση εγκυμονεί κινδύνους. Οσο μεγαλύτερη είναι η εξάρτησή μας από την παραγωγή και τις επιχειρηματικές συναλλαγές που γίνονται αλλού, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες κάτι να πάει στραβά. Αυτό ήταν ένα από τα διδάγματα της τραπεζικής κρίσης. Μερικές χιλιάδες φτωχοί που δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα ενυπόθηκα στεγαστικά τους δάνεια στις ΗΠΑ -το φτερούγισμα της πεταλούδας πάνω από τον Ατλαντικό- κόντεψαν να διαλύσουν την παγκόσμια οικονομία.
Εχουμε πολλά ευάλωτα σημεία. Το πιο καταστροφικό θα ήταν μια αναπάντεχη σφοδρή ηλιακή καταιγίδα, φαινόμενο που αυξάνει τη ροή του συνεχούς ρεύματος στα ηλεκτρικά δίκτυα, καταστρέφοντας τους μετασχηματιστές. Θα μπορούσε να συμβεί σε διάστημα λίγων δευτερολέπτων. Η καταστροφή θα απαιτούσε χρόνια μέχρι να αντιστραφεί, αν ποτέ συνερχόμασταν. Πολύ γρήγορα θα καταλαβαίναμε την εξάρτησή μας από τον ηλεκτρισμό, την αξία του οποίου κατανοούμε, όπως και του οξυγόνου, μόνο όταν μας λείπει.
Οπως επισημαίνει το περιοδικό New Scientist, ένα τέτοιο συμβάν θα έθετε εκτός λειτουργίας τα περισσότερα συστήματα που μας κρατούν ζωντανούς. Τα εργοστάσια καθαρισμού του νερού και τις αντλίες. Την εξόρυξη και μεταφορά πετρελαίου, κάτι που γρήγορα θα έπληττε τις προμήθειες τροφίμων. Θα γονάτιζε τα νοσοκομεία, τα τραπεζικά συστήματα και όλες τις επιχειρηματικές δραστηριότητες - ακόμη και την παραγωγή κεριών και λαμπών παραφίνης. Οι γεννήτριες που υπάρχουν για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης θα λειτουργούσαν μόνο μέχρι να τελειώσει το πετρέλαιο. Οι καμένοι μετασχηματιστές δεν επισκευάζονται, πρέπει να αντικατασταθούν. Εδώ και ένα χρόνο, έχω ζητήσει από τις εταιρείες που διαχειρίζονται το δίκτυο ηλεκτροδότησης να ανακοινώσουν τι σχεδιάζουν να κάνουν σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και αν έχουν αποθηκεύσει μετασχηματιστές για να αντικαταστήσουν αυτούς που κινδυνεύουν να καταστραφούν από μια ηλιακή καταιγίδα. Δεν έχω πάρει ακόμα πλήρεις απαντήσεις, αλλά τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι δεν έχουν κάνει τίποτα.
Επίσης υπάρχει έλλειψη σχεδιασμού για το ενδεχόμενο να φθάσει η παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου στην αποκορύφωσή της και μετά να αρχίσει να μειώνεται. Ομως η πιο πρόσφατη έκθεση του γενικού επιτελείου των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων για τις πιθανές συγκρούσεις του μέλλοντος υποστηρίζει ότι «είναι αναπόφευκτο να παρουσιαστούν σημαντικές ελλείψεις ενέργειας αν δεν επεκταθεί δραστικά η παραγωγή και η διύλιση» και ότι «ώς το 2012 θα πάψει να υπάρχει πλεονάζουσα παραγωγή, ενώ το 2015 η ημερήσια έλλειψη θα φθάνει τα 10 εκατ. βαρέλια». Η παγκόσμια έλλειψη πετρελαίου θα κάνει σαφείς τις αδυναμίες των πολύπλοκων οικονομικών μας συστημάτων. Οπως έχει δείξει ο πολιτιστικός ανθρωπολόγος Τζότζεφ Τέιντερ, η εξάρτηση από τη μεγάλη κατανάλωση ενέργειας είναι ένας παράγοντας που κάνει τις πολύπλοκες κοινωνίες πιο ευάλωτες.
Η Ρώμη του Διοκλητιανού και του Κωνσταντίνου αύξησε το μέγεθος, την πολυπλοκότητα, την ισχύ και το κόστος συντήρησης του στρατού και του κράτους της, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει κάτω από το ίδιο της το βάρος. Αντίθετα, η βυζαντινή αυτοκρατορία από τον έβδομο αιώνα και μετά απάντησε στην αποδυνάμωσή της με ένα πρόγραμμα συστηματικής απλοποίησης. Αντί να διατηρεί στρατό και να τον πληρώνει, έδωσε στους στρατιώτες γη με αντάλλαγμα κληρονομική στρατιωτική θητεία. Μείωσε το μέγεθος και την πολυπλοκότητα της γραφειοκρατίας και άφησε τον κόσμο να τα βγάλει πέρα μόνος του. Η αυτοκρατορία επέζησε και επεκτάθηκε.
Το ύψος των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου, το κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος και ο εξαιρετικά ευάλωτος χαρακτήρας της αεροπορίας δείχνουν ότι δεν θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε για πάντα να πετάμε τόσο όσο σήμερα. Εχουμε επιλογή. Μπορούμε να αρχίσουμε να αποσύρουμε τα αεροπλάνα όσο υπάρχει καιρός και βρούμε τρόπο να ζούμε ευτυχισμένοι με λιγότερες πτήσεις. Ή μπορούμε να καθίσουμε και να περιμένουμε την πραγματικότητα να απλοποιήσει το σύστημα με πιο βάρβαρες μεθόδους.
Πηγή: Η Καθημερινή (21.04.2010).
Καλλιτέχνες του δρόμου με περγαμηνές
Συνδυάζουν χρόνια πείρας στο γκραφίτι (ως «παράνομοι» καλλιτέχνες του δρόμου) με πτυχία ανωτάτων Σχολών Καλών Τεχνών. Αναμειγνύουν την άρτια τεχνική των «συμβατικών» καλλιτεχνών με τη δύναμη, τη φρεσκάδα και την αμεσότητα της νεανικής έκφρασης του δρόμου. Τα αποτελέσματα αυτού του εκρηκτικού μείγματος ονομάζονται «αστικές τοιχογραφίες» και διακοσμούν με χρώματα και φαντασία το γκρίζο αστικό τοπίο, δίνοντας μια νότα αισιοδοξίας και παιχνιδιού στη μουντή καθημερινότητα.
«Ξεκίνησα την πορεία μου μέσα από τα γκραφίτι ήδη από την εφηβική μου ηλικία. Σταδιακά η τεχνική μου εξελίχθηκε και η αισθητική μου εμπλουτίστηκε χάρη και στις εμπειρίες που πήρα στο εξωτερικό, όπου οι τοιχογραφίες αποτελούν γενικευμένη πρακτική και έχουν σχεδόν περάσει στην κουλτούρα της καθημερινότητας» σχολιάζει ο κ. Βαγγέλης Χούρσογλου(Woozy), απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας και της Λισαβόνας. Ο ίδιος έχει μετατρέψει λευκούς τοίχους σε έργα τέχνης, τόσο σε ιδιωτικές πολυκατοικίες όσο και δημόσια κτίρια, όπως σχολεία της Αθήνας, του Βόλου και της Καλαμάτας, στο πλαίσιο ενός πιλοτικού προγράμματος το οποίο διοργανώθηκε από την ομάδα «Carpe Diem» υπό την αιγίδα της Διεύθυνσης Σχολικής Μέριμνας του Δήμου Αθηναίων.
Αν και οι περισσότεροι τοιχογράφοι έχουν λάβει το βάπτισμα του πυρός μέσα από το γκραφίτι, απολαμβάνοντας την εκφραστική ελευθερία- συχνά ακόμη και την επιθετικότητα- που αυτό επιτρέπει, όταν επιχειρούν τη «μετάβαση» στις τοιχογραφίες βρίσκονται μπροστά σε μια τεράστια διεύρυνση του κοινού τους. «Το κοινό στο οποίο απευθυνόμαστε δεν μπορεί παρά να επιδράσει και στη θεματολογία των έργων μας» αναφέρει ο κ. Αλέξανδρος Βασμουλάκης, απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, ο οποίος έχει κοσμήσει με τοιχογραφίες του αρκετά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια. «Οι τοιχογραφίες είναι αστικές εικονογραφήσεις, συνεπώς τα μηνύματά τους είναι για όλους. Αντιθέτωςτο γκραφίτι είναι ένας αυτόνομος εικαστικός κώδικας, ο οποίος ως μορφή επικοινωνίας είναι τελείως ξέχωρος και κλειστός» προσθέτει. Αν και οι τοιχογραφίες αποτελούν άρτια μορφή τέχνης- η οποία μάλιστα εμφανίζεται ήδη από τα προϊστορικά χρόνια με τις τοιχογραφίες των σπηλαίων και ακολουθεί την ανθρώπινη ιστορία από την αρχαιότητα ως σήμεραοι σύγχρονοι τοιχογράφοι φαίνεται ότι δυσκολεύονται να αποχωριστούν τη «ρετσινιά» της παρανομίας του γκραφίτι! «Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα η τοιχογραφία δεν αντιμετωπίζεται με τη σοβαρότητα που θα όφειλε, υπάρχει ακόμη μεγάλη επιφυλακτικότητα και μια τάση προς τη “λογοκρισία”, κυρίως από τους δημόσιους φορείς» αναφέρει ο κ. Χούρσογλου. «Η νοοτροπία πολλών ανθρώπων δεν έχει αλλάξει και συχνά ταυτίζουν την τέχνη του δρόμου με τον βανδαλισμό. Ακούν ότι ένας καλλιτέχνης έχει καταθέσει πρόταση για να ζωγραφίσει στον τοίχο τους και συμπεριφέρονται σαν να σκοπεύει να... τους τον γκρεμίσει!» λέει χαρακτηριστικά.
Συχνά λοιπόν προτού ακόμη στηθούν οι σκαλωσιές για μια τοιχογραφία, ο καλλιτέχνης είναι αναγκασμένος να περάσει μια επίπονη διαδικασία διαπραγματεύσεων, όπου η πρότασή του τίθεται υπό εξονυχιστικό έλεγχο και τα «μηνύματα» που υποτίθεται ότι θέλει να μεταδώσει αντιμετωπίζονται με επιφυλακτικότητα.
Πηγή: άρθρο - Το Βήμα (21.04.2010).
«Ξεκίνησα την πορεία μου μέσα από τα γκραφίτι ήδη από την εφηβική μου ηλικία. Σταδιακά η τεχνική μου εξελίχθηκε και η αισθητική μου εμπλουτίστηκε χάρη και στις εμπειρίες που πήρα στο εξωτερικό, όπου οι τοιχογραφίες αποτελούν γενικευμένη πρακτική και έχουν σχεδόν περάσει στην κουλτούρα της καθημερινότητας» σχολιάζει ο κ. Βαγγέλης Χούρσογλου(Woozy), απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας και της Λισαβόνας. Ο ίδιος έχει μετατρέψει λευκούς τοίχους σε έργα τέχνης, τόσο σε ιδιωτικές πολυκατοικίες όσο και δημόσια κτίρια, όπως σχολεία της Αθήνας, του Βόλου και της Καλαμάτας, στο πλαίσιο ενός πιλοτικού προγράμματος το οποίο διοργανώθηκε από την ομάδα «Carpe Diem» υπό την αιγίδα της Διεύθυνσης Σχολικής Μέριμνας του Δήμου Αθηναίων.
Αν και οι περισσότεροι τοιχογράφοι έχουν λάβει το βάπτισμα του πυρός μέσα από το γκραφίτι, απολαμβάνοντας την εκφραστική ελευθερία- συχνά ακόμη και την επιθετικότητα- που αυτό επιτρέπει, όταν επιχειρούν τη «μετάβαση» στις τοιχογραφίες βρίσκονται μπροστά σε μια τεράστια διεύρυνση του κοινού τους. «Το κοινό στο οποίο απευθυνόμαστε δεν μπορεί παρά να επιδράσει και στη θεματολογία των έργων μας» αναφέρει ο κ. Αλέξανδρος Βασμουλάκης, απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, ο οποίος έχει κοσμήσει με τοιχογραφίες του αρκετά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια. «Οι τοιχογραφίες είναι αστικές εικονογραφήσεις, συνεπώς τα μηνύματά τους είναι για όλους. Αντιθέτωςτο γκραφίτι είναι ένας αυτόνομος εικαστικός κώδικας, ο οποίος ως μορφή επικοινωνίας είναι τελείως ξέχωρος και κλειστός» προσθέτει. Αν και οι τοιχογραφίες αποτελούν άρτια μορφή τέχνης- η οποία μάλιστα εμφανίζεται ήδη από τα προϊστορικά χρόνια με τις τοιχογραφίες των σπηλαίων και ακολουθεί την ανθρώπινη ιστορία από την αρχαιότητα ως σήμεραοι σύγχρονοι τοιχογράφοι φαίνεται ότι δυσκολεύονται να αποχωριστούν τη «ρετσινιά» της παρανομίας του γκραφίτι! «Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα η τοιχογραφία δεν αντιμετωπίζεται με τη σοβαρότητα που θα όφειλε, υπάρχει ακόμη μεγάλη επιφυλακτικότητα και μια τάση προς τη “λογοκρισία”, κυρίως από τους δημόσιους φορείς» αναφέρει ο κ. Χούρσογλου. «Η νοοτροπία πολλών ανθρώπων δεν έχει αλλάξει και συχνά ταυτίζουν την τέχνη του δρόμου με τον βανδαλισμό. Ακούν ότι ένας καλλιτέχνης έχει καταθέσει πρόταση για να ζωγραφίσει στον τοίχο τους και συμπεριφέρονται σαν να σκοπεύει να... τους τον γκρεμίσει!» λέει χαρακτηριστικά.
Συχνά λοιπόν προτού ακόμη στηθούν οι σκαλωσιές για μια τοιχογραφία, ο καλλιτέχνης είναι αναγκασμένος να περάσει μια επίπονη διαδικασία διαπραγματεύσεων, όπου η πρότασή του τίθεται υπό εξονυχιστικό έλεγχο και τα «μηνύματα» που υποτίθεται ότι θέλει να μεταδώσει αντιμετωπίζονται με επιφυλακτικότητα.
Πηγή: άρθρο - Το Βήμα (21.04.2010).
Νέος κύκλος μαθημάτων στη Στοά του Βιβλίου
Νέος Κύκλος για το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Στοάς του Βιβλίου, ο 11ος κατά σειρά, ξεκινά τον Μάιο του 2010.
5 μαθήματα για την πεζογραφία
(Συντονιστής της ενότητας: Κώστας Μουρσελάς, Συγγραφέας)
Τετάρτη 12 Μαΐου: Ζυράννα Ζατέλη, Συγγραφέας
Τετάρτη 19 Μαΐου: Ιωάννα Καρυστιάνη, Συγγραφέας
Τετάρτη 26 Μαΐου: Ρέα Γαλανάκη, Συγγραφέας
Τετάρτη 2 Ιουνίου: Ανδρέας Μήτσου, Συγγραφέας
Τετάρτη 9 Ιουνίου: Μάνος Ελευθερίου, Συγγραφέας
Τα μαθήματα θα πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη και ώρα 19.30-21.00.
5 μαθήματα Νεοελληνικού Θεάτρου
Διάλογοι με σύγχρονους θεατρικούς συγγραφείς, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, κριτικός θεάτρου – μεταφραστής συνομιλεί με:
Παρασκευή 14 Μαΐου, τον Ιάκωβο Καμπανέλλη
Παρασκευή 21 Μαΐου, τον Κώστα Μουρσελά
Παρασκευή 28 Μαΐου, τον Μάριο Ποντίκα
Παρασκευή 4 Ιουνίου, τον Παύλο Μάτεσι
Παρασκευή 11 Ιουνίου, τον Γιώργο Μανιώτη
Τα μαθήματα θα πραγματοποιούνται κάθε Παρασκευή και ώρα 17.00-18.30.
Για να δείτε το πρόγραμμα και άλλων μαθημάτων (μαθήματα Κοσμολογίας, Οικονομίας και Ιστορίας της Τέχνης) πατήστε εδώ.
5 μαθήματα για την πεζογραφία
(Συντονιστής της ενότητας: Κώστας Μουρσελάς, Συγγραφέας)
Τετάρτη 12 Μαΐου: Ζυράννα Ζατέλη, Συγγραφέας
Τετάρτη 19 Μαΐου: Ιωάννα Καρυστιάνη, Συγγραφέας
Τετάρτη 26 Μαΐου: Ρέα Γαλανάκη, Συγγραφέας
Τετάρτη 2 Ιουνίου: Ανδρέας Μήτσου, Συγγραφέας
Τετάρτη 9 Ιουνίου: Μάνος Ελευθερίου, Συγγραφέας
Τα μαθήματα θα πραγματοποιούνται κάθε Τετάρτη και ώρα 19.30-21.00.
5 μαθήματα Νεοελληνικού Θεάτρου
Διάλογοι με σύγχρονους θεατρικούς συγγραφείς, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, κριτικός θεάτρου – μεταφραστής συνομιλεί με:
Παρασκευή 14 Μαΐου, τον Ιάκωβο Καμπανέλλη
Παρασκευή 21 Μαΐου, τον Κώστα Μουρσελά
Παρασκευή 28 Μαΐου, τον Μάριο Ποντίκα
Παρασκευή 4 Ιουνίου, τον Παύλο Μάτεσι
Παρασκευή 11 Ιουνίου, τον Γιώργο Μανιώτη
Τα μαθήματα θα πραγματοποιούνται κάθε Παρασκευή και ώρα 17.00-18.30.
Για να δείτε το πρόγραμμα και άλλων μαθημάτων (μαθήματα Κοσμολογίας, Οικονομίας και Ιστορίας της Τέχνης) πατήστε εδώ.
Τετάρτη 21 Απριλίου 2010
Υποψηφιότητες για τα λογοτεχνικά βραβεία "Διαβάζω"
Πολλοί νέοι λογοτέχνες, χωρίς όμως να λείπουν οι γνωστοί και καταξιωμένοι συγγραφείς, εμφανίζονται στις λίστες των υποψηφίων για τα βραβεία «Διαβάζω», που θα απονεμηθούν στις 10 Μαΐου, στο Μουσείο Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς.
Οι κριτικές επιτροπές έδωσαν στη δημοσιότητα τις μικρές λίστες των υποψήφιων βιβλίων για βράβευση ανά κατηγορία. Οι εκπρόσωποι των κριτικών επιτροπών επισήμαναν ότι παρά τα όσα λέγονται περί κρίσης υπάρχει και τη χρονιά που πέρασε πλούσια παραγωγή βιβλίων σε όλες τις κατηγορίες με ενδιαφέρουσες θεματικές, αλλά και μορφοπλαστικές αναζητήσεις.
Συνολικά θα απονεμηθούν βραβεία για επτά κατηγορίες: Μυθιστορήματος, Διηγήματος – Νουβέλας, Λογοτεχνικού Δοκιμίου – Μελέτης, Ποίησης, Πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα (στη μνήμα Ηρακλή Παπαλέξη), Εικονογραφημένου παιδικού βιβλίου και Λογοτεχνικού βιβλίου για μεγάλα παιδιά. Το βραβείο είναι μία γλυπτή σύνθεση του εικαστικού Θανάση Διαμαντόπουλου και συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 1.000 ευρώ. Διευκρινίζεται ότι το Βραβείο Προσφοράς στο Βιβλίο, που απονέμεται στη μνήμη του ιδρυτή του περιοδικού Περικλή Αθανασόπουλου, δεν συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο.
Δείτε τις υποψηφιότητες πατώντας εδώ (πηγή: newsroom - ΔΟΛ).
Οι κριτικές επιτροπές έδωσαν στη δημοσιότητα τις μικρές λίστες των υποψήφιων βιβλίων για βράβευση ανά κατηγορία. Οι εκπρόσωποι των κριτικών επιτροπών επισήμαναν ότι παρά τα όσα λέγονται περί κρίσης υπάρχει και τη χρονιά που πέρασε πλούσια παραγωγή βιβλίων σε όλες τις κατηγορίες με ενδιαφέρουσες θεματικές, αλλά και μορφοπλαστικές αναζητήσεις.
Συνολικά θα απονεμηθούν βραβεία για επτά κατηγορίες: Μυθιστορήματος, Διηγήματος – Νουβέλας, Λογοτεχνικού Δοκιμίου – Μελέτης, Ποίησης, Πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα (στη μνήμα Ηρακλή Παπαλέξη), Εικονογραφημένου παιδικού βιβλίου και Λογοτεχνικού βιβλίου για μεγάλα παιδιά. Το βραβείο είναι μία γλυπτή σύνθεση του εικαστικού Θανάση Διαμαντόπουλου και συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 1.000 ευρώ. Διευκρινίζεται ότι το Βραβείο Προσφοράς στο Βιβλίο, που απονέμεται στη μνήμη του ιδρυτή του περιοδικού Περικλή Αθανασόπουλου, δεν συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο.
Δείτε τις υποψηφιότητες πατώντας εδώ (πηγή: newsroom - ΔΟΛ).
Εκθεση στο Νομισματικό Μουσείο της Αθήνας
Η περιοδική έκθεση με τίτλο «Εκ των… υπό την ρίζαν δένδρου ευρεθέντων. Αρχαίοι Ελληνικοί θησαυροί στο Νομισματικό Μουσείο» εγκαινιάστηκε στο Νομισματικό Μουσείο της Αθήνας, από την Γενική Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη. Η θεματική αυτή έκθεση που θα διαρκέσει μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, εστιάζει στην αποταμίευση σε καιρούς που δεν υπήρχαν τραπεζικά συστήματα.
Στην έκθεση παρουσιάζονται 21 αρχαίοι ελληνικοί νομισματικοί θησαυροί (χρονολογούμενοι από τον 5ο - 1ο π.Χ. αιώνα), που ήταν κρυμμένοι μέσα σε τοίχους, κάτω από δάπεδα, σε σπηλιές, θαμμένοι σε μυστικά σημεία, οι οποίοι συσχετίζονται με ιστορικά γεγονότα και παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες για το φαινόμενο του αποθησαυρισμού και της νομισματικής κυκλοφορίας στον Ελλαδικό χώρο. Η έκθεση φιλοδοξεί να καταδείξει τις πιθανές αιτίες απόκρυψης τους, τις συνθήκες εύρεσης τους, καθώς και τους πιθανούς αρχικούς ιδιοκτήτες τους.
Τα νομίσματα προέρχονται από τις συλλογές του Μουσείου, που περιλαμβάνουν 3.644 αρχαία νομίσματα από ήλεκτρο, χρυσό, ασήμι, χαλκό και υπόχαλκο. Την έκθεση πλαισιώνουν δύο θησαυροί από την Θήβα και την Επίδαυρο, προσωρινά δάνεια από την Δ' και την Θ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, με 549 νομίσματα και 498 κοσμήματα.
Πηγή: άρθρο - Η Καθημερινή (19.04.2010).
Στην έκθεση παρουσιάζονται 21 αρχαίοι ελληνικοί νομισματικοί θησαυροί (χρονολογούμενοι από τον 5ο - 1ο π.Χ. αιώνα), που ήταν κρυμμένοι μέσα σε τοίχους, κάτω από δάπεδα, σε σπηλιές, θαμμένοι σε μυστικά σημεία, οι οποίοι συσχετίζονται με ιστορικά γεγονότα και παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες για το φαινόμενο του αποθησαυρισμού και της νομισματικής κυκλοφορίας στον Ελλαδικό χώρο. Η έκθεση φιλοδοξεί να καταδείξει τις πιθανές αιτίες απόκρυψης τους, τις συνθήκες εύρεσης τους, καθώς και τους πιθανούς αρχικούς ιδιοκτήτες τους.
Τα νομίσματα προέρχονται από τις συλλογές του Μουσείου, που περιλαμβάνουν 3.644 αρχαία νομίσματα από ήλεκτρο, χρυσό, ασήμι, χαλκό και υπόχαλκο. Την έκθεση πλαισιώνουν δύο θησαυροί από την Θήβα και την Επίδαυρο, προσωρινά δάνεια από την Δ' και την Θ' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, με 549 νομίσματα και 498 κοσμήματα.
Πηγή: άρθρο - Η Καθημερινή (19.04.2010).
Τρίτη 20 Απριλίου 2010
3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Συμβουλευτικής Ψυχολογίας
Ο Κλάδος Συμβουλευτικής Ψυχολογίας (ΣυΨ) της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας (ΕΛΨΕ) διοργανώνει το 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Συμβουλευτικής Ψυχολογίας με τίτλο «Συμβουλευτική Ψυχολογία: Εφαρμογές και Προκλήσεις».
Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στο Ρέθυμνο από τις 6 έως και τις 9 Μαίου 2010 στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Η Συμβουλευτική Ψυχολογία, ως σχετικά νέος κλάδος της εφαρμοσμένης ψυχολογίας σε διεθνές επίπεδο, βρίσκεται μπροστά σε μια σειρά προκλήσεων και σημαντικών ζητημάτων τα οποία καλείται να αντιμετωπίσει προκειμένου να εδραιώσει την παρουσία της στην ευρύτερη επιστημονική και επαγγελματική κοινότητα. Ειδικά για την Ελλάδα, η Συμβουλευτική Ψυχολογία αποτελεί ένα καινούργιο και συνάμα δυναμικά εξελισσόμενο επιστημονικό και επιστημολογικό πεδίο. Θέματα που αφορούν την εκπαίδευση, την απόκτηση ειδικών δεξιοτήτων, το ρόλο του συμβουλετικού ψυχολόγου στη διαρκώς εξελισσόμενη κοινωνικο-οικονομικο-πολιτική πραγματικότητα, την παραγωγή νέας γνώσης και την ικανότητα ενσωμάτωσής της στην πράξη, αποτελούν μερικούς από τους κεντρικούς άξονες στην προσπάθεια αναζήτησης της ταυτότητας της Συμβουλευτικής Ψυχολογίας στον 21ο αιώνα.
Στόχος του συνεδρίου είναι η δημιουργία ενός γόνιμου εδάφους για την ανταλλαγή εμπειριών και απόψεων, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε εφαρμοσμένο επίπεδο. Το πρόγραμμα του συνεδρίου θα περιλαμβάνει προφορικές ανακοινώσεις, συμπόσια, εφαρμοσμένα εργαστήρια, αναρτημένες ανακοινώσεις και ειδική ενότητα, η οποία θα αφορά ζητήματα ηθικής και δεοντολογίας κατά την άσκηση του επαγγέλματος του Συμβουλευτικού Ψυχολόγου και του Συμβούλου.
Περισσότερες πληροφορίες στον ιστότοπο του Κλάδου Συμβουλευτικής Ψυχολογίας.
Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στο Ρέθυμνο από τις 6 έως και τις 9 Μαίου 2010 στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Η Συμβουλευτική Ψυχολογία, ως σχετικά νέος κλάδος της εφαρμοσμένης ψυχολογίας σε διεθνές επίπεδο, βρίσκεται μπροστά σε μια σειρά προκλήσεων και σημαντικών ζητημάτων τα οποία καλείται να αντιμετωπίσει προκειμένου να εδραιώσει την παρουσία της στην ευρύτερη επιστημονική και επαγγελματική κοινότητα. Ειδικά για την Ελλάδα, η Συμβουλευτική Ψυχολογία αποτελεί ένα καινούργιο και συνάμα δυναμικά εξελισσόμενο επιστημονικό και επιστημολογικό πεδίο. Θέματα που αφορούν την εκπαίδευση, την απόκτηση ειδικών δεξιοτήτων, το ρόλο του συμβουλετικού ψυχολόγου στη διαρκώς εξελισσόμενη κοινωνικο-οικονομικο-πολιτική πραγματικότητα, την παραγωγή νέας γνώσης και την ικανότητα ενσωμάτωσής της στην πράξη, αποτελούν μερικούς από τους κεντρικούς άξονες στην προσπάθεια αναζήτησης της ταυτότητας της Συμβουλευτικής Ψυχολογίας στον 21ο αιώνα.
Στόχος του συνεδρίου είναι η δημιουργία ενός γόνιμου εδάφους για την ανταλλαγή εμπειριών και απόψεων, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε εφαρμοσμένο επίπεδο. Το πρόγραμμα του συνεδρίου θα περιλαμβάνει προφορικές ανακοινώσεις, συμπόσια, εφαρμοσμένα εργαστήρια, αναρτημένες ανακοινώσεις και ειδική ενότητα, η οποία θα αφορά ζητήματα ηθικής και δεοντολογίας κατά την άσκηση του επαγγέλματος του Συμβουλευτικού Ψυχολόγου και του Συμβούλου.
Περισσότερες πληροφορίες στον ιστότοπο του Κλάδου Συμβουλευτικής Ψυχολογίας.
Τα σχολεία παίζουν θέατρο
Πώς είναι η καθημερινότητα σε ένα σχολείο ανάμεσα σε βόμβες και στρατιώτες; Θα μας το δείξουν επί σκηνής μαθητές ενός σχολείου της Παλαιστίνης σε περιοχή υπό ισραηλινή κατοχή. Πώς είναι να θέλουν να εξαφανίσουν τη γλώσσα σου; Θα μας το δείξουν μαθητές από τη Φινλανδία που ανεβάζουν το έπος της πατρίδας τους, αυτό που χάρις σε έναν γιατρό ο οποίος το δημιούργησε συγκεντρώνοντας ποιήματα και τραγούδια διέσωσε τον 19ο αιώνα τη φινλανδική γλώσσα από τις απαγορεύσεις των Σουηδών. Πώς είναι να είσαι 14 ετών και να σε θεωρούν άξιο για αντιστασιακή δράση και για τιμωρία- εκτέλεση- όπως συνέβαινε στην Ελλάδα επί Κατοχής και από την άλλη να σου ορίζουν πόσο χρόνο θα μπαίνεις στο Ιντερνετ; Θα μας το πει μία μαθητική ομάδα από την Ηλιούπολη.
Ολα αυτά θα συμβούν στο 2ο Ευρωπαϊκό Σχολικό Φεστιβάλ Θεάτρου και Ρerformance 2010. Γαλλία, Ιταλία, Παλαιστίνη, Πολωνία, Φινλανδία και Ελλάδα εκπροσωπούνται με σχολεία τους σε ένα πρωτόγνωρο για την Ελλάδα φεστιβάλ που αρχίζει σήμερα και θα διαρκέσει όλη την εβδομάδα. Το ελληνικό έργο («Γιατί δεν πήγα για μπάνιο εκείνο το Σάββατο») είναι έμμεσα εμπνευσμένο από τον φόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Ξεκινάει από το 1943, όταν η Βέρμαχτ έδωσε επίσημη διαταγή στην οποία περιέγραφε τα αντίποινα για αντιστασιακές δράσεις και όριζε ότι οι εκτελούμενοι θα ήταν από 14 χρονών και άνω. Ολα τα έργα είναι ειδικά γραμμένα και σκηνοθετημένα για το Φεστιβάλ και οι ηθοποιοί είναι συνήθως μαθητές Γυμνασίου.
"Το στοίχημα είναι να βρούμε ρόλους για όλους: μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς", λέει στα «ΝΕΑ» η Φωτεινή Σωτήρχου, εκπαιδευτικός και συγγραφέας με εξειδίκευση στο θέατρο και από τις κινητήριες δυνάμεις του φεστιβάλ. «Δεν υπάρχουν μόνο οι ηθοποιοί. Κάποιος ασχολείται με τη μουσική επένδυση, άλλοι γίνονται σεναριογράφοι ή ενδυματολόγοι, ακόμη και ταξιθέτες. Ολα αυτά είναι ρόλοι που οι μαθητές απολαμβάνουν πολύ. Αλλά ζητάμε και από τους γονείς εθελοντική εργασία ως αφισοκολλητές, συνοδούς- ξεναγούς παιδιών σε εκδρομές ενώ άλλοι θα τραβήξουν βίντεο. Ας δούμε χωρίς σοβαροφάνεια ότι η ζωή μας είναι ατελείωτοι ρόλοι. Το εκπαιδευτικό θέατρο μπορεί να βοηθήσει σ΄ αυτό». Στην περσινή πρώτη προσπάθεια οι γονείς ανέλαβαν και άλλους ρόλους. «Οικογένειες δέχθηκαν στο σπίτι τους για δείπνο από τρία παιδιά των ξένων αποστολών. Αυτό αποδείχθηκε μαγικό γιατί κάθε οικογένεια ήθελε να παρουσιαστεί μέσα από τη φιλοξενία. Μερικοί οργάνωσαν αυτοσχέδιες παραστάσεις, άλλοι μάθαιναν τα παιδιά ελληνικούς χορούς. Γι΄ αυτό λέμε ότι είτε είσαι πάνω στη σκηνή είτε κάτω από αυτήν είναι το ίδιο σημαντικό, αρκεί να σου δίνονται ρόλοι», εξηγεί.
Το Φεστιβάλ οργανώνεται από το Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Ηλιούπολης (πρόεδρος: Πόλυ Βλάχου) στο θέατρο του Δημαρχιακού Μεγάρου, με την υποστήριξη των υπουργείων Παιδείας, Εξωτερικών και της γενικής γραμματείας Νέας Γενιάς. Παράλληλα με τις παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν βιωματικά εργαστήρια για παιδιά, σεμινάρια για εκπαιδευτικούς και γονείς. «Παιδαγωγικά ο καλύτερος τρόπος είναι να μοιράζονται τα παιδιά μεταξύ τους εμπειρίες», λέει η Φωτεινή Σωτήρχου. "Το πομπώδες και το φολκλόρ, που συνηθίζεται στο ελληνικό σχολείο, όταν συνδιαλέγεται με ξένους μαθητές αποκτά πιο υγιείς βάσεις".
Πηγή: άρθρο - Τα Νέα (19.04.2010).
Ολα αυτά θα συμβούν στο 2ο Ευρωπαϊκό Σχολικό Φεστιβάλ Θεάτρου και Ρerformance 2010. Γαλλία, Ιταλία, Παλαιστίνη, Πολωνία, Φινλανδία και Ελλάδα εκπροσωπούνται με σχολεία τους σε ένα πρωτόγνωρο για την Ελλάδα φεστιβάλ που αρχίζει σήμερα και θα διαρκέσει όλη την εβδομάδα. Το ελληνικό έργο («Γιατί δεν πήγα για μπάνιο εκείνο το Σάββατο») είναι έμμεσα εμπνευσμένο από τον φόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Ξεκινάει από το 1943, όταν η Βέρμαχτ έδωσε επίσημη διαταγή στην οποία περιέγραφε τα αντίποινα για αντιστασιακές δράσεις και όριζε ότι οι εκτελούμενοι θα ήταν από 14 χρονών και άνω. Ολα τα έργα είναι ειδικά γραμμένα και σκηνοθετημένα για το Φεστιβάλ και οι ηθοποιοί είναι συνήθως μαθητές Γυμνασίου.
"Το στοίχημα είναι να βρούμε ρόλους για όλους: μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς", λέει στα «ΝΕΑ» η Φωτεινή Σωτήρχου, εκπαιδευτικός και συγγραφέας με εξειδίκευση στο θέατρο και από τις κινητήριες δυνάμεις του φεστιβάλ. «Δεν υπάρχουν μόνο οι ηθοποιοί. Κάποιος ασχολείται με τη μουσική επένδυση, άλλοι γίνονται σεναριογράφοι ή ενδυματολόγοι, ακόμη και ταξιθέτες. Ολα αυτά είναι ρόλοι που οι μαθητές απολαμβάνουν πολύ. Αλλά ζητάμε και από τους γονείς εθελοντική εργασία ως αφισοκολλητές, συνοδούς- ξεναγούς παιδιών σε εκδρομές ενώ άλλοι θα τραβήξουν βίντεο. Ας δούμε χωρίς σοβαροφάνεια ότι η ζωή μας είναι ατελείωτοι ρόλοι. Το εκπαιδευτικό θέατρο μπορεί να βοηθήσει σ΄ αυτό». Στην περσινή πρώτη προσπάθεια οι γονείς ανέλαβαν και άλλους ρόλους. «Οικογένειες δέχθηκαν στο σπίτι τους για δείπνο από τρία παιδιά των ξένων αποστολών. Αυτό αποδείχθηκε μαγικό γιατί κάθε οικογένεια ήθελε να παρουσιαστεί μέσα από τη φιλοξενία. Μερικοί οργάνωσαν αυτοσχέδιες παραστάσεις, άλλοι μάθαιναν τα παιδιά ελληνικούς χορούς. Γι΄ αυτό λέμε ότι είτε είσαι πάνω στη σκηνή είτε κάτω από αυτήν είναι το ίδιο σημαντικό, αρκεί να σου δίνονται ρόλοι», εξηγεί.
Το Φεστιβάλ οργανώνεται από το Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Ηλιούπολης (πρόεδρος: Πόλυ Βλάχου) στο θέατρο του Δημαρχιακού Μεγάρου, με την υποστήριξη των υπουργείων Παιδείας, Εξωτερικών και της γενικής γραμματείας Νέας Γενιάς. Παράλληλα με τις παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν βιωματικά εργαστήρια για παιδιά, σεμινάρια για εκπαιδευτικούς και γονείς. «Παιδαγωγικά ο καλύτερος τρόπος είναι να μοιράζονται τα παιδιά μεταξύ τους εμπειρίες», λέει η Φωτεινή Σωτήρχου. "Το πομπώδες και το φολκλόρ, που συνηθίζεται στο ελληνικό σχολείο, όταν συνδιαλέγεται με ξένους μαθητές αποκτά πιο υγιείς βάσεις".
Πηγή: άρθρο - Τα Νέα (19.04.2010).
Ο πιο ζεστός χειμώνας
Νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά άνθισαν φέτος τα λουλούδια, οι αρκούδες είχαν αϋπνίες, ενώ οι διαχειριστές των πολυκατοικιών έβλεπαν με ανακούφιση τα έξοδα για το πετρέλαιο να πέφτουν, συγκριτικά και αναλογικά με άλλες χρονιές, θεαματικά. Αυτό που οι περισσότεροι βιώσαμε εμπειρικά –από τον Μάρτιο... με το φανελάκι– επιβεβαιώνεται πλήρως και από τα στοιχεία επιστημόνων: φέτος, η Αθήνα έζησε τον θερμότερο χειμώνα των τελευταίων 110 ετών, ενώ σε άλλες περιοχές της χώρας καταγράφηκαν θερμοκρασίες που έφτασαν έως και τους 5 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον συνήθη μέσο όρο. Για παράδειγμα, την Πρωτοχρονιά στο Ηράκλειο της Κρήτης σημειώθηκε η υψηλότερη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί χειμώνα, όταν ο υδράργυρος άγγιξε τους 29,8 βαθμούς Κελσίου.
Σύμφωνα με μετρήσεις του Εθνικού Αστεροσκοπείου, ο μέσος όρος θερμοκρασίας του χειμώνα που διανύσαμε ήταν ο υψηλότερος από το 1900, απ’ όταν υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία, αναφέρει την «Κ» ο κ. Χάρης Καπεζίδης, διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Παράλληλα, είναι ο τρίτος θερμότερος χειμώνας των τελευταίων ετών όσον αφορά τη μέση ανώτερη θερμοκρασία, σύμφωνα με στοιχεία που κατέγραψαν οι ερευνητές του Εθνικού Αστεροσκοπείου Κώστας Λαγουβάρδος και Βάσω Κοτρώνη. Οι υψηλότερες θερμοκρασίες καταγράφηκαν σε Αττική και Κρήτη, ωστόσο, «και στη Βόρεια Ελλάδα ο χειμώνας ήταν από τους πιο θερμούς μέχρι σήμερα. Στις περιοχές της Μακεδονίας καταγράφηκαν θερμοκρασίες 3-5 βαθμούς υψηλότερες από τον μέσο όρο. Υψηλές θερμοκρασίες καταγράφηκαν και σε Θεσσαλία και Θράκη», προσθέτει στην «Κ» ο κ. Μιχάλης Σιούτης, διευθυντής του Κέντρου Μετεωρολογικών Εφαρμογών στο αεροδρόμιο «Μακεδονία».
Οι ιδιαίτερα υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες, εκτός από κάποιες «αρρυθμίες» στη Φύση, δεν φαίνεται να προκάλεσαν σοβαρά προβλήματα στην αγροτική παραγωγή. Παρά το γεγονός ότι οι επιστήμονες αποφεύγουν να κάνουν άμεσα λόγο για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, αυτό διαφαίνεται από τη συχνότητα των «θερμών χειμώνων» τα τελευταία χρόνια. «Το γεγονός ότι είχαμε τον θερμότερο χειμώνα των τελευταίων 110 ετών μπορεί κανείς να το αποδώσει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και στις συνολικότερες πλανητικές μεταβολές. Το αν ισχύει κάτι τέτοιο θα φανεί από ’δω και στο εξής και δη από τη συχνότητα των θερμών χειμώνων που θα καταγραφούν», σημειώνει ο κ. Καπεζίδης. Την ίδια άποψη εκφράζει και ο κ. Ζιακόπουλος, ο οποίος προσθέτει πως οι θερμοί χειμώνες, σε συνδυασμό με την αύξηση των ακραίων καιρικών φαινομένων, αποτελούν ισχυρές ενδείξεις ότι η κλιματική αλλαγή μάς χτυπάει την πόρτα. «Δεν μπορεί όλα αυτά τα φαινόμενα να αποδίδονται στην τυχαιότητα, καθώς διαφαίνεται μια αλλαγή πέραν της φυσικής μεταβλητότητας του κλίματος. Κάποιοι σκεπτικιστές ισχυρίζονται ότι αυτό δεν συμβαίνει. Εμείς, ωστόσο, όσο σκεπτικιστές κι αν είμαστε, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε κάτι τέτοιο από τη στιγμή που όλα τα επιστημονικά δεδομένα μάς οδηγούν σε αυτό. Οφείλουμε να το πούμε. Εξάλλου, όταν αναφερόμαστε στο κλίμα, δεν μπορούμε να περιμένουμε να πειστούν όλοι οι σκεπτικιστές πως κάτι πάει στραβά», καταλήγει ο κ. Ζιακόπουλος.
Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο της Καθημερινής (18.04.2010).
Σύμφωνα με μετρήσεις του Εθνικού Αστεροσκοπείου, ο μέσος όρος θερμοκρασίας του χειμώνα που διανύσαμε ήταν ο υψηλότερος από το 1900, απ’ όταν υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία, αναφέρει την «Κ» ο κ. Χάρης Καπεζίδης, διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. Παράλληλα, είναι ο τρίτος θερμότερος χειμώνας των τελευταίων ετών όσον αφορά τη μέση ανώτερη θερμοκρασία, σύμφωνα με στοιχεία που κατέγραψαν οι ερευνητές του Εθνικού Αστεροσκοπείου Κώστας Λαγουβάρδος και Βάσω Κοτρώνη. Οι υψηλότερες θερμοκρασίες καταγράφηκαν σε Αττική και Κρήτη, ωστόσο, «και στη Βόρεια Ελλάδα ο χειμώνας ήταν από τους πιο θερμούς μέχρι σήμερα. Στις περιοχές της Μακεδονίας καταγράφηκαν θερμοκρασίες 3-5 βαθμούς υψηλότερες από τον μέσο όρο. Υψηλές θερμοκρασίες καταγράφηκαν και σε Θεσσαλία και Θράκη», προσθέτει στην «Κ» ο κ. Μιχάλης Σιούτης, διευθυντής του Κέντρου Μετεωρολογικών Εφαρμογών στο αεροδρόμιο «Μακεδονία».
Οι ιδιαίτερα υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες, εκτός από κάποιες «αρρυθμίες» στη Φύση, δεν φαίνεται να προκάλεσαν σοβαρά προβλήματα στην αγροτική παραγωγή. Παρά το γεγονός ότι οι επιστήμονες αποφεύγουν να κάνουν άμεσα λόγο για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, αυτό διαφαίνεται από τη συχνότητα των «θερμών χειμώνων» τα τελευταία χρόνια. «Το γεγονός ότι είχαμε τον θερμότερο χειμώνα των τελευταίων 110 ετών μπορεί κανείς να το αποδώσει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και στις συνολικότερες πλανητικές μεταβολές. Το αν ισχύει κάτι τέτοιο θα φανεί από ’δω και στο εξής και δη από τη συχνότητα των θερμών χειμώνων που θα καταγραφούν», σημειώνει ο κ. Καπεζίδης. Την ίδια άποψη εκφράζει και ο κ. Ζιακόπουλος, ο οποίος προσθέτει πως οι θερμοί χειμώνες, σε συνδυασμό με την αύξηση των ακραίων καιρικών φαινομένων, αποτελούν ισχυρές ενδείξεις ότι η κλιματική αλλαγή μάς χτυπάει την πόρτα. «Δεν μπορεί όλα αυτά τα φαινόμενα να αποδίδονται στην τυχαιότητα, καθώς διαφαίνεται μια αλλαγή πέραν της φυσικής μεταβλητότητας του κλίματος. Κάποιοι σκεπτικιστές ισχυρίζονται ότι αυτό δεν συμβαίνει. Εμείς, ωστόσο, όσο σκεπτικιστές κι αν είμαστε, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε κάτι τέτοιο από τη στιγμή που όλα τα επιστημονικά δεδομένα μάς οδηγούν σε αυτό. Οφείλουμε να το πούμε. Εξάλλου, όταν αναφερόμαστε στο κλίμα, δεν μπορούμε να περιμένουμε να πειστούν όλοι οι σκεπτικιστές πως κάτι πάει στραβά», καταλήγει ο κ. Ζιακόπουλος.
Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο της Καθημερινής (18.04.2010).
Παραμύθια και αφηγηματική παράδοση
Το πέμπτο φεστιβάλ νέων θεατρίνων διοργανώνει στο θέατρο «Τόπος Αλλού» από την Παρασκευή (23/4) έως και την Κυριακή (25/4) το Κέντρο Σπουδών Λαϊκού Θεάτρου. Με τίτλο «Παραμύθια και αφηγηματική παράδοση» και θέμα τα παραδοσιακά παραμύθια και τους μύθους,, το φεστιβάλ θα συγκεντρώσει θεατρικές ομάδες από την Ευρώπη και θα παρουσιάσει τις επί μέρους παραστάσεις τους αλλά και μια κοινή με τίτλο «Θάλασσα των παραμυθιών».
Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει το έργο του Teatro Inverso από την Μπρέσια της Ιταλίας, το European Education and Culture Centre Artemis από το ιστορικό Ιάσιο της Ρουμανίας και το Proropi Foundation & Art Centre από τη Νότια Βουλγαρία. Την Ελλάδα θα εκπροσωπήσει η θεατρική ομάδα για παιδιά «Αερόπλοιο».
Η έναρξη θα γίνει την Παρασκευή το απόγευμα στις 6.30 μ.μ. με την κοινή παράσταση των ομάδων, ενώ το Σάββατο (24/4) οι θεατές θα μπορούν να παρακολουθήσουν τρεις διαφορετικές παραστάσεις. Στις 5 μ.μ., το έργο «Δαμάσκηνα σου δίνω, δώσε μου σκουπίδια» από το Proropi Foundation & Art Centre, έργο βασισμένο σε ένα λαϊκό παραμύθι από τη Βουλγαρία με κούκλες, πολύ λίγο λόγο και πολλή κίνηση, στις 6,30 μ.μ. το έργο «Αυτοί που ’πιάσαν το φεγγάρι» από το ιταλικό θέατρο «Inverso» και, τέλος, στις 8 μ.μ. τη «Θάλασσα των παραμυθιών». Τέλος, την Κυριακή (25/4) θα παρουσιαστεί η παράσταση «Νιότη χωρίς γεράματα» από το European Education & Culture Centre Artemis βασισμένο πάνω σε ένα λαϊκό παραμύθι της Βόρειας Ρουμανίας (6 μ.μ.) και τα «Παραμύθια για πλάσματα τρυφερά και αθώα» από το «Αερόπλοιο» (7 μ.μ.). Η είσοδος για τις παραστάσεις του φεστιβάλ «Παραμύθια και αφηγηματική παράδοση» είναι ελεύθερη, όμως για την καλύτερη εξυπηρέτηση των θεατών θα προηγηθεί κράτηση.
Πηγή: άρθρο - Η Καθημερινή (18.04.2010).
Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει το έργο του Teatro Inverso από την Μπρέσια της Ιταλίας, το European Education and Culture Centre Artemis από το ιστορικό Ιάσιο της Ρουμανίας και το Proropi Foundation & Art Centre από τη Νότια Βουλγαρία. Την Ελλάδα θα εκπροσωπήσει η θεατρική ομάδα για παιδιά «Αερόπλοιο».
Η έναρξη θα γίνει την Παρασκευή το απόγευμα στις 6.30 μ.μ. με την κοινή παράσταση των ομάδων, ενώ το Σάββατο (24/4) οι θεατές θα μπορούν να παρακολουθήσουν τρεις διαφορετικές παραστάσεις. Στις 5 μ.μ., το έργο «Δαμάσκηνα σου δίνω, δώσε μου σκουπίδια» από το Proropi Foundation & Art Centre, έργο βασισμένο σε ένα λαϊκό παραμύθι από τη Βουλγαρία με κούκλες, πολύ λίγο λόγο και πολλή κίνηση, στις 6,30 μ.μ. το έργο «Αυτοί που ’πιάσαν το φεγγάρι» από το ιταλικό θέατρο «Inverso» και, τέλος, στις 8 μ.μ. τη «Θάλασσα των παραμυθιών». Τέλος, την Κυριακή (25/4) θα παρουσιαστεί η παράσταση «Νιότη χωρίς γεράματα» από το European Education & Culture Centre Artemis βασισμένο πάνω σε ένα λαϊκό παραμύθι της Βόρειας Ρουμανίας (6 μ.μ.) και τα «Παραμύθια για πλάσματα τρυφερά και αθώα» από το «Αερόπλοιο» (7 μ.μ.). Η είσοδος για τις παραστάσεις του φεστιβάλ «Παραμύθια και αφηγηματική παράδοση» είναι ελεύθερη, όμως για την καλύτερη εξυπηρέτηση των θεατών θα προηγηθεί κράτηση.
Πηγή: άρθρο - Η Καθημερινή (18.04.2010).
Δευτέρα 19 Απριλίου 2010
Σεμινάριο e-twinning
Η Ελληνική Υπηρεσία Στήριξης της δράσης eTwinning ανακοινώνει την έναρξη του διαδικτυακού σεμιναρίου eTwinning με θέμα "eTwinning, μέθοδος project και άλλα προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων" στις 26 Απριλίου 2010.
Το διαδικτυακό σεμινάριο «eTwinning, μέθοδος project και άλλα προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων» θα πραγματοποιηθεί στην πλατφόρμα διαχείρισης ηλεκτρονικής μάθησης moodle, θα διαρκέσει 3 εβδομάδες και απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Οι θέσεις εκπαιδευόμενων είναι 50 και θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας.
Όσοι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στο μάθημα μπορούν να υποβάλουν ηλεκτρονικά συμμετοχή από 14 έως και 22 Απριλίου 2010, πατώντας εδώ.
Το διαδικτυακό σεμινάριο «eTwinning, μέθοδος project και άλλα προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων» θα πραγματοποιηθεί στην πλατφόρμα διαχείρισης ηλεκτρονικής μάθησης moodle, θα διαρκέσει 3 εβδομάδες και απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Οι θέσεις εκπαιδευόμενων είναι 50 και θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας.
Όσοι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στο μάθημα μπορούν να υποβάλουν ηλεκτρονικά συμμετοχή από 14 έως και 22 Απριλίου 2010, πατώντας εδώ.
Μάθε γράμματα στο σπίτι
Εκατομμύρια παιδιά σε όλον τον κόσμο δεν ξυπνούν το πρωί για να πάνε στο σχολείο τους, προετοιμάζονται, όμως, το ίδιο, για να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους στο σαλόνι του σπιτιού τους. Είναι οι μαθητές που οι γονείς τους επέλεξαν να διδάσκονται τα παιδιά τους στο σπίτι τους, είτε με δάσκαλο που πληρώνουν είτε ενδυόμενοι αυτοί τον ρόλο του εκπαιδευτικού.
Ενισχύεται διαρκώς το φαινόμενο του homeschooling, όπως το λένε οι Αμερικανοί, πρωτοπόροι αυτής της μορφής εκπαίδευσης, με δύο εκατομμύρια παιδιά να τη λαμβάνουν στο σπίτι. Μερικές δεκάδες χιλιάδες είναι στη Βρετανία και αρκετά σε άλλες χώρες, όπου προβλέπεται αυτό το σύστημα. Γιατί στη Γερμανία και τη Βραζιλία, για παράδειγμα, δεν επιτρέπεται.
Πώς, όμως, ένα γονιός αποφασίζει να μην κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να στείλει το παιδί του στο σχολείο; «Το σχολείο δεν σέβεται τις φυσικές ανάγκες των παιδιών», λέει στην ιταλική «Repubblica» ο Φραντσέσκο Ντ' Ιντζούλο, γραμματέας του ιταλικού δικτύου «οικογενειακό σχολείο». «Και ενώ στη Βρετανία το δημόσιο σχολείο συμβουλεύεται το (αντίστοιχο αγγλικό δίκτυο) Education Otherwise, στην Ιταλία πολλοί προϊστάμενοι της εκπαίδευσης δεν γνωρίζουν τον νόμο και αρνούνται το δικαίωμα στις οικογένειες, εγείροντας χίλια εμπόδια».
Στην Ιταλία είναι μόνο 200 τα παιδιά που δεν παρακολουθούν σχολείο, αλλά μένουν στο σπίτι και μελετούν, με υποχρέωση να παρουσιαστούν στις προαγωγικές εξετάσεις. Είναι, όμως, πολλοί περισσότεροι οι γονείς που συμβουλεύονται σχετικές ιστοσελίδες, προσπαθώντας σε πρώτη φάση να συνδυάσουν σχολείο και μελέτη στο σπίτι, ελπίζοντας μελλοντικά να απαλλάξουν τα παιδιά τους από το πρώτο. Σε ορισμένες χώρες, όπως στη Ρωσία, η κατ' οίκον εκπαίδευση επιτρέπεται, αλλά τελεί υπό αυστηρές προϋποθέσεις. Στις ΗΠΑ, το πρόγραμμα σπουδών είναι πολύ πιο ελεύθερο.
Ενας από τους λόγους που κρατά τους... γονείς μακριά από το σχολείο είναι η δυνατότητα εξατομικευμένης εκπαίδευσης στο σπίτι, η επιλογή ωραρίων μελέτης, αλλά και θεματολογίας, η μεγαλύτερη συγκέντρωση του παιδιού, καθώς δεν αποσπάται η προσοχή του από άλλα παιδιά, αλλά και για πολλούς η ασφάλεια του μικρού. Σημαντικό είναι επίσης ότι πολλά παιδιά εξασφαλίζουν πολύ περισσότερο χρόνο για να καλλιεργήσουν άλλα ταλέντα, τα οποία συρρικνώνονται στο σχολείο.
«Δεν είναι το σχολείο που είναι υποχρεωτικό, αλλά η εκπαίδευση», είναι το μότο όσων επιλέγουν την κατ' οίκον εκπαίδευση. Πολλοί εξ αυτών απαξιώνουν το δημόσιο σχολείο, όπως έχει «καταντήσει», λένε. Υπάρχουν, όμως, και εκείνοι που επισημαίνουν ότι ένα «κακό» σχολείο πρέπει να βελτιωθεί εκ των έσω. Δεν είναι λύση η αποχή. Επίσης, έχει βάρος η επισήμανση ότι εκτός σχολείου τα παιδιά δεν κοινωνικοποιούνται ομαλά, ενώ, δεδομένης της ανυπαρξίας ανταγωνισμού, το παιδί δεν προετοιμάζεται για την άκρως ανταγωνιστική κοινωνία.
Διαβάστε περισσότερα στην Ελευθεροτυπία (10.04.2010).
Ενισχύεται διαρκώς το φαινόμενο του homeschooling, όπως το λένε οι Αμερικανοί, πρωτοπόροι αυτής της μορφής εκπαίδευσης, με δύο εκατομμύρια παιδιά να τη λαμβάνουν στο σπίτι. Μερικές δεκάδες χιλιάδες είναι στη Βρετανία και αρκετά σε άλλες χώρες, όπου προβλέπεται αυτό το σύστημα. Γιατί στη Γερμανία και τη Βραζιλία, για παράδειγμα, δεν επιτρέπεται.
Πώς, όμως, ένα γονιός αποφασίζει να μην κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να στείλει το παιδί του στο σχολείο; «Το σχολείο δεν σέβεται τις φυσικές ανάγκες των παιδιών», λέει στην ιταλική «Repubblica» ο Φραντσέσκο Ντ' Ιντζούλο, γραμματέας του ιταλικού δικτύου «οικογενειακό σχολείο». «Και ενώ στη Βρετανία το δημόσιο σχολείο συμβουλεύεται το (αντίστοιχο αγγλικό δίκτυο) Education Otherwise, στην Ιταλία πολλοί προϊστάμενοι της εκπαίδευσης δεν γνωρίζουν τον νόμο και αρνούνται το δικαίωμα στις οικογένειες, εγείροντας χίλια εμπόδια».
Στην Ιταλία είναι μόνο 200 τα παιδιά που δεν παρακολουθούν σχολείο, αλλά μένουν στο σπίτι και μελετούν, με υποχρέωση να παρουσιαστούν στις προαγωγικές εξετάσεις. Είναι, όμως, πολλοί περισσότεροι οι γονείς που συμβουλεύονται σχετικές ιστοσελίδες, προσπαθώντας σε πρώτη φάση να συνδυάσουν σχολείο και μελέτη στο σπίτι, ελπίζοντας μελλοντικά να απαλλάξουν τα παιδιά τους από το πρώτο. Σε ορισμένες χώρες, όπως στη Ρωσία, η κατ' οίκον εκπαίδευση επιτρέπεται, αλλά τελεί υπό αυστηρές προϋποθέσεις. Στις ΗΠΑ, το πρόγραμμα σπουδών είναι πολύ πιο ελεύθερο.
Ενας από τους λόγους που κρατά τους... γονείς μακριά από το σχολείο είναι η δυνατότητα εξατομικευμένης εκπαίδευσης στο σπίτι, η επιλογή ωραρίων μελέτης, αλλά και θεματολογίας, η μεγαλύτερη συγκέντρωση του παιδιού, καθώς δεν αποσπάται η προσοχή του από άλλα παιδιά, αλλά και για πολλούς η ασφάλεια του μικρού. Σημαντικό είναι επίσης ότι πολλά παιδιά εξασφαλίζουν πολύ περισσότερο χρόνο για να καλλιεργήσουν άλλα ταλέντα, τα οποία συρρικνώνονται στο σχολείο.
«Δεν είναι το σχολείο που είναι υποχρεωτικό, αλλά η εκπαίδευση», είναι το μότο όσων επιλέγουν την κατ' οίκον εκπαίδευση. Πολλοί εξ αυτών απαξιώνουν το δημόσιο σχολείο, όπως έχει «καταντήσει», λένε. Υπάρχουν, όμως, και εκείνοι που επισημαίνουν ότι ένα «κακό» σχολείο πρέπει να βελτιωθεί εκ των έσω. Δεν είναι λύση η αποχή. Επίσης, έχει βάρος η επισήμανση ότι εκτός σχολείου τα παιδιά δεν κοινωνικοποιούνται ομαλά, ενώ, δεδομένης της ανυπαρξίας ανταγωνισμού, το παιδί δεν προετοιμάζεται για την άκρως ανταγωνιστική κοινωνία.
Διαβάστε περισσότερα στην Ελευθεροτυπία (10.04.2010).
Ο Παρνασσός έκανε την έκπληξη
Αν η επιτυχία εις βάθος κρίνεται από κάτι, αυτό είναι η μέθοδος και η διάρκεια. Είναι πολύς καιρός που παρακολουθούμε την ανάδυση του ιστορικού συλλόγου «Παρνασσός» στο προσκήνιο της αθηναϊκής ζωής, στην αρχή με αισθήματα εκπλήξεως, στη συνέχεια με αυξανόμενη εκτίμηση. Διότι, το πιο δύσκολο εγχείρημα είναι αυτό της αλλαγής πλεύσης. Οχι ότι ο «Παρνασσός» γύρισε την πλάτη στην ιστορική ταυτότητά του. Το αντίθετο. Με τον πλούτο αυτής ακριβώς της ιστορικής διαδρομής, ως συγκριτικού πλεονεκτήματος, πλέον, οδηγείται στο χτίσιμο ενός καλώς εννοούμενου εκσυγχρονισμού, απευθυνόμενος σε νέο ακροατήριο από μια διαρκώς διευρυνόμενη δεξαμενή κοινού.
Η αλλαγή του «Παρνασσού», από προπύργιο μιας κλειστής κάστας Αθηναίων σ’ ένα ζωντανό κέντρο πολιτισμού, έχει αρχίσει εδώ και καιρό, αλλά είναι στη διάρκεια της φετινής περιόδου που παγιώθηκε και έγινε ευκρινής. Πλήθος υψηλού επιπέδου συναυλιών κλασικής μουσικής αλλά και τζαζ ακόμη και ηλεκτρονικής, συνέθεσαν ένα πρόγραμμα απαιτήσεων, το οποίο, σε αντίθεση με άλλους χώρους, εκτείνεται ώς τη θερινή περίοδο (28 Ιουνίου). Είναι κυρίως οι συναυλίες, είναι όμως και άλλες εκδηλώσεις, που έδωσαν στον «Παρνασσό» τον αέρα αλλά και το δικαίωμα να συνομιλεί ισότιμα με ό,τι πιο δυναμικό υπάρχει σήμερα στην Αθήνα. Δεκάδες σολίστ βρήκαν στέγη, ονόματα πρώτης κλάσεως από το εξωτερικό προσεκλήθησαν, ρεσιτάλ από βιρτουόζους μουσικούς δόθηκαν στην πλήρως ανακαινισμένη, εξαιρετικής αισθητικής, αίθουσα συναυλιών του «Παρνασσού». Αυτό που νιώθει κανείς στη θαυμάσια αίθουσα είναι η πατίνα μιας Αθήνας που επιζεί με φινέτσα και που προσφάτως απέκτησε την εξωστρέφεια μιας νέας αυτοπεποίθησης. Πολλά οφείλονται στον καλλιτεχνικό διευθυντή, κ. Αντώνη Γιαμβριά, έναν άνθρωπο με βαθιές μουσικές γνώσεις, που έχει επενδύσει σκέψη και μόχθο ώστε ο «Παρνασσός» να βγει προς τα έξω με μια νέα πρόταση προς την αθηναϊκή κοινωνία.
Αυτή η πρόταση δεν είναι ασφαλώς ούτε μονοδιάστατη ούτε στατική. Υπόκειται σε μια διαρκή ζύμωση, διότι ο πλούτος του «Παρνασσού» έχει μια εμβέλεια που ξεπερνάει την κατάρτιση ενός μουσικά πλούσιου προγράμματος. Πρώτο βήμα ήταν να ανοίξει η πόρτα, ώστε να μπουν νέοι και καταξιωμένοι μουσικοί και το κοινό να συνηθίσει στην ιδέα ότι στο ιστορικό αυτό μέγαρο θα πάει για να ψυχαγωγηθεί και να καλλιεργηθεί. Το δεύτερο βήμα μοιάζει να είναι -μετά τη στερέωση της νέας κοινωνικής ταυτότητας- η γνωστοποίηση των θαυμάσιων συλλογών, εικαστικών έργων, ιστορικών τεκμηρίων, βιβλίων και αναμνηστικών μιας πορείας που πηγαίνει βαθιά στο σώμα της αθηναϊκής περιπέτειας τα τελευταία 120 χρόνια. Είναι η ώρα η Αθήνα να κοιτάξει μπροστά στο μέλλον, αξιοποιώντας τα καλύτερα κομμάτια της δικής της ιστορίας.
Πηγή: Η Καθημερινή (17.04.2010).
Η αλλαγή του «Παρνασσού», από προπύργιο μιας κλειστής κάστας Αθηναίων σ’ ένα ζωντανό κέντρο πολιτισμού, έχει αρχίσει εδώ και καιρό, αλλά είναι στη διάρκεια της φετινής περιόδου που παγιώθηκε και έγινε ευκρινής. Πλήθος υψηλού επιπέδου συναυλιών κλασικής μουσικής αλλά και τζαζ ακόμη και ηλεκτρονικής, συνέθεσαν ένα πρόγραμμα απαιτήσεων, το οποίο, σε αντίθεση με άλλους χώρους, εκτείνεται ώς τη θερινή περίοδο (28 Ιουνίου). Είναι κυρίως οι συναυλίες, είναι όμως και άλλες εκδηλώσεις, που έδωσαν στον «Παρνασσό» τον αέρα αλλά και το δικαίωμα να συνομιλεί ισότιμα με ό,τι πιο δυναμικό υπάρχει σήμερα στην Αθήνα. Δεκάδες σολίστ βρήκαν στέγη, ονόματα πρώτης κλάσεως από το εξωτερικό προσεκλήθησαν, ρεσιτάλ από βιρτουόζους μουσικούς δόθηκαν στην πλήρως ανακαινισμένη, εξαιρετικής αισθητικής, αίθουσα συναυλιών του «Παρνασσού». Αυτό που νιώθει κανείς στη θαυμάσια αίθουσα είναι η πατίνα μιας Αθήνας που επιζεί με φινέτσα και που προσφάτως απέκτησε την εξωστρέφεια μιας νέας αυτοπεποίθησης. Πολλά οφείλονται στον καλλιτεχνικό διευθυντή, κ. Αντώνη Γιαμβριά, έναν άνθρωπο με βαθιές μουσικές γνώσεις, που έχει επενδύσει σκέψη και μόχθο ώστε ο «Παρνασσός» να βγει προς τα έξω με μια νέα πρόταση προς την αθηναϊκή κοινωνία.
Αυτή η πρόταση δεν είναι ασφαλώς ούτε μονοδιάστατη ούτε στατική. Υπόκειται σε μια διαρκή ζύμωση, διότι ο πλούτος του «Παρνασσού» έχει μια εμβέλεια που ξεπερνάει την κατάρτιση ενός μουσικά πλούσιου προγράμματος. Πρώτο βήμα ήταν να ανοίξει η πόρτα, ώστε να μπουν νέοι και καταξιωμένοι μουσικοί και το κοινό να συνηθίσει στην ιδέα ότι στο ιστορικό αυτό μέγαρο θα πάει για να ψυχαγωγηθεί και να καλλιεργηθεί. Το δεύτερο βήμα μοιάζει να είναι -μετά τη στερέωση της νέας κοινωνικής ταυτότητας- η γνωστοποίηση των θαυμάσιων συλλογών, εικαστικών έργων, ιστορικών τεκμηρίων, βιβλίων και αναμνηστικών μιας πορείας που πηγαίνει βαθιά στο σώμα της αθηναϊκής περιπέτειας τα τελευταία 120 χρόνια. Είναι η ώρα η Αθήνα να κοιτάξει μπροστά στο μέλλον, αξιοποιώντας τα καλύτερα κομμάτια της δικής της ιστορίας.
Πηγή: Η Καθημερινή (17.04.2010).
Σάββατο 17 Απριλίου 2010
Διαλέξεις στο Ιδρυμα Θεοχαράκη
Η Ζ.Ντεκοπούλου, συγγραφέας, εικαστικός και ειδική στην Ψυχολογία της Εικόνας (σύμβολα, μύθοι, αρχέτυπα), έχει διοργανώσει σε συνεργασία με το Ιδρυμα Θεοχαράκη έναν κύκλο διαλέξεων με τίτλο «Περιπέτειες της Σκέψης - Λαβύρινθος της ζωής», που πραγματοποιούνται κάθε Δευτέρα, έως και τις 31 Μαΐου, στο Ιδρυμα, με τη συμμετοχή κορυφαίων ομιλητών, οι οποίοι επανεξετάζουν, με νέο πνεύμα, σημαντικές ιδέες - έννοιες, οι οποίες εκφράζουν το ίδιο το νόημα της ζωής και την έκφραση της ανθρώπινης δημιουργικής σκέψης.
Αυτή τη Δευτέρα θα πραγματοποιηθεί ομιλία του Γιώργου Δραγώνα, οντολόγου, πολιτικού επιστήμονα και ιδρυτή της «Φιλοσοφικής Σχολής του Οντος», με θέμα «Τι το ον; Τι εστί λόγος, νους, σκέψη, ιδέα, κόσμος...».
Πηγή: Εθνος (17.04.2010).
Αυτή τη Δευτέρα θα πραγματοποιηθεί ομιλία του Γιώργου Δραγώνα, οντολόγου, πολιτικού επιστήμονα και ιδρυτή της «Φιλοσοφικής Σχολής του Οντος», με θέμα «Τι το ον; Τι εστί λόγος, νους, σκέψη, ιδέα, κόσμος...».
Πηγή: Εθνος (17.04.2010).
Παιδιά σε εικονικούς κόσμους
Συγγνώμη κύριε, αλλά βιάζομαι να επιστρέψω σπίτι, για να ποτίσω το ψηφιακό μου λουλούδι στο Ιντερνετ! Το αφοπλιστικό αυτό αίτημα ενός μικρού παιδιού εκφράστηκε κατά τη διάρκεια σεμιναρίου της μονάδας εφηβικής υγείας για τον κίνδυνο... εξάρτησης από το Διαδίκτυο. Μάλιστα, ο μικρός μαθητής δεν κατοικούσε σε κάποια πυκνοδομημένη γειτονιά της Αθήνας, αλλά σε μικρή πόλη της Πελοποννήσου, όπου η επαφή με τη Φύση -και τα αληθινά λουλούδια- είναι πολύ πιο άμεση.
Πρόκειται για έκφραση μιας καινούργιας τάσης: μικρά παιδιά επισκέπτονται τους εικονικούς κόσμους που έχουν δημιουργηθεί στο Διαδίκτυο, ειδικά γι’ αυτά. Τι σημαίνει όμως «εικονικός κόσμος;» Πρόκειται για μοντελοποιημένα περιβάλλοντα, μάς πληροφορεί η Safer Internet Ελλάς «οι οποίοι μπορεί να είναι φτιαγμένοι έτσι ώστε να θυμίζουν τον πραγματικό ή να είναι τελείως φανταστικοί. Μπορεί να κινούνται με κανόνες αντίστοιχων αυτών που ισχύουν στον πραγματικό κόσμο, όπως η βαρύτητα, η δράση σε πραγματικό χρόνο ή όχι» (βλέπε και saferinternet.gr). Σε αυτούς τους εικονικούς κόσμους οι χρήστες δρουν μέσω εικονικών χαρακτήρων, των λεγόμενων «avatars», δισδιάστατων ή τρισδιάστατων γραφικών απεικονίσεων. Πάνω από 70 τέτοιοι κόσμοι υπάρχουν για παιδιά έως 7 ετών, ενώ για παιδιά 8 έως 12 ετών πλησιάζουν τους 90. Καθημερινά εμφανίζονται νέοι, κυρίως στην αγγλική γλώσσα. Ο ιστοχώρος «Barbie Girls» της Mattel απέκτησε μέσα σε 60 ημέρες τρία εκατομμύρια χρήστες διεθνώς. «Μέχρι το 2011, οι χρήστες μπορούν να φτάσουν τα 20 εκατομμύρια παιδιά», λέει στην «Κ» η η δρ Βερόνικα Σαμαρά, από τη Safer Internet Ελλάς. Προφανώς, αυτές οι εφαρμογές, που μπορεί να απορροφούν μάλιστα την προσοχή των παιδιών, προσελκύουν μεγάλο επιχειρηματικό ενδιαφέρον, καθώς μπορεί να υποδεχθούν (και να βομβαρδίζουν τα μικρά παιδιά) μεγάλες ποσότητες έμμεσης ή άμεσης διαφήμισης.
Τα παιδιά μπορούν να περιπλανιούνται στους ηλεκτρονικούς κόσμους, να «ζουν» με ένα άλλο ψηφιακό πρόσωπο, ακόμα και να λαμβάνουν επιβραβεύσεις ως συνέπεια των ενεργειών τους. «Ακούμε σήμερα για κόσμους με εικονικά ζωάκια ή φυτά που πρέπει καθημερινά να φροντιστούν, ειδάλλως θα μαραζώσουν, κόσμους όπου τα παιδιά μπορούν να κερδίσουν εικονικά λεφτά για να αγοράσουν φαγητό για το ζωάκι τους ή για προϊόντα που θα χρησιμοποιήσουν μέσα στον εικονικό κόσμο, και πολλά άλλα», λέει η κ. Σαμαρά, από το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου.
Τα παιδιά έχουν την τάση να δημιουργούν με τη φαντασία τους δικούς τους κόσμους και καταστάσεις, γι’ αυτό έλκονται από τους εικονικούς κόσμους. Λόγω ηλικίας όμως εμφανίζουν συχνά πρόβλημα σύγχυσης ρόλων και κόσμων, ενώ είναι πιο ευάλωτα σε επιβλαβές υλικό (π.χ. πορνογραφία, ρατσισμός), σε ανεπιθύμητες επικοινωνίες (απατεώνες, παιδεραστές), στην κλοπή προσωπικών δεδομένων και στη διαφήμιση.
Για την αντιμετώπιση των κινδύνων είναι απαραίτητη η επίσκεψη σε έγκυρες ιστοσελίδες, με απαραίτητη τήρηση του ορίου ηλικίας που έχει ο συγκεκριμένος «κόσμος». Τίποτα όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει την προσοχή και τη βοήθεια του γονιού, μαζί με την εκπαίδευση του παιδιού στο να αποφεύγει τις κακοτοπιές. Εξάλλου, έχει φανεί ότι ακόμα και στις μεγαλύτερες ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης έχουν καταγραφεί σημαντικά κενά ασφαλείας.
Αλλά ίσως οι πιο μεγάλες απειλές είναι ο εθισμός από το Ιντερνετ και η σχηματοποίηση της φαντασίας του παιδιού. Γι’ αυτό το πιο βασικό είναι να εμφυσήσουμε στα παιδιά την αγάπη για τον κόσμο μας, να θέλουν να δημιουργήσουν αλλάζοντάς τον και να χρησιμοποιούν τις τεχνολογίες με μέτρο (και μέτρα).
Πηγή: Η Καθημερινή (17.04.2010).
Πρόκειται για έκφραση μιας καινούργιας τάσης: μικρά παιδιά επισκέπτονται τους εικονικούς κόσμους που έχουν δημιουργηθεί στο Διαδίκτυο, ειδικά γι’ αυτά. Τι σημαίνει όμως «εικονικός κόσμος;» Πρόκειται για μοντελοποιημένα περιβάλλοντα, μάς πληροφορεί η Safer Internet Ελλάς «οι οποίοι μπορεί να είναι φτιαγμένοι έτσι ώστε να θυμίζουν τον πραγματικό ή να είναι τελείως φανταστικοί. Μπορεί να κινούνται με κανόνες αντίστοιχων αυτών που ισχύουν στον πραγματικό κόσμο, όπως η βαρύτητα, η δράση σε πραγματικό χρόνο ή όχι» (βλέπε και saferinternet.gr). Σε αυτούς τους εικονικούς κόσμους οι χρήστες δρουν μέσω εικονικών χαρακτήρων, των λεγόμενων «avatars», δισδιάστατων ή τρισδιάστατων γραφικών απεικονίσεων. Πάνω από 70 τέτοιοι κόσμοι υπάρχουν για παιδιά έως 7 ετών, ενώ για παιδιά 8 έως 12 ετών πλησιάζουν τους 90. Καθημερινά εμφανίζονται νέοι, κυρίως στην αγγλική γλώσσα. Ο ιστοχώρος «Barbie Girls» της Mattel απέκτησε μέσα σε 60 ημέρες τρία εκατομμύρια χρήστες διεθνώς. «Μέχρι το 2011, οι χρήστες μπορούν να φτάσουν τα 20 εκατομμύρια παιδιά», λέει στην «Κ» η η δρ Βερόνικα Σαμαρά, από τη Safer Internet Ελλάς. Προφανώς, αυτές οι εφαρμογές, που μπορεί να απορροφούν μάλιστα την προσοχή των παιδιών, προσελκύουν μεγάλο επιχειρηματικό ενδιαφέρον, καθώς μπορεί να υποδεχθούν (και να βομβαρδίζουν τα μικρά παιδιά) μεγάλες ποσότητες έμμεσης ή άμεσης διαφήμισης.
Τα παιδιά μπορούν να περιπλανιούνται στους ηλεκτρονικούς κόσμους, να «ζουν» με ένα άλλο ψηφιακό πρόσωπο, ακόμα και να λαμβάνουν επιβραβεύσεις ως συνέπεια των ενεργειών τους. «Ακούμε σήμερα για κόσμους με εικονικά ζωάκια ή φυτά που πρέπει καθημερινά να φροντιστούν, ειδάλλως θα μαραζώσουν, κόσμους όπου τα παιδιά μπορούν να κερδίσουν εικονικά λεφτά για να αγοράσουν φαγητό για το ζωάκι τους ή για προϊόντα που θα χρησιμοποιήσουν μέσα στον εικονικό κόσμο, και πολλά άλλα», λέει η κ. Σαμαρά, από το Ελληνικό Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου.
Τα παιδιά έχουν την τάση να δημιουργούν με τη φαντασία τους δικούς τους κόσμους και καταστάσεις, γι’ αυτό έλκονται από τους εικονικούς κόσμους. Λόγω ηλικίας όμως εμφανίζουν συχνά πρόβλημα σύγχυσης ρόλων και κόσμων, ενώ είναι πιο ευάλωτα σε επιβλαβές υλικό (π.χ. πορνογραφία, ρατσισμός), σε ανεπιθύμητες επικοινωνίες (απατεώνες, παιδεραστές), στην κλοπή προσωπικών δεδομένων και στη διαφήμιση.
Για την αντιμετώπιση των κινδύνων είναι απαραίτητη η επίσκεψη σε έγκυρες ιστοσελίδες, με απαραίτητη τήρηση του ορίου ηλικίας που έχει ο συγκεκριμένος «κόσμος». Τίποτα όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει την προσοχή και τη βοήθεια του γονιού, μαζί με την εκπαίδευση του παιδιού στο να αποφεύγει τις κακοτοπιές. Εξάλλου, έχει φανεί ότι ακόμα και στις μεγαλύτερες ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης έχουν καταγραφεί σημαντικά κενά ασφαλείας.
Αλλά ίσως οι πιο μεγάλες απειλές είναι ο εθισμός από το Ιντερνετ και η σχηματοποίηση της φαντασίας του παιδιού. Γι’ αυτό το πιο βασικό είναι να εμφυσήσουμε στα παιδιά την αγάπη για τον κόσμο μας, να θέλουν να δημιουργήσουν αλλάζοντάς τον και να χρησιμοποιούν τις τεχνολογίες με μέτρο (και μέτρα).
Πηγή: Η Καθημερινή (17.04.2010).
Παρασκευή 16 Απριλίου 2010
Παγκόσμια Ημέρα Φωνής
Στις 16 Απριλίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Φωνής, όπως γίνεται εδώ και μερικά χρόνια. Σκοπός της είναι η εξάπλωση της ενημέρωσης για τη φωνή, τα προβλήματά της και η ορθή αντιμετώπισή τους καθώς και η αναγνώριση της αξίας της φωνής, διότι παρά την καθημερινή χρήση της στην προφορική μας ομιλία, την αξία της την εκτιμούμε συνήθως όταν αυτή έχει πρόβλημα.
Η φωνή είναι ή γίνεται προβληματική όταν ο τόνος, η ένταση ή η ποιότητά της βρίσκονται εκτός των φυσιολογικών ορίων ή εμφανίζονται αλλοιώσεις των μόνιμων και σταθερών χαρακτηριστικών της. Τότε, δηλαδή, που η φωνή έλκει περισσότερο την προσοχή του ακροατή παρά τα λεγόμενα, ή ο ομιλητής αισθάνεται ότι η φωνή του επηρεάζει κατά συγκεκριμένο τρόπο αρνητικά τη ζωή του.
Ενας από τους στόχους της Παγκόσμιας Ημέρας Φωνής είναι να ενημερώσει για τα πρώιμα σημάδια του φωνητικού προβλήματος που απαιτούν τη βοήθεια του ειδικού, όπως π.χ. εάν η βραχνάδα ή η αλλαγή φωνής ή η δυσφορία που νιώθει κανείς διαρκεί περισσότερο από δύο εβδομάδες, τότε θα πρέπει να εξεταστεί από ωτορινολαρυγγολόγο, που θα κρίνει εάν το πρόβλημα απαιτεί φαρμακευτική ή χειρουργική αποκατάσταση, ή τη βοήθεια ειδικών της παθολογίας λόγου φωνής και ομιλίας.
Πηγή: Ελευθεροτυπία (13.04.2010).
Η φωνή είναι ή γίνεται προβληματική όταν ο τόνος, η ένταση ή η ποιότητά της βρίσκονται εκτός των φυσιολογικών ορίων ή εμφανίζονται αλλοιώσεις των μόνιμων και σταθερών χαρακτηριστικών της. Τότε, δηλαδή, που η φωνή έλκει περισσότερο την προσοχή του ακροατή παρά τα λεγόμενα, ή ο ομιλητής αισθάνεται ότι η φωνή του επηρεάζει κατά συγκεκριμένο τρόπο αρνητικά τη ζωή του.
Ενας από τους στόχους της Παγκόσμιας Ημέρας Φωνής είναι να ενημερώσει για τα πρώιμα σημάδια του φωνητικού προβλήματος που απαιτούν τη βοήθεια του ειδικού, όπως π.χ. εάν η βραχνάδα ή η αλλαγή φωνής ή η δυσφορία που νιώθει κανείς διαρκεί περισσότερο από δύο εβδομάδες, τότε θα πρέπει να εξεταστεί από ωτορινολαρυγγολόγο, που θα κρίνει εάν το πρόβλημα απαιτεί φαρμακευτική ή χειρουργική αποκατάσταση, ή τη βοήθεια ειδικών της παθολογίας λόγου φωνής και ομιλίας.
Πηγή: Ελευθεροτυπία (13.04.2010).
Μια όαση πέντε λεπτά από την Ομόνοια
Δωρεάν αθλητικές εγκαταστάσεις, μετεωρολογικό σταθμό και υπαίθριο φυτολόγιο με χιλιάδες δέντρα και φυτά περιλαμβάνει το Αττικό Αλσος, στο Γαλάτσι, μετά την ανάπλασή του, την πρώτη που ολοκληρώνεται από την Υπερνομαρχία Αθηνών - Πειραιώς. Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους ελεύθερους χώρους σε κεντρική περιοχή της πόλης, βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο της Αθήνας και εκτείνεται σε 650 στρέμματα.
Η ανάπλαση άρχισε το 2008, με προϋπολογισμό σχεδόν 9 εκατ. ευρώ, και το νέο πάρκο εγκαινιάστηκε χθες. Στις εγκαταστάσεις περιλαμβάνονται συνολικά δέκα γήπεδα για τένις, μπάσκετ, βόλεϊ και ποδόσφαιρο (5x5), στα οποία η είσοδος είναι δωρεάν. Επιπλέον χαράχτηκαν ειδικές χωμάτινες διαδρομές για τρέξιμο. Πρόκειται για διαδρομές ειδικά οριοθετημένες, με σήμανση για τις αποστάσεις και τις κλίσεις του εδάφους. Με ανάλογη σήμανση οριοθετούνται και οι διαδρομές που είναι καταλληλότερες για να τρέχουν άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας.
Παράλληλα αναμορφώθηκαν τα μονοπάτια, δημιουργήθηκαν παιδικές χαρές, καθώς και σκιασμένοι χώροι ξεκούρασης, ενώ ανακαινίστηκε και το υπαίθριο θέατρο όπου από το περασμένο καλοκαίρι φιλοξενούνται εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών. Στο Αττικό Αλσος έχουν φυτευτεί 1.165 δέντρα και 1.277 λουλούδια και θάμνοι- επιπλέον εκείνων που ήδη υπήρχαν πριν από την ανάπλαση. Τα δέντρα φυτεύτηκαν περιμετρικά και εσωτερικά του πάρκου, ώστε να δημιουργούν έναν βοτανικό περίπατο- κάθε δέντρο φέρει ταμπέλα με τα βασικά του χαρακτηριστικά ώστε να το γνωρίζουν οι επισκέπτες. Την ίδια στιγμή λειτουργεί και ένα υπαίθριο φυτολόγιο, όπου θα βρει κανείς πολλά φυτά που ενδημούν στο Λεκανοπέδιο.
Για εκπαιδευτικούς σκοπούς δημιουργήθηκε και ένας μικρός μετεωρολογικός σταθμός, σε σημείο που βλέπει ο ήλιος και όπου είναι ελεύθερη η κυκλοφορία του αέρα. Ο μετεωρολογικός σταθμός περιλαμβάνει μια εσωτερική μονάδα κονσόλα- δέκτη και μια ολοκληρωμένη εξωτερική μονάδα αισθητήρων (όπως βροχόμετρο, αισθητήρα θερμοκρασίας, υγρασίας και ανεμόμετρο). Τα δεδομένα που συλλέγονται, αναλύονται ηλεκτρονικά μέσω υπολογιστή. Μέσω ηλεκτρονικού συστήματος λειτουργεί πλέον και το σύστημα πυροπροστασίας και άρδευσης, το οποίο αντικαταστάθηκε εξολοκλήρου σε όλους τους χώρους του άλσους.
Πηγή: άρθρο - Το Βήμα (15.04.2010).
Η ανάπλαση άρχισε το 2008, με προϋπολογισμό σχεδόν 9 εκατ. ευρώ, και το νέο πάρκο εγκαινιάστηκε χθες. Στις εγκαταστάσεις περιλαμβάνονται συνολικά δέκα γήπεδα για τένις, μπάσκετ, βόλεϊ και ποδόσφαιρο (5x5), στα οποία η είσοδος είναι δωρεάν. Επιπλέον χαράχτηκαν ειδικές χωμάτινες διαδρομές για τρέξιμο. Πρόκειται για διαδρομές ειδικά οριοθετημένες, με σήμανση για τις αποστάσεις και τις κλίσεις του εδάφους. Με ανάλογη σήμανση οριοθετούνται και οι διαδρομές που είναι καταλληλότερες για να τρέχουν άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας.
Παράλληλα αναμορφώθηκαν τα μονοπάτια, δημιουργήθηκαν παιδικές χαρές, καθώς και σκιασμένοι χώροι ξεκούρασης, ενώ ανακαινίστηκε και το υπαίθριο θέατρο όπου από το περασμένο καλοκαίρι φιλοξενούνται εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών. Στο Αττικό Αλσος έχουν φυτευτεί 1.165 δέντρα και 1.277 λουλούδια και θάμνοι- επιπλέον εκείνων που ήδη υπήρχαν πριν από την ανάπλαση. Τα δέντρα φυτεύτηκαν περιμετρικά και εσωτερικά του πάρκου, ώστε να δημιουργούν έναν βοτανικό περίπατο- κάθε δέντρο φέρει ταμπέλα με τα βασικά του χαρακτηριστικά ώστε να το γνωρίζουν οι επισκέπτες. Την ίδια στιγμή λειτουργεί και ένα υπαίθριο φυτολόγιο, όπου θα βρει κανείς πολλά φυτά που ενδημούν στο Λεκανοπέδιο.
Για εκπαιδευτικούς σκοπούς δημιουργήθηκε και ένας μικρός μετεωρολογικός σταθμός, σε σημείο που βλέπει ο ήλιος και όπου είναι ελεύθερη η κυκλοφορία του αέρα. Ο μετεωρολογικός σταθμός περιλαμβάνει μια εσωτερική μονάδα κονσόλα- δέκτη και μια ολοκληρωμένη εξωτερική μονάδα αισθητήρων (όπως βροχόμετρο, αισθητήρα θερμοκρασίας, υγρασίας και ανεμόμετρο). Τα δεδομένα που συλλέγονται, αναλύονται ηλεκτρονικά μέσω υπολογιστή. Μέσω ηλεκτρονικού συστήματος λειτουργεί πλέον και το σύστημα πυροπροστασίας και άρδευσης, το οποίο αντικαταστάθηκε εξολοκλήρου σε όλους τους χώρους του άλσους.
Πηγή: άρθρο - Το Βήμα (15.04.2010).
Πούλιτζερ πνεύματος και δράσης
Δεν είχαν το μεγάλο όνομα φέτος τα βραβεία Πούλιτζερ, όπως κάθε χρόνο όμως, είχαν τις ιδιαιτερότητές τους: για παράδειγμα, το βραβείο για το βιβλίο μυθοπλασίας (Fiction) δόθηκε σε έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα: τον Πολ Χάρντινγκ (Paul Harding) για το μυθιστόρημά του «Tinkers» (εκδ. Belevue Literary Press), ειδική εύφημος μνεία δόθηκε μετά θάνατον φυσικά στον θρυλικό Αμερικανό τραγουδιστή της κάντρι και του χιλμπίλι Χανκ Ουίλιαμς, ενώ για μια ακόμη χρονιά σάρωσαν στις κατηγορίες των βραβείων δημοσιογραφίας κορυφαίες αμερικανικές εφημερίδες ή δημοσιογράφοι που εργάζονται σε αυτές, όπως οι New York Times και η Washington Post.
Ειδικά φέτος, είναι πραγματικά συγκλονιστική η φωτογραφία που βραβεύθηκε, στον τομέα του Breaking News Photography, με τη διάσωση μιας γυναίκας από πνιγμό στον ποταμό Ντε Μόινς, στην Αϊόβα.
Θυμίζουμε ότι τα βραβεία Πούλιτζερ θεσπίστηκαν το 1917 από τον ουγγρικής καταγωγής Αμερικανό εκδότη Τζόζεφ Πούλιτζερ και τα διαχειρίζεται το Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Ο Πούλιτζερ είχε αφήσει γι' αυτό τον σκοπό χρήματα στο Κολούμπια (πέθανε το 1911), μέρος των οποίων όμως χρησιμοποιήθηκε και στη δημιουργία της φημισμένης σχολής δημοσιογραφίας του γνωστού Πανεπιστημίου του Μανχάταν το 1912. Η κριτική επιτροπή των βραβείων ωστόσο αποτελείται από πρόσωπα που δεν έχουν απαραίτητα σχέση με αυτό.
Οι βραβεύσεις απευθύνονται σε ό,τι κορυφαίο εκδόθηκε την περασμένη χρονιά στις ΗΠΑ από Αμερικανό δημοσιογράφο ή συγγραφέα στον τομέα της δημοσιογραφίας (διάφοροι τομείς), της λογοτεχνίας (πεζογραφία, ποίηση, Ιστορία, βιογραφία, μελέτη, δοκίμιο, θέατρο) και της μουσικής. Το ενδιαφέρον είναι ότι κάθε βραβείο συνοδεύεται μεν από χρήματα πλην όμως δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό το ποσό: δέκα χιλιάδες δολάρια έκαστος.
Αυτό όμως δεν έχει καμία σημασία. Το βραβείο Πούλιτζερ είναι ένας από τους πλέον κραταιούς θεσμούς στην Αμερική, αλλά και διεθνώς, αρκεί κανείς να ανατρέξει ενδεικτικά σε προηγούμενους νικητές: Φόκνερ, Χέμινγουεϊ, Τένεσι Ουίλιαμς, Αρθουρ Μίλερ, Ευγένιος Ο' Νιλ, Εντουαρντ Αλμπι, Νόρμαν Μέιλερ, Φίλιπ Ροθ, Τζον Απνταϊκ, Θόρντον Ουάιλντερ, Ρόμπερτ Φροστ, Τόνι Μόρισον κ.ά.
Διαβάστε περισσότερα στην Καθημερινή (14.04.2010).
Ειδικά φέτος, είναι πραγματικά συγκλονιστική η φωτογραφία που βραβεύθηκε, στον τομέα του Breaking News Photography, με τη διάσωση μιας γυναίκας από πνιγμό στον ποταμό Ντε Μόινς, στην Αϊόβα.
Θυμίζουμε ότι τα βραβεία Πούλιτζερ θεσπίστηκαν το 1917 από τον ουγγρικής καταγωγής Αμερικανό εκδότη Τζόζεφ Πούλιτζερ και τα διαχειρίζεται το Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Ο Πούλιτζερ είχε αφήσει γι' αυτό τον σκοπό χρήματα στο Κολούμπια (πέθανε το 1911), μέρος των οποίων όμως χρησιμοποιήθηκε και στη δημιουργία της φημισμένης σχολής δημοσιογραφίας του γνωστού Πανεπιστημίου του Μανχάταν το 1912. Η κριτική επιτροπή των βραβείων ωστόσο αποτελείται από πρόσωπα που δεν έχουν απαραίτητα σχέση με αυτό.
Οι βραβεύσεις απευθύνονται σε ό,τι κορυφαίο εκδόθηκε την περασμένη χρονιά στις ΗΠΑ από Αμερικανό δημοσιογράφο ή συγγραφέα στον τομέα της δημοσιογραφίας (διάφοροι τομείς), της λογοτεχνίας (πεζογραφία, ποίηση, Ιστορία, βιογραφία, μελέτη, δοκίμιο, θέατρο) και της μουσικής. Το ενδιαφέρον είναι ότι κάθε βραβείο συνοδεύεται μεν από χρήματα πλην όμως δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό το ποσό: δέκα χιλιάδες δολάρια έκαστος.
Αυτό όμως δεν έχει καμία σημασία. Το βραβείο Πούλιτζερ είναι ένας από τους πλέον κραταιούς θεσμούς στην Αμερική, αλλά και διεθνώς, αρκεί κανείς να ανατρέξει ενδεικτικά σε προηγούμενους νικητές: Φόκνερ, Χέμινγουεϊ, Τένεσι Ουίλιαμς, Αρθουρ Μίλερ, Ευγένιος Ο' Νιλ, Εντουαρντ Αλμπι, Νόρμαν Μέιλερ, Φίλιπ Ροθ, Τζον Απνταϊκ, Θόρντον Ουάιλντερ, Ρόμπερτ Φροστ, Τόνι Μόρισον κ.ά.
Διαβάστε περισσότερα στην Καθημερινή (14.04.2010).
Η χημεία της φιλίας δεν έχει φύλο
Για κάποιους οι φιλίες μεταξύ ανδρών είναι πιο δυνατές, ενώ οι γυναίκες είναι ανταγωνιστικές με τις φίλες τους. Για άλλους οι γυναικείες φιλίες είναι πιο ουσιαστικές επειδή το λεγόμενο ασθενές φύλο δεν φοβάται να δείξει τα συναισθήματά του.
Ωστόσο, επιστήμονες υποστηρίζουν ότι γυναίκες και άνδρες έχουν πολλά κοινά στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τη φιλία και οι διαφορές που υπάρχουν δεν καθιστούν κανένα από τα δύο φύλα «καλύτερο» στις φιλικές σχέσεις.
Οπως επισημαίνει η ψυχολόγος κ. Αλεξάνδρα Καππάτου, «η διαφορά βρίσκεται στο μοντέλο λειτουργίας. Δηλαδή, οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη άνεση έκφρασης. Εχουν ροπή προς τις μεγάλες αναλύσεις και συζητούν άνετα για τα προβλήματα και τα συναισθήματά τους. Οι φιλικές σχέσεις τους χτίζονται πάνω στην έννοια της υποστήριξης και της συναίσθησης. Οι άνδρες, από την άλλη, δυσκολεύονται να μιλήσουν. Ετσι, οι σχέσεις τους χτίζονται πάνω στις κοινές δραστηριότητες και τα ενδιαφέροντα. Θέλουν να κάνουν πράγματα μαζί, για παράδειγμα να παρακολουθήσουν έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει συναίσθημα στο υπόβαθρο».
«Ανδρες και γυναίκες έχουν ακριβώς τις ίδιες δυνατότητες να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν ουσιαστικές και βαθιές φιλίες. Και φυσικά, είναι λανθασμένη η πεποίθηση ότι δεν μπορεί να αναπτυχθεί φιλία ανάμεσά τους. Είναι καθαρά θέμα ανθρώπου: ποια είναι τα κριτήρια που θέτει για την επιλογή των φίλων του και πόσο ώριμος και ικανός είναι να καλλιεργήσει τις φιλίες του», προσθέτει η κ. Καππάτου.
Παλαιότερες μελέτες έχουν αποδείξει ότι οι άνδρες σε περίπτωση που τους απασχολούν κάποια ζητήματα συναισθηματικής φύσης έχουν την τάση να στρέφονται στις γυναίκες φίλες τους, στις αδερφές τους αν έχουν, στις συζύγους και τις μητέρες τους. Ωστόσο, θα επιλέξουν την ανδροπαρέα αν επιθυμούν να ξεφύγουν από το πρόβλημα και να ξεσκάσουν.
Ο κοινωνιολόγος κ. Χαράλαμπος Στέρτσος λέει ότι «οι φιλίες, όπως όλες οι ανθρώπινες σχέσεις, εξαρτώνται από τις προσμονές και τις προσδοκίες των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φύλου. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια κοινωνικά στερεότυπα. Για παράδειγμα, οι ανδρικές φιλίες θεωρούνται πιο ισχυρές και ουσιαστικές. Από την άλλη, οι γυναίκες που παντρεύονται συχνά ξεχνούν τις φίλες τους. Αυτά βέβαια δεν επιβεβαιώνονται ερευνητικά, είναι απλώς πεποιθήσεις που διαμορφώνει κάποιος ανάλογα με την προσωπική του εμπειρία». Η κ. Καππάτου τονίζει ότι «οι φιλικές σχέσεις που αναπτύσσουν τα φύλα διαμορφώνονται από στερεότυπα ρόλων, στα οποία εκτίθενται από την παιδική τους ηλικία. Δηλαδή, ο άνδρας από μικρός μαθαίνει ότι πρέπει να είναι δυνατός και η έκφραση συναισθημάτων είναι αδυναμία. Η γυναίκα, από την άλλη, θεωρείται δεδομένο ότι είναι ευαίσθητη και, άρα, είναι λογικό να νιώθει μεγαλύτερη άνεση στην έκφραση».
Περισσότερα στο άρθρο των Νέων (14.04.2010).
Ωστόσο, επιστήμονες υποστηρίζουν ότι γυναίκες και άνδρες έχουν πολλά κοινά στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τη φιλία και οι διαφορές που υπάρχουν δεν καθιστούν κανένα από τα δύο φύλα «καλύτερο» στις φιλικές σχέσεις.
Οπως επισημαίνει η ψυχολόγος κ. Αλεξάνδρα Καππάτου, «η διαφορά βρίσκεται στο μοντέλο λειτουργίας. Δηλαδή, οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη άνεση έκφρασης. Εχουν ροπή προς τις μεγάλες αναλύσεις και συζητούν άνετα για τα προβλήματα και τα συναισθήματά τους. Οι φιλικές σχέσεις τους χτίζονται πάνω στην έννοια της υποστήριξης και της συναίσθησης. Οι άνδρες, από την άλλη, δυσκολεύονται να μιλήσουν. Ετσι, οι σχέσεις τους χτίζονται πάνω στις κοινές δραστηριότητες και τα ενδιαφέροντα. Θέλουν να κάνουν πράγματα μαζί, για παράδειγμα να παρακολουθήσουν έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει συναίσθημα στο υπόβαθρο».
«Ανδρες και γυναίκες έχουν ακριβώς τις ίδιες δυνατότητες να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν ουσιαστικές και βαθιές φιλίες. Και φυσικά, είναι λανθασμένη η πεποίθηση ότι δεν μπορεί να αναπτυχθεί φιλία ανάμεσά τους. Είναι καθαρά θέμα ανθρώπου: ποια είναι τα κριτήρια που θέτει για την επιλογή των φίλων του και πόσο ώριμος και ικανός είναι να καλλιεργήσει τις φιλίες του», προσθέτει η κ. Καππάτου.
Παλαιότερες μελέτες έχουν αποδείξει ότι οι άνδρες σε περίπτωση που τους απασχολούν κάποια ζητήματα συναισθηματικής φύσης έχουν την τάση να στρέφονται στις γυναίκες φίλες τους, στις αδερφές τους αν έχουν, στις συζύγους και τις μητέρες τους. Ωστόσο, θα επιλέξουν την ανδροπαρέα αν επιθυμούν να ξεφύγουν από το πρόβλημα και να ξεσκάσουν.
Ο κοινωνιολόγος κ. Χαράλαμπος Στέρτσος λέει ότι «οι φιλίες, όπως όλες οι ανθρώπινες σχέσεις, εξαρτώνται από τις προσμονές και τις προσδοκίες των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φύλου. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια κοινωνικά στερεότυπα. Για παράδειγμα, οι ανδρικές φιλίες θεωρούνται πιο ισχυρές και ουσιαστικές. Από την άλλη, οι γυναίκες που παντρεύονται συχνά ξεχνούν τις φίλες τους. Αυτά βέβαια δεν επιβεβαιώνονται ερευνητικά, είναι απλώς πεποιθήσεις που διαμορφώνει κάποιος ανάλογα με την προσωπική του εμπειρία». Η κ. Καππάτου τονίζει ότι «οι φιλικές σχέσεις που αναπτύσσουν τα φύλα διαμορφώνονται από στερεότυπα ρόλων, στα οποία εκτίθενται από την παιδική τους ηλικία. Δηλαδή, ο άνδρας από μικρός μαθαίνει ότι πρέπει να είναι δυνατός και η έκφραση συναισθημάτων είναι αδυναμία. Η γυναίκα, από την άλλη, θεωρείται δεδομένο ότι είναι ευαίσθητη και, άρα, είναι λογικό να νιώθει μεγαλύτερη άνεση στην έκφραση».
Περισσότερα στο άρθρο των Νέων (14.04.2010).
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
